Doxazosin Aurobindo 1 mg - charakterystyka produktu leczniczego

1. nazwa produktu leczniczego

Doxazosin Aurobindo, 1 mg, tabletki

2. skład jakościowy i ilościowy

1 tabletka zawiera 1,21 mg doksazosyny mezylanu, co odpowiada 1 mg doksazosyny.

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:

Każda tabletka zawiera 24 mg laktozy.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. postać farmaceutyczna

Tabletka

Tabletki niepowlekane barwy białej do białawej, okrągłe, dwuwypukłe, z wytłoczoną literą H na jednej stronie i cyframi 01 na drugiej.

4. szczegółowe dane kliniczne

4.1 wskazania do stosowania

Pierwotne nadciśnienie tętnicze. Produktu leczniczego Doxazosin Aurobindo nie należy stosować w leczeniu pierwszego rzutu. Można go stosować w monoterapii u pacjentów, którzy nie reagują na inne produkty lecznicze lub występują u nich przeciwwskazania do ich stosowania. Stosowanie powinno być ewentualnie ograniczone do leczenia drugiego lub trzeciego rzutu w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśni­eniowymi. Leczenie objawowe łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (ang. benign prostate hyperplasia – BPH).

4.2 dawkowanie i sposób podawaniadoxazosin aurobindo może być przyjmowany rano lub wieczorem.

Nadciśnienie tętnicze

Doksazosynę przyjmuje się raz na dobę: dawka początkowa wynosi 1 mg, w celu zmniejszenia do minimum ryzyka niedociśnienia ortostatycznego i (lub) omdlenia (patrz punkt 4.4). Następnie dawkę można zwiększyć do 2 mg po kolejnym jednym do dwóch tygodni leczenia, a później do 4 mg w razie potrzeby. U większości pacjentów reagujących na podawanie doksazosyny reakcja występuje podczas stosowania dawki 4 mg lub mniejszej. W razie potrzeby dawkowanie można zwiększyć do 8 mg lub maksymalnej dawki zalecanej 16 mg.

Łagodny rozrost gruczołu krokowego

Zalecana dawka początkowa doksazosyny wynosi 1 mg raz na dobę, w celu zmniejszenia do minimum ryzyka niedociśnienia ortostatycznego i (lub) omdlenia (patrz punkt 4.4). W zależności od parametrów urodynamicznych i objawów występujących u pacjenta dawkowanie można następnie zwiększyć do 2 mg, później do 4 mg i do maksymalnej zalecanej dawki 8 mg. Zalecany odstęp przed kolejną zmianą dawki wynosi 1–2 tygodnie. Zazwyczaj zalecana dawka wynosi 2–4 mg na dobę.

Dzieci i młodzież

Nie określono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania doksazosyny u dzieci i młodzieży.

Stosowanie u osób w podeszłym wieku

Dawkowanie jak u osób dorosłych.

Zaburzenia czynności wątroby lub nerek

Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek

Ponieważ u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek parametry farmakokinetyczne doksazosyny nie ulegają zmianie, zaleca się dawkowanie jak dla dorosłych pacjentów. Doksazosyna nie ulega dializie.

Pacjenci z zaburzeniem czynności wątroby

Istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz o działaniu leków, o których wiadomo, że wpływają na metabolizm wątrobowy (np.cymetydyna). Podobnie jak w przypadku każdego leku metabolizowanego w całości w wątrobie, doksazosynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkty 4.4 i 5.2).

Podanie doustne.

4.3 przeciwwskazania

Doksazosyna jest przeciwwskazana:

Doksazosyna jest przeciwwskazana w monoterapii u pacjentów z przepełnieniem pęcherza moczowego lub bezmoczem z postępującą niewydolnością nerek lub bez niej.

4.4 specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Niedociśnienie ortostatyczne/ omdlenie

Rozpoczynanie leczenia

W związku z tym, że doksazosyna blokuje receptory alfa-adrenergiczne, u pacjentów może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne z takimi objawami, jak zawroty głowy i osłabienie oraz rzadko z utratą przytomności (omdleniem), w szczególności na początku leczenia (patrz punkt 4.2). W związku z tym należy kontrolować ciśnienie tętnicze w początkowym okresie leczenia, aby zmniejszyć do minimum ryzyko wystąpienia objawów ortostatycznych.

Podczas rozpoczynania leczenia dowolnym lekiem alfa-adrenolitycznym należy poinformować pacjenta, jak unikać objawów wynikających z niedociśnienia ortostatycznego oraz jakie działania należy podjąć w przypadku ich wystąpienia. Pacjenta należy ostrzec, aby unikał sytuacji, w których może dojść do urazu, jeśli wystąpią zawroty głowy lub osłabienie podczas rozpoczynania leczenia doksazosyną.

Stosowanie u pacjentów z ostrymi zaburzeniami serca

Podobnie jak w przypadku wszystkich innych leków przeciwnadciśni­eniowych rozszerzających naczynia krwionośne, wskazane jest zachowanie ostrożności podczas podawania doksazosyny pacjentom z następującymi ostrymi zaburzeniami serca:

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

Podobnie jak w przypadku wszystkich leków metabolizowanych w całości przez wątrobę, należy zachować ostrożność podczas stosowania doksazosyny u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby (parz punkt 4.2). Ponieważ nie ma danych klinicznych dotyczących pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, nie zaleca się stosowania doksazosyny u tych pacjentów.

Stosowanie z inhibitorami PDE-5

W przypadku jednoczesnego podawania doksazosyny z inhibitorami fosfodiesterazy typu 5 (np. syldenafilem, tadalafilem i wardenafilem) należy zachować ostrożność, ponieważ oba leki rozszerzają naczynia krwionośnie i mogą prowadzić u niektórych pacjentów do objawowego niedociśnienia. W celu zmniejszenia ryzyka niedociśnienia ortostatycznego zaleca się rozpoczęcie stosowania inhibitorów fosfodiesterazy-5 wyłącznie, jeśli u pacjentów uzyskano stan stabilny hemodynamicznie podczas podawania leku blokującego receptory alfa-adrenergiczne. Ponadto zaleca się, aby podawanie inhibitorów fosfodiesterazy-5 rozpoczynać od możliwie najmniejszej dawki i zachowywać sześciogodzinną przerwę po przyjęciu doksazosyny. Nie przeprowadzono badań z doksazosyną w postaci o przedłużonym uwalnianiu.

Stosowanie u pacjentów poddawanych operacji zaćmy

U niektórych pacjentów leczonych tamsulozyną obecnie lub w przeszłości podczas operowania zaćmy obserwowano śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (ang. intraoperative floppy iris syndrome -IFIS, wariant zespołu małej źrenicy). W pojedynczych przypadkach zespół ten występował u pacjentów leczonych innymi lekami blokującymi receptory alfa1-adrenergiczne, dlatego nie można wykluczyć takiego działania dla całej grupy leków. Ponieważ IFIS może powodować zwiększenie ryzyka występowania powikłań podczas zabiegu operowania zaćmy, przed operacją należy poinformować chirurga okulistę o tym, że pacjent jest lub był leczony lekami blokującymi receptory alfa1-adrenergiczne.

Priapizm

Po wprowadzeniu do obrotu obserwowano przypadki przedłużonej erekcji i priapizmu po zastosowaniu leków alfa1-adrenolitycznych, w tym doksazosyny. Jeśli priapizm nie będzie natychmiast leczony, może dojść do uszkodzenia tkanki prącia i trwałej utraty potencji, dlatego pacjent powinien natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną.

Badania przesiewowe w kierunku raka gruczołu krokowego

Rak gruczołu krokowego powoduje wystąpienie wielu objawów obserwowanych także w przypadku łagodnego rozrostu gruczołu krokowego; obie te choroby mogą występować jednocześnie. Należy zatem wykluczyć raka gruczołu krokowego przed rozpoczęciem stosowania doksazosyny w leczeniu objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

Doxazosin Aurobindo zawiera laktozę jednowodną – pacjenci z rzadką dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.

4.5 interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Inhibitry fosfodiesterazy typu 5 (np. syldenafil, tadalafil, wardenafil)

Jednoczesne stosowanie doksazosyny z inhibitorem PDE-5 może u niektórych pacjentów powodować objawowe niedociśnienie (patrz punkt 4.4). Nie przeprowadzono badań z doksazosyną w postaci o przedłużonym uwalnianiu.

Doksazosyna w dużym stopniu wiąże się z białkami osocza (98%). Dane z badań osocza ludzkiego in

vitro wskazują, że doksazosyna nie ma wpływu na wiązanie badanych leków (digoksyny, fenytoiny, warfaryny lub indometacyny) z białkami.

Preparaty doksazosyny o zwykłym uwalnianiu podawano z diuretykami tiazydowymi, furosemidem, beta-adrenolitykami, niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, antybiotykami, doustnymi lekami przeciwcukrzy­cowymi, lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego i z lekami przeciwzakrze­powymi; w praktyce klinicznej nie stwierdzono interakcji lekowych. Nie ma jednak danych z formalnych badań interakcji lekowych.

Doksazosyna nasila działanie obniżające ciśnienie tętnicze innych leków blokujących receptory alfa-adrenergiczne i innych leków przeciwnadciśni­eniowych.

W otwartym, randomizowanym badaniu kontrolowanym placebo, z udziałem 22 zdrowych ochotników (mężczyzn) podawanie pojedynczej dawki 1 mg doksazosyny w 1. dniu trwającego cztery dni cyklu podawania doustnego cymetydyny (400 mg dwa razy na dobę) spowodowało 10% zwiększenie średniego pola pod krzywą (ang. area under the curve – AUC) doksazosyny, bez znamiennych statystycznie zmian średniego Cmax i średniego okresu półtrwania doksazosyny.

Zwiększenie średniego AUC doksazosyny przyjmowanej z cymetydyną o 10% mieści się w zakresie zmienności międzyosobniczej (27%) średniego AUC doksazosyny przyjmowanej z placebo.

4.6 wpływ na płodność, ciążę i laktację

Wskazanie w nadciśnieniu tętniczym:

Ciąża

Ponieważ nie przeprowadzono odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań z udziałem kobiet w ciąży, nie określono jeszcze bezpieczeństwa stosowania doksazosyny w okresie ciąży. W związku z tym doksazosynę można stosować w okresie ciąży jedynie wówczas, gdy, w opinii lekarza, potencjalne korzyści przeważają nad potencjalnym ryzykiem. Choć w badaniach na zwierzętach nie stwierdzono działania teratogennego, po bardzo dużych dawkach stwierdzono zmniejszenie przeżywalności płodów u zwierząt (patrz punkt 5.3).

Karmienie piersią

Wykazano, że doksazosyna przenika do mleka ludzkiego w bardzo niewielkich ilościach (dawka przyjęta przez dziecko stanowi < 1% dawki zażywanej przez matkę), jednak dane uzyskane u ludzi są bardzo ograniczone. Ponieważ nie można wykluczyć ryzyka dla noworodka lub niemowlęcia, doksazosyna może być stosowana wyłącznie, jeśli, w ocenie lekarza, potencjalne korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla dziecka.

Wskazanie w łagodnym rozroście gruczołu krokowego:

Nie dotyczy.

4.7 wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona, szczególnie podczas rozpoczynania leczenia.

4.8 działania niepożądane

Nadciśnienie tętnicze: W badaniach klinicznych z udziałem pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, najczęstszymi objawami niepożądanymi związanymi z leczeniem doksazosyną były objawy ortostatyczne (rzadko powodujące omdlenie) lub objawy niespecyficzne.

Łagodny rozrost gruczołu krokowego : Doświadczenie z kontrolowanych badań klinicznych dotyczących BPH wskazuje na podobny profil działań niepożądanych do obserwowanego w nadciśnieniu tętniczym.

Podczas leczenia doksazosyną obserwowano i zgłaszano następujące działania niepożądane, które występowały z następującą częstością:

Bardzo często (> 1/10), często (> 1/100 do <1/10), niezbyt często (> 1/1 000 do <1/100), rzadko (> 1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem

Departament Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych

Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C, PL-02 222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail:

4.9 przedawkowanie

W przypadku, gdy przedawkowanie doprowadzi do niedociśnienia tętniczego, pacjenta należy niezwłoczne ułożyć na plecach, z głową niżej. W zależności od przypadku może być konieczne odpowiednie leczenie podtrzymujące.

Jeśli takie postępowanie okaże się niewystarczające, należy w celu wyrównania wstrząsu najpierw podać środki zwiększające objętość osocza, a następnie, w razie konieczności, zastosować lek obkurczający naczynia krwionośne. Należy kontrolować czynność nerek i w razie potrzeby zastosować leczenie podtrzymujące.

Nie zaleca się wykonywania dializy, ponieważ doksazosyna silnie wiąże się z białkami osocza.

5. właściwości farmakologiczne

5.1 właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterape­utyczna: alfa-adrenolityki, kod ATC: C02CA04

Mechanizm działania

Doksazosyna jest silnym i wybiórczym antagonistą postsynaptycznych receptorów alfa1-adrenergicznych.

Jej działanie powoduje zmniejszenie ogólnoustrojowego ciśnienia tętniczego. Doksazosyna jest odpowiednia do podawania doustnego w schemacie raz na dobę u pacjentów z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym.

Działanie farmakodynamiczne

Wykazano, że doksazosyna nie wywiera niekorzystnego wpływu na metabolizm i jest odpowiednia do stosowania u pacjentów ze współistniejącą cukrzycą, dną moczanową i opornością na insulinę.

Doksazosyna nadaje się do stosowania u pacjentów ze współistniejącą astmą, przerostem lewej komory serca oraz pacjentów w podeszłym wieku. Wykazano, że leczenie doksazosyną prowadzi do zahamowania przerostu lewej komory serca, hamowania agregacji płytek krwi oraz zwiększenia aktywności tkankowego aktywatora plazminogenu. Ponadto doksazosyna zwiększa wrażliwość na insulinę u pacjentów ze zmniejszoną wrażliwością.

Doksazosyna, oprócz działania przeciwnadciśni­eniowego, w długookresowych badaniach powodowała nieznaczne zmniejszenie stężenia cholesterolu całkowitego, cholesterolu LDL i triglicerydów w osoczu, i w związku z tym jej działanie może być szczególnie korzystne dla pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i współistniejącą hiperlipidemią.

Podawanie doksazosyny pacjentom z objawowym BPH powoduje znaczną poprawę parametrów urodynamicznych i objawów. Uważa się, że działanie w BPH wynika z selektywnej blokady receptorów alfa-adrenergicznych, zlokalizowanych w zrębie mięśniowym i torebce gruczołu krokowego oraz w szyi pęcherza moczowego.

5.2 właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Po podaniu doustnym u ludzi (młodzi dorośli mężczyźni lub osoby w podeszłym wieku obojga płci), doksazosyna jest dobrze wchłaniana, a około dwie trzecie dawki jest biodostępne.

Metabolizm/ Eliminacja

Około 98% doksazosyny wiąże się z białkami osocza.

Doksazosyna jest intensywnie metabolizowana u ludzi i u badanych gatunków zwierząt; wydalana jest głównie z kałem.

Średni okres półtrwania w fazie eliminacji z osocza wynosi 22 godziny, dzięki czemu lek można

podawać raz na dobę.

Po doustnym podaniu doksazosyny stężenie metabolitów w osoczu jest małe. Najbardziej czynny metabolit (6-hydroksy) występuje u ludzi w stężeniu wynoszącym jedną czwartą stężenia związku macierzystego w osoczu, co sugeruje, że aktywność przeciwnadciśni­eniowa wynika głównie z działania doksazosyny.

Dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz działania leków, o których wiadomo, że wpływają na metabolizm wątrobowy (np. cymetydyna). W badaniu klinicznym z udziałem 12 pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby podanie pojedynczej dawki doksazosyny skutkowało zwiększeniem AUC o 43% i zmniejszeniem pozornego klirensu po podaniu doustnym o 40%. Podobnie jak w przypadku wszystkich leków całkowicie metabolizowanych przez wątrobę, doksazosynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.4).

5.3 przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane przedkliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych na zwierzętach, dotyczących bezpieczeństwa, toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności i potencjalnego działania rakotwórczego nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla ludzi.

Chociaż nie stwierdzono działania teratogennego w badaniach na zwierzętach, obserwowano zmniejszone przeżycie płodów u zwierząt w przypadku stosowania dawek około 300 razy większych niż maksymalna zalecana dawka dla ludzi.

Badania przeprowadzone na karmiących szczurach, którym podano doustnie pojedynczą dawkę promieniotwórczej doksazosyny wykazały kumulację w mleku szczurów, z maksymalnym stężeniem około 20-razy większym niż stężenie w osoczu matki.

6. dane farmaceutyczne

6.1 wykaz substancji pomocniczych

Celuloza mikrokrystaliczna

Laktoza bezwodna

Karboksymetylos­krobia sodowa (Typ A)

Magnezu stearynian

6.2 niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 okres ważności

4 lata

6.4 specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z PVC/PVDC/Alu­minium:

Wielkości opakowań: 10, 14, 15, 20, 28, 30, 50, 56, 60, 90, 98, 100 i 140 tabletek

Pojemniki z HDPE z zamknięciem z PP:

Wielkości opakowań: 100 tabletek

Opakowanie zewnętrzne: pudełko tekturowe.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie

6.6 specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez szczególnych wymagań.

7. podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie naaurobindo pharma (malta) limited

Vault 14, Level 2, Valletta Waterfront, Floriana FRN 1913

Malta

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 18843

Więcej informacji o leku Doxazosin Aurobindo 1 mg

Sposób podawania Doxazosin Aurobindo 1 mg: tabletki
Opakowanie: 98 tabl.\n90 tabl.\n60 tabl.\n56 tabl.\n50 tabl.\n30 tabl.\n15 tabl.\n100 tabl. w pojemniku\n20 tabl.\n140 tabl.\n100 tabl. w blistrze\n10 tabl.\n14 tabl.\n28 tabl.
Numer GTIN: 05909990901708\n05909990901692\n05909990901685\n05909990901678\n05909990901661\n05909990901654\n05909990901623\n05909990901784\n05909990901630\n05909990901777\n05909990901760\n05909990901593\n05909990901609\n05909990901647
Numer pozwolenia: 18843
Data ważności pozwolenia: Bezterminowe
Wytwórca:
Aurobindo Pharma (Malta) Limited