Zibor 2500 j.m. anty Xa/0,2 ml

Ulotka dla pacjenta - Zibor 2500 j.m. anty Xa/0,2 ml

Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku

Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
Należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty w razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości.
Lek ten został przepisany ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Spis treści ulotki:

1. Co to jest lek ZIBOR i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku ZIBOR
3. Jak stosować lek ZIBOR
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek ZIBOR
6. Inne informacje

1. co to jest lek zibor i w jakim celu się go stosuje

Lek ZIBOR zawierający sól sodową bemiparyny jako substancję czynną, należy do grupy leków przeciwzakrzepowych z grupy heparyn drobnocząsteczkowych, które zapobiegają krzepnięciu krwi w naczyniach krwionośnych.

Lek ZIBOR jest stosowany w profilaktyce choroby zakrzepowo-zatorowej (np. w postaci zakrzepów żył kończyn dolnych i płuc) u pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym oraz w profilaktyce wykrzepiania w krążeniu pozaustrojowym podczas hemodializy.

2. informacje ważne przed zastosowaniem leku zibor

Kiedy nie stosować leku ZIBOR:

Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) po podaniu jakiegokolwiek leku zawierającego bemiparynę sodową lub heparynę.
Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) po podaniu jakiejkolwiek substancji pochodzenia zwierzęcego (wieprzowego) w wywiadzie.
Jeśli u pacjenta występuje trombocytopenia wywołana przez heparynę (ang. HIT) – stan, w którym zmniejsza się liczba płytek krwi oraz dochodzi do ich zlepiania się po zastosowaniu leku ZIBOR lub zespół rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego (ang. DIC) w przebiegu zmniejszenia się liczby płytek.
Jeśli u pacjenta występuje zapalenie wsierdzia.
Jeśli u pacjenta występuje skłonność do nasilonego krwawienia.
Jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność wątroby i (lub) trzustki.
Jeśli u pacjenta występują jakiekolwiek zmiany z dużym ryzykiem krwawienia

wewnętrznego (np. czynna choroba wrzodowa żołądka, naczyniaki i tętniaki mózgu (obrzęk ścian tętnic mózgowych), guzy mózgu).

Jeśli u pacjenta wystąpiło krwawienia do mózgu.
Jeśli u pacjenta wystąpił w ciągu poprzedzających 2 miesięcy uraz lub planowany jest zabieg chirurgiczny mózgu, kręgosłupa, oczu i (lub) uszu.
Podczas leczenia lekiem Zibor, nie wolno stosować znieczulenia podawanego do kanału kręgowego (znieczulenie zewnątrzoponowe lub dokanałowe przed zabiegiem chirurgicznym), ponieważ jest to niebezpieczne. Dlatego należy powiadomić lekarza o leczeniu lekiem ZIBOR przed przeprowadzeniem zabiegu chirurgicznego.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek ZIBOR:

Jeśli występuje choroba wątroby lub nerek.
Jeśli występuje wysokie ciśnienie tętnicze krwi nie poddające się leczeniu.
Jeśli występowała choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, a obecnie już nie występuje.
Jeśli występuje trombocytopenia – zaburzenie, w którym istnieje mała ilość płytek krwi (komórek krzepnięcia), co sprawia, że łatwo pojawiają się siniaki i krwawienia.
Jeśli występuje kamica nerkowa i (lub) moczowa.
Jeśli u pacjenta występują jakiekolwiek inne zmiany organiczne związane ze zwiększonym ryzykiem powikłań krwotocznych.
Jeśli występują choroby oczu (dotyczące naczyń krwionośnych).
Jeśli występuje cukrzyca.
Jeśli stężenie potasu we krwi jest duże.
Należy upewnić się, że lekarz jest należycie poinformowany o stosowaniu przez pacjenta leku Zibor w przypadku planowanej punkcji lędźwiowej (nakłucie dolnej części kręgosłupa w celu pobrania płynu mózgowo-rdzeniowego do wykonania badań laboratoryjnych).

W przypadku, jeżeli pacjent nie jest pewny czy występują u niego wymienione powyżej choroby powinien skontaktować się z lekarzem.

Stosowanie innych leków

Należy poinformować lekarza w przypadku przyjmowania wymienionych poniżej leków:

– jakiegokolwiek leku podawanego domięśniowo, ponieważ podczas leczenia lekiem Zibor należy unikać stosowania leków podawanych domięśniowo,
– innych leków przeciwzakrzepowych, jak np. warfaryna i (lub) acenocoumarol (antagonistów witaminy K) stosowanych w leczeniu lub zapobieganiu zaburzeniom zakrzepowym,
– niesteroidowych leków przeciwzapalnych, takich jak ibuprofen, stosowanych np. w leczeniu zapalenia stawów,
– leków steroidowych, takich jak np. prednisolon, stosowanych w leczeniu chorób zapalnych np. zapalenia stawów,
– leków hamujących zlepianie płytek, takich jak kwas acetylosalicylowy, tyklopidyna lub klopidogrel stosowanych w zapobieganiu zaburzeniom zakrzepowym,
– leków, które powodują zwiększanie stężenia potasu w surowicy, takich jak diuretyki (leki moczopędne) i leki przeciwnadciśnieniowe (stosowane w celu obniżenia ciśnienia krwi), – leków, które zwiększają objętość krwi, takich jak dekstran,
– nitrogliceryna podawana dożylnie, stosowana w leczeniu chorób serca.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty.

Badania laboratoryjne

U niektórych pacjentów może zaistnieć potrzeba oznaczenia liczby płytek krwi. Lekarz podejmie decyzję, jeżeli będzie to konieczne (np. przed podjęciem leczenia, w pierwszym dniu terapii, a następnie regularnie co 3 do 4 dni oraz w momencie zakończenia leczenia).
W przypadku występowania u pacjenta niektórych chorób (cukrzyca, choroba nerek) lub w przypadku przyjmowania przez pacjenta leków oszczędzających potas, lekarz może podjąć decyzję o skierowaniu pacjenta na badanie oznaczenia stężenia potasu we krwi.

Ciąża i karmienie piersią

Przed rozpoczęciem leczenia tym lekiem pacjentka powinna powiadomić lekarza:

– o planowanej lub istniejącej ciąży, – o karmieniu piersią.

Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

ZIBOR nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

3. jak stosować lek zibor

Lek ZIBOR należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Zabiegi chirurgiczne z dużym ryzykiem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.

Lek ZIBOR 2500 j.m. jest zazwyczaj podawany przez lekarza lub pielęgniarkę, podskórnie (oznacza to, iż lek jest wstrzykiwany pod skórę, zwykle w fałd skórny brzucha lub górnej części uda pacjenta). Zazwyczaj podaje się 1 dawkę leku (zawartość ampułko-strzykawki) przed lub po przeprowadzeniu zabiegu chirurgicznego. W kolejnych dniach podaje się 1 dawkę leku (zawartość ampułko-strzykawki) codziennie. Lekarz poinformuje pacjenta o czasie trwania leczenia.

Profilaktyka wykrzepiania w krążeniu pozaustrojowym podczas hemodializy:

– W przypadku pacjentów poddawanych hemodializom, lek Zibor 2500 j.m. podaje się zwykle wstrzykując pojedynczą dawkę w postaci bolusa (zawartość ampułko-strzykawki) do linii tętniczej na początku procedury dializy.

Lek ZIBOR jest zwykle wstrzykiwany pod skórę, w fałd skórny brzucha lub górnej części uda. W szpitalu lek jest podawany przez lekarza lub pielęgniarkę. Po powrocie ze szpitala może być konieczne kontynuowanie leczenia lekiem ZIBOR w domu.

– Leku ZIBOR nie wolno wstrzykiwać domięśniowo ani mieszać z innymi lekami podawanymi domięśniowo.
– Lek jest zazwyczaj podawany raz na dobę.
– Lekarz poinformuje pacjenta o czasie trwania leczenia (zwykle przez około 7–10 dni).
– Jeżeli lekarz zalecił samodzielne zastosowanie leku, należy ściśle zastosować się do instrukcji lekarza (patrz poniżej: „Jak wstrzykiwać lek ZIBOR?”).

Stosowanie leku u pacjentów w podeszłym wieku (w wieku 65 lat i powyżej): zwykle nie ma potrzeby zmiany dawkowania. W przypadku zaburzeń czynności wątroby lub nerek należy poinformować lekarza, który może zadecydować o podjęciu ścisłej obserwacji.

Stosowanie u dzieci (poniżej 18 lat): nie zaleca się stosowania leku ZIBOR u dzieci.

Jak wstrzykiwać lek ZIBOR?

Leku ZIBOR nigdy nie wolno wstrzykiwać domięśniowo, ponieważ może to wywołać krwawienie do mięśni.

Przed pierwszym samodzielnym wykonaniem wstrzyknięcia leku pacjent powinien otrzymać szczegółowe instrukcje dotyczące prawidłowej techniki wstrzykiwania leku. Instrukcje powinny zostać przekazane pacjentowi przez lekarza lub wykwalifikowany personel medyczny.

Należy zastosować się do poniższej instrukcji:

Należy dokładnie umyć ręce i usiąść lub położyć się w dogodnej pozycji.

Wybrać miejsce na przednio-bocznej lub tylno-bocznej części brzucha, omijając obszar 5 cm wokół pępka oraz miejsca z bliznami lub zasinione i dokładnie oczyścić skórę. Dla każdego wstrzyknięcia należy wybierać inne miejsce np. naprzemiennie po lewej i prawej stronie.

Zdjąć osłonkę z ampułko-strzykawki leku Zibor.

Aby zachować sterylność igły nie należy dotykać nią żadnej powierzchni.

Ampułko-strzykawka jest przygotowana do zastosowania.

Przed wstrzyknięciem nie należy wciskać tłoka w celu usunięcia pęcherzyków powietrza, ponieważ może to doprowadzić do utraty leku.

Trzymając ampułko-strzykawkę w jednej ręce, kciukiem i palcem wskazującym drugiej reki należy delikatnie przytrzymać oczyszczony obszar skóry tak, aby utworzyć fałd skórny.

Całą długość igły należy wsunąć w grubą część fałdu skórnego pod kątem 90°.

Nacisnąć tłok trzymając fałd skórny przez cały czas trwania wstrzyknięcia.

– Wyjąć igłę poprzez wyciągnięcie pionowo w górę i puścić fałd skóry.
– Nie należy trzeć miejsca wstrzyknięcia. Pomoże to uniknąć powstania zasinień.
– Nie należy ponownie nakładać osłonki na ampułko-strzykawkę. Należy ją wyrzucić (najpierw igłę) do pojemnika na ostre odpadki, szczelnie zamknąć i umieścić w miejscu niedostępnym dla dzieci.
– W przypadku wrażenia, że działanie leku jest zbyt mocne (np. jeśli nieoczekiwanie wystąpi krwawienie) lub za słabe (brak poprawy), należy poinformować lekarza lub farmaceutę.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku ZIBOR

Podanie zbyt dużej dawki leku może spowodować krwawienie. Jeśli wystąpi krwawienie należy natychmiast o tym powiadomić lekarza lub zgłosić się do najbliższego szpitala z tą ulotką.

Pominięcie zastosowania dawki leku ZIBOR

W przypadku pominięcia dawki leku nie należy stosować dawki podwójnej, aby uzupełnić pominiętą dawkę. Należy możliwie jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.

Przerwanie stosowania leku ZIBOR

Przed odstawieniem leku ZIBOR należy zawsze skonsultować się z lekarzem.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ZIBOR może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią

W przypadku wystąpienia poniżej wymienionych działań niepożądanych należy natychmiast przerwać stosowanie leku ZIBOR i poinformować lekarza lub pielęgniarkę (lub natychmiast udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego):

Często (może wystąpić u 1 na 10 pacjentów):

– Powikłania krwotoczne np. krew w moczu i (lub) w stolcu.

Rzadko (może wystąpić u 1 na 1 000 pacjentów):

– Duże zmniejszenie liczby płytek krwi (trombocytopenia typ II) prowadzące do powstawania zasinień, krwawienia w jamie ustnej, dziąseł i nosa, wysypki.
– Ciemne, bolesne zmiany w miejscu wstrzyknięcia (martwica skóry).
– Hematozy kręgosłupa po znieczuleniu zewnątrzoponowym, dokanałowym lub nakłuciu lędźwiowym (ból pleców, uczucie utraty siły i czucia w kończynach dolnych, zaburzenia czynności jelit lub pęcherza moczowego), prowadzące do uszkodzeń neurologicznych o różnych stopniach nasilenia, w tym przemijający lub długotrwały paraliż.
– Ciężkie reakcje alergiczne (podwyższona temperatura ciała, dreszcze, duszność, obrzęk głośni, wrażenie utraty świadomości, pocenie się, pokrzywka, świąd, spadek ciśnienia tętniczego, uderzenia gorąca, utrata przytomności, skurcz oskrzeli, obrzęk krtani).

Inne działania niepożądane:

Bardzo często (może wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):

– Zasinienia, plamy na skórze, świąd i ból w miejscu wstrzyknięcia leku.

Często (może wystąpić u 1 na 10 pacjentów):

– Łagodne i przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz widoczne w badaniach laboratoryjnych.

Niezbyt często (może wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

– Łagodny i przemijający spadek liczby płytek krwi (trombocytopenia typ I) widoczne w badaniach laboratoryjnych.
– Łagodne skórne reakcje alergiczne: wysypka, pokrzywka, pręgi na skórze.

Częstość nieznana (nie może być oceniona na podstawie dostępnych danych):

– Zwiększenie stężenia potasu we krwi widoczne w badaniach laboratoryjnych.

Na skutek długotrwałego stosowania leku Zibor lub leków o podobnych właściwościach może wystąpić osteoporoza. Częstość występowania nie jest znana.

Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

5. jak przechowywać lek zibor

Lek ZIBOR należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C. Nie zamrażać.

Nie należy stosować leku ZIBOR, jeśli zauważy się że:

– opakowanie ochronne zostało otwarte.
– opakowanie ochronne zostało uszkodzone.
– zawartość ampułko-strzykawki jest mętna.
– zawiera małe cząstki.

6. inne informacje

Co zawiera lek ZIBOR

Substancją czynną leku jest bemiparyna sodowa.

Ponadto lek zawiera wodę do wstrzykiwań.

Jak wygląda lek ZIBOR i co zawiera opakowanie.

Lek w ampułko-strzykawce to bezbarwny lub lekko-żółtawy, przezroczysty roztwór, bez widocznych zanieczyszczeń.

Lek ZIBOR 2500 j.m. dostępny jest w opakowaniach zawierających 2, 10, 30 i 100 ampułko-strzykawek zawierających 0,2 ml roztworu do wstrzykiwań.

W niektórych konstrukcjach opakowań, napełniona strzykawka może być połączone do systemu bezpieczeństwa, który ma być aktywowany po podaniu, aby zmniejszyć ryzyko zranienia igłą.

Do strzykawki z systemu bezpieczeństwa: Orient igły od ciebie i każdego, kto jest obecny, aktywować system bezpieczeństwa, naciskając mocno na tłok.Tuleja ochronna automatycznie obejmuje igłę i będzie produkować dźwięk kliknięcia potwierdzającego aktywację urządzenia.

Natychmiast wyrzucić strzykawkę, wrzucając go do najbliższego pojemnika na ostre przedmioty (igły), zamknąć pokrywę szczelnie i umieścić pojemnik w miejscu niedostępnym dla dzieci.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Podmiot odpowiedzialny

Frosst Iberica SA

Via Complutense 140

Alcala de Henares

28 Madrit

Hiszpania

Wytwórca

Laboratorios Farmaceuticos Rovi, S.A.

Julian Camarillo, 35

28037 MADRYT, HISZPANIA

ROVI Contract Manufacturing, S.L.

Calle Julian Camarillo N° 35

28037 Madrid

Hiszpania

Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich

Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:

Austria	Ivor 2,500 IU Anti Xa/0.2 ml
Republika Czeska	Zibor 2,500 IU Anti Xa/0.2 ml
Estonia	Zibor 2,500 IU Anti Xa/0.2 ml
Grecja	Ivor 2,500 IU Anti Xa/0.2 ml
Węgry	Zibor 2,500 IU Anti Xa/0.2 ml
Irlandia	Zibor 2,500 IU Anti Xa/0.2 ml
Włochy	Ivor 2,500 IU Anti Xa/0.2 ml
Łotwa	Zibor 2,500 IU Anti Xa/0.2 ml
Litwa	Zibor 2,500 IU Anti Xa/0.2 ml
Polska	Zibor 2 500 IU Anti Xa/0.2 ml
Portugalia	Ivor 2,500 IU Anti Xa/0.2 ml
Słowacja	Zibor 2,500 IU Anti Xa/0.2 ml
Słowenia	Zibor 2,500 IU Anti Xa/0.2 ml

Hiszpania

Wielka Brytania

Phivor 2,500 IU Anti Xa/0.2 ml

Zibor 2,500 IU Anti Xa/0.2 ml

Data zatwierdzenia ulotki:

10/2013

Więcej informacji o leku Zibor 2500 j.m. anty Xa/0,2 ml

Sposób podawania Zibor 2500 j.m. anty Xa/0,2 ml : roztwór do wstrzykiwań
Opakowanie: 2 amp.-strzyk. 0,2 ml\n100 amp.-strzyk. 0,2 ml\n30 amp.-strzyk. 0,2 ml\n10 amp.-strzyk. 0,2 ml
Numer GTIN: 05909990586738\n05909990586769\n05909990586752\n05909990586745
Numer pozwolenia: 12201
Data ważności pozwolenia: Bezterminowe
Wytwórca:
Rovi Pharma industrial Services, S.A.