Med Ulotka Otwórz menu główne

GeloPromt 1000 mg + 12,2 mg - charakterystyka produktu leczniczego

Siła leku
1000 mg + 12,2 mg

Zawiera substancje czynne:

Dostupné balení:

Charakterystyka produktu leczniczego - GeloPromt 1000 mg + 12,2 mg

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. nazwa produktu leczniczego

GeloPromt, 1000 mg + 12,2 mg, proszek doustny

2. skład jakościowy i ilościowy

Każda saszetka (1635 mg) zawiera:

Paracetamol 1000 mg

Chlorowodorek fenylefryny* 12,2 mg

* Co odpowiada fenylefrynie (zasada) 10,0 mg

Substancje pomocnicze:

Każda saszetka zawiera:

20,0 mg aspartamu – źródło fenyloalaniny

23,8 mg sodu

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. postać farmaceutyczna

Proszek doustny.

GeloPromt to biały proszek w jednodawkowych saszetkach do podania doustnego.

4. szczegółowe dane kliniczne

4.1 wskazania do stosowania

Do łagodzenia objawów przeziębienia i grypy (bólów i dolegliwości, bólu głowy, bólu gardła i gorączki) w przypadku występowania z przekrwieniem błony śluzowej nosa.

4.2 dawkowanie i sposób podawania

Podanie doustne. Produkt należy umieścić bezpośrednio na języku, gdzie rozpuści się i następnie będzie możliwe połknięcie bez popijania wodą.

Dorośli, osoby w podeszłym wieku i młodzież w wieku 12 lat i powyżej: Zawartość jednej saszetki należy nasypać bezpośrednio na język.

Dawkę można powtórzyć po 4 – 6 godzinach. Nie należy zażywać więcej niż trzy dawki w ciągu 24 godzin.

Nie należy podawać dzieciom w wieku poniżej 12 lat.

Produktu nie wolno stosować dłużej niż przez 3 dni (leczenie krótkotrwałe).

4.3 przeciwwskazania

Nadwrażliwość na paracetamol, fenylefrynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą Ciężka choroba wieńcowa serca Nadciśnienie tętnicze lub guz chromochłonny Nadczynność tarczycy Pacjenci aktualnie przyjmujący inhibitory monoaminooksydazy lub w ciągu dwóch tygodni po zakończeniu takiego leczenia Ciężkie zaburzenia czynności wątroby Nadużywanie alkoholu

4.4 specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z

zespołem Raynauda cukrzycą umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek łagodną lub umiarkowaną niewydolnością wątroby (w tym zespołem Gilberta) jednoczesnym leczeniem produktami leczniczymi mającymi wpływ na czynność wątroby niedokrwistością hemolityczną odwodnieniem przewlekłym niedożywieniem nadmierną utratą glutationu spowodowaną niedoborami metabolicznymi przerostem stercza

Nie mieszać produktu z innymi produktami leczniczymi zawierającymi paracetamol. Dawki większe niż zalecane mogą prowadzić do ciężkiego uszkodzenia wątroby. Objawy kliniczne uszkodzenia wątroby zwykle ujawniają się 2 dni po spożyciu. Odtrutkę należy podać jak najszybciej. Patrz również punkt 4.9.

Produkt leczniczy zawiera 1 mmol (lub 23,8 mg) sodu na dawkę. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.

Zawiera również źródło fenyloalaniny. Może być szkodliwy dla osób z fenyloketonurią.

4.5 interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Paracetamol

Szybkość wchłaniania paracetamolu może być zwiększona przez metoklopramid lub domperidon, a cholestyramina może spowolnić wchłanianie.

Regularne stosowanie paracetamolu może nasilać przeciwzakrzepowe działanie warfaryny i innych leków z grupy kumaryny ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia krwawień; dawki przyjmowane sporadycznie nie mają istotnego wpływu.

Fenylefryna

Fenylefryna może niekorzystnie oddziaływać z innymi lekami sympatykomime­tycznymi, lekami rozszerzającymi naczynia i beta-blokerami. Leki hamujące enzymy mikrosomalne wątroby, takie jak alkohol, barbiturany, inhibitory monoaminooksydazy i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, mogą zwiększać toksyczne działanie na wątrobę, zwłaszcza po przedawkowaniu. Produkt jest przeciwwskazany u pacjentów aktualnie przyjmujących inhibitory monoaminooksydazy lub w ciągu dwóch tygodni po zakończeniu takiego leczenia z powodu ryzyka przełomu nadciśnieniowego.

4.6 wpływ na płodność, ciążę i laktację

Płodność

Nie badano wpływu paracetamolu i fenylefryny na płodność mężczyzn i kobiet.

Ciąża

Paracetamol: Badania epidemiologiczne przeprowadzone z udziałem kobiet w ciąży nie wykazały szkodliwego działania stosowania paracetamolu w zalecanych dawkach, jednak pacjentki powinny przestrzegać zaleceń lekarza odnośnie stosowania.

Fenylefryna:

Ze względu na naczyniozwężające właściwości fenylefryny produkt należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentek ze stanem przedrzucawkowym w wywiadzie.

Fenylefryna może zmniejszać przepływ krwi przez łożysko. Jako środek ostrożności zalecane jest unikanie stosowania produktu GeloPromt w czasie ciąży.

Karmienie piersią

Paracetamol jest wydzielany do mleka matki, ale w ilościach nie mających znaczenia klinicznego.

Dostępne opublikowane dane nie wykazują przeciwwskazań do karmienia piersią.

Brak danych dotyczących stosowania fenylefryny w czasie karmienia piersią.

Jako środek ostrożności nie należy stosować produktu GeloPromt w okresie karmienia piersią.

4.7 wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nieznane.

4.8 działania niepożądane

Częstość występowania działań niepożądanych jest zazwyczaj sklasyfikowana w następujący sposób:

Bardzo często (> 1/10)

Często (> 1/100 do < 1/10)

Niezbyt często (> 1/1 000 do < 1/100)

Rzadko (> 1/10 000 do < 1/1 000)

Bardzo rzadko (< 1/10 000)

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Paracetamol

Zaburzenia krwi i układu chłonnego z częstością występowania „rzadko“: Zaburzenia składu krwi, w tym zaburzenia płytek, agranulocytoza, leukopenia, małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna, pancytopenia.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej z częstością występowania „rzadko“: Nadwrażliwość, w tym wysypka skórna i pokrzywka, świąd, pocenie, plamica, obrzęk naczynioruchowy.

Zaburzenia układu immunologicznego z częstością występowania „rzadko“: Reakcje alergiczne lub nadwrażliwości, w tym wysypka skórna, pokrzywka, anafilaksja i skurcz oskrzeli.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych z częstością występowania „rzadko“: Nieprawidłowa czynność wątroby (zwiększenie aktywności transaminaz wątrobowych), niewydolność wątroby, martwica wątroby, żółtaczka.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych z częstością występowania „bardzo rzadko“: Śródmiąższowe zapalenie nerek po długotrwałym stosowaniu dużych dawek paracetamolu, jałowy ropomocz (mętny mocz).

Z nieznaną częstością występowania zgłaszano pojedyncze przypadki toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka, zespołu Stevensa-Johnsona, rumienia wielopostaciowego, obrzęku tchawicy, wstrząsu anafilaktycznego, niedokrwistości, zmian czynności wątroby i zapalenia wątroby, zmian czynności nerek (ciężkie zaburzenia czynności nerek, krwiomocz, bezmocz), wpływu na żołądek i jelita i zawrotów głowy.

Dzieci i młodzież

Częstość występowania, rodzaj i stopień nasilenia działań niepożądanych u dzieci w wieku powyżej 16 lat są oczekiwane takie same jak u osób dorosłych.

Fenylefryna

Zaburzenia układu nerwowego z częstością występowania „bardzo rzadko“: Może wystąpić bezsenność, nerwowość, drżenie, lęk, niepokój ruchowy, splątanie, drażliwość, zawroty głowy i ból głowy.

Zaburzenia serca z częstością występowania „rzadko“: Tachykardia, kołatanie serca.

Zaburzenia naczyniowe z częstością występowania „rzadko“: Zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi.

Zaburzenia żołądka i jelit z częstością występowania „często“: Jadłowstręt, nudności i wymioty.

Zaburzenia układu immunologicznego z częstością występowania „rzadko“: Reakcje alergiczne lub nadwrażliwości, w tym wysypka skórna, pokrzywka, anafilaksja i skurcz oskrzeli.

4.9 przedawkowanie

Paracetamol: Uszkodzenie wątroby jest możliwe u osób dorosłych, które zażyły 10 g paracetamolu lub więcej. Przyjęcie 5 g paracetamolu lub więcej może prowadzić do uszkodzenia wątroby, jeśli u pacjenta występują czynniki ryzyka (patrz poniżej).

Czynniki ryzyka

Jeśli pacjent:

(a) jest poddawany długotrwałemu leczeniu karbamazepiną, fenobarbitalem, fenytoiną, promidonem, ryfampicyną, dziurawcem lub innymi lekami indukującymi enzymy wątrobowe, lub

(b) regularnie spożywa alkohol etylowy w ilościach przewyższających zalecane ilości, lub

© prawdopodobnie ma wyczerpane zasoby glutationu, np. w zaburzeniach jedzenia, mukowiscydozie, zakażeniu HIV, głodzeniu się, kacheksji.

Objawy

Objawami przedawkowania paracetamolu występującymi w pierwszych 24 godzinach są: bladość, nudności, wymioty, jadłowstręt i ból brzucha. Uszkodzenie wątroby może ujawnić się w ciągu 12 do 48 godzin po spożyciu leku. Mogą wystąpić zaburzenia metabolizmu glukozy i kwasica metaboliczna. W ciężkim zatruciu niewydolność wątroby może prowadzić do encefalopatii, krwotoku, hipoglikemii, obrzęku mózgu i zgonu. Może rozwinąć się ostra niewydolność nerek z ostrą martwicą kanalików nerkowych, na które zdecydowanie wskazuje ból w okolicy lędźwiowej, krwiomocz i białkomocz, nawet jeśli nie występuje ciężkie uszkodzenie wątroby. Zgłaszano również występowanie zaburzeń rytmu serca i zapalenia trzustki.

Postępowanie

Natychmiastowe leczenie ma istotne znaczenie w postępowaniu po przedawkowaniu paracetamolu. Mimo braku istotnych wczesnych objawów pacjentów należy pilnie skierować do szpitala w celu udzielenia natychmiastowej pomocy medycznej. Objawy mogą się ograniczać do nudności lub wymiotów i mogą nie odzwierciedlać ciężkości przedawkowania lub ryzyka uszkodzenia narządów. Postępowanie powinno być zgodne z ustalonymi wytycznymi leczenia.

Jeśli przedawkowanie nastąpiło w ciągu 1 godziny, należy rozważyć leczenie węglem aktywowanym. Stężenie paracetamolu w osoczu należy oznaczyć po 4 godzinach lub więcej po przyjęciu leku (wcześniej oznaczone stężenia są niepewne). Leczenie N-acetylocysteiną można zastosować do 24 godzin po przyjęciu paracetamolu, jednak maksymalne działanie ochronne uzyskuje się w przypadku zastosowania do 8 godzin po zażyciu leku. Skuteczność odtrucia zmniejsza się wyraźnie po tym czasie. W razie potrzeby należy podać pacjentowi N-acetylocysteinę dożylnie, zgodnie z ustalonym schematem dawkowania. Jeśli wymioty nie są problemem, odpowiednią alternatywą dla postępowania poza szpitalem może być doustne podanie metioniny. Postępowanie w przypadku pacjentów zgłaszających się z ciężką niewydolnością wątroby po upływie 24 godzin od przyjęcia leku należy skonsultować z NPIS lub oddziałem hepatologii.

Chlorowodorek fenylefryny: Cechy ciężkiego przedawkowania fenylefryny obejmują zmiany hemodynamiczne i zapaść sercowo-naczyniową z depresją oddechową. Leczenie polega na wczesnym wykonaniu płukania żołądka oraz postępowaniu objawowym i wspomagającym. Nadciśnienie można leczyć podając dożylnie bloker receptorów alfa-adrenergicznych.

5. właściwości farmakologiczne

5.1 właściwości farmakodynamiczne

Kod ATC: N02BE51

Paracetamol: Paracetamol ma działanie przeciwbólowe i przeciwgorączko­we, które uznaje się za spowodowane głównie przez hamowanie syntezy prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym.

Chlorowodorek fenylefryny: Fenylefryna jest agonistą postsynaptycznych receptorów alfa-adrenergicznych z małym powinowactwem z kardioselek­tywnymi receptorami beta-adrenergicznymi i minimalnym ośrodkowym działaniem stymulującym. Jest uznawana za lek zmniejszający przekrwienie i działa poprzez zwężenie naczyń w celu zmniejszenia obrzęku i obrzmienia błony śluzowej nosa.

5.2 właściwości farmakokinetyczne

Paracetamol: Paracetamol jest szybko i całkowicie wchłaniany z jelita cienkiego, po podaniu doustnym osiąga maksymalne stężenie w osoczu po 15 – 20 minutach. Dostępność ogólnoustrojowa podlega metabolizmowi pierwszego przejścia i waha się w zależności od dawki od 70% do 90%. Lek ulega szybkiej i swobodnej dystrybucji w organizmie, a jego eliminacja z osocza następuje z t1/2 wynoszącym około 2 godziny. Głównymi metabolitami są koniugaty glukoronidu i siarczanu (> 80%), wydalane z moczem.

Chlorowodorek fenylefryny: Fenylefryna jest wchłaniana z przewodu pokarmowego, ale ma zmniejszoną biodostępność po podaniu doustnym ze względu na metabolizm pierwszego przejścia. Zachowuje swoje działanie jako lek zmniejszający przekrwienie błony śluzowej nosa w przypadku podawania doustnego poprzez dystrybucję leku przez krążenie duże do łożyska naczyniowego błony śluzowej nosa. W przypadku zażywania doustnego jako leku zmniejszającego przekrwienie błony śluzowej nosa fenylefryna jest zazwyczaj podawana w odstępach 4 – 6 godzin.

5.3 przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Brak danych mających znaczenie dla osoby przepisującej poza danymi już wymienionymi w innym miejscu ChPL.

6. dane farmaceutyczne

6.1 wykaz substancji pomocniczych

Kwas askorbowy

Ksylitol

Sodu węglan bezwodny

Kwas winowy

Magnezu cytrynian bezwodny

Aspartam

Magnezu stearynian

Etyloceluloza

Aromat czarnej porzeczki (Givaudan PHS-146010)

6.2 niezgodności farmaceutyczne

Nieznane.

6.3 okres ważności

3 lata.

6.4 specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.

6.5 rodzaj i zawartość opakowania

Saszetka z Żywica jonomerowa/Alu­minum/Papier laminowany w tekturowym pudełku.

Wielkość opakowania: 10 saszetek.

6.6 specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

Bez szczególnych wymagań.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu

G. Pohl-Boskamp GmbH & Co. KG

Kieler Strasse 11

25551 Hohenloc­kstedt

Niemcy

Telefon: +49 4826 59–0

Telefax: +49 4826 59–109

Internet:

E-mail:

8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Więcej informacji o leku GeloPromt 1000 mg + 12,2 mg

Sposób podawania GeloPromt 1000 mg + 12,2 mg: proszek doustny
Opakowanie: 10 sasz.
Numer GTIN: 05909991019495
Numer pozwolenia: 20651
Data ważności pozwolenia: 2021-02-08
Wytwórca:
G.Pohl-Boskamp GmbH & Co. KG