Charakterystyka produktu leczniczego - Tildoket 300 mg/ml + 90 mg/ml
1. nazwa produktu leczniczego weterynaryjnego
Tildoket 300 mg/ml + 90 mg/ml roztwór do wstrzykiwań
KEYTIL 300 mg/ml + 90 mg/ml solution for injection (AT, BE, CZ, DE, ES, IE, IT, NL, PT, SK)
TILDOKET 300 mg/ml + 90 mg/ml solution for injection (LT, LV, RO,)
2. skład jakościowy i ilościowy
Każdy ml zawiera:
Tylmikozyna.......................................................................300 mg
Ketoprofen..........................................................................90 mg
Alkohol benzylowy (E1519)..............................................0,04 ml
Butylohydroksytoluen (E321)............................................0,05 mg
Galusan propylu (E310)....................................................0,05 mg
Wykaz wszystkich substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. postać farmaceutyczna
Roztwór do wstrzykiwań.
Żółto-brązowy roztwór.
4. szczegółowe dane kliniczne
4.1 docelowe gatunki zwierząt
Bydło (cielęta < 330 kg)
4.2 Wskazania lecznicze dla poszczególnych docelowych gatunków zwierząt
Leczenie chorób dróg oddechowych bydła (bovine respiratory disease – BRD) związanych z gorączką wywołanych przez Mannheimia haemolytica wrażliwe na tylmikozynę.
4.3 przeciwwskazania
Nie podawać dożylnie.
Nie podawać domięśniowo.
Nie podawać ssakom z rzędu naczelnych, świniom, kozom ani koniom.
Nie podawać zwierzętom ze zmianami żołądkowo-jelitowymi, skazą krwotoczną, zaburzeniami obrazu krwi, upośledzoną funkcją wątroby, serca lub nerek.
Nie stosować innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) jednocześnie ani w ciągu 24 godzin.
Nie stosować w przypadkach nadwrażliwości na substancję czynną lub na dowolną substancję pomocniczą.
4.4 Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt
Brak
4.5 Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania
Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt
Podczas stosowania tego produktu leczniczego weterynaryjnego należy uwzględnić oficjalne, krajowe i regionalne wytyczne dotyczące stosowania antybiotyków.
Jeśli to tylko możliwe, stosowanie tego produktu leczniczego weterynaryjnego należy opierać wyłącznie na wynikach badania wrażliwości bakterii.
Użycie produktu niezgodnie z instrukcjami podanymi w charakterystyce produktu leczniczego weterynaryjnego (ChPLW) może spowodować wzrost występowania bakterii opornych na tylmikozynę i tym samym zmniejszyć skuteczność leczenia innymi makrolidowymi środkami przeciwdrobnoustrojowymi ze względu na rozwój potencjalnej oporności krzyżowej.
Nie przekraczać podanej dawki ani okresu leczenia.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania u zwierząt odwodnionych, z hipowolemią lub niedociśnieniem tętniczym, ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia wzrostu nefrotoksyczności.
Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkt leczniczy weterynaryjny zwierzętom
Ostrzeżenia dla osoby podającej produkt:
WSTRZYKNIĘCIE TYLMIKOZYNY CZŁOWIEKOWI MOŻE BYĆ ŚMIERTELNE – NALEŻY STOSOWAĆ NAJWYŻSZE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI, ABY UNIKNĄĆ PRZYPADKOWEJ SAMOINIEKCJI ORAZ DOKŁADNIE PRZESTRZEGAĆ INSTRUKCJI PODAWANIA I PONIŻSZYCH WYTYCZNYCH
Niniejszy produkt leczniczy weterynaryjny powinien być podawany wyłącznie przez lekarza weterynarii. Nigdy nie należy przenosić strzykawki z produktem leczniczym weterynaryjnym z zamocowaną igłą. Igła powinna być zamocowana do strzykawki wyłącznie podczas napełniania strzykawki lekiem lub wykonywania wstrzyknięcia. Strzykawka i igła powinny być zawsze przechowywane osobno. Nie wolno używać autostrzykawek. Należy upewnić się, że zwierzęta, również te znajdujące się w pobliżu, są odpowiednio unieruchomione. Podczas podawania tego produktu leczniczego weterynaryjnego nie należy pracować samodzielnie. W przypadku samoiniekcji należy NATYCHMIAST ZWRÓCIĆ SIĘ O POMOC LEKARSKĄ oraz przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną lub opakowanie. Na miejsce wstrzyknięcia należy nałożyć opatrunek chłodzący (nie nakładać bezpośrednio lodu).Dodatkowe ostrzeżenia dotyczące bezpieczeństwa osoby podającej lek
Osoby o znanej nadwrażliwości na tylmikozynę lub ketoprofen, na niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) lub na alkohol benzylowy powinny unikać kontaktu z produktem leczniczym weterynaryjnym.
Tylmikozyna może wywoływać poważne skutki dla serca, kojarzone z przypadkami śmiertelnymi. Ketoprofen może wywoływać senność i zawroty głowy. Zachować ostrożność, aby uniknąć przypadkowej samoiniekcji i ekspozycji na skórę. Aby zapobiec samoiniekcji, nie używać autostrzykawek. Podczas pracy z produktem leczniczym weterynaryjnym należy używać osobistej odzieży i sprzętu ochronnego, na które składają się rękawice nieprzepuszczalne i okulary ochronne. Po przypadkowej iniekcji należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską oraz przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną lub opakowanie.
Ketoprofen może powodować wady wrodzone. Produkt leczniczy weterynaryjny nie powinien być podawany przez kobiety w ciąży.
Produkt działa lekko drażniąco na skórę i oczy. Unikać rozlania na skórę i oczy. W razie przypadkowego kontaktu ze skórą lub oczami przemyć dokładnie czystą wodą. Jeśli podrażnienie nie ustąpi, zwrócić się o pomoc lekarską.
Umyć ręce po użyciu produktu.
Toksyczność dotyczy układu krążenia i może być wywoływana zablokowaniem kanału wapniowego. Dożylne podanie chlorku wapnia należy rozważyć wyłącznie w przypadku potwierdzenia narażenia na działanie tylmikozyny.
W badaniach przeprowadzonych u psów stwierdzono działanie inotropowe ujemne tylmikozyny prowadzące do częstoskurczu oraz obniżenia skurczowego i rozkurczowego ciśnienia tętniczego.
U świń ryzyko zgonu w wyniku podania tylmikozyny wzrasta po podaniu adrenaliny.
U psów wykazano korzystny wpływ chlorku wapnia podanego dożylnie na stan inotropowy lewej komory oraz poprawę ciśnienia naczyniowego i częstoskurczu.
Dane przedkliniczne i sporadyczne przypadki kliniczne sugerują, że wlew chlorku wapnia może częściowo przeciwdziałać zmianom ciśnienia tętniczego krwi i tętna u ludzi wywołanym przez tylmikozynę.
Można również rozważyć podanie dobutaminy ze względu na dodatnie działanie inotropowe, mimo braku wpływu na częstoskurcz.
Tylmikozyna utrzymuje się w tkankach przez kilka dni oraz wymaga ścisłego monitorowania układu krążenia, a także zastosowania leczenia wspomagającego.
Lekarzom opiekującym się pacjentami narażonymi na tą substancję zaleca się skonsultowanie postępowania klinicznego z Instytutem Medycyny Pracy w Łodzi tel. +48 42 657 99 00; + 48 42 631 47 67
4.6 działania niepożądane (częstotliwość i stopień nasilenia)
Bardzo często obserwuje się miejscowy widoczny obrzęk o różnych rozmiarach w miejscu podania. Mikroskopowo obserwowano podostre włóknikowe lub przewlekłe zmiany włóknistego martwiczego zapalenia podskórnej tkanki tłuszczowej z obszarami zmineralizowanymi, wakuolami i obrzękami oraz powiązane reakcje ziarniniakowe. Zmiany te ustępują po okresie wynoszącym od 45 do 57 dni.
Podobnie jak w przypadku wszystkich NLPZ, ze względu na ich działanie hamujące syntezę prostaglandyny, istnieje możliwość wystąpienia u pewnych osobników nietolerancji ze strony żołądka lub nerek.
Po jednym podaniu dożylnym dawki 5 mg/kg masy ciała oraz po podskórnym podawaniu dawek 150 mg/kg masy ciała w odstępach 72-godzinnych obserwowano przypadki śmierci u bydła.
Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą:
– bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych zwierząt wykazujących działanie(a) niepożądane)
– często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 100 leczonych zwierząt)
– niezbyt często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 1000 leczonych zwierząt)
– rzadko (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 10000 leczonych zwierząt)
– bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10000 leczonych zwierząt, włączając pojedyncze raporty).
4.7 Stosowanie w ciąży, laktacji lub w okresie nieśności
Bezpieczeństwo produktu leczniczego weterynaryjnego w czasie ciąży i laktacji nie zostało określone. Do stosowania jedynie po dokonaniu przez lekarza weterynarii oceny bilansu korzyści/ryzyka wynikających ze stosowania produktu.
4.8 interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Produktu leczniczego weterynaryjnego nie wolno podawać w skojarzeniu lub w połączeniu z innymi NLPZ i glikokortykosteroidami lub w ciągu 24 godzin od podania innych NLPZ i glikokortykosteroidów. Należy unikać jednoczesnego podawania leków moczopędnych, leków nefrotoksycznych i leków przeciwzakrzepowych.
Ketoprofen wiąże się w wysokim stopniu z białkami osocza i może wypierać lub być wypierany przez inne leki wiążące się w wysokim stopniu z białkami, takie jak leki przeciwzakrzepowe. Ze względu na fakt, że ketoprofen może hamować agregację płytek i powodować owrzodzenie żołądka i jelit, nie należy go stosować z innymi lekami o takim samym profilu działań niepożądanych.
U niektórych gatunków obserwowano interakcje pomiędzy makrolidami i jonoforami.
4.9 Dawkowanie i droga(i) podawania
Wyłącznie podanie podskórne.
Podawać 10 mg tylmikozyny i 3 mg ketoprofenu na kilogram masy ciała (odpowiada 1 ml produktu leczniczego weterynaryjnego na 30 kg masy ciała) tylko w pojedynczej dawce.
Aby zapewnić właściwe dawkowanie i zapobiec podaniu zbyt niskiej dawki produktu, masa ciała zwierząt powinna zostać określona najdokładniej jak to możliwe.
Sposób podawania:
Pobrać właściwą dawkę z fiolki i zdjąć igłę ze strzykawki, pozostawiając igłę w fiolce. W przypadku podawania leku grupie zwierząt igłę należy pozostawić w fiolce do pobierania kolejnych dawek. Unieruchomić zwierzę i wkłuć podskórnie osobną igłę w miejscu wstrzyknięcia, najlepiej w fałd skórny klatki piersiowej za łopatką. Przymocować strzykawkę do igły i wstrzyknąć lek w podstawę fałdu skórnego.
Nie wstrzykiwać większych dawek niż 11 ml w jedno miejsce.
4.10 przedawkowanie (objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy, odtrutki), jeśli konieczne
Po wstrzyknięciu podskórnym produktu leczniczego weterynaryjnego w pojedynczej dawce 30 mg tylmikozyny i 9 mg ketoprofenu na kg masy ciała obserwowano miejscowe obrzęki i urazy tkanek o różnych rozmiarach w miejscu wstrzyknięcia prowadzące do martwicy. Zmiany te ustępują po okresie wynoszącym od 45 do 57 dni.
Podanie dawki trzykrotnie przekraczającej zalecaną dawkę produktu leczniczego weterynaryjnego (30 mg tylmikozyny i 9 mg ketoprofenu na kilogram masy ciała) mogło powodować podwyższenie stężeń CPK.
4.11 Okres(-y) karencji
Tkanki jadalne: 93 dni
Mleko: Produkt niedopuszczony do stosowania u zwierząt produkujących mleko przeznaczone do spożycia przez ludzi.
5. właściwości farmakologiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Produkt antybakteryjny do użytku ogólnoustrojowego, makrolidy, kombinacje z innymi substancjami.
Kod ATC vet: QJ01FA99
5.1 właściwości farmakodynamiczne
Tylmikozyna jest antybiotykiem półsyntetycznym z grupy makrolidów o działaniu głównie bakteriobójczym. Ich działanie antybakteryjne oparte jest na hamowaniu syntezy białek przez odwrotne wiązanie do 50S podjednostek rybosomu. Wykazuje działanie bakteriostatyczne, lecz w dużych stężeniach może mieć działanie bakteriobójcze. Tylmikozyna działa aktywnie przeciwko Mannheimia haemolytica, które zaangażowane są w choroby dróg oddechowych u bydła.
Dowody naukowe sugerują, że makrolidy wykazują działanie synergistyczne z układem odpornościowym żywiciela. Wydaje się, że makrolidy wzmacniają właściwości bakteriobójcze fagocytów.
Zaobserwowano oporność krzyżową między tylmikozyną i innymi makrolidami oraz linkomycyną.
Bakterie mogą rozwijać oporność na makrolidy poprzez trzy podstawowe mechanizmy: 1) oporność naturalną, 2) oporność nabytą lub 3) oporność przenoszoną horyzontalnie.
Instytut Norm Klinicznych i Laboratoryjnych (ang. The Clinical and Laboratory Standards Institute, CLSI) ustanowił kryteria interpretacji skuteczności tylmikozyny wobec M. haemolytica pochodzenia bydlęcego dotyczące konkretnie choroby dróg oddechowych bydła: < 8 ^ig/ml = wrażliwe, 16 ^g/ml = średnio wrażliwe oraz > 32 ^g/ml = oporne.
Ketoprofen to substancja należąca do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Ketoprofen wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Nie wszystkie mechanizmy jego działania są znane. Skutki są uzyskiwane częściowo przez hamowanie syntezy prostaglandyny i leukotrienów przez ketoprofen, działając odpowiednio na cyklooksygenazę i lipooksygenazę. Hamowane jest również tworzenie się bradykininy. Ketoprofen hamuje agregację płytek krwi.
5.2 właściwości farmakokinetyczne
Po pojedynczym podaniu podskórnym maksymalne szczytowe stężenie tylmikozyny w osoczu uzyskano w przedziale od 40 minut do 6 godzin po podaniu. Uzyskano średnią wartość Cmax wynoszącą 455,97 ng/ml. Drugi szczyt stężenia tylmikozyny w osoczu zaobserwowano po podaniu u niektórych zwierząt, prawdopodobnie z powodu recyrkulacji jelitowo-wątrobowej, którą opisywano w przypadku makrolidów. Uzyskano średni okres półtrwania w fazie eliminacji leku (t1/2) wynoszący 41,62 godziny. Badanie farmakokinetyczne płuc potwierdza, że tylmikozyna jest szybko i szeroko rozprowadzana w organizmie zwierzęcia oraz wiązana z tkanką płuc, co powoduje długotrwałe stężenie w tkance, uzyskując Cmax wynoszące 7199,7 ^g/kg i okres półtrwania (t1/2) wynoszący 2,46 dnia. Około 70% podanej dawki zostaje wydalone z kałem oraz ± 20% z moczem.
Maksymalne szczytowe stężenie ketoprofenu uzyskano po około 2,5 h po podaniu podskórnym. Uzyskano średnią wartość Cmax wynoszącą 1,03 ^g/ml. Uzyskano także drugi szczyt stężenia ketoprofenu w osoczu (w przedziale od 3 do 6 godzin po podaniu). Zaobserwowano średni okres półtrwania w fazie eliminacji leku (t1/2) wynoszący 16,85 godziny. Ketoprofen silnie wiąże się z białkami. Wydalanie następuje głównie z moczem.
6. dane farmaceutyczne
6.1 wykaz substancji pomocniczych
Alkohol benzylowy (E1519)
Kwas fosforowy, stężony
Butylohydroksytoluen (E-321)
Galusan propylu (E-310)
Glikol propylenowy
Woda do wstrzykiwań
6.2 główne niezgodności farmaceutyczne
Ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności, tego produktu leczniczego weterynaryjnego nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi weterynaryjnymi.
6.3 okres ważności
Okres ważności produktu leczniczego weterynaryjnego zapakowanego do sprzedaży: 2 lata
Okres ważności po pierwszym otwarciu opakowania bezpośredniego: 28 dni
6.4 specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać pojemnik w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.
6.5 Rodzaj i skład opakowania bezpośredniego
Fiolki polipropylenowe po 50 ml, 100 ml i 250 ml zamknięte korkiem z gumy bromobutylowej i aluminiowym uszczelnieniem.
Jedna fiolka po 50 ml, 100 ml i 250 ml umieszczona jest w tekturowym pudełku.
Niektóre wielkości opakowań mogą nie być dostępne w obrocie.
6.6 specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania niezużytego produktu leczniczego weterynaryjnego lub pochodzących z niego odpadów
Niewykorzystany produkt leczniczy weterynaryjny lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami.
7. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO
VETPHARMA ANIMAL HEALTH, S.L.
Les Corts, 23
08028 Barcelona
Hiszpania
8. NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
2883/19
Więcej informacji o leku Tildoket 300 mg/ml + 90 mg/ml
Sposób podawania Tildoket 300 mg/ml + 90 mg/ml
: roztwór do wstrzykiwań
Opakowanie: 1 fiol. 250 ml\n1 fiol. 50 ml\n1 fiol. 100 ml
Numer
GTIN: 5909991406769\n5909991406752\n5909991406776
Numer
pozwolenia: 2883
Data ważności pozwolenia: Bezterminowe
Wytwórca:
Vetpharma Animal Health, S.L.