Charakterystyka produktu leczniczego - Stymen 10 mg
1. nazwa produktu leczniczego
Stymen, 10 mg, tabletki
2. skład jakościowy i ilościowy
Jedna tabletka zawiera 10 mg prasteronu (Prasteronum).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: jedna tabletka zawiera ok. 100 mg laktozy jednowodnej.
Pełen wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. postać farmaceutyczna
Tabletka
4. szczegółowe dane kliniczne
4.1 wskazania do stosowania
Uzupełnienie niedoborów dehydroepiandrosteronu (DHEA) u mężczyzn z potwierdzonym laboratoryjnie niedoborem DHEA.
4.2 dawkowanie i sposób podawania
Podanie doustne.
Dawkowanie należy dostosować do stężenia DHEA w surowicy oraz skuteczności leczenia.
U mężczyzn niedobory DHEA nasilają się z wiekiem.
Zalecana dawka początkowa u mężczyzn wynosi 10 mg/dobę, dawka maksymalna 50 mg/dobę.
Początkową dawkę należy stopniowo zwiększać (10 mg/dobę co 2 tygodnie) do czasu uzyskania pożądanych działań terapeutycznych.
W przypadku długotrwałego stosowania dawek większych niż 50 mg u mężczyzn należy oznaczać stężenie hormonu w surowicy i odpowiednio często wykonywać badania lekarskie.
Produkt leczniczy jest przeznaczony do długotrwałego stosowania, skutki działania są widoczne po kilku tygodniach stosowania.
Należy go stosować jeden raz na dobę, rano, zgodnie z naturalnym rytmem wydzielania DHEA.
Tabletki należy przyjmować w czasie posiłku, w celu ułatwienia wchłaniania.
Nie należy stosować produktu leczniczego u dzieci.
Nie należy stosować produktu leczniczego u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek.
Nie należy stosować produktu leczniczego u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.
4.3 przeciwwskazania
– Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
– Ciężka niewydolność wątroby i nerek
– Przerost i rak gruczołu krokowego
– Rak sutka u mężczyzn i inne nowotwory
– Produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci.
4.4 specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Produkt leczniczy należy przyjmować rano, zgodnie z naturalnym cyklem syntezy i wydzielania hormonu DHEA. Nie przekraczać zalecanej dawki.
Zmiana dawki, w szczególności zwiększenie dawki, wymaga zawsze porozumienia z lekarzem. Nie należy stosować produktu jednocześnie z innymi lekami zawierającymi androgeny.
Decyzję o zastosowaniu DHEA w zmniejszeniu dolegliwości związanych z andropauzą należy podejmować po wnikliwej analizie korzyści i możliwych zagrożeń związanych z leczeniem i z zaleceniem przestrzegania dyscypliny terapeutycznej. W monitorowaniu terapii należy uwzględnić szereg parametrów klinicznych i biochemicznych, takich jak: stan psychiczny (witalność, samopoczucie, potencja), stan somatyczny (masa ciała, rozkład tkanki tłuszczowej, stan tkanki mięśniowej), stężenia hormonów (LH – hormon luteinizujący, FSH – hormon folikulotropowy, wolny testosteron, prolaktyna), u mężczyzn stężenie fosfatazy kwaśnej (PSA), stan gruczołu krokowego, stan kośćca (badanie densytometryczne), wartości ciśnienia tętniczego, badanie biochemiczne (morfologia, hematokryt, stężenie glukozy, sodu, potasu, wapnia, fosforu, aktywność enzymów wątrobowych oraz lipidogram).
Pacjenci w wieku poniżej 40 lat nie powinni stosować produktu leczniczego.
Specjalne ostrzeżenia dotyczące substancji pomocniczych
Produkt leczniczy zawiera laktozę i nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
4.5 interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
DHEA może nasilać działanie środków przeciwzakrzepowych z grupy pochodnych kumaryny. Stosowanie u pacjentów leczonych pochodnymi testosteronu może prowadzić do nasilenia działań androgennych.
DHEA może osłabiać działanie leków przeciwdrgawkowych (np. karbamazepiny, kwasu walproinowego) i psycholeptycznych (pochodnych fenotiazyny, diazepiny i oksazepiny).
4.6 wpływ na płodność, ciążę i laktację
Produkt leczniczy jest przeznaczony dla mężczyzn. Nie powinien być stosowany u kobiet, szczególnie w okresie ciąży i podczas karmienia piersią.
W badaniach u zwierząt i ludzi androgeny wywierają działanie teratogenne, zaburzenia rozwoju narządów moczowo-płciowych oraz wirylizację płodów żeńskich.
W przypadku stwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać leczenie.
4.7 wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Brak danych na temat wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
4.8 działania niepożądane
Działania niepożądane uszeregowano zgodnie z klasyfikacją układów i częstością występowania, określaną następująco:
Bardzo często (>1/10), często (>1/100 do <1/10), niezbyt często (> 1/1 000 do <1/100), rzadko (> 1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000).
Zaburzenia żołądka i jelit
Rzadko: nudności, wymioty
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Bardzo rzadko: hepatomegalia, zapalenie wątroby
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Rzadko: zwiększenie apetytu, retencja wody i soli, hiperkalcemia
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Rzadko: powiększenie gruczołu krokowego, ginekomastia
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Rzadko: objawy trądziku, zmiany łojotokowe w skórze, łysienie kątowe typu męskiego
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Rzadko: niskie brzmienie głosu
Zaburzenia psychiczne
Bardzo rzadko: zaburzenia psychiczne (objawy manii).
Prawdopodobieństwo ich wystąpienia może wzrastać, gdy lek stosowany jest w wyższych niż zalecane dobowych dawkach przez dłuższy okres czasu.
Stymen w zalecanych dawkach jest na ogół dobrze tolerowany.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem
Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02–222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301
faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa:
4.9 przedawkowanie
Dotychczas nie zanotowano przypadków ostrego przedawkowania.
5. właściwości farmakologiczne
5.1 właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: androgeny.
Kod ATC: brak kodu ATC wg WHO.
Stymen zawiera substancję czynną prasteron (dehydroepiandrosteron, DHEA). Jest to syntetyczny nadnerczowy hormon steroidowy, należący do grupy androgenów. W warunkach fizjologicznych, poza nadnerczami, w ok. 10% wytwarzany jest także przez gonady. DHEA jest wykrywany w osoczu. Średnie stężenie w osoczu mężczyzn wynosi od 7 do 31 nmol/l, wykazuje zmienność dobową (dochodzącą do 50–70%), z najniższymi stężeniami w godzinach popołudniowych.
Stężenia w organizmie maleją w trakcie starzenia się. Najwyższe stężenie występuje u mężczyzn w przedziale między 20. a 30. rokiem życia. U mężczyzn po 30. roku życia stwierdza się postępujące, znaczne obniżenie stężenia. Działanie DHEA bezpośrednie, jak i po transformacji zachodzi prawdopodobnie przez receptory dla androgenów i estrogenów.
DHEA działa anabolicznie, androgennie oraz jest prekursorem estrogenów. Działanie anaboliczne polega na pobudzaniu syntezy białek z aminokwasów, głównie w mięśniach, oraz na zwiększeniu masy białkowej (macierzy) tkanki kostnej. W obrębie tkanki kostnej dochodzi do prawidłowego wzrostu kości na długość oraz właściwej mineralizacji kości. Aktywność androgenna jest wynikiem obwodowej przemiany DHEA poprzez androstendion w testosteron.
DHEA jest także jednym z istotnych substratów do pozanadnerczowej syntezy estrogenów, m.in. w podskórnej tkance tłuszczowej, tkance tłuszczowej gruczołów sutkowych, mieszkach włosowych i wielu innych tkankach.
Podawanie DHEA może opóźniać procesy starzenia, wpływając korzystnie m.in. na psychikę, zdolność do życia płciowego, czynność układu immunologicznego i układ kostno-mięśniowy.
Wspomagające działanie DHEA wykazano także w innych zaburzeniach i stanach:
– andropauza u mężczyzn;
– spadek sprawności fizycznej i psychicznej, szczególnie u osób w podeszłym wieku;
– pogorszenie nastroju, stany depresyjne, zaburzenia snu, spadek napędu;
– zaburzenia erekcji i spadek aktywności płciowej;
– otyłość;
– zmniejszona wrażliwość tkanek na insulinę;
– zaburzenia układu krążenia;
– osłabienie odporności;
– pierwotna i wtórna niewydolność kory nadnerczy.
Suplementacja DHEA nie powoduje zahamowania wydzielania endogennego DHEA.
5.2 właściwości farmakokinetyczne
Ogólna charakterystyka wykonanych badań
W przeprowadzonych kilku kontrolowanych badaniach dotyczących oceny parametrów farmakokinetycznych, reakcji organizmu oraz bezpieczeństwa egzogennego DHEA podawanego w dawce 25 i 50 mg na dobę u ludzi (w wieku od 60. do 80. roku życia), stwierdzono istotny wzrost stężenia DHEA oraz siarczanu DHEA do wartości występujących u ludzi młodych. Dawki powyżej 300 mg na dobę nie powodowały dalszego istotnego wzrostu stężenia DHEA w osoczu.
W badaniach tych nie odnotowano występowania poważnych działań niepożądanych.
Wchłanianie
DHEA wchłania się szybko i dobrze z przewodu pokarmowego. Przyjmowanie w czasie posiłku ułatwia proces wchłaniania. Maksymalne stężenie we krwi DHEA i siarczanu DHEA po podaniu doustnym występuje po ok. 2 do 5 godzin.
Dystrybucja
W surowicy krwi DHEA występuje przeważnie w połączeniu z kwasem siarkowym i w tej postaci wiąże się z białkami osocza. Średnie stężenia hormonu we krwi u młodych dorosłych wynoszą od 7 do 31 nmol/ml i wraz z wiekiem ulegają postępującemu zmniejszeniu.
Metabolizm
Podobnie jak innych androgenów odbywa się nie tylko w wątrobie, ale również w gruczole krokowym, pęcherzykach nasiennych, skórze, mięśniach, podwzgórzu, jednak najbardziej intensywny jest w wątrobie.
Eliminacja
Okres półtrwania DHEA w osoczu wynosi średnio 24 h. Większość metabolitów androgenów wydala się z moczem, tylko niewielka część z żółcią.
5.3 przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
W badaniach na zwierzętach i z udziałem ludzi wykazano, że androgeny wywierają działanie teratogenne, wywołują zaburzenia rozwoju narządów moczowo-płciowych oraz wirylizację płodów żeńskich.
6. dane farmaceutyczne
6.1 wykaz substancji pomocniczych
Ludipress (laktoza jednowodna, powidon, krospowidon)
Magnezu stearynian
6.2 niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 okres ważności
3 lata
6.4 specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 25 °C.
6.5 rodzaj i zawartość opakowania
Blistry z folii Aluminium/PVC typ FPGLPb oranżowa lub Aluminium/PVC typ FFFPGLNb biała, w tekturowym pudełku.
30 szt. (2 blistry po 15 szt.)
60 szt. (4 blistry po 15 szt.)
6.6 specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowywania produktu leczniczego do stosowania
Bez specjalnych wymagań.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu
Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o.
ul. Partyzancka 133/151
95–200 Pabianice
Tel.: (42) 22–53–100
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr 10616
9. data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu / data przedłużenia pozwolenia
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 29.04.2004 r.
Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 16.06.2008 r.
Więcej informacji o leku Stymen 10 mg
Sposób podawania Stymen 10 mg: tabletki
Opakowanie: 30 tabl.\n60 tabl.
Numer GTIN: 05909990735785\n05909990735792
Numer pozwolenia: 10616
Data ważności pozwolenia: Bezterminowe
Wytwórca:
Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o.