Charakterystyka produktu leczniczego - Soluro 5 mg
Soluro, 5 mg, tabletki powlekane
Soluro, 10 mg, tabletki powlekane
2. skład jakościowy i ilościowy
Każda tabletka powlekana zawiera 5 mg solifenacyny bursztynianu, co odpowiada 3,8 mg solifenacyny.
Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg solifenacyny bursztynianu, co odpowiada 7,5 mg solifenacyny.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu:
Każda tabletka powlekana 5 mg zawiera 105,5 mg laktozy jednowodnej.
Każda tabletka powlekana 10 mg zawiera 100,5 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. postać farmaceutyczna
Tabletka powlekana.
Soluro, 5 mg, tabletki powlekane: jasno żółte okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane o średnicy około 7,1 mm, z wytłoczonym oznakowaniem „EG” po jednej stronie i „1” po drugiej.
Soluro, 10 mg, tabletki powlekane: jasno żółte okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane o średnicy około 7,1 mm, z wytłoczonym oznakowaniem „EG” po jednej stronie i „2” po drugiej.
4. szczegółowe dane kliniczne
4.1 wskazania do stosowania
Produkt leczniczy Soluro jest wskazany do stosowania w leczeniu objawowym naglącego nietrzymania moczu i (lub) częstomoczu oraz parcia naglącego, które mogą występować u pacjentów z zespołem pęcherza nadreaktywnego.
4.2 dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dorośli, w tym osoby w podeszłym wieku
Zalecana dawka wynosi 5 mg solifenacyny bursztynianu raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 10 mg solifenacyny bursztynianu raz na dobę.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie ma konieczności dostosowywania dawki w tej grupie pacjentów.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
U pacjentów z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny
>30 ml/min) modyfikacja dawki nie jest konieczna. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min) należy zachować ostrożność i nie stosować dawki większej niż 5 mg raz na dobę (patrz punkt 5.2).
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
U pacjentów z lekkimi zaburzeniami czynności wątroby modyfikacja dawki nie jest konieczna.
U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7 do 9 w skali Childa- Pugha) należy zachować ostrożność podczas leczenia i nie stosować dawki większej niż 5 mg raz na dobę (patrz punkt 5.2).
Pacjenci leczeni silnymi inhibitorami cytochromu P450 3A4
Podczas jednoczesnego stosowania ketokonazolu lub leczniczych dawek innych silnych inhibitorów CYP3A4, np. rytonawiru, nelfinawiru, itrakonazolu, maksymalna dawka produktu leczniczego Soluro nie powinna być większa niż 5 mg (patrz punkt 4.5).
Dzieci i młodzież
Skuteczność oraz bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego Soluro u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia nie została ustalona. Dlatego też nie należy stosować produktu leczniczego Soluro w tej grupie wiekowej.
Sposób podawania
Tabletki Soluro należy przyjmować doustnie, połykając tabletkę w całości, popijając płynem. Można je przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.
4.3 przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.; Pacjenci z zatrzymaniem moczu, ciężkimi zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi (w tym z toksycznym rozdęciem okrężnicy), miastenią lub jaskrą z wąskim kątem przesączania oraz u pacjentów z dużym ryzykiem wystąpienia tych chorób; Pacjenci poddawani hemodializie (patrz punkt 5.2); Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2); Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, leczonych jednocześnie silnym inhibitorem CYP3A4, np. ketokonazolem (patrz punkt 4.5).
4.4 specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Soluro należy rozważyć inne przyczyny częstomoczu (niewydolność serca lub choroba nerek). W razie zakażenia układu moczowego należy rozpocząć odpowiednie leczenie przeciwbakteryjne.
Produkt leczniczy Soluro należy stosować ostrożnie u pacjentów:
z istotnym klinicznie zwężeniem drogi odpływu moczu z pęcherza z ryzykiem zatrzymania moczu; z zaburzeniami drożności przewodu pokarmowego; z ryzykiem zwolnionej perystaltyki przewodu pokarmowego; z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min; patrz punkty 4.2 i 5.2);u tych pacjentów nie należy stosować dawki większej niż 5 mg;
z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7 do 9 wg skali Childa-Pugha; patrz punkty 4.2i 5.2); u tych pacjentów nie należy stosować dawki większej niż 5 mg;
jednocześnie leczonych silnym inhibitorem CYP3A4, np. ketokonazolem (patrz punkty 4.2 i 4.5); z przepukliną rozworu przełykowego, refluksem żołądkowo-przełykowym i (lub) jednocześnie otrzymujących produkty lecznicze, które mogą spowodować lub zaostrzyć zapalenie przełyku (takie jak bisfosfoniany); z neuropatią autonomicznego układu nerwowego.U pacjentów z czynnikami ryzyka, takimi jak wcześniej stwierdzony zespół wydłużonego odstępu QT i hipokaliemia, obserwowano wydłużenie odstępu QT oraz zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes.
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności u pacjentów z nadreaktywnością wypieracza pochodzenia neurogennego.
Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego produktu leczniczego.
U niektórych pacjentów otrzymujących solifenacynę notowano obrzęk naczynioruchowy z niedrożnością dróg oddechowych. W takim wypadku solifenacynę należy odstawić i wdrożyć odpowiednie leczenie i (lub) postępowanie.
Maksymalne działanie produktu leczniczego Soluro występuje najwcześniej po 4 tygodniach leczenia.
4.5 interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Interakcje farmakologiczne
Jednoczesne stosowanie z innymi produktami leczniczymi o własnościach cholinolitycznych może spowodować nasilenie działania leczniczego i wystąpienie działań niepożądanych. Należy zachować przerwę około tygodnia między odstawieniem produktu leczniczego Soluro, a podjęciem leczenia innym produktem leczniczym o działaniu cholinolitycznym. Jednoczesne stosowanie agonistów receptorów cholinergicznych może osłabić działanie lecznicze solifenacyny.
Solifenacyna może osłabiać działanie produktów leczniczych pobudzających perystaltykę przewodu pokarmowego, takich jak metoklopramid i cyzapryd.
Interakcje farmakokinetyczne
W badaniach in vitro wykazano, że solifenacyna w stężeniach terapeutycznych nie hamuje aktywności izoenzymów CYP1A1/2, 2C9, 2C19, 2D6 lub 3A4, pochodzących z mikrosomów ludzkiej wątroby. Dlatego jest mało prawdopodobne, aby solifenacyna zmieniała klirens produktów leczniczych metabolizowanych przez te enzymy.
Wpływ innych produktów leczniczych na farmakokinetykę solifenacyny
Solifenacyna jest metabolizowana przez CYP3A4. Jednoczesne podawanie ketokonazolu (200 mg/dobę), silnego inhibitora CYP3A4, powodowało dwukrotne zwiększenie AUC solifenacyny, zaś po podaniu ketokonazolu w dawce 400 mg/dobę zwiększenie to było trzykrotne. Dlatego największa dawka produktu leczniczego Soluro stosowanego jednocześnie
z ketokonazolem lub innymi silnymi inhibitorami CYP3A4 (tj. rytonawir, nelfinawir, itrakonazol) w dawkach leczniczych, nie powinna być większa niż 5 mg (patrz punkt 4.2).
Jednoczesne stosowanie solifenacyny i silnych inhibitorów CYP3A4 jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby.
Nie badano wpływu indukcji enzymów na farmakokinetykę solifenacyny i jej metabolitów ani wpływu substratów o większym powinowactwie do CYP3A4 na ekspozycję na solifenacynę. Ponieważ solifenacyna jest metabolizowana przez CYP3A4, możliwe są jej interakcje farmakokinetyczne z innymi substratami CYP3A4 o większym powinowactwie (tj. werapamil, diltiazem) oraz z induktorami CYP3A4 (tj. ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina).
Wpływ solifenacyny na farmakokinetykę innych produktów leczniczych
Doustne środki antykoncepcyjne
Nie wykazano interakcji farmakokinetycznej solifenacyny ze złożonymi doustnymi środkami antykoncepcyjnymi (etynyloestradiol+lewonorgestrel).
Warfaryna
Stosowanie solifenacyny nie zmieniało farmakokinetyki R-warfaryny i S-warfaryny ani ich wpływu na czas protrombinowy.
Digoksyna
Stosowanie solifenacyny nie wpływało na farmakokinetykę digoksyny.
4.6 wpływ na płodność, ciążę i laktacjęnie ma dostępnych danych klinicznych dotyczących stosowania solifenacyny w czasie ciąży. badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego szkodliwego wpływu na płodność, rozwój zarodka i (lub) płodu albo przebieg porodu (patrz punkt 5.3).
Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. W przypadku przepisania produktu leczniczego kobiecie w ciąży należy zachować ostrożność.
Nie ma danych dotyczących przenikania solifenacyny do mleka kobiecego. U myszy solifenacyna i (lub) jej metabolity przenikały do mleka matki, powodując u noworodków zależne od dawki zaburzenia prawidłowego rozwoju (patrz punkt 5.3). Produktu leczniczego Soluro nie należy stosować w okresie karmienia piersią.
Brak danych o wpływie produktu leczniczego na płodność.
4.7 wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Solifenacyna, tak jak inne produkty lecznicze o działaniu cholinolitycznym, może powodować zaburzenia widzenia, rzadziej senność i zmęczenie (patrz punkt 4.8), dlatego może niekorzystnie wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
4.8 działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Na skutek farmakologicznego działania solifenacyny, produkt leczniczy Soluro może powodować działania niepożądane wynikające z jego działania cholinolitycznego, na ogół o niewielkim lub umiarkowanym nasileniu. Ich częstość jest zależna od dawki.
Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym solifenacyny była suchość w jamie ustnej, występująca u 11% pacjentów przyjmujących solifenacynę w dawce 5 mg raz na dobę, u 22% pacjentów przyjmujących 10 mg raz na dobę i u 4% pacjentów otrzymujących placebo. Nasilenie tego działania niepożądanego było na ogół lekkie i tylko sporadycznie było przyczyną przerwania leczenia. Zasadniczo przestrzeganie przez pacjentów zaleceń dotyczących leczenia było bardzo dobre (około 99%), a około 90% pacjentów otrzymujących solifenacynę ukończyło badanie obejmujące 12 tygodni leczenia.
Klasyfikacja układów i narządów | Bardzo często (>1/10) | Często (>1/100, <1/10) | Niezbyt często (>1/1000, <1/100) | Rzadko (>1/10 000, <1/1000) | Bardzo rzadko (<1/10 000) | Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) |
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze | Zakażenie dróg moczowy ch Zapalenie pęcherza moczowe go | |||||
Zaburzenia układu immunologicznego | Reakcja anafilaktycz na | |||||
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania | Zmniejszeni e apetytu Hiperkaliemi a* | |||||
Zaburzenia psychiczne | Omamy* Stan splątania* | Urojenia* | ||||
Zaburzenia układu nerwowego | Senność, Zaburzeni a smaku | Zawroty głowy* Ból głowy* | ||||
Zaburzenia oka | Niewyraź ne widzenie | Suchość oczu | Jaskra* | |||
Zaburzenia serca | Zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes * Wydłużenie odstępu QT* Migotanie przedsionkó w Kołatanie serca Tachykardia | |||||
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia | Suchość błony śluzowej nosa | Dysfonia |
Zaburzenia żołądka i jelit | Suchość w jamie ustnej | Zaparcie Nudności Niestrawn ość Ból brzucha | Choroba refluksow a żołądkow o-przełyko wa, suchość w gardle | Niedrożnoś ć jelita grubego Kamienie kałowe Wymioty* | niedrożność Odczucie dyskomfortu w jamie brzusznej | |
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | Zaburzenia czynności wątroby Nieprawidło w e wyniki badań czynności wątroby* | |||||
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Suchość skóry | Wysypka* Świąd* | Rumień wielopostac io wy* Pokrzywka Obrzęk naczynioru cho wy | Złuszczające zapalenie skóry* | ||
Zaburzenia mięśniowoszkieleto we i tkanki łącznej | Osłabienie mięśni* | |||||
Zaburzenia nerek i dróg moczowych | Trudności w oddawani u moczu | Zatrzymani e moczu | Zaburzenia czynności nerek* | |||
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | Zmęczeni e Obrzęki obwodow e |
* obserwowane po wprowadzeniu solifenacyny do obrotu
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02–222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309
Działania niepożądane można zgłaszać również do podmiotu odpowiedzialnego.
4.9 przedawkowanie
Objawy
Przedawkowanie solifenacyny bursztynianu może prowadzić do ciężkich działań niepożądanych wynikających z jej działania cholinolitycznego. Największą dawką solifenacyny bursztynianiu przypadkowo podaną temu samemu pacjentowi było 280 mg w ciągu 5 godzin, co spowodowało wystąpienie zmian stanu psychicznego, niewymagających hospitalizacji.
Postępowanie
W razie przedawkowania solifenacyny bursztynianu należy zastosować węgiel aktywny. Płukanie żołądka jest skuteczne, jeśli zostanie wykonane w ciągu 1 godziny, lecz nie należy prowokować wymiotów.
Tak jak w przypadku innych produktów leczniczych o działaniu cholinolitycznym, objawy można leczyć następująco:
ciężkie ośrodkowe objawy cholinolityczne, takie jak omamy lub nadmierne pobudzenie: zastosować fizostygminę lub karbachol; drgawki lub nadmierne pobudzenie: zastosować benzodiazepiny; niewydolność oddechowa: zastosować sztuczną wentylację; tachykardia: zastosować produkty lecznicze o działaniu beta-adrenolitycznym; zatrzymanie moczu: zastosować cewnikowanie pęcherza; rozszerzenie źrenic: zastosować krople do oczu z pilokarpiną i (lub) umieścić pacjenta w ciemnym pomieszczeniu.Podobnie jak w wypadku przedawkowania innych produktów leczniczych o działaniu przeciwmuskarynowym, należy zwrócić szczególną uwagę na pacjentów z ryzykiem wydłużenia odstępu QT (tj. hipokaliemia, bradykardia i jednoczesne podawanie produktów leczniczych, które mogą wydłużać odstęp QT) i pacjentów z istotnymi, współistniejącymi chorobami serca (tj. niedokrwienie mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu, zastoinowa niewydolność serca).
5. właściwości farmakologiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki urologiczne, spazmolityki
kod ATC: G04B D08
5.1 właściwości farmakodynamiczne
Mechanizm działania
Solifenacyna jest kompetycyjnym, wybiórczym antagonistą receptora cholinergicznego.
Efekt farmakodynamiczny
Pęcherz moczowy jest unerwiony przez przywspółczulne cholinergiczne włókna nerwowe. Acetylocholina powoduje skurcz mięśni gładkich wypieracza poprzez receptory muskarynowe, głównie podtyp M3. Farmakologiczne badania in vitro i in vivo wskazują, że solifenacyna jest kompetycyjnym inhibitorem podtypu M3 receptora muskarynowego. Stwierdzono ponadto, że jest ona wybiórczym antagonistą receptorów muskarynowych o małym lub żadnym powinowactwie wobec innych badanych receptorów i kanałów jonowych.
Bezpieczeństwo i skuteczność kliniczna
Leczenie solifenacyną w dawkach dobowych 5 mg i 10 mg oceniano u mężczyzn i kobiet z pęcherzem nadreaktywnym w kilku randomizowanych, kontrolowanych badaniach klinicznych z podwójnie ślepą próbą.
Jak przedstawiono w poniższej tabeli, solifenacyna w dawce 5 mg i 10 mg powodowała w porównaniu z placebo statystycznie znaczącą poprawę w odniesieniu do głównych i drugorzędowych punktów końcowych. Skuteczność leczenia obserwowano w ciągu tygodnia od jego rozpoczęcia i działanie to stabilizowało się w okresie 12 tygodni. W długotrwałym otwartym badaniu wykazano utrzymywanie się skuteczności produktu leczniczego przez co najmniej 12 miesięcy. Spośród pacjentów z nietrzymaniem moczu przed rozpoczęciem leczenia, po 12 tygodniach epizody nietrzymania moczu całkowicie ustąpiły u około 50% pacjentów, zaś u 35% pacjentów częstość oddawania moczu zmniejszyła się do mniej niż 8 mikcji na dobę. Leczenie objawów nadreaktywnego pęcherza wpływało również korzystnie na kilka parametrów jakości życia (QoL), takie jak ogólne poczucie zdrowia, wpływ nietrzymania moczu na jakość życia, ograniczenia pełnionej roli, ograniczenia natury fizycznej, ograniczenia społeczne, emocje, ciężkość objawów, nasilenie objawów i jakość snu i (lub) witalność.
Wyniki (łączne dane) czterech kontrolowanych badań III fazy, w których leczenie trwało 12 tygodni
Placebo | solifenacyna 5 mg raz na dobę | solifenacyna 10 mg raz na dobę | tolterodyna 2 mg dwa razy na dobę | |
Liczba mikcji/24 h | ||||
Średnia wartość wyj ściowa | 11,9 | 12,1 | 11,9 | 12,1 |
Średnie zmniej szenie wobec wartości wyj ściowej | 1,4 | 2,3 | 2,7 | 1,9 |
% zmiany wobec wartości wyjściowej | 12% | 19% | 23% | 16% |
n | 1138 | 552 | 1158 | 250 |
wartość p* | <0,001 | <0,001 | 0,004 | |
Liczba incydentów parcia naglącego/24 h | ||||
Średnia wartość wyj ściowa | 6,3 | 5,9 | 6,2 | 5,4 |
Średnie zmniej szenie wobec wartości wyj ściowej | 2,0 | 2,9 | 3,4 | 2,1 |
% zmiany wobec wartości wyjściowej | 32% | 49% | 55% | 39% |
n | 1124 | 548 | 1151 | 250 |
wartość p* | <0,001 | <0,001 | 0,031 | |
Liczba epizodów nietrzymania moczu/24 h | ||||
Średnia wartość wyj ściowa | 2,9 | 2,6 | 2,9 | 2,3 |
Średnie zmniej szenie wobec wartości wyj ściowej | 1,1 | 1,5 | 1,8 | 1,1 |
% zmiany wobec wartości wyjściowej | 38% | 58% | 62% | 48% |
n | 781 | 314 | 778 | 157 |
wartość p* | <0,001 | <0,001 | 0,009 | |
Liczba epizodów nykturii/24 h | ||||
Średnia wartość wyjściowa | 1,8 | 2,0 | 1,8 | 1,9 |
Średnie zmniej szenie wobec wartości wyj ściowej | 0,4 | 0,6 | 0,6 | 0,5 |
% zmiany wobec wartości wyjściowej | 22% | 30% | 33% | 26% |
n | 1005 | 494 | 1035 | 232 |
wartość p* | 0,025 | <0,001 | 0,199 | |
Objętość moczu na mikcję | ||||
Średnia wartość wyj ściowa | 166 ml | 146 ml | 163 ml | 147 ml |
Średnie zmniejszenie wobec wartości wyj ściowej | 9 ml | 32 ml | 43 ml | 24 ml |
% zmiany wobec wartości wyjściowej | 5% | 21% | 26% | 16% |
n | 1135 | 552 | 1156 | 250 |
wartość p* | <0,001 | <0,001 | <0,001 |
Liczba wkładek/24 h | ||||
Średnia wartość wyj ściowa | 3,0 | 2,8 | 2,7 | 2,7 |
Średnie zmniejszenie wobec wartości wyj ściowej | 0,8 | 1,3 | 1,3 | 1,0 |
% zmiany wobec wartości wyjściowej | 27% | 46% | 48% | 37% |
n wartość p* | 238 | 236 <0,001 | 242 <0,001 | 250 0,010 |
Uwaga: W 4 kluczowych badaniach klinicznych stosowano solifenacynę o mocy 10 mg i placebo.
W 2 z tych 4 badań stosowano również solifenacynę o mocy 5 mg, a w jednym z badań tolterodynę w dawce 2 mg dwa razy na dobę.
Nie wszystkie parametry i nie wszystkie badane grupy oceniano w każdym z badań, dlatego podana liczba pacjentów może różnić się w odniesieniu do poszczególnych parametrów i leczonych grup. * Wartość p w porównaniu z placebo
5.2 właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Solifenacyna przyjęta w postaci tabletek uzyskuje maksymalne stężenie w osoczu (Cmax) po 3 do 8 godzinach. Wartość tmax jest niezależna od dawki. Wartości Cmax oraz pola pod krzywą (AUC) zwiększają się proporcjonalnie do dawki w zakresie od 5 mg do 40 mg. Całkowita biodostępność wynosi około 90%. Spożycie posiłku nie wpływa na wartości Cmax ani AUC solifenacyny.
Dystrybucja
Pozorna objętość dystrybucji solifenacyny po podaniu dożylnym wynosi około 600 l. Solifenacyna jest w znacznym stopniu (około 98%) związana z białkami osocza, głównie z kwaśną alfa-1-glikoproteiną.
Metabolizm
Solifenacyna podlega znacznemu metabolizmowi w wątrobie, głównie z udziałem układu cytochromu P450 3A4 (CYP3A4). Istnieją również alternatywne szlaki metaboliczne, które mogą uczestniczyć w przemianach solifenacyny. Klirens układowy solifenacyny wynosi około 9,5 l/godzinę, a końcowy okres półtrwania wynosi 45 do 68 godzin. Po podaniu doustnym w osoczu wyodrębniono, oprócz samej solifenacyny, jeden metabolit czynny farmakologicznie (4R-hydroksysolifenacyna) oraz trzy metabolity nieczynne farmakologicznie (N-glukuronid, N-tlenek i 4R-hydroksy-N-tlenek solifenacyny).
Wydalanie
Po 26 dniach od podania znakowanej radioizotopem 14C solifenacyny w pojedynczej dawce 10 mg, około 70% radioaktywności wykryto w moczu, a 23% w kale. Około 11% radioaktywności w moczu pochodziło z niezmienionej substancji czynnej, około 18% z N-tlenku, 9% z 4R-hydroksy-N-tlenku, a 8% z czynnego metabolitu 4R-hydroksysolifenacyny.
Liniowość lub nieliniowość
Farmakokinetyka solifenacyny jest liniowa w zakresie dawek leczniczych.
Charakterystyka grup pacjentów
Wiek
Modyfikacja dawki produktu leczniczego w zależności od wieku pacjenta nie jest konieczna. Wyniki badań u osób w podeszłym wieku wykazały, że ekspozycja na solifenacynę (wyrażona jako AUC) po podaniu solifenacyny bursztynianu (5 mg i 10 mg raz na dobę) była podobna u zdrowych osób w podeszłym wieku (65–80 lat) i u zdrowych osób młodych (w wieku poniżej 55 lat). Średnia szybkość wchłaniania wyrażona jako tmax była nieco mniejsza u osób w podeszłym wieku, zaś końcowy okres półtrwania był u osób starszych dłuższy o około 20%. Te nieznaczne różnice uznano za nieistotne klinicznie. Nie ustalono farmakokinetyki solifenacyny u dzieci i młodzieży.
Płeć
Na farmakokinetykę solifenacyny nie ma wpływu płeć pacjenta.
Rasa
Farmakokinetyka solifenacyny nie zależy od rasy.
Zaburzenia czynności nerek
Wartości AUC i Cmax solifenacyny u pacjentów z lekkimi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek nie różniły się znacząco od wartości stwierdzanych u zdrowych ochotników. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min) ekspozycja na solifenacynę była znacznie większa niż w grupie kontrolnej, ze zwiększeniem Cmax o około 30%, AUC o ponad 100%, a t1/2 o ponad 60%. Zaobserwowano istotną statystycznie zależność między klirensem kreatyniny i klirensem solifenacyny.
Nie badano farmakokinetyki solifenacyny u pacjentów poddawanych hemodializie.
Zaburzenia czynności wątroby
Umiarkowane zaburzenia czynności wątroby (7 do 9 wg skali Childa-Pugha) nie zmieniały wartości Cmax, wartość AUC zwiększały o 60% i podwajały t1/2.
Nie badano farmakokinetyki solifenacyny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.
5.3 przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania, toksyczności po podaniu wielokrotnym, wpływu na płodność, rozwój zarodka i płodu, genotoksyczności i potencjalnego działania rakotwórczego, nie ujawniają szczególnego zagrożenia dla człowieka. W badaniach rozwoju przed- i pourodzeniowego myszy podawanie solifenacyny karmiącym samicom powodowało istotne klinicznie, zależne od dawki zmniejszenie liczby żywych urodzeń, zmniejszenie wagi urodzeniowej i wolniejszy rozwój fizyczny potomstwa.
U młodych myszy podawanie od 10. lub od 21. dnia po urodzeniu solifenacyny w dawkach wywołujących działanie farmakologiczne powodowało zależne od dawki zwiększenie śmiertelności bez uprzednich objawów klinicznych. W obu grupach śmiertelność była większa niż u dorosłych myszy. U młodych myszy, które otrzymywały solifenacynę od 10. dnia po urodzeniu, stężenie produktu leczniczego w osoczu było większe niż u dorosłych myszy, zaś u tych, którym podawano solifenacynę od 21. dnia po urodzeniu, ogólnoustrojowa ekspozycja była porównywalna z ekspozycją u dorosłych myszy. Kliniczne następstwa zwiększonej śmiertelności u młodych myszy nie są znane.
6. dane farmaceutyczne
6.1 wykaz substancji pomocniczychlaktoza jednowodna
Skrobia kukurydziana
Hypromeloza (3cps)
Magnezu stearynian
Hypromeloza (5cp)
Talk
Tytanu dwutlenek (E 171)
Makrogol 6000
Żelaza tlenek żółty (E 172) (dla 5 mg)
Żelaza tlenek czerwony (E 172) (dla 10 mg)
6.2 niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 okres ważności
2 lata.
6.4 specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 rodzaj i zawartość opakowania
Produkt leczniczy Soluro pakowany jest w blistry PVC/PVDC/Aluminium zawierające:
3, 5, 10, 20, 30, 50, 60, 90, 100 lub 200 tabletek, w tekturowym pudełku.
Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Brak szczególnych wymagań dotyczących usuwania.
7. podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenieaccord healthcare polska sp. z o.o.
ul. Taśmowa 7
02–677 Warszawa
8. numery pozwoleń na dopuszczenie do obrotu
23438 – 5 mg; 23439 – 10 mg
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 26.09.2016
Więcej informacji o leku Soluro 5 mg
Sposób podawania Soluro 5 mg
: tabletki powlekane
Opakowanie: 200 tabl.\n90 tabl.\n60 tabl.\n50 tabl.\n30 tabl.\n3 tabl.\n5 tabl.\n10 tabl.\n20 tabl.\n100 tabl.
Numer
GTIN: 05909991294533\n05909991294519\n05909991294502\n05909991294496\n05909991294489\n05909991294441\n05909991294458\n05909991294465\n05909991294472\n05909991294526
Numer
pozwolenia: 23438
Data ważności pozwolenia: 2021-02-11
Wytwórca:
Accord Healthcare Polska Sp. z o.o.