Charakterystyka produktu leczniczego - PoltechMIBI 1 mg MIBI
1. nazwa produktu leczniczego
2. SKŁAD ILOŚCIOWY I JAKOŚCIOWY
1 fiolka zawiera 1,0 mg [tetra(2-metoksy-2-metylopropylo-1-izonitrylo)]-tetrafluoroboranu miedzi (I). Radionuklid nie wchodzi w skład zestawu.
3. postać farmaceutyczna
4. szczegółowe dane kliniczne
4.1 wskazania do stosowania
– w diagnostyce choroby niedokrwiennej serca.
– w diagnostyce i lokalizacji zawału mięśnia sercowego.
– do oceny całkowitej frakcji wyrzutowej komory i (lub) regionalnej kurczliwości mięśnia sercowego w badaniu techniką pierwszego przejścia.
– w diagnostyce nowotworów złośliwych u pacjentek z podejrzeniem raka sutka i niejednoznacznym wynikiem mammografii lub wyczuwalnym guzem sutka i ujemnym lub niejednoznacznym wynikiem mammografii.
– w diagnostyce pacjentów z nawracającą lub utrzymującą się nadczynnością przytarczyc.
4.2 dawkowanie i sposób podawania
Produkt jest przeznaczony do podawania dożylnego.
Przed podaniem pacjentowi produkt należy rozpuścić. Zawartość fiolki rozpuszcza się z maksimum 11 GBq nadtechnecjanu (99mTc) sodu, w 1 – 5 ml wolnego od utleniaczy roztworu do wstrzykiwań. Do znakowania najwyższą aktywnością 11 GBq należy użyć nie mniej niż 5 ml roztworu. Przed podaniem pacjentowi, należy sprawdzić czystość radiochemiczną preparatu. Instrukcja rozpuszczenia produktu przed podaniem, patrz punkt 12.
Przygotowanie pacjenta, patrz punkt 4.4.
Diagnostyka choroby niedokrwiennej serca
Wymagane są dwa wstrzyknięcia (badanie w warunkach spoczynkowych i po teście wysiłkowym/farmakologicznym) w celu różnicowania między przemijającymi i utrwalonymi ubytkami perfuzji.
W protokole dwudniowym wysiłek / spoczynek 600 – 900 MBq na badanie.
W protokole jednodniowym 400 – 500 MBq na pierwsze wstrzyknięcie i 2,5 – 3 razy większa aktywność na drugie wstrzyknięcie.
Kolejność badań (wysiłek / spoczynek) w protokole jednodniowym może być dowolna, ale dawki należy podać w odstępie co najmniej dwóch godzin. Wspomniany przedział czasowy, wiążący się z fizycznym okresem rozpadu 99mTc, zależy jednak od podanej aktywności. Po wstrzyknięciu radiofarmaceutyku podczas wysiłku fizycznego, należy dodatkowo kontynuować wysiłek (jeśli to możliwe) przez jeszcze jedną minutę.
Diagnostyka zawału mięśnia sercowego:
400 – 900 MBq
Do rozpoznania zawału mięśnia sercowego może być wystarczające jedno wstrzyknięcie w warunkach spoczynkowych.
Ocena całkowitej frakcji wyrzutowej komory i (lub) regionalnej kurczliwości mięśnia sercowego: 600 – 800 MBq
Wstrzyknięcie w postaci bolusa.
Obrazowanie guzów sutka:
740 – 1100 MBq
Obrazowanie przytarczyc:
185 – 925 MBq (typowa aktywność 740 MBq)
(Stosowane aktywności powinny być w każdym przypadku tak małe, jak jest to racjonalnie możliwe.)
W świetle Dyrektywy Europejskiej 97/43/Euratom i aktualnej praktyki w Europie, powyższe aktywności 99mTc-MIBI należy traktować jedynie jako ogólną wskazówkę. Należy zwrócić uwagę, że w każdym kraju lekarz specjalista w dziedzinie medycyny nuklearnej powinien uwzględniać diagnostyczne poziomy referencyjne (ang. diagnostic reference level, DRL) oraz zasady określone przez lokalne przepisy.
Wstrzyknięcie aktywności większej niż lokalne DRLs powinno być uzasadnione.
Obrazowanie serca :
Jeśli to możliwe, pacjenci powinni pozostać na czczo przez co najmniej cztery godziny przed badaniem. Zaleca się, aby pacjenci po każdym wstrzyknięciu, a przed wykonaniem scyntygrafii spożyli lekki posiłek tłuszczowy lub wypili jedną lub dwie szklanki mleka. Takie postępowanie przyspiesza usuwanie 99mTc-MIBI przez drogi żółciowe, co zmniejsza udział aktywności zgromadzonej w wątrobie na scyntygramach.
Stosunek aktywności mięsień sercowy / tło wzrasta z czasem, ale najkorzystniejszy czas obrazowania, stanowiący kompromis między tym stosunkiem a szybkością zliczeń znad serca, to około 15 – 60 min. po wstrzyknięciu po teście wysiłkowym i 30 – 60 min. po wstrzyknięciu w warunkach spoczynkowych.
Dłuższe opóźnienia są wymagane do scyntygramów wykonanych w warunkach spoczynkowych i po podaniu leków rozszerzających naczynia ze względu na ryzyko wyższej aktywności 99mTc poniżej przepony. Brak jest dowodów na znaczące zmiany stężenia znacznika w czasie lub jego redystrybucję w mięśniu sercowym, dlatego obrazowanie możliwe jest do 6 godzin po wstrzyknięciu.
W diagnostyce choroby niedokrwiennej serca i zawału mięśnia sercowego można wykonywać zarówno scyntygrafię planarną, jak i tomograficzną (ang. single photon emission computed tomography, SPECT), choć w miarę możliwości należy wykonać SPECT. Oba rodzaje badań mogą być bramkowane za pomocą EKG.
W przypadku scyntygrafii planarnej należy stosować trzy standardowe projekcje (przednia, LAO 45°, LAO 70° lub LL; każda np. 5 – 10 minut).
W przypadku scyntygrafii tomograficznej rejestracja obrazu w każdej projekcji powinna trwać około 20 – 40 sekund w zależności od wstrzykniętej aktywności.
Dla oceny całkowitej frakcji wyrzutowej komory można stosować te same standardowe metody i projekcje, jak ustalone dla badania frakcji wyrzutowej techniką pierwszego przejścia po podaniu 99mTc. Rejestracja danych powinna odbywać się w trybie „list mode” lub „frame mode” do komputera połączonego z kamerą scyntylacyjną pozwalającą na dużą szybkość zliczeń. Do oceny regionalnej kurczliwości mięśnia sercowego mogą być wykorzystane te same protokoły jak w metodzie puli krwi z bramką sercową, obrazy mogą jednak być oceniane tylko wizualnie.
Obrazowanie guzów sutka:
Radiofarmaceutyk jest podawany do żyły kończyny górnej po stronie przeciwnej do sutka z podejrzeniem zmiany. Jeśli istnieje podejrzenie zmian obustronnych lub jeśli pacjentka przebyła mastektomię, najkorzystniejszą drogą jest wstrzyknięcie do żyły grzbietowej stopy.
Optymalny czas rozpoczęcia akwizycji to 5 do 10 minut po wstrzyknięciu, w ułożeniu pacjentki na brzuchu, z piersią swobodnie zwisającą. Należy zarejestrować obrazy w projekcji bocznej, trwające 10 minut, przy ustawieniu głowicy tak blisko sutka, jak to możliwe.
Następnie należy zmienić pozycję pacjentki tak, aby uzyskać swobodny zwis drugiej piersi i zarejestrować jej obraz w projekcji bocznej.
Obrazowanie przytarczyc:
W technice subtrakcyjnej można użyć najpierw jodu 123I lub nadtechnecjanu 99mTc, a następnie 99mTc-MIBI albo można podać najpierw 99mTc-MIBI, a następnie nadtechnecjan 99mTc (nie można podawać 123I po 99mTc-MIBI).
Jeżeli stosowany jest 123I, podaje się od 7,5 do 20 MBq jodu (123I) drogą doustną. Cztery godziny po podaniu 123I, wykonuje się scyntygramy szyi i klatki piersiowej. Po rejestracji obrazu 123I, podaje się od 185 do 740 MBq 99mTc-MIBI w iniekcji i wykonuje scyntygrafię 10 minut po wstrzyknięciu.
W przypadku stosowania nadtechnecjanu 99mTc wstrzykuje się od 37 do 200 MBq nadtechnecjanu (99mTc) sodu i rejestruje obrazy znad szyi i klatki piersiowej po 30 minutach. Po tej akwizycji, podaje się 185 –740 MBq 99mTc-MIBI i wykonuje scyntygrafię 10 minut po iniekcji.
Jeżeli stosuje się badanie dwufazowe, wstrzykiwane jest od 370 do 740 MBq 99mTc-MIBI i pierwszy obraz szyi i klatki piersiowej rejestrowany 10 minut później. Po okresie wymywania (wash-out) od 1 do 2 godzin, wykonywane są ponownie scyntygramy szyi i klatki piersiowej.
Dzieci i młodzież
Podanie 99mTc-MIBI u dzieci należy starannie rozważyć, biorąc pod uwagę wskazania kliniczne i ocenę stosunku ryzyka do korzyści w tej grupie pacjentów. Bezpieczeństwo i skuteczność u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat nie zostały w pełni ustalone.
4.3 przeciwwskazania
4.4 specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Uzasadnienie indywidualnych korzyści / ryzyka
W przypadku każdego pacjenta, ekspozycja (narażenie) na promieniowanie musi być uzasadniona oczekiwaną korzyścią. Podana aktywność powinna być w każdym przypadku tak mała, jak tylko to możliwe, przy uzyskaniu oczekiwanej informacji diagnostycznej.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, konieczne jest staranne rozważenie wskazań, ponieważ możliwa jest zwiększona ekspozycja na promieniowanie.
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, konieczne jest staranne rozważenie wskazań, ponieważ możliwa jest zwiększona ekspozycja na promieniowanie.
Dzieci i młodzież
Dzieci i młodzież, patrz punkt 4.2.
Przygotowanie pacjenta
Przed rozpoczęciem badania należy pacjenta dobrze nawodnić, a następnie skłonić do możliwie częstego oddawania moczu w pierwszych godzinach po badaniu, w celu zmniejszenia ekspozycji na promieniowanie.
Brak danych dotyczących skuteczności diagnostycznej w przypadkach podejrzenia nawrotu lub przerzutów raka sutka.
W przypadku scyntygrafii mięśnia sercowego podczas badania wysiłkowego należy wziąć pod uwagę ogólne przeciwwskazania i środki ostrożności związane z wysiłkiem fizycznym lub obciążeniem farmakologicznym.
Ze względu na możliwość uszkodzenia tkanek należy bezwzględnie unikać pozanaczyniowego podania radiofarmaceutyku.
Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na fiolkę, tzn. zasadniczo jest „wolny od sodu”.
W przypadku wystąpienia reakcji z nadwrażliwości lub reakcji anafilaktycznej, należy natychmiast przerwać podawanie produktu i, w razie potrzeby, rozpocząć leczenie dożylne. Aby umożliwić natychmiastowe leczenie w sytuacjach nagłych, w pobliżu muszą być dostępne odpowiednie leki i sprzęt, takie jak rurka intubacyjna i worek samorozprężalny (typu Ambu).
4.5 interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Nie przeprowadzono badań interakcji lekowych i do tej pory nie opisano żadnych interakcji. Jednakże, produkty lecznicze, które wpływają na czynność mięśnia sercowego i (lub) przepływ wieńcowy mogą powodować fałszywie ujemne wyniki w diagnostyce choroby wieńcowej. Z tego powodu, podczas interpretacji wyników badań scyntygraficznych, należy wziąć pod uwagę jednocześnie stosowane produkty lecznicze.
4.6 wpływ na płodność, ciążę i laktację
Jeżeli zachodzi konieczność podania produktu kobiecie w wieku rozrodczym, konieczne jest ustalenie, czy nie jest ona w ciąży. Jeśli u kobiety nie wystąpiła miesiączka w przewidywanym terminie, należy uznać, że jest ona w ciąży do chwili, gdy nie zostanie ona wykluczona. W razie wątpliwości dotyczących możliwej ciąży (jeśli u kobiety nie wystąpiła miesiączka, jeśli miesiączki są bardzo nieregularne, itp.), należy zaproponować pacjentce alternatywne metody diagnostyczne, bez użycia promieniowania jonizującego (jeśli takie istnieją).
Badania radioizotopowe wykonywane u kobiet w ciąży wiążą się z napromienieniem również płodu. W czasie ciąży powinny być wykonywane tylko badania konieczne, gdy przewidywane korzyści znacznie przewyższają ryzyko ponoszone przez matkę i płód.
Szacowana dawka dla macicy po podaniu w warunkach spoczynkowych 740 MBq wynosi 5,8 mGy. Dawka promieniowania powyżej 0,5 mGy (odpowiadająca w przybliżeniu rocznej ekspozycji na promieniowanie tła) może stanowić potencjalne zagrożenie dla płodu. Dlatego też badanie to nie jest zalecane u kobiet w ciąży.
Przed podaniem radiofarmaceutyku kobiecie karmiącej piersią należy rozważyć możliwość odroczenia podania izotopu promieniotwórczego do chwili zakończenia przez matkę karmienia piersią i wybrać najkorzystniejszy radiofarmaceutyk pod względem wydzielania aktywności w mleku.
Jeśli podanie radiofarmaceutyku zostanie uznane za konieczne, należy przerwać karmienie piersią na 24 godziny, a pokarm wydzielony w tym czasie usunąć. Zwykle zaleca się powrót do karmienia, kiedy radioaktywność zawarta w mleku nie spowoduje narażenia dziecka na dawkę większą niż 1 mSv.
W tym czasie należy też ograniczyć bliski kontakt z dziećmi.
4.7 wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
4.8 działania niepożądane
Narażenie na promieniowanie w przypadku każdego pacjenta musi być uzasadnione korzyścią wynikającą z przeprowadzonego badania. Podana radioaktywność powinna być taka, aby dawka promieniowania otrzymana przez pacjenta była możliwie mała, przy uzyskaniu pożądanego efektu diagnostycznego.
Częstość występowania działań niepożądanych po podaniu 99mTc-MIBI przedstawiono w tabeli poniżej.
Konwencja MedDRA dotycząca częstości
Bardzo często ( > 1/10) ______________________________________________________
Często ( > 1/100 do <1/10) ________________________________________________
Niezbyt często ( > 1/1 000 do <1/100) ______________________________________
Rzadko ( > 1/10 000 do <1/1 000) ________________________________________
Bardzo rzadko (<1/10 000) _______________________________________________
Nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia serca Niezbyt często Rzadko | Ból w klatce piersiowej / dusznica bolesna, nieprawidłowy zapis EKG. Zaburzenia rytmu serca. |
Wady wrodzone, choroby rodzinne i genetyczne Nie znana | Wady wrodzone. |
Zaburzenia układu nerwowego Często | Metaliczny lub gorzki smak. |
Niezbyt często | Przemijający ból głowy. |
Rzadko | Zawroty głowy, drgawki, utrata przytomności, parestezje, hipoestezje. |
Zaburzenia żołądka i jelit Często | Suchość w jamie ustnej. |
Niezbyt często | Nudności. |
Rzadko | Ból brzucha. Dyspepsja. |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Rzadko | Alergiczne reakcje skórne i ze strony błon śluzowych z wysypką (świąd, pokrzywka, obrzęk). |
Nie znana | Wysypka, bez świądu. |
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Rzadko | Przemijający ból stawów. |
Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy) Nie znana | Indukcja nowotworów. |
Zaburzenia naczyniowe Rzadko | Napadowe zaczerwienienie skóry, poszerzenie naczyń. |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Rzadko | Zapalenie w miej scu wstrzyknięcia. Gorączka, uczucie zmęczenia. |
Zaburzenia układu immunologicznego Rzadko | Ciężkie reakcje nadwrażliwości takie jak duszność, spadek ciśnienia, bradykardia, uczucie zmęczenia i wymioty (zwykle w ciągu 2 godzin po podaniu), obrzęk naczyniowy. |
Narażenie na promieniowanie jonizujące jest powiązane z ryzykiem wywołania chorób nowotworowych i wad wrodzonych. Obecne dowody wskazują na małe prawdopodobieństwo wystąpienia tego rodzaju działań niepożądanych w przypadku badań diagnostycznych w medycynie nuklearnej.
W większości badań diagnostycznych w medycynie nuklearnej dostarczona dawka promieniowania (dawka skuteczna) jest mniejsza niż 20 mSv. W niektórych sytuacjach klinicznych mogą być uzasadnione większe dawki.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C
02–222 Warszawa
tel.: + 48 22 49–21–301
fax: +48 22 49–21–309
e-mail:
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 przedawkowanie
W przypadku podania zbyt dużej aktywności 99mTc-MIBI należy ograniczyć dawkę pochłoniętą przez pacjenta, o ile to możliwe, poprzez przyspieszenie usuwania radionuklidu z organizmu wskutek częstszego oddawania moczu i stolca.
5. właściwości farmakologiczne
5.1 właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: radiofarmaceutyki diagnostyczne, związki technetu (99mTc), kod ATC: V 09G A01
W stężeniach chemicznych używanych do badań diagnostycznych 99mTc-MIBI nie ma, jak się wydaje, żadnego działania farmakodynamicznego.
Po rozpuszczeniu w roztworze nadtechnecjanu (99mTc) sodu, tworzy się następujący kompleks:
99mTc (MIBI)6+, gdzie: MIBI = 2-metoksyizobutyloizonitryl
99mTc-MIBI, podawany w typowej aktywności i w zwykły sposób, nie ma wykrywalnego klinicznie działania farmakodynamicznego.
Wychwyt tkankowy 99mTc-MIBI zależy przede wszystkim od unaczynienia, które jest generalnie wzmożone w tkankach nowotworowych. Ze względu na swoją lipofilność i dodatni ładunek, kompleks 99mTc-MIBI dyfunduje przez błonę komórkową i gromadzi się w najbardziej ujemnie naładowanym przedziale komórki, mitochondrium.
Obrazowanie serca
99mTc-MIBI wiąże się z błoną mitochondrialną, dlatego też nienaruszony potencjał błony mitochondrialnej jest ważny dla jego gromadzenia wewnątrzkomórkowego.
Wychwyt 99mTc-MIBI w mięśniu sercowym jest proporcjonalny do przepływu krwi w fizjologicznym zakresie przepływu. Szybkość biernego gromadzenia zależy od przepuszczalności błony dla produktu i powierzchni łożyska naczyniowego eksponowanego na produkt. Ponieważ znacznik przechodzi do komórki drogą dyfuzji, należy liczyć się z niedoszacowaniem przepływu krwi przy dużych przepływach (> 2,0 ml/g/min.).
Przy przepływie wieńcowym wynoszącym od 0,52 do 3,19 ml/g/min., wychwyt 99mTc-MIBI przez mięsień sercowy wynosi średnio 0,38 ± 0,09 podanej aktywności. 99mTc-MIBI ulega szybkiej dystrybucji z krwi do tkanek. W pięć minut po wstrzyknięciu tylko około 8% podanej dawki pozostaje w krwiobiegu.
99mTc-MIBI w niewielkim stopniu ulega redystrybucji w czasie. Może mieć to wpływ na wykrywanie zmian, ponieważ różnica wymywania pomiędzy prawidłowym i niedokrwionym mięśniem sercowym może doprowadzić do zmniejszenia wielkości lub głębokości ubytku w czasie.
Obrazowanie guzów sutka
Jak wykazano, zwiększone gromadzenie 99mTc-MIBI w tkance guza sutka wiąże się prawdopodobnie z dużą ilością mitochondriów w komórkach nowotworowych oraz wysokim potencjałem błonowym tych komórek.
W szeregu badań in vitro wykazano, że "mTc-MIBI jest substratem glikoproteiny P. Stwierdzono bezpośredni związek pomiędzy ekspresją glikoproteiny P i eliminacją 99mTc-MIBI z guzów. Nadekspresja glikoproteiny P w komórkach może spowodować fałszywie ujemne obrazy guzów, szczególnie guzów większych niż 1 cm średnicy.
Obrazowanie przytarczyc
W gruczolakach przytarczyc zwiększone są zarówno przepływ krwi, jak i liczba mitochondriów. Fakt ten może wyjaśniać zwiększony wychwyt i retencję 99mTc-MIBI w gruczolakach przytarczyc.
Gromadzenie 99mTc-MIBI zależy, jak się wydaje, od przepływu krwi w tkankach, fazy cyklu komórkowego (zwiększony wychwyt w aktywnej fazie wzrostu), stężenia 99mTc-MIBI dopływającego do tkanki i wielkości gruczolaka przytarczyc.
5.2 właściwości farmakokinetyczne
Kationowy kompleks gromadzi się w żywej tkance mięśnia sercowego proporcjonalnie do regionalnego przepływu wieńcowego.
99mTc-MIBI ulega szybkiej dystrybucji z krwi do tkanek: 5 minut po wstrzyknięciu tylko około 8% wstrzykniętej dawki pozostaje nadal w krwiobiegu.
W badaniach na zwierzętach wykazano, że wychwyt nie zależy od czynności pompy sodowo-potasowej.
Eliminacja
Głównym szlakiem metabolicznym eliminacji 99mTc-MIBI są wątroba i drogi żółciowe. Aktywność z pęcherzyka żółciowego pojawia się w jelicie w ciągu godziny od wstrzyknięcia. Około 27% wstrzykniętej dawki jest usuwana drogą nerkową w ciągu 24 godzin, a około 33% wstrzykniętej dawki jest usuwana z kałem w ciągu 48 godzin. Po pięciu minutach od iniekcji około 8% wstrzykniętej dawki pozostaje w krwiobiegu.
Okres półtrwania
Biologiczny okres półtrwania (T/2) w mięśniu sercowym wynosi około siedmiu (7) godzin w warunkach spoczynkowych i po teście wysiłkowym. Efektywny okres półtrwania (T/) (obejmujący biologiczny i fizyczny okres półtrwania) wynosi około trzech (3) godzin.
Wychwyt w mięśniu sercowym
Wychwyt w mięśniu sercowym, zależny od przepływu wieńcowego, wynosi 1,5% podanej dawki po teście wysiłkowym i 1,2% podanej dawki w warunkach spoczynkowych.
5.3 przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
W badaniach ostrej toksyczności po podaniu dożylnym u myszy, szczurów i psów, najniższą letalną dawką 99mTc-MIBI było 7 mg/kg (wyrażone jako zawartość Cu [MIBI]4 BF4) u samic szczurów. Odpowiada to 500-krotności maksymalnej dawki u ludzi (maximal human dose, MHD) wynoszącej 0,014 mg/kg dla dorosłych (70 kg). Zarówno u szczurów, jak i u psów nie obserwowano działań związanych z podaniem 99mTc-MIBI w dawce odpowiednio 0,42 mg/kg (30 x MHD) i 0,07 mg/kg (5 x MHD) przez 28 dni. Nie prowadzono badań dotyczących toksycznego wpływu na funkcje rozrodcze. Cu (MIBI)4 BF4 nie wykazała genotoksyczności w testach Amesa, CHO / HPRT i wymiany chromatyd siostrzanych. W stężeniach cytotoksycznych, zaobserwowano wzrost aberracji chromosomowych w ludzkich limfocytach w badaniach in vitro. Nie stwierdzono genotoksyczności in vivo w teście mikrojądrowym u myszy po dawce 9 mg/kg. Nie prowadzono badań w celu oceny rakotwórczego działania 99mTc-MIBI.
6. dane farmaceutyczne
6.1 wykaz substancji pomocniczych
Cyny (II) chlorek dwuwodny
L-cysteiny chlorowodorek jednowodny
Sodu cytrynian dwuwodny
D-mannitol
6.2 niezgodności farmaceutyczne
Proces znakowania technetem zależy od utrzymania cyny w stanie zredukowanym. Dlatego też nie należy używać roztworu nadtechnecjanu (99mTc) sodu do wstrzykiwań zawierającego utleniacze.
6.3 okres ważności
Zestaw – 1 rok
Po rozpuszczeniu i wyznakowaniu w roztworze nadtechnecjanu (99mTc) sodu, 99mTc-MIBI może być używany do 12 godzin, jeżeli jest przechowywany w temperaturze poniżej 25 °C.
6.4 specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w lodówce (2°C – 8°C).
Podczas transportu (nie dłużej niż 7 dni) dopuszcza się temperaturę poniżej 35°C.
Warunki przechowywania produktu leczniczego po rozpuszczeniu, patrz punkt 6.3.
Przechowywanie radiofarmaceutyków powinno odbywać się w sposób zgodny z lokalnymi przepisami dotyczącymi substancji promieniotwórczych.
6.5 rodzaj i zawartość opakowania
Fiolka o pojemności 10 ml ze szkła typu I, zamknięta gumowym korkiem i kapslem aluminiowym.
Fiolki pakowane są w tekturowe pudełka. Dostępne są opakowania zawierające 3 lub 6 fiolek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania
Ogólne ostrzeżenie
Radiofarmaceutyki mogą być odbierane, stosowane i podawane tylko przez upoważnione osoby, w odpowiednich warunkach klinicznych. Ich odbiór, przechowywanie, stosowanie, przekazywanie i usuwanie podlegają regulacjom przepisów prawnych i (lub) odpowiednim licencjom wydanym przez właściwe lokalne instytucje.
Radiofarmaceutyki powinny być przygotowane przez użytkownika w sposób, zapewniający odpowiednie warunki bezpieczeństwa radiologicznego i jakości farmaceutycznej. Należy podjąć odpowiednie środki ostrożności w celu zapewnienia jałowości produktu.
Zawartość fiolki zestawu jest przeznaczona do użytku wyłącznie po odpowiednim przygotowaniu produktu i nie należy jej podawać pacjentowi bezpośrednio, bez wcześniejszego przygotowania. Zawartość zestawu przed przygotowaniem nie jest promieniotwórcza. Jednak po dodaniu roztworu nadtechnecjanu (99mTc) sodu, tak przygotowany produkt należy przechowywać we właściwej osłonie. Podawanie radioaktywnych produktów leczniczych stwarza w stosunku do innych osób ryzyko ekspozycji na zewnętrzne promieniowanie jonizujące lub skażenie spowodowane plamami moczu, wymiocin itp. W kontakcie z promieniowaniem jonizującym należy przedsięwziąć wszelkie środki ostrożności zgodne z lokalnie obowiązującymi przepisami.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub odpady materiałowe należy usunąć zgodnie z lokalnie obowiązującymi przepisami.
Instrukcja przygotowania radiofarmaceutyku, patrz punkt 12.
7. podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu
Narodowe Centrum Badań Jądrowych
ul. Andrzeja Sołtana 7
05–400 Otwock
Tel.: 22 7180700
Fax: 22 7180350
e-mail:
8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
R/3269
9. data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu / data przedłużenia pozwolenia
14.02.1992/22.12.1999/05.02.2005/29.10.2008/09.07.2013
Więcej informacji o leku PoltechMIBI 1 mg MIBI
Sposób podawania PoltechMIBI 1 mg MIBI
: zestaw do sporządzania preparatu radiofarmaceutycznego
Opakowanie: 3 fiol. liof.\n6 fiol. liof.
Numer
GTIN: 05909990326914\n05909990326921
Numer
pozwolenia: 03269
Data ważności pozwolenia: Bezterminowe
Wytwórca:
Narodowe Centrum Badań Jądrowych