Charakterystyka produktu leczniczego - Szczepionka przeciwgruźlicza BCG 10 0,5 mg (od 1,5 mln do 6 mln żywych prątków BCG/ml); szczepionka 10 dawkowa, 1 dawka (0,1 ml)
1. nazwa produktu leczniczego
Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań śródskómych
Vaccinum tuberculosis (BCG) cryodesiccatum
Szczepionka przeciw gruźlicy (BCG) liofilizowana
2. skład jakościowy i ilościowy
Jedna dawka (0,1 ml) zawiera 50 mikrogramów półsuchej masy prątków BCG co odpowiada od 150 000 do 600 000 żywych prątków BCG (Bacillus Calmette-Guerin ), podszczep brazylijski Moreau.
Jedna ampułka lub fiolka z proszkiem zawiera:
0,5 mg (od 1,5 mln do 6 mln) żywych prątków BCG (Bacillus Calmette-Guerin ), podszczep brazylijski Moreau.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. postać farmaceutyczna
Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań śródskómych.
Przed rekonstytucją proszek w ampułce lub fiolce jest suchy bezpostaciowy o zabarwieniu białym lub j asnokremowym.
4. szczegółowe dane kliniczne
4.1 wskazania do stosowania
Szczepionka przeciwgruźlicza BCG 10 służy do szczepień ochronnych przeciw gruźlicy.
Szczepienia w Polsce są obowiązkowe, wykonywane zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych zatwierdzanym corocznie przez Ministra Zdrowia.
Szczepienia wychwytujące (uzupełniające) u osób niezaszczepionych po urodzeniu należy wykonać w możliwie najwcześniejszym terminie, nie później niż do ukończenia 15 roku życia.
W przypadku szczepień BCG nie jest rekomendowana rewakcynacja.
4.2 dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Szczepionkę przeciwgruźliczą BCG 10 należy rozpuścić w 1 ml izotonicznego roztworu chlorku sodu. Po rekonstytucji powstaje homogenna, jednorodna zawiesina, bez widocznych konglomeratów.
Do strzykawki należy pobrać tylko 1 dawkę szczepionki w objętości 0,1 ml dla jednego dziecka.
Sposób podawania
Szczepienie powinno być wykonywane przez personel specjalnie przeszkolony w wstrzykiwaniu śródskórnym.
Szczepionkę należy podać śródskórnie w zewnętrzną 1/3 górną część lewego ramienia.
Szczepionka musi być wstrzykiwana specjalną tuberkulinową strzykawką z dobrze dopasowaną igłą.
Przed szczepieniem, skórę w miejscu podania szczepionki odkazić alkoholem i odczekać aż wyschnie.
Skórę uchwycić kciukiem i palcem wskazującym jednej ręki, a igłę wprowadzić ukośnie na głębokość ok. 2 mm pod wierzchnią warstwę skóry, prawie równolegle do jej powierzchni.
Po podaniu 0,1 ml szczepionki BCG i prawidłowej technice szczepienia powinien powstać na ramieniu śródskórny bąbel o średnicy ok. 7 mm.
Zgodnie z rekomendacjami WHO, szczepionka BCG powinna być podanaw okolicę mięśnia naramiennego lewej kończyny górnej (w części środkowej).
Wstrzyknięcie szczepionki w wyższą część ramienia może przyczynić się do powstania keloidu.
Po 2–4 tygodniach w miejscu szczepienia u 90–95% szczepionych powstaje naciek, który utrzymuje się przez kilka tygodni. Przeważnie na szczycie nacieku tworzy się krostka, a następnie owrzodzenie zazwyczaj o średnicy 2–5 mm, nie przekraczającej 10 mm. Zmiana goi się samoistnie w ciągu 2–3 miesięcy od zaszczepienia z pozostawieniem białawej blizny o średnicy kilku milimetrów.
U niektórych osób z krostki może się sączyć płyn surowiczy przez dłuższy czas, co nie jest powikłaniem i nie wymaga leczenia lecz utrzymywania w czystości tego miej sca.
Instrukcja dotycząca rekonstytucji produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.
4.3 przeciwwskazania
1. Szczepienia BCG nie powinny być wykonywane:
u osób ze znaną nadwrażliwością na którykolwiek składnik szczepionki; u noworodków o masie ciała <2000 g; u noworodków matek zakażonych HIV do czasu wykluczenia zakażenia HIVu dziecka;
u noworodków z podejrzeniem wrodzonych zaburzeń odporności; u noworodków matek leczonych w 3. trymestrze ciąży takimi lekami j ak przeciwciałamonoklonalne przeciwko TNF-alfa;
u osób zakażonych HIV (zakażenia potwierdzone lub podejrzewane, nawet jeśli sąbezobjawowe);
u osób z pierwotnymi lub wtórnymi niedoborami odporności (w tym z niedoboreminterferonu gamma lub z zespołem Di George’a);
u osób w trakcie radioterapii; u osób leczonych kortykosteroidami, w trakcie leczenia immunosupresyjnego (w tymleczonych przeciwciałami monoklonalnymi przeciwko TNF-alfatakimi jak np. infliximab);
u osób z chorobą nowotworową (np. białaczką, ziarnicą złośliwą, chłoniakiem lubinnymi nowotworami układu siateczkowo-śródbłonkowego);
u pacjentów po przeszczepieniu komórek macierzystych szpiku i po przeszczepieniunarządu;
u osób z ciężkimi chorobami (w tym z ciężkim niedożywieniem); w ciąży; u osób, które chorowały na gruźlicę lub u osób z dużym (powyżej 5 mm) odczynemRT23.
2. Szczepienia należy odroczyć w przypadku:
noworodków w niestabilnym stanie klinicznym do czasu poprawy ogólnego stanuzdrowia (należy zaszczepić przed opuszczeniem oddziału noworodkowego);
w trakcie infekcji z gorączką; zaostrzenia choroby przewlekłej; uogólnionych infekcji skóry.Wcześniactwo nie stanowi przeciwwskazania do szczepienia, zaleca się wykonanie szczepienia w tej grupie pacjentów po osiągnieciu masy ciała 2000 g.
4.4 specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Szczepionkę przeciwgruźliczą BCG 10 podawać wyłącznie śródskórnie.
Należy wziąć pod uwagę ryzyko wystąpienia bezdechu oraz konieczność monitorowania czynności oddechowych przez 48 do 72 godzin w przypadku podawania szczepionki bardzo niedojrzałym wcześniakom (urodzonym < 28. tygodnia ciąży), szczególnie dotyczy to dzieci, u których występowały objawy niedojrzałości układu oddechowego. Z uwagi na znaczne korzyści wynikające ze szczepienia tej grupy niemowląt, nie należy rezygnować ze szczepienia ani go odraczać.
Należy odroczyć podanie szczepionki BCG w przypadku noworodków, których matki przyjmowały w ciąży terapię anty-TNF lub inne, potencjalnie immunosupresyjne przeciwciała IgG1. O terminie szczepienia decyduje lekarz.
4.5 interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Śródskórne szczepienie BCG może być wykonywane jednocześnie ze szczepionkami inaktywowanymi lub atenuowanymi.
Jeśli szczepionki zawierające żywe drobnoustroje nie zostaną podane w tym samym czasie co szczepionka BCG, należy zachować co najmniej 4 tygodniowy odstęp między szczepieniami.
Szczepienie BCG należy odroczyć o 4 tygodnie, jeśli wcześniej wstrzyknięto inną szczepionkę żywą.
Odstęp między szczepionką zawierającą żywe drobnoustroje, a szczepionką niezawierającą żywych drobnoustrojów jest dowolny, z zachowaniem niezbędnego odstępu dla uniknięcia nałożenia się ewentualnego niepożądanego odczynu poszczepiennego na kolejne szczepienie.
Szczepionki podawane w tym samym czasie nie powinny być wstrzykiwane w lewe ramię zastrzeżone dla szczepionki BCG.
Nie należy szczepić dziecka w lewe ramię co najmniej przez 3 miesiące po podaniu BCG z uwagi na ryzyko wystąpienia zapalenia okolicznych węzłów chłonnych.
4.6 wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Szczepionki nie należy stosować w okresie ciąży.
Karmienie piersią
Karmienie piersią nie stanowi przeciwwskazania do podania szczepionki BCG.
4.7 wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Szczepionka przeciwgruźlicza BCG 10 nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
4.8 działania niepożądane
Jak każdy lek, Szczepionka przeciwgruźlicza BCG 10 może powodować działania niepożądane. Zmiana w miejscu wstrzyknięcia: nacieczenie, krostka, owrzodzenie czasami z wyciekiem płynu surowiczego ustępuje zazwyczaj samoistnie w ciągu 3 miesięcy od szczepienia i nie wymaga leczenia.
Powiększenie regionalnych węzłów chłonnych najczęściej pachowych do 15 mm u osoby szczepionej uznaje się za spodziewaną, prawidłową reakcję poszczepienną.
Ciężkie miejscowe reakcje takie jak:
duże owrzodzenie (o średnicy większej niż 1 cm), ropień lub keloid,są najczęściej związane z błędem w technice podania szczepionki, nieprawidłową dawką lub z reakcją indywidualną (np. dodatni wynik próby RT23).
Jeżeli po szczepieniu BCG występuje odczyn miejscowy w ciągu 24–48 godzin oraz ropień (w okresie 5–7 dni) można podejrzewać wcześniejsze zakażenie gruźlicą.
Wstrzyknięcie szczepionki zbyt wysoko, w górną część mięśnia naramiennego zwiększa ryzyko wystąpienia keloidu.
W przypadku wystąpienia ciężkich reakcji miejscowych lub zapalenia regionalnych węzłów chłonnych wymagana jest konsultacja medyczna, a następnie indywidualna decyzja o dalszym postępowaniu, ale najczęściej nie stosuje się leczenia, ponieważ ustępują samoistnie.
Ciężkie reakcje uogólnione po podaniu szczepionki BCG są bardzo rzadkie (ok. 2/1000000) i występują na ogół u osób z zaburzeniami odporności.
Rozsiana infekcja BCG wymaga porady specjalistycznej, diagnostyki bakteriologicznej i układu immunologicznego oraz leczenia przeciwgruźliczego w warunkach szpitalnych.
W przypadku wystąpienia zmian poszczepiennych, które wg lekarza pediatry spełniają kryteria powikłania poszczepiennego, należy skierować dziecko do konsultanta, który dokona ostatecznego rozpoznania i zaleci dalsze postępowanie.
Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia
Bezdech u bardzo niedojrzałych wcześniaków (urodzonych < 28. tygodnia ciąży (patrz punkt 4.4).
Tabelaryczna lista działań niepożądanych
Tabela poniżej została przygotowana zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA (klasyfikacja układów i narządów oraz zalecane terminy).
Częstość występowania oceniano według następujących kryteriów: bardzo często (>1/10), często (>1/100 do <1/10), niezbyt często (>1/1 000 do <1/100), rzadko (>1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów wg MedDRA | Działanie niepożądane | Częstość |
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze | Krosta/krosta ropna w miej scu podania | Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) |
Ropień w miejscu podania | ||
Uogólnione zakażenie BCG z zapaleniem kości | ||
Zapalenie szpiku kostnego | ||
Zaburzenia krwi i układu chłonnego | Bolesność węzłów chłonnych | |
Martwica węzłów chłonnych | ||
Powiększenie węzłów chłonnych | ||
Zapalenie/ropne zapalenie węzłów chłonnych | ||
Zaburzenia psychiczne | Niepokój |
Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia | Bezdech u bardzo niedojrzałych wcześniaków (urodzonych < 28. tygodnia ciąży) | |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Bliznowiec (keloid) | |
Zaburzenia ogólne i stany w miej scu podania | Gorączka | |
Owrzodzenie w miej scu podania |
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.
Al. Jerozolimskie 181C
02–222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa:
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 przedawkowanie
Zwiększenie dawki szczepiennej powoduje znaczny wzrost liczby powikłań poszczepiennych ze strony węzłów limfatycznych.
5. właściwości farmakologiczne
5.1 właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Szczepionka przeciw gruźlicy, żywa, atenuowana, kod ATC: J07AN01
5.2 właściwości farmakokinetyczne
Po wstrzyknięciu prątki BCG namnażają się w miejscu wstrzyknięcia, a także w okolicznych węzłach chłonnych.
Reakcją organizmu na obecność prątków jest powstanie nadwrażliwości typu opóźnionego zwanej alergią tuberkulinową oraz wytworzenie odporności przeciwgruźliczej.
5.3 przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Wyniki badań toksyczności ogólnej wykonywane na świnkach morskich i myszkach po podaniu jednej dawki ludzkiej oraz badanie toksyczności specyficznej – nieszkodliwości na świnkach morskich po podaniu 100 ludzkich dawek szczepiennych (test na obecność zjadliwych mykobakterii) i test Jensena skórnej wrażliwości (test nadmiernej reaktywności skórnej) gwarantują bezpieczeństwo produktu leczniczego.
6.
6.1 wykaz substancji pomocniczych
Proszek:
Sodu glutaminian
Rozpuszczalnik:
Izotoniczny roztwór chlorku sodu
6.2 niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 okres ważności
30 miesięcy.
Szczepionka powinna być zużyta bezpośrednio po rekonstytucji.
6.4 specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w lodówce (2°C – 8°C).
W celu ochrony przed światłem należy przechowywać ampułki lub fiolki w opakowaniu zewnętrznym.
6.5 rodzaj i zawartość opakowania
0,5 mg proszku w ampułce lub fiolce ze szkła typu I i 1,0 ml rozpuszczalnika w ampułce ze szkła typu I w tekturowym pudełku – opakowanie po 1 lub 5.
Korek do fiolek wykonany jest z chlorobutylowej lub bromobutylowej gumy z powłoką silikonową.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania
Przed użyciem szczepionki należy sprawdzić na etykiecie: rodzaj szczepionki, liczbę dawek w ampułce lub fiolce oraz termin ważności. Ponadto sprawdzić i spowodować żeby szczepionka w postaci suchego proszku znajdowała się w całości na dnie ampułki lub fiolki.
Szyjkę ampułki z rozpuszczalnikiem oraz ampułkę z proszkiem należy przed i po nadpiłowaniu oraz fiolkę przed i po zdjęciu plastikowej nakładki dokładnie zdezynfekować wacikiem zwilżonym 70 % alkoholem etylowym i odczekać do wysuszenia.
Po otwarciu ampułki lub po przekłuciu gumowego korka fiolki z proszkiem, wprowadzić za pomocą strzykawki dokładnie 1 ml izotonicznego roztworu chlorku sodu.
Rozpuszczalnik należy wprowadzić łagodnym strumieniem po ściance ampułki lub fiolki.
Następnie całą zawartość pobrać do strzykawki i delikatnie z powrotem wprowadzić do ampułki lub fiolki unikając spienienia. Czynność powtórzyć do uzyskania jednolitej zawiesiny.
Pobrana do strzykawki zawiesina powinna być jednorodna, lekko opalizująca.
Zaleca się dokonanie wzrokowej oceny szczepionki zarówno przed jak i po rekonstytucji w celu wykluczenia ryzyka ewentualnej obecności kłaczków lub strątów.
Szczepionka powinna być zużyta bezpośrednio po rekonstytucji.
U w a g i :
1.
2.
3.
Wszystkie czynności związane z otwieraniem ampułek lub przekłuwaniem korka fiolek, wprowadzaniem rozpuszczalnika oraz rekonstytucją szczepionki należy wykonywać tak, aby uniknąć jej zanieczyszczenia.
Do szczepień BCG należy używać tylko igieł i strzykawek jednorazowego użytku.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na„biomed-lublin” wytwórnia surowic i szczepionek spółka akcyjna
20–029 Lublin, ul. Uniwersytecka 10
tel 81 533 82 21
faks 81 533 80 60
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
R/0210
9. data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie dodata wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 01 marca 1994
Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 29 maja 2013
Więcej informacji o leku Szczepionka przeciwgruźlicza BCG 10 0,5 mg (od 1,5 mln do 6 mln żywych prątków BCG/ml); szczepionka 10 dawkowa, 1 dawka (0,1 ml)
Sposób podawania Szczepionka przeciwgruźlicza BCG 10 0,5 mg (od 1,5 mln do 6 mln żywych prątków BCG/ml); szczepionka 10 dawkowa, 1 dawka (0,1 ml)
: proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań śródksórnych
Opakowanie: 1 amp. proszku + 1 amp. rozp. 1 ml\n5 fiol. proszku + 5 amp. rozp. 1 ml\n5 amp. proszku + 5 amp. rozp. 1 ml\n1 fiol. proszku + 1 amp. rozp. 1 ml
Numer
GTIN: 05909990610198\n05909990858644\n05909990021017\n05909990858637
Numer
pozwolenia: 00210
Data ważności pozwolenia: Bezterminowe
Wytwórca:
BIOMED-LUBLIN Wytwórnia Surowic i Szczepionek Spółka Akcyjna