Med Ulotka Otwórz menu główne

Xonvea 10 mg + 10 mg - charakterystyka produktu leczniczego

Siła leku
10 mg + 10 mg

Dostupné balení:

Charakterystyka produktu leczniczego - Xonvea 10 mg + 10 mg

1. nazwa produktu leczniczego

Xonvea, 10 mg + 10 mg, tabletki dojelitowe

2. skład jakościowy i ilościowy

Każda tabletka dojelitowa zawiera 10 mg doksylaminy wodorobursztynianu i 10 mg pirydoksyny chlorowodorku.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu

Każda tabletka zawiera 0,008 mg czerwieni Allura AC lak glinowy (E129).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. postać farmaceutyczna

Tabletka dojelitowa (tabletka)

Białe, okrągłe tabletki powlekane z różowym wizerunkiem kobiety w ciąży po jednej stronie.

4. szczegółowe dane kliniczne

4.1 wskazania do stosowania

Produkt leczniczy Xonvea jest wskazany do objawowego leczenia nudności i wymiotów u kobiet w ciąży (ang. nausea and vomiting of pregnancy, NVP), które nie reagują na niefarmakologiczne metody leczenia.

Ograniczenia dotyczące stosowania: nie przeprowadzono badań dotyczących jednoczesnego stosowania doksylaminy i pirydoksyny w przypadku niepowściągliwych wymiotów ciężarnych (patrz punkt 4.4).

4.2 dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Zalecana dawka początkowa to dwie tabletki przed snem (Dzień 1.). Jeśli następnego dnia ta dawka odpowiednio łagodzi objawy, pacjentka może kontynuować przyjmowanie dwóch tabletek przed snem. Jeśli jednak objawy utrzymują się do popołudnia dnia 2., pacjentka powinna przyjąć zwykle stosowaną dawkę dwóch tabletek przed snem (Dzień 2.), a w dniu 3. przyjąć trzy tabletki (jedną tabletkę rano i dwie tabletki przed snem). Jeśli te trzy tabletki nie zapewniają odpowiedniej kontroli objawów w dniu 3., pacjentka może przyjmować cztery tabletki, począwszy od dnia 4. (jedna tabletka rano, jedna tabletka po południu i dwie tabletki przed snem).

Maksymalna zalecana dawka dobowa to cztery tabletki (jedna rano, jedna po południu i dwie przed snem).

Produkt leczniczy Xonvea należy przyjmować regularnie każdego dnia, a nie w razie potrzeby. W miarę postępu ciąży należy ponownie ocenić konieczność dalszego stosowania produktu leczniczego Xonvea.

Zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki produktu leczniczego Xonvea, aby zapobiec nagłemu nawrotowi nudności i wymiotów związanych z ciążą.

Zaburzenia czynności wątroby

Nie przeprowadzono badań farmakokinetycznych u pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby. Zaleca się jednak ostrożność, ze względu na możliwe zmniejszenie metabolizmu. Może być konieczne dostosowanie dawki (patrz punkt 4.4).

Zaburzenia czynności nerek

Nie przeprowadzono badań farmakokinetycznych u pacjentek z zaburzeniami czynności nerek. Zaleca się jednak ostrożność, ze względu na możliwą kumulację metabolitów. Może być konieczne dostosowanie dawki (patrz punkt 4.4).

Dzieci i młodzież

Produktu leczniczego Xonvea nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 18 lat, ze względu na brak danych klinicznych (patrz punkt 5.1).

Sposób podawania

Podanie doustne.

Produkt leczniczy Xonvea należy zażywać na czczo, popijając tabletki szklanką wody (patrz punkt 4.5). Tabletki dojelitowe należy połykać w całości, nie należy ich kruszyć, dzielić ani żuć.

4.3 przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Jednoczesne stosowanie z inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) (patrz punkt 4.5).

Jednoczesne stosowanie z silnymi inhibitorami izoenzymów CYP450.

Porfiria.

4.4 specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Ten produkt leczniczy może powodować senność ze względu na antycholinergiczne właściwości doksylaminy wodorobursztynianu, leku przeciwhistami­nowego (patrz punkt 4.8).

Nie zaleca się stosowania tego produktu leczniczego u kobiet przyjmujących jednocześnie substancje działające depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy (OUN), w tym alkohol (patrz punkt 4.5).

Ten produkt leczniczy ma właściwości antycholinergiczne i dlatego należy go stosować ostrożnie u pacjentek ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, jaskrą z wąskim kątem przesączania, chorobą wrzodową powodującą zwężenie przewodu pokarmowego, niedrożnością odźwiernikowo-dwunastniczą i niedrożnością ujścia pęcherza moczowego, ponieważ choroby te mogą ulec nasileniu w wyniku działania antycholinergic­znego tego produktu leczniczego.

Ten produkt leczniczy należy również stosować ostrożnie u pacjentek z astmą lub innymi zaburzeniami oddychania, takimi jak przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedma płuc. Wykazano, że leki przeciwhistaminowe zmniejszają objętość wydzieliny oskrzelowej i zwiększają jej lepkość, utrudniając tym samym odkrztuszanie. Może to prowadzić do zwężenia dróg oddechowych i nasilenia tych chorób. W związku z tym, należy zachować ostrożność u tych pacjentek.

Ten produkt leczniczy należy stosować ostrożnie u pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Brak dostępnych danych. Jednakże, w przypadku zaburzeń czynności wątroby, metabolizm doksylaminy i pirydoksyny może być, teoretycznie, zmniejszony. W przypadku zaburzeń czynności nerek może, teoretycznie, dojść również do kumulacji metabolitów.

Ten produkt leczniczy zawiera pirydoksyny chlorowodorek, analog witaminy B6, dlatego należy dodatkowo ocenić stężenia witaminy B6, pochodzącej z pożywienia i suplementów di­ety.

Istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania doksylaminy i pirydoksyny w przypadku niepowściągliwych wymiotów ciężarnych. Pacjentki z tą chorobą powinny być leczone przez specjalistę. Zaleca się wczesne rozpoczęcie leczenia porannych nudności, typowo związanych z ciążą, aby zapobiec ich progresji do niepowściągliwych wymiotów ciężarnych. Należy zachować ostrożność u pacjentek z niepowściągliwymi wymiotami ciężarnych, ponieważ nie badano tego połączenia u tych pacjentek (patrz punkt 4.1).

Reakcje nadwrażliwości na światło: nie odnotowano ich w przypadku stosowania doksylaminy, jednak podczas stosowania niektórych leków przeciwhistami­nowych obserwowano zwiększoną wrażliwość skóry na światło słoneczne z fotodermatozą; dlatego podczas leczenia należy unikać opalania się.

Leki ototoksyczne: uspokajające leki przeciwhistaminowe z grupy etanoloamin, takie jak doksylamina, mogą maskować objawy ostrzegawcze uszkodzeń spowodowanych przez leki ototoksyczne, takie, jak antybiotyki aminoglikozydowe, karboplatyna, cisplatyna, chlorochina i erytromycyna.

Należy zachować ostrożność u pacjentek z padaczką, ponieważ leki przeciwhistaminowe, powodowały czasem paradoksalne reakcje nadpobudliwości, nawet w dawkach terapeutycznych.

Leki przeciwhistaminowe mogą nasilać objawy odwodnienia i udaru cieplnego, ze względu na zmniejszone pocenie się, spowodowane ich działaniem antycholinergic­znym.

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentek z zespołem wydłużonego odstępu QT, ponieważ niektóre leki przeciwhistaminowe mogą wydłużać odstęp QT, chociaż nie obserwowano tego działania w przypadku stosowania doksylaminy w dawkach terapeutycznych.

Hipokaliemia lub inne zaburzenia elektrolitowe.

Ryzyko nadużywania i uzależnienia od doksylaminy jest niewielkie. Należy uważnie monitorować występowanie objawów sugerujących nadużywanie lub uzależnienie, zwłaszcza u pacjentów ze skłonnościami do nadużywania leków w wywiadzie.

Wpływ na alergiczne testy skórne

Leki przeciwhistaminowe mogą hamować skórną reakcję histaminową na wyciągi alergenowe, dlatego należy je odstawić na kilka dni przed wykonaniem testów skórnych.

Istnieją doniesienia o fałszywie dodatnich wynikach badań przesiewowych na obecność metadonu, opiatów i fosforanu fencyklidyny (PCP) w moczu podczas stosowania doksylaminy wodorobursztynianu i pirydoksyny chlorowodorku (patrz punkt 4.5).

Ten produkt leczniczy zawiera czerwień Allura AC lak glinowy (E 129), który może powodować reakcje alergiczne.

Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na jedną tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

4.5 interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Znane lub teoretyczne interakcje z lekami przeciwhistami­nowymi z grupy etanoloamin:

Leki antycholinergiczne (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, IMAO, neuroleptyki): mogą

nasilać toksyczność ze względu na ich dodatkowe działanie antycholinergiczne.

Leki uspokajające (barbiturany, benzodiazepiny, leki przeciwpsycho­tyczne, opioidowe leki

przeciwbólowe): mogą nasilać działanie nasenne.

Leki przeciwnadciśni­eniowe, działające depresyjnie na OUN (zwłaszcza metylodopa),

ponieważ w skojarzeniu z lekami przeciwhistami­nowymi mogą nasilać działanie uspokajające.

Alkohol: w niektórych badaniach zgłaszano zwiększoną toksyczność, ze zmianami zdolności

intelektualnych i psychomotoryc­znych. Nie jest znany mechanizm tych zmian.

Hydroksymaślan sodu – nie zaleca się jednoczesnego stosowania z doksylaminą ze względu na

istotne ośrodkowe działanie depresyjne.

Leki ototoksyczne: uspokajające leki przeciwhistaminowe z grupy etanoloamin, takie jak

doksylamina, mogą maskować objawy ostrzegawcze uszkodzeń spowodowanych przez leki ototoksyczne, takie jak antybiotyki aminoglikozydowe.

Leki powodujące nadwrażliwość na światło: jednoczesne stosowanie leków

przeciwhistami­nowych z innymi lekami powodującymi nadwrażliwość na światło, takimi jak amiodaron, chinidyna, imipramina, doksepina, amitryptylina, gryzeofulwina, maleinian chlorofenaminy, piroksykam, furosemid, kaptopryl, może powodować addytywne działanie fotouczulające.

Niektóre leki przeciwhistaminowe mogą wydłużać odstęp QT i chociaż nie obserwowano takiego działania w przypadku stosowania doksylaminy w dawkach leczniczych, należy unikać jednoczesnego stosowania leków wydłużających odstęp QT (np. leków przeciwarytmic­znych, niektórych antybiotyków, niektórych leków stosowanych w leczeniu malarii, niektórych leków przeciwhistami­nowych, niektórych leków zmniejszających stężenie lipidów lub niektórych leków neuroleptycznych). Należy unikać jednoczesnego stosowanie inhibitorów cytochromu P-450 (np. pochodnych azolowych lub makrolidów). Należy unikać jednoczesnego stosowania leków powodujących zaburzenia elektrolitowe, takie jak hipokaliemia lub hipomagnezemia (np. niektóre leki moczopędne).

Ze względu na działanie antycholinergiczne, doksylamina, składnik tego produktu leczniczego, może powodować fałszywie ujemne wyniki skórnych testów alergicznych z wyciągami antygenów. Zaleca się przerwanie leczenia na kilka dni przed wykonaniem testów.

Znane lub teoretyczne interakcje z pirydoksyną

Zmniejszenie działania lewodopy, chociaż nie występuje w przypadku jednoczesnego

podawania z inhibitorem dekarboksylazy dopa.

Opisywano zmniejszenie stężenia w osoczu niektórych leków przeciwpadaczko­wych, takich jak

fenobarbital i fenytoina.

Niektóre leki, takie jak hydroksyzyna, izoniazyd lub penicylamina mogą wpływać na działanie pirydoksyny i mogą zwiększać zapotrzebowanie na witaminę B6.

Wpływ pokarmu

Badanie wpływu pokarmu wykazało, że zażycie tabletek razem z pokarmem może dodatkowo opóźnić początek działania tego produktu leczniczego oraz może zmniejszyć jego wchłanianie. Dlatego, ten produkt leczniczy należy przyjmować na czczo, popijając szklanką wody (patrz punkt 4.2).

Wpływ na badania przesiewowe na obecność metadonu, opiatów i PCP w moczu

Podczas stosowania doksylaminy wodorobursztynianu i pirydoksyny chlorowodorku mogą wystąpić fałszywie dodatnie wyniki badań na obecność metadonu, opiatów i PCP w moczu. W przypadku pozytywnego wyniku testu immunologicznego, należy przeprowadzić badanie potwierdzające, takie jak spektrometria masowa z chromatografią gazową (GC-MS), w celu potwierdzenia obecności tych substancji.

4.6 wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Ten produkt leczniczy jest przeznaczony do stosowania u kobiet w ciąży.

Duża ilość danych dotyczących kobiet w ciąży (dane dotyczące ponad 1000 zakończonych ciąż) wskazuje na brak wpływu doksylaminy wodorobursztynianu i pirydoksyny chlorowodorku na występowanie wad rozwojowych i toksyczności dla płodu i (lub) noworodka.

Karmienie piersią

Masa cząsteczkowa doksylaminy wodorobursztynianu jest na tyle mała, że można spodziewać się przenikania do mleka ludzkiego. U niemowląt karmionych piersią, które mogły być narażone na działanie doksylaminy wodorobursztynianu poprzez mleko ludzkie, zgłaszano pobudzenie, drażliwość i uspokojenie. Niemowlęta z bezdechem lub innymi zespołami zaburzeń oddychania mogą być szczególnie wrażliwe na uspokajające działanie tego produktu leczniczego, co może prowadzić do nasilenia bezdechu lub zaburzeń oddychania.

Pirydoksyny chlorowodorek i (lub) jego metabolity są wydzielane do mleka ludzkiego. Nie ma doniesień o działaniach niepożądanych u niemowląt, które mogły być narażonych na działanie pirydoksyny chlorowodorku poprzez mleko ludzkie.

Nie można wykluczyć ryzyka dla noworodków i (lub) niemowląt, ponieważ mogą one być bardziej wrażliwe na działanie leków przeciwhistami­nowych oraz bardziej podatne na reakcje paradoksalne takie, jak drażliwość i pobudzenie. Nie zaleca się stosowania tego produktu leczniczego podczas karmienia piersią.

Należy podjąć decyzję czy przerwać karmienie piersią czy przerwać leczenie tym produktem leczniczym, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki.

Płodność

Brak danych dotyczących ludzi.

4.7 wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Ten produkt leczniczy może powodować senność i niewyraźne widzenie, zwłaszcza w ciągu kilku pierwszych dni leczenia. Kobiety powinny unikać wykonywania czynności wymagających pełnej sprawności umysłowej, takich jak prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie trudnych w działaniu maszyn podczas stosowania tego produktu leczniczego, dopóki lekarz nie wyrazi na to zgody.

4.8 działania niepożądane

a. Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

Informacje o działaniach niepożądanych pochodzą z badań klinicznych i ogólnoświatowych doświadczeń po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.

Doświadczenie kliniczne dotyczące stosowania tego skojarzenia produktów leczniczych (doksylaminy wodorobursztynian i pirydoksyny chlorowodorek) jest duże. W podwójnie zaślepionym, randomizowanym, kontrolowanym placebo badaniu kliniczny trwającym 15 dni uczestniczyło 261 kobiet w ciąży z nudnościami i wymiotami, z których 128 otrzymywało placebo, a 133 -doksylaminy wodorobursztynian i pirydoksyny chlorowodorek. Średni wiek ciąży przy włączeniu do badania wynosił 9,3 tygodnia, a zakres wieku ciąży wynosił od 7 do 14 tygodni. Częstość występowania działań niepożądanych związanych z leczeniem była podobna w grupach otrzymujących placebo i leczenie aktywne. Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym (>5% i częstość była większa niż w grupie placebo) była senność.

b. Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

Lista działań niepożądanych obejmuje dane z badań klinicznych i (lub) doświadczeń po wprowadzeniu do obrotu tego produktu leczniczego oraz innych, podobnych produktów leczniczych, zawierających te same substancje czynne.

Działania niepożądane przedstawiono według klasyfikacji układów i narządów MedDRA oraz częstości występowania, według następującej konwencji: bardzo często (>1/10); często (>1/100 do <1/10); niezbyt często (>1/1000 do <1/100); rzadko (>1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000); nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Częstość występowania działań niepożądanych zgłaszanych podczas stosowania po wprowadzeniu do obrotu nie może być określona, ponieważ pochodzą one ze zgłoszeń spontanicznych. W związku z tym, częstość występowania tych działań niepożądanych określa się jako „nieznana”.

Klasyfikacja układów i narządów

Działanie niepożądane

Częstość

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

niedokrwistość hemolityczna

Rzadko

Zaburzenia układu immunologicznego

nadwrażliwość

Nieznana

Zaburzenia psychiczne

stan splątania

Niezbyt często

pobudzenie

Rzadko

lęk, dezorientacja, bezsenność, drażliwość, koszmary senne

Nieznana

Zaburzenia układu nerwowego

senność

Bardzo często

zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego

Często

drżenie, drgawki

Rzadko

ból głowy, migrena, parestezje, nadpobudliwość psychoruchowa

Nieznana

Zaburzenia oka

podwójne widzenie, jaskra

Niezbyt często

niewyraźne widzenie, zaburzenia widzenia

Nieznana

Zaburzenia ucha i błędnika

szumy uszne

Niezbyt często

zawroty głowy pochodzenia błędnikowego

Nieznana

Zaburzenia serca

kołatanie serca, tachykardia

Nieznana

Zaburzenia naczyniowe

niedociśnienie ortostatyczne

Niezbyt często

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

zwiększona ilość wydzieliny w oskrzelach

Często

duszność

Nieznana

Zaburzenia żołądka i jelit

suchość w jamie ustnej

Często

nudności, wymioty

Niezbyt często

wzdęcie brzucha, ból brzucha, zaparcia, biegunka

Nieznana

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

nadwrażliwość na światło

Niezbyt często

nadmierne pocenie się, świąd, wysypka, wysypka plamisto-grudkowa

Nieznana

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

dyzuria, zatrzymanie moczu

Nieznana

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

zmęczenie

Często

astenia, obrzęki obwodowe

Niezbyt często

dyskomfort w klace piersiowej, złe samopoczucie

Nieznana

c. Opis wybranych działań niepożądanych

Podczas stosowania tego produktu leczniczego jednocześnie z substancjami działającymi depresyjnie na OUN, w tym z alkoholem, może wystąpić bardzo nasilona senność (patrz punkty 4.4 i 4.5).

Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO) mogą powodować przedłużenie i nasilenie działania antycholinergic­znego tego produktu leczniczego (patrz punkty 4.3 i 4.5).

Możliwe antycholinergiczne działania niepożądane związane ze stosowaniem klasy leków przeciwhistami­nowych obejmują: suchość w jamie ustnej, nosie i gardle; dyzurię; zatrzymanie moczu; zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenie, podwójne widzenie, szumy uszne; ostre zapalenie błędnika; bezsenność; drżenia, nerwowość; drażliwość; dyskinezę twarzy. Występował również ucisk w klatce piersiowej, zwiększona lepkość wydzieliny oskrzelowej, świszczący oddech, uczucie zatkania nosa, pocenie się, dreszcze, przedwczesne miesiączkowanie, psychoza toksyczna, ból głowy, omdlenia i parestezje.

U kilku pacjentów otrzymujących niektóre leki przeciwhistaminowe rzadko zgłaszano agranulocytozę, niedokrwistość hemolityczną, leukopenię, trombocytopenię i pancytopenię. U pacjentów stosujących leki przeciwhistaminowe występował również zwiększony apetyt i (lub) zwiększenie masy ciała.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C; 02–222 Warszawa; tel.: +48 22 49 21 301; faks: +48 22 49 21 309; strona internetowa:

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 przedawkowanie

Ten produkt leczniczy występuje w postaci tabletek o opóźnionym uwalnianiu, dlatego objawy mogą nie wystąpić natychmiast po zażyciu leku.

Objawy

Objawy przedawkowania mogą obejmować niepokój, suchość w jamie ustnej, rozszerzenie źrenic, senność, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, dezorientację i tachykardię.

W dawkach toksycznych doksylamina wykazuje działanie antycholinergiczne, w tym może powodować wystąpienie drgawek, rabdomiolizy, ostrej niewydolności nerek, arytmii, zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointe i zgonu.

Leczenie

Leczenie przedawkowania obejmuje płukanie żołądka lub podanie węgla aktywowanego, płukanie całego jelita i leczenie objawowe. Leczenie powinno być zgodne z ustalonymi wytycznymi postępowania terapeutycznego.

Dzieci i młodzież

Odnotowano przypadki zgonu w wyniku przedawkowania doksylaminy u dzieci. W przypadku przedawkowania obserwowano śpiączkę, drgawki typu grand mal , zatrzymanie czynności serca i zatrzymanie oddechu. Wydają się, że dzieci znajdują się w grupie dużego ryzyka wystąpienia zatrzymania krążenia i oddychania. Dawka toksyczna zgłoszona dla dzieci wynosiła ponad 1,8 mg/kg. 3-letnie dziecko zmarło 18 godzin po przyjęciu 1000 mg doksylaminy wodorobursztynianu. Nie ma jednak korelacji między ilością przyjętej doksylaminy, stężeniem doksylaminy w osoczu i występującymi objawami klinicznymi.

5. właściwości farmakologiczne

5.1 właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterape­utyczna: leki przeciwhistaminowe stosowane ogólnie, kod ATC: R06AA59

Mechanizm działania

Działanie tego produktu leczniczego związane jest z obecnością dwóch niepowiązanych ze sobą składników. Doksylaminy wodorobursztynian (lek przeciwhistaminowy) i pirydoksyny chlorowodorek (witamina B6) wykazują działanie zmniejszające nudności i działanie przeciwwymiotne.

Doksylaminy wodorobursztynian jest pochodną etanoloaminy, lekiem przeciwhistaminowym pierwszej generacji, który kompetycyjnie, odwracalnie i niespecyficznie blokuje receptory H1. Jest również niespecyficznym antagonistą, blokującym inne receptory, takie jak ośrodkowe lub obwodowe receptory muskarynowe. Działanie przeciwwymiotne doksylaminy jest również związane z blokowaniem ośrodkowych receptorów cholinergicznych i receptorów H1, choć mechanizm tego działania nie jest znany.

Pirydoksyny chlorowodorek, witamina rozpuszczalna w wodzie, jest przekształcany do pirydoksalu, pirydoksaminy, 5'-fosforanu pirydoksalu i 5'-fosforanu pirydoksaminy. Głównym czynnym metabolitem o działaniu przeciwwymiotnym jest 5'-fosforan pirydoksalu, jednak również inne metabolity przyczyniają się do aktywności biologicznej.

Nie ustalono mechanizmu działania skojarzenia doksylaminy wodorobursztynianu i pirydoksyny chlorowodorku w leczeniu nudności i wymiotów w ciąży.

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność tego produktu leczniczego w porównaniu do placebo oceniano w podwójnie zaślepionym, randomizowanym, wieloośrodkowym badaniu klinicznym z udziałem 261 dorosłych kobiet w wieku 18 lat lub starszych. Średni wiek ciąży przy włączeniu do badania wynosił 9,3 tygodnia, zakres wieku ciąży wynosił od 7 do 14 tygodni. W dniu 1. podawano dwie tabletki tego produktu leczniczego przed snem. Jeśli nudności i wymioty utrzymywały się do godzin popołudniowych w dniu 2., kobieta w tym dniu otrzymywała zwykle stosowaną dawkę dwóch tabletek przed snem i, począwszy od dnia 3., otrzymywała jedną tabletkę rano i dwie tabletki przed snem. Na podstawie oceny innych objawów podczas wizyty w klinice w dniu 4. (± 1 dzień), lekarz mógł zalecić kobiecie stosowanie dodatkowej tabletki w godzinach popołudniowych. Maksymalna dawka dobowa wynosiła cztery tabletki (jedna tabletka rano, jedna po południu i dwie tabletki przed snem).

W okresie leczenia, 19% pacjentek stosowało dwie tabletki na dobę, 21% stosowało trzy tabletki na dobę, a 60% otrzymywało cztery tabletki na dobę.

Pierwszorzędowym punktem końcowym w zakresie skuteczności była zmiana wyniku w skali ilościowej oceny nudności/wymiotów w czasie ciąży (ang. Pregnancy Unique-Quantification of Emesis , PUQE) w porównaniu do wartości wyjściowej w dniu 15. Wynik w skali PUQE uwzględnia liczbę epizodów wymiotów w ciągu doby, liczbę epizodów odruchu wymiotnego w ciągu doby i czas trwania nudności w godzinach w ciągu doby, a ogólny wynik oceny w tej skali wynosi od 3 (brak objawów) do 15 (najbardziej nasilone objawy).

Średnia wartość wyjściowa punktacji w skali PUQE wynosiła 9,0 w grupie leczenia aktywnego i 8,8 w grupie placebo. Odnotowano średnie zmniejszenie o 0,9 (poprawa w zakresie objawów nudności i wymiotów) wyniku w skali PUQE w 15. dniu podawania tego produktu leczniczego w porównaniu z placebo (95% przedział ufności od 0,2 do 1,2 z wartością p wynoszącą 0,006) (patrz tabela 1).

Tabela 1 - Zmiana w stosunku do wartości wyjściowych w zakresie pierwszorzędowego punktu końcowego, punktacji w skali ilościowej oceny nudności/wymiotów w czasie ciąży (PUQE) w dniu

15.

Skala PUQE

Doksylaminy wodorobursztynian + pirydoksyny chlorowodorek

Placebo

Różnica między grupami leczenia [95% przedział ufności ]

Wartość wyjściowa

Zmiana w porównaniu do wartości wyjściowej w dniu 15.

9,0 ± 2,1

–4,8 ± 2,7

8,8 ± 2,1

–3,9 ± 2,6

–0,9 [-1,2, –0,2]

Populacja wyodrębniona zgodnie z zaplanowanym leczeniem (ang. Intent-to-Treat Population ) z danymi z ostatniej dokonanej obserwacji (ang. Last-Observation Carried Forward )

Skala ilościowej oceny nudności/wymiotów w czasie ciąży (PUQE) obejmowała liczbę epizodów wymiotów w ciągu doby, liczbę epizodów odruchu wymiotnego w ciągu doby i czas trwania nudności w godzinach w ciągu doby, a ogólny wynik oceny w tej skali wynosi od 3 (brak objawów) do 15 (najbardziej nasilone objawy). Wartość wyjściową zdefiniowano jako wynik w skali PUQE uzyskany podczas wizyty, podczas której włączano pacjentkę do badana.

Z danych literaturowych wynika, że bezpieczeństwo stosowania i skuteczność produktu leczniczego Xonvea wykazano w badaniach klinicznych, badaniach kohortowych i metaanalizach. Obszerne doświadczenia po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu oraz liczne publikacje w dalszym ciągu potwierdzają pozytywną ocenę stosunku korzyści do ryzyka dla tego produktu leczniczego w leczeniu nudności i wymiotów u kobiet w ciąży.

Dzieci i młodzież

Europejska Agencja Leków uchyliła obowiązek dołączania wyników badań tego produktu leczniczego we wszystkich podgrupach populacji dzieci i młodzieży we wskazaniu objawowe leczenie nudności i wymiotów w ciąży (stosowanie u dzieci i młodzieży, patrz punkt 4.2).

5.2 właściwości farmakokinetyczne

Farmakokinetyka tego produktu leczniczego została zbadana w grupie niebędących w ciąży, zdrowych dorosłych kobiet. Wyniki badań farmakokinetycznych dla doksylaminy i pirydoksyny, w tym

metabolitów witaminy B6, pirydoksalu, 5'-fosforanu pirydoksalu, pirydoksaminy i 5'-fosforanu pirydoksaminy, podsumowano w tabelach 2–5.

Wchłanianie

Przeprowadzono otwarte badanie z zastosowaniem pojedynczej dawki (dwie tabletki) i dawek wielokrotnych (cztery tabletki na dobę) w celu oceny bezpieczeństwa stosowania i profilu farmakokinetycznego tego produktu leczniczego, podawanego niebędącym w ciąży, zdrowym, dorosłym kobietom. Pojedyncze dawki (dwie tabletki przed snem) podawano w dniu 1. i 2. Wielokrotne dawki (jedna tabletka rano, jedna tabletka po południu i dwie tabletki przed snem) podawano w dniach 3.-18.

Próbki krwi do analiz farmakokinetycznych pobierano przed podaniem i po podaniu dawki w dniach 2. i 18., a także przed podaniem dawki przed snem (przed podaniem kolejnej dawki, ang. trough ) w dniach 9., 10., 11., 16., 17. i 18.

Doksylamina i pirydoksyna wchłaniają się z przewodu pokarmowego, głównie z jelita czczego.

Cmax dla doksylaminy i pirydoksyny osiągane są odpowiednio w ciągu 7,5 i 5,5 godziny (patrz tabela 2).

Tabela 2 – Farmakokinetyka po podaniu niebędącym w ciąży, zdrowym, dorosłym kobietom dawki pojedynczej i dawek wielokrotnych produktu leczniczego Xonvea _____________­_______

Dawka pojedyncza

Dawki wielokrotne

AUC 0-inf

(ng^h/mL)

C max (ng/mL)

t max (h)

AUC 0-inf

(ng^h/mL)

C max (ng/mL)

t max (h)

Doksylamina

1280,9 ± 369,3

83,3 ± 20,6

7,2 ± 1,9

3721,5 ± 1318,5

168,6 ± 38,5

7,8 ± 1,6

Pirydoksyna

43,4 ± 16,5

32,6 ± 15,0

5,7 ± 1,5

64,5 ± 36,4

46,1 ± 28,3

5,6 ± 1,3

Pirydoksal

211,6 ± 46,1

74,3 ± 21,8

6,5 ± 1,4

1587,2 ± 550,0

210,0 ± 54,4

6,8 ± 1,2

5'-fosforan pirydoksalu

1536,4 ± 721,5

30,0 ± 10,0

11,7 ± 5,3

6099,7 ± 1383,7

84,9 ± 16,9

6,3 ± 6,6

Pirydoksamina

4,1 ± 2,7

0,5 ± 0,7

5,9 ± 2,1

2,6 ± 0,8

0,5 ± 0,2

6,6 ± 1,4

5'-fosforan pirydoksaminy

5,2 ± 3,8

0,7 ±0,5

14,8 ± 6,6

94,5 ± 58,0

2,3 ± 1,7

12,4 ± 11,2

Podawanie dawek wielokrotnych powodowało zwiększenie stężenia doksylaminy oraz zwiększenie Cmax doksylaminy i AUC0-last. Podawanie dawek wielokrotnych nie ma wpływu na czas osiągnięcia stężenia maksymalnego. Średni wskaźnik kumulacji wynosi więcej niż 1,0, co sugeruje, że doksylamina kumuluje się po podaniu dawek wielokrotnych (patrz tabela 3).

Pomimo, że nie obserwowano kumulacji pirydoksyny, średni wskaźnik kumulacji dla każdego metabolitu (pirydoksalu, 5'-fosforanu pirydoksalu i 5'-fosforanu pirydoksaminy) jest większy niż 1,0 po podaniu dawek wielokrotnych. Czas osiągnięcia stężenia maksymalnego nie ulega zmianie po podaniu dawek wielokrotnych (patrz tabela 2).

Tabela 3 – Farmakokinetyka po podaniu niebędącym w ciąży, zdrowym, dorosłym kobietom dawki pojedynczej i dawek wielokrotnych produktu leczniczego Xonvea

AUC 0-last

(ng^h/mL)

AUC 0-inf

(ng^h/mL)

C max (ng/mL)

t max (h)

t 1/2el (h)

Doksylamina Średnia±SD n=18

Pojedyncza

911,4 ± 205,6

1280,9 ± 369,3

83,3 ± 20,6

7,2 ± 1,9

10,1 ± 2,1

Wielokrotna

3661,3 ± 1279,2

3721,5 ± 1318,5

168,6 ± 38,5

7,8 ± 1,6

11,9 ± 3,3

Pirydoksyna Średnia±SD n=18

Pojedyncza

39,3 ± 16,5

43,4 ± 16,5

32,6 ± 15,0

5,7 ± 1,5

0,5 ± 0,2

Wielokrotna

59,3 ± 33,9

64,5 ± 36,4

46.1 ± 28.3

5,6 ± 1,3

0,5 ± 0,1

SD – odchylenie standardowe

Spożyty pokarm opóźnia wchłanianie zarówno doksylaminy, jak i pirydoksyny. Opóźnienie to powoduje zmniejszenie maksymalnego stężenia doksylaminy, ale nie ma wpływu na stopień wchłaniania (patrz tabela 4).

Wpływ pokarmu na stężenie maksymalne i stopień wchłaniania pirydoksyny jest bardziej złożony, ponieważ metabolity takie, jak pirydoksal, pirydoksamina, 5'-fosforanu pirydoksal i 5'-fosforanu pirydoksamina również przyczyniają się do aktywności biologicznej. Pokarm istotnie zmniejsza biodostępność pirydoksyny i pirydoksalu, zmniejszając ich Cmax i AUC o około 50%, w porównaniu do podania na czczo. Z kolei pokarm nieznacznie zwiększa Cmax 5'-fosforanu pirydoksalu i stopień jego wchłaniania. W przypadku pirydoksaminy i 5-fosforanu pirydoksaminy szybkość i stopień wchłaniania wydają się być mniejsze po spożyciu posiłku.

Tabela 4 – Farmakokinetyka doksylaminy i pirydoksyny po podaniu niebędącym w ciąży, zdrowym, dorosłym kobietom produktu leczniczego Xonvea po spożyciu pokarmu i na czczo

AUC o-t (ng^h/mL)

AUC o-inf

(ng^h/mL)

C max (ng/mL)

t max

(h)

t 1/2el (h)

Doksylamina Średnia±SD n=42

Na czczo

1407,2 ± 336,9

1447,9 ± 332,2

94,9 ± 18,4

5,1 ± 3,4

12,6 ± 3,4

Po posiłku

1488,0 ± 463,2

1579,0 ±

422,7a

75,7 ± 16,6

14,9 ± 7,4

12,5 ± 2,9 a

Pirydoksyna Średnia±SD n=42

Na czczo

33,8 ± 13,7

39,5 ± 12,9 c

35,5 ± 21,4

2,5 ± 0,9

0,4 ± 0,2 c

Po posiłku

18,3 ± 14,5

24,2 ± 14,0 b

13,7 ± 10,8

9,3 ± 4,0

0,5 ± 0,2 b

a n=37; bn=18; cn=31; SD – odchylenie standardowe

Dystrybucja

Pirydoksyna silnie wiąże się z białkami, głównie z albuminami. Jej główny aktywny metabolit 5'-fosforan pirydoksalu (PLP) odpowiada za co najmniej 60% stężenia krążącej w organizmie witaminy B6.

Metabolizm

Doksylamina jest metabolizowana w wątrobie w drodze N-dealkilację do jej głównych metabolitów: N-desmetylo-doksyloaminy i N,N-didesmetylodok­syloaminy.

Pirydoksyna jest prolekiem metabolizowanym głównie w wątrobie.

Eliminacja

Główne metabolity doksylaminy, N-desmetylo-doksyloamina i N,N-didesmetylodok­syloamina, są wydalane przez nerki.

Końcowy okres półtrwania eliminacji doksylaminy i pirydoksyny wynosi odpowiednio 12,6 godziny i 0,4 godziny (patrz tabela 5).

Tabela 5 – Końcowy okres półtrwania eliminacji (T 1/2el ) dla produktu leczniczego Xonvea podawanego na czczo w pojedynczej dawce (dwie tabletki) zdrowych, dorosłych kobiet, które nie są w ciąży _____________­________________________­________________________­________________

t 1/2el (h)

Doksylamina

12,6 ± 3,4

Pirydoksyna

0,4 ± 0,2

Pirydoksal

2,1 ± 2,2

5'-fosforan pirydoksalu

81,6 ± 42,2

Pirydoksamina

3,1 ± 2,5

5'-fosforan pirydoksaminy

66,5 ± 51,3

Zaburzenia czynności wątroby: Nie przeprowadzono badań farmakokinetycznych u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.

Zaburzenia czynności nerek: Nie przeprowadzono badań farmakokinetycznych u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

5.3 przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dostępne dane niekliniczne wynikające z badań dotyczących toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności i potencjalnego działania rakotwórczego nie ujawniają szczególnego zagrożenia dla człowieka.

Szkodliwy wpływ na rozród

W badaniu toksycznego wpływu na rozród produktu leczniczego zawierającego równe stężenia doksylaminy wodorobursztynianu i pirydoksyny chlorowodorku u szczurów, toksyczność u samic obserwowano jedynie przy narażeniu uznanym za przekraczające wystarczająco maksymalne narażenie u ludzi, co wskazuje na niewielkie znaczenie tych obserwacji dla zastosowania klinicznego. Toksyczny wpływ na rozwój (w tym zmniejszona przeżywalność w okresie prenatalnym i zmniejszona masa ciała płodów w miocie, zmniejszone kostnienie płodu w częściach dystalnych przednich kończynach) obserwowano tylko w przypadku występowania toksyczności u samic (dawki ponad 60-krotnie większe od maksymalnej zalecanej dawki u ludzi w przeliczeniu na mg/m2).

Nie stwierdzono działania teratogennego.

6. dane farmaceutyczne

6.1 wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń tabletki

Celuloza mikrokrystaliczn a (typ 102)

Magnezu trójkrzemian

Kroskarmeloza sodowa

Magnezu stearynian

Krzemionka koloidalna bezwodna

Otoczka tabletki

Hypromeloza

Makrogol (400)

Makrogol (8000)

Kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1)

Talk

Krzemionka koloidalna bezwodna

Sodu wodorowęglan

Sodu laurylosiarczan

Trietylu cytrynian

Symetykon emulsja 30%

Tytanu dwutlenek (E 171)

Polisorbat 80

Otoczka woskowa

Wosk Carnauba

Tusz do nadruku

Szelak

Czerwień Allura AC lak glinowy (E 129)

Glikol propylenowy

Indygokarmin lak glinowy (E 132)

Symetykon

6.2 niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 okres ważności

42 miesiące.

6.4 specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 rodzaj i zawartość opakowania

Blistry OPA/Aluminium/PVC/A­luminium.

Opakowania zawierające 10, 20, 30, 40, 50 i 60 tabletek dojelitowych.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez specjalnych wymagań.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu

Exeltis Poland Sp. z o.o.

ul. Szamocka 8

01–748 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr

9. data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i data przedłużenia pozwolenia

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

Więcej informacji o leku Xonvea 10 mg + 10 mg

Sposób podawania Xonvea 10 mg + 10 mg: tabletki dojelitowe
Opakowanie: 10 tabl.\n20 tabl.\n30 tabl.\n40 tabl.\n50 tabl.\n60 tabl.
Numer GTIN: 05909991472719\n05909991472764\n05909991472740\n05909991472726\n05909991472733\n05909991472757
Numer pozwolenia: 26827
Data ważności pozwolenia: 2026-12-24
Wytwórca:
Exeltis Poland Sp. z o.o.