Vetmulin 125 mg/ml - charakterystyka produktu leczniczego

1. nazwa produktu leczniczego weterynaryjnego

Vetmulin 125 mg/ml roztwór do podania w wodzie do picia dla świń i kur

VETMULIN 101.2 mg/ml Solution for use in drinking water for pigs and laying hens [FR]

VETMULIN 125 mg/ml Solution for use in drinking water for pigs and chickens [AU, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, EL, ES, HR, HU, IE, IT, LV, LT, NL, PT, RO, SI, SK, UK]

VETMULIN [EE]

2. skład jakościowy i ilościowy

Każdy ml zawiera:

Tiamuliny wodorofumaran 125 mg

(w przeliczeniu na Tiamulinę 101,2 mg )

Metylu parahydroksyben­zoesan (E218) 0,90 mg

Propylu parahydroksyben­zoesan 0,10 mg

Wykaz wszystkich substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. postać farmaceutyczna

Roztwór do podania w wodzie do picia.

Roztwór klarowny, bezbarwny do żółtawego.

4. szczegółowe dane kliniczne

4.1 docelowe gatunki zwierząt

Świnie

Kury (kury nioski)

4.2 Wskazania lecznicze dla poszczególnych docelowych gatunków zwierząt

Świnie:

i) Leczenie dyzenterii świń wywołanej przez wrażliwe na tiamulinę bakterie Brachyspira hyodysenteriae. Przed użyciem produktu należy stwierdzić występowanie choroby w stadzie. ii) Leczenie spirochetozy jelit u świń (biegunki krętkowej lub zapalenia jelita grubego) wywołanych przez wrażliwe na tiamulinę bakterie Brachyspira pilosicoli. Przed użyciem produktu należy stwierdzić występowanie choroby w stadzie.

iii) Leczenie enteropatii proliferacyjnej u świń (zapalenia jelita krętego) wywołanej przez wrażliwe na tiamulinę bakterie Lawsonia intracellularis. Przed użyciem produktu należy stwierdzić występowanie choroby w stadzie.

iv) Leczenie i profilaktyka trzeciorzędowa enzootycznego zapalenia płuc wywołanego przez bakterie Mycoplasma hyopneumoniae , w tym powikłanych infekcji wywołanych przez wrażliwe na tiamulinę bakterie Pasteurella multocida. Przed użyciem produktu należy stwierdzić występowanie choroby w stadzie.

Kury nioski:

Leczenie i profilaktyka trzeciorzędowa przewlekłych zakażeń układu oddechowego wywołanych przez bakterie Mycoplasma gallisepticum oraz zapalenia worków powietrznych i zakaźnego zapalenia błony maziowej wywołanych przez wrażliwe na tiamulinę bakterie Mycoplasma synoviae. Przed użyciem produktu należy stwierdzić występowanie choroby w stadzie.

4.3 przeciwwskazania

Nie stosować u zwierząt, które mogą otrzymać produkty zawierające monenzynę, narazynę lub sa-linomycynę w ciągu leczenia tiamuliną lub co najmniej siedem dni przed lub po takim leczeniu. Może wystąpić poważne ograniczenie wzrostu lub śmierć.

Nie stosować w przypadkach nadwrażliwości na substancję czynną lub substancje pomocnicze.

Patrz punkt 4.8 w celu uzyskania informacji na temat interakcji między tiamuliną a jonoforami

4.4 Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt

Świnie wykazujące zmniejszone spożycie wody i/lub w stanie osłabionym powinny być leczone pozajelitowo.

Spożycie wody u ptaków może być obniżone podczas podawania tiamuliny. Najprawdopodobniej u kurcząt jest ono zależne od stężenia, 500 mg tiamuliny wodorofumaranu (odpowiednik 4 ml produktu) w 4 litrach wody zmniejsza spożycie o około 10%, a 500 mg tiamuliny wodorofumaranu (odpowiednik 4 ml produktu) w 2 litrach wody o 15%. Nie wydaje się, aby miało to jakikolwiek niekorzystny wpływ na ogólne wyniki produkcyjne ptaków lub skuteczność produktu leczniczego weterynaryjnego, ale spożycie wody należy często monitorować, szczególnie w upalnych warunkach pogodowych.

4.5 Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania

Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt

Stosowanie produktu powinno opierać się na badaniu wrażliwości bakterii wyizolowanych od zwierzęcia. Jeśli nie jest to możliwe, leczenie powinno opierać się na lokalnych (regionalnych, pozyskanych na poziomie gospodarstwa) informacjach epidemiologicznych na temat oporności bakterii docelowych.

Stosowanie produktu w sposób niezgodny z instrukcją zawartą w podsumowaniu charakterystyki produktu leczniczego weterynaryjnego może zwiększyć ryzyko występowania bakterii opornych na tiamulinę.

Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkt leczniczy weterynaryjny zwierzętom Osoby o znanej nadwrażliwości na tiamulinę lub parabeny powinny podawać produkt leczniczy weterynaryjny z zachowaniem ostrożności i unikać kontaktu wody zawierającej produkt leczniczy ze skórą.

Zarówno produkt, jak i produkt rozcieńczony w wodzie do picia może powodować reakcje nadwrażliwości w wyniku kontaktu. Unikać kontaktu ze skórą. Nie palić tytoniu oraz nie pić napojów ani nie spożywać posiłków podczas mieszania i pracy z produktem. Podczas mieszania i pracy z produktem zakładać odzież ochronną i rękawice ochronne oraz myć ręce po użyciu. W razie przypadkowego kontaktu ze skórą, płukać dużą ilością czystej wody. Zanieczyszczoną odzież należy usunąć.

Unikać spożycia produktu lub wody zawierającej produkt leczniczy podczas ich przenoszenia. W razie przypadkowego połknięcia, wypłukać usta dużą ilością czystej wody i natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską.

4.6 działania niepożądane (częstotliwość i stopień nasilenia)

Świnie: W bardzo rzadkich przypadkach u świń po zastosowaniu tiamuliny może wystąpić rumień lub łagodny obrzęk skóry.

Kury (kury nioski): Nie są znane

Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą: – bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych zwierząt wykazujących działanie(a) niepożądane) – często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 100 leczonych zwierząt)

– niezbyt często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 1000 leczonych zwierząt)

– rzadko (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 10 000 leczonych zwierząt)

– bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10 000 leczonych zwierząt, włączając pojedyncze raporty).

4.7 Stosowanie w ciąży, laktacji lub w okresie nieśności

Ciąża i laktacja

Produkt może być stosowany u świń w okresie ciąży i laktacji

Ptaki nieśne

Produkt może być stosowany u kur niosek

4.8 interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Wykazano, że tiamulina wchodzi w interakcję z jonoforami, takimi jak monenzyna, salinomycyna i narazyna oraz może powodować objawy niedające się odróżnić od zatrucia jonoforami. Zwierzęta nie powinny otrzymywać produktów zawierających monenzynę, salinomycynę lub narazynę w ciągu leczenia tiamuliną lub co najmniej siedem dni przed lub po takim leczeniu. Produkt może powodować poważne ograniczenie wzrostu, ataksję, porażenie lub śmierć. W przypadku wystąpienia objawów interakcji należy natychmiast przerwać podawanie zarówno wody zawierającej produkt leczniczy – tiamulinę, jak i paszy zawierającej jonofory. Paszę należy usunąć i zastąpić świeżą paszą niezawierającą kokcydiostatyków: monenzyny, salinomycyny lub narazyny. Jednoczesne stosowanie tiamuliny i dwuwartościowych jonoforowych kokcydiostatyków takich jak kwas lasalowy i semduramycyny najprawdopodobniej nie powoduje interakcji, jednak jednoczesne stosowanie maduramycyny może prowadzić do ograniczenia wzrostu u kurcząt w stopniu od łagodnego do umiarkowanego. Sytuacja taka jest przejściowa, a powrót do normalnego stanu następuje zazwyczaj w ciągu 3–5 dni po odstawieniu leczenia tiamuliną.

4.9 Dawkowanie i droga(i) podawania

Podanie w wodzie do picia.

Instrukcje dotyczące przygotowania roztworu zawierającego produkt:

W celu zagwarantowania prawidłowego dozowania należy jak najdokładniej określić masę ciała, aby uniknąć przedawkowania. Spożycie wody zawierającej produkt leczniczy zależy od stanu klinicznego zwierząt. W celu zapewnienia właściwego dawkowania należy odpowiednio dostosować stężenie tiamuliny.

Dozowanie wprowadzanego produktu powinno zostać ustalone zgodnie z następującym wzorem:

ml produktu na kg

masy ciała na dzień x średnia masa ciała (kg) ml produktu na litr

---------------------------------------------------------------------- = wody do picia na dzień spożycie wody (litr/zwierzę/dzi­eń)

Do odmierzenia wymaganej ilości produktu stosować wystarczająco dokładne urządzenie dostępne na rynku. Do przygotowania wody do picia zawierającej produkt leczniczy stosować wyłącznie czyste pojemniki. W celu uzyskania jednorodności mieszać wodę do picia przez co najmniej 1 minutę po przygotowaniu.

W przypadku wprowadzania leku do dużych ilości wody najpierw przygotować stężony roztwór, a następnie rozcieńczyć do wymaganego stężenia końcowego. Maksymalna rozpuszczalność produktu wynosi 200 ml/l.

Wodę do picia zawierającą produkt leczniczy należy odświeżać lub wymieniać co 24 godziny.

Aby uniknąć interakcji między jonoforami a tiamuliną, lekarz weterynarii i hodowca powinni sprawdzić, czy na etykiecie paszy nie podano, że zawiera ona salinomycynę, monenzynę lub narazynę.

W przypadku kurcząt, w celu uniknięcia interakcji między niezgodnymi jonoforami: monenzyną, narazyną, salinomycyną i tiamuliną, należy powiadomić producenta paszy dostarczającego paszę dla ptaków o zastosowaniu tiamuliny oraz o tym, że te kokcydiostatyki nie powinny być zawarte w paszy ani jej zanieczyszczać.

Jeżeli istnieje podejrzenie, że może dojść do zanieczyszczenia paszy, przed użyciem należy ją przebadać na obecność jonoforów.

W przypadku wystąpienia interakcji należy natychmiast przerwać podawanie tiamuliny i zastąpić ją świeżą wodą do picia. Zanieczyszczoną paszę jak najszybciej należy usunąć i zastąpić ją paszą niezawierającą jonoforów niezgodnych z tiamuliną.

Świnie

i) Do leczenia dyzenterii świń wywołanej przez bakterie Brachyspira hyodysenteriae.

Dawka wynosi 8,8 mg tiamuliny wodorofumaranu/kg masy ciała (co odpowiada 7 ml produk-tu/100 kg masy ciała) podawana świniom codziennie w wodzie do picia przez 3 do 5 kolejnych dni w zależności intensywności infekcji i/lub czasu trwania choroby.

ii) Do leczenia spirochetozy jelit u świń (zapalenia jelita grubego) wywołanej przez bakterie Bra-

chyspira pilosicoli. Dawka wynosi 8,8 mg tiamuliny wodorofumaranu/kg masy ciała (co odpowiada 7 ml produktu/100 kg masy ciała) podawana świniom codziennie w wodzie do picia przez 3 do 5 kolejnych dni w zależności intensywności infekcji i/lub czasu trwania choroby.

iii) Do leczenia enteropatii proliferacyjnej u świń (zapalenia jelita krętego) wywołanej przez bakterie Lawsonia intracellularis. Dawka wynosi 8,8 mg tiamuliny wodorofumaranu/kg masy ciała (co odpowiada 7 ml produktu/100 kg masy ciała) podawana świniom codziennie w wodzie do picia przez 5 kolejnych dni.

iv) Do leczenia i profilaktyki trzeciorzędowej enzootycznego zapalenia płuc wywołanego przez

bakterie Mycoplasma hyopneumoniae , w tym powikłanych infekcji wywołanych przez wrażliwe na tiamulinę bakterie Pasteurella multocida. Dawka wynosi 20 mg tiamuliny wodorofumaranu (co odpowiada 16 ml produktu/100 kg masy ciała) podawana codziennie przez 5 kolejnych dni.

Kury (kury nioski)

Do leczenia i profilaktyki trzeciorzędowej przewlekłych zakażeń układu oddechowego wywołanych przez bakterie Mycoplasma gallisepticum oraz zapalenia worków powietrznych i zakaźnego zapalenia błony maziowej wywołanych przez bakterie Mycoplasma synoviae. Dawka wynosi 25 mg tiamuliny wodorofumaranu/kg masy ciała (co odpowiada 20 ml produktu/100 kg masy ciała) podawana codziennie przez 3 do 5 kolejnych dni.

4.10 przedawkowanie (objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy,świnie

Pojedyncze doustne podanie 100 mg wodorofumaran tiamuliny/kg masy ciała u świń powodowało hiperwentylację i dyskomfort brzuszny. W przypadku podania 150 mg tiamuliny wodorofuma-ranu/kg masy ciała nie stwierdzono żadnych skutków dla ośrodkowego układu nerwowego z wyjątkiem ospałości. W przypadku codziennego podawania 55 mg tiamuliny wodorofumaranu/kg masy ciała przez 14 dni wystąpiło przejściowe ślinienie i lekkie podrażnienie żołądka. Uważa się, że tiamuliny wodorofumaran ma odpowiedni indeks terapeutyczny u świń i nie ustalono minimalnej dawki śmiertelnej.

Kury

LD50 wynosi 1090 mg/kg masy ciała kurcząt. Tiamuliny wodorofumaran ma stosunkowo wysoki indeks terapeutyczny, a prawdopodobieństwo przedawkowania uważa się za niewielkie, zwłaszcza w wyniku spożycia wody, w związku z czym w przypadku podawania nieprawidłowo wysokich stężeń następuje zmniejszenie spożycia wodorofumaranu tiamuliny. Kliniczne objawy ostrej toksyczności u kurcząt to wokalizacja, skurcze kloniczne i leżenie w pozycji bocznej.

Jeśli pojawią się oznaki zatrucia, należy niezwłocznie usunąć wodę zawierającą produkt leczniczy i zastąpić ją świeżą, czystą wodą oraz zastosować wspomagające leczenie objawowe.

4.11 Okres(y) karencji

Świnie :

Tkanki jadalne: 2 dni (8,8 mg tiamuliny wodorofumaranu/kg masy ciała, co odpowiada 7 ml produktu/100 kg masy ciała)

Tkanki jadalne: 4 dni (20 mg tiamuliny wodorofumaranu/kg masy ciała, co odpowiada 16 ml produktu/100 kg masy ciała)

Kury (kury nioski):

Tkanki jadalne: 2 dni

Jaja: zero dni

5. właściwości farmakologiczne

Grupa farmakoterape­utyczna: środki bakteriobójcze do stosowania ogólnoustrojo­wego/pleuromu­tyliny/tiamuli­na

Kod ATC vet: QJ01XQ01

5.1 właściwości farmakodynamiczne

Tiamulina jest półsyntetycznym antybiotykiem bakteriostatycznym należącym do grupy pleuro-mutylin i działa na poziomie rybosomalnym w celu zahamowania syntezy białek bakteryjnych.

Tiamulina wykazała wysoki poziom aktywności in vitro u świń i ptaków w stosunku do bakterii z gatunku Mycoplasma , jak również Gram-dodatnich bakterii tlenowych (paciorkowce i gronkowce), beztlenowców (Clostridia), beztlenowców Gram-ujemnych (Brachyspira hyodysenteriae , Bra-chyspira pilosicoli) i tlenowców Gram-ujemnych (Pasteurella multocida ).

Wykazano, że tiamulina działa na poziomie rybosomu 70S, a jej głównym miejscem wiązania jest podjednostka 50S. Blokuje ona wytwarzanie białek u drobnoustrojów, wytwarzając nieaktywne biochemicznie kompleksy inicjacji zapobiegające wydłużaniu łańcucha polipeptydowego.

W europejskich izolatach Brachyspira hyodysenteriae zebranych w latach 1990–2012 minimalne stężenie hamujące (MIC) wahało się od <0,016 gg/ml do >16 gg/ml, a MIC50 od <0,063 gg/ml do 4 gg/ml oraz MIC90 od <0,016 gg/ml do >16 gg/ml.

W europejskich izolatach Brachyspira pilosicoli MIC wahało się w przedziale (cytowania z lat 2006–2008–2012) od <0,008 do 64 gg/ml, a MIC50 od <0,062 gg/ml do 0,125 gg/ml oraz MIC90 od 0,25 gg/ml do 8 gg/ml.

Badanie wrażliwości bakterii Lawsonia intracellularis jest trudne, ponieważ jest to obligatoryjny organizm wewnątrzkomórkowy. Wszystkie dane dotyczące MIC tiamuliny określone dla szczepów Lawsonia w UE były (cytat z 2017 r.) poniżej szacowanej zawartości tiamuliny w jelicie krętym wynoszącej 0,63 gg/ml.

W izolatach europejskich tiamulina była wysoce aktywna wobec bakterii Mycoplasma hyopneumo-niae przy MIC50 wynoszącym 0,016 gg/ml, MIC90 wynoszącym 0,062 gg/ml i zakresie MIC od 0,002 do 0,125 gg/ml (cytat z 2014 r.).

W przypadku nowszych szczepów europejskich (2005–2013) i starszych izolatów ogólnoświatowych (przed 1997 r.) zakresy MIC były podobne dla bakterii Mycoplasma gallisepticum i wynosiły od 0,001 do 0,037 gg/ml, przy czym wartość MIC50 wynosiła od 0,001 do 0,008 gg/ml, a MIC90 od 0,025 do 0,031 gg/ml. Nie stwierdzono odpornych szczepów. W przypadku bakterii Mycoplasma synoviae MIC wahało się od 0,05 do 0,5 gg/ml, MIC50 wynosiło 0,1 gg/ml, a MIC90 0,25 gg/ml.

5.2 właściwości farmakokinetyczne

Świnie

Tiamuliny wodorofumaran jest dobrze wchłaniany przez świnie (ponad 90%) po podaniu doustnym i dobrze rozprowadzany w organizmie. Po podaniu pojedynczej dawki doustnej 10 mg i 25 mg tiamuliny wodorofumaranu/kg masy ciała Cmax wyniosło odpowiednio 1,03 gg/ml i 1,82 gg/ml w surowicy w przypadku badania z zastosowaniem testu mikrobiologicznego, a Tmax wynosił 2 godziny dla obu tych dawek. Wykazano, że koncentruje się on w płucach, polimorfo-nuklearnych leukocytach, a także w wątrobie, gdzie jest metabolizowany i wydalany (70–85%) w żółci, a reszta jest wydalana przez nerki (15–30%). Wiązanie białka w surowicy wynosi około 30%.

Tiamulina, która nie została wchłonięta ani zmetabolizowana, przenika do jelita grubego. Stężenie tiamuliny w jelicie grubym oszacowano na 3,41 gg/ml po podaniu 8,8 mg tiamuliny wodoro-fumaranu na kilogram masy ciała.

Kury (kury nioski)

Tiamuliny wodorofumaran jest dobrze wchłaniany przez kurczęta (70–95%) po podaniu doustnym i osiąga szczytowe stężenie w ciągu 2–4 godzin (Tmax 2,85 godziny). Po podaniu 50 mg tiamuliny wodorofumaranu/kg masy ciała w postaci pojedynczej dawki Cmax wyniosło 4,02 gg/ml w surowicy w przypadku badania metodą mikrobiologiczną, a po podaniu 25 mg/kg wyniósł on 1,86 gg/ml. Stężenie tiamuliny wodorofumaranu w wodzie do picia wynoszące 250 ppm (0,025%) średnio w surowicy w ciągu 48-godzinnego okresu przyjmowania leku powodowało stężenie 0,78 gg/ml (zakres 1,4–0,45 gg/ml), natomiast 125 ppm (0,0125%), 0,38 gg/ml (zakres 0,65–0,2 gg/ml) w przypadku kurcząt w wieku ośmiu tygodni.

Wiązanie białka w surowicy wynosiło około 45%. Rozprzestrzenia się ono w organizmie i wykazano, że koncentruje się w wątrobie i nerkach (miejsca wydalania) oraz w płucach (poziom 30 razy wyższy niż w surowicy). Wydalanie odbywa się głównie przez żółć (55–65%) i nerki (15–30%), co jest charakterystyczne dla metabolitów mikrobiologicznie nieaktywnych, i jest dość szybkie — 99% dawki w ciągu 48 godzin.

5.3 Wpływ na środowisko

Tiamulina rozkłada się powoli w glebie i może gromadzić się przez lata.

6. dane farmaceutyczne

6.1 wykaz substancji pomocniczych

Metylu parahydroksyben­zoesan (E218)

Propylu parahydroksyben­zoesan

Disodu fosforan bezwodny

Etanol 96%

Woda do wstrzykiwań

6.2 główne niezgodności farmaceutyczne

Ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności, tego produktu leczniczego weterynaryjnego nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi weterynaryjnymi.

6.3 okres ważności

Okres ważności produktu leczniczego weterynaryjnego zapakowanego do sprzedaży: 3 lata.

Okres ważności po pierwszym otwarciu opakowania bezpośredniego: 3 miesiące.

Okres ważności po rozcieńczeniu zgodnie z instrukcją: 24 godziny

6.4 specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

6.5 Rodzaj i skład opakowania bezpośredniego

Produkt jest dostępny w:

– 1 litrowej butelce z polietylenu o wysokiej gęstości (HDPE) zamkniętej zakrętką z polipropy

lenu (PP) i płytką uszczelniającą z polietylenu o niskiej gęstości (LDPE).

– 5-litrowym słoiku z polietylenu o wysokiej gęstości (HDPE) zamkniętym żebrowaną zakretką z HDPE z pierścieniem umożliwiającym stwierdzenie próby otwarcia.

Niektóre wielkości opakowań mogą nie być dostępne w obrocie.

6.6 specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania niezużytego produktu leczniczego weteryniewykorzystany produkt leczniczy weterynaryjny lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami.

7. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Huvepharma NV

Uitbreidingstraat 80

2600 Antwerp

Belgia

8. NUMER (-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Więcej informacji o leku Vetmulin 125 mg/ml

Sposób podawania Vetmulin 125 mg/ml : roztwór do podania w wodzie do picia
Opakowanie: 1 butelka 1 l\n1 butelka 5 l
Numer GTIN: 5909991401689\n5909991401696
Numer pozwolenia: 2869
Data ważności pozwolenia: Bezterminowe
Wytwórca:
Huvepharma NV