Oribion 150 mg | Med Ulotka

Ulotka dla pacjenta - Oribion 150 mg

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta

Oribion, 150 mg, tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu Oribion, 300 mg, tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu

Bupropioni hydrochloridum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

– Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
– W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
– Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
– Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

1. Co to jest Oribion i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Oribion
3. Jak przyjmować Oribion
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać Oribion
6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. co to jest oribion i w jakim celu się go stosuje

Oribion jest stosowanym w leczeniu depresji. Uważa się, że wpływa on na pewne substancje w mózgu – noradrenalinę i dopaminę.

2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Oribion

Kiedy nie przyjmować leku Oribion:

– jeśli pacjent ma uczulenie na bupropion lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6)
– jeżeli pacjent przyjmuje jakiekolwiek inne leki, zawierające bupropion
– jeżeli pacjent ma padaczkę lub występowały u niego w przeszłości napady drgawkowe
– jeżeli pacjent ma guz mózgu
– jeżeli pacjent nadużywający alkoholu właśnie zaprzestał picia lub zamierza to uczynić
– jeśli pacjent zaprzestał ostatnio przyjmowania leków uspokajających lub przeciwlękowych (zwłaszcza benzodiazepin lub leków działających podobnie do benzodiazepin) albo zamierza to uczynić w trakcie przyjmowania leku Oribion
– jeżeli pacjent ma ciężką chorobę wątroby, taką jak marskość wątroby
– jeżeli u pacjenta występują lub występowały w przeszłości zaburzenia odżywiania (np. bulimia lub jadłowstręt psychiczny)
– jeżeli pacjent przyjmuje lub przyjmował w ciągu ostatnich 14 dni leki przeciwdepresyjne lub leki stosowane w chorobie Parkinsona zwane inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO). Okres ten może być krótszy w przypadku niektórych typów IMAO, o czym poinformuje lekarz.

Jeżeli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i nie przyjmować leku Oribion.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Oribion należy omówić to z lekarzem.

Napady drgawkowe (drgawki)

Należy poinformować lekarza prowadzącego przed rozpoczęciem leczenia lekiem Oribion:

– jeżeli pacjent regularnie pije duże ilości alkoholu
– jeżeli pacjent ma cukrzycę i stosuje insulinę lub doustne leki przeciwcukrzycowe
– jeżeli pacjent miał poważną ranę głowy lub inny uraz głowy
– jeżeli pacjent przyjmuje niektóre leki, patrz punkt „Oribion a inne leki”
– jeśli pacjent przyjmuje inne leki stosowane w leczeniu depresji, ponieważ stosowanie tych leków jednocześnie z lekiem Oribion może prowadzić do wystąpienia zespołu serotoninowego, choroby mogącej zagrażać życiu pacjenta (patrz „Oribion a inne leki” w tym punkcie ulotki).

Wykazano, że Oribion może wywoływać drgawki u około 1 na 1000 pacjentów. To działanie niepożądane może wystąpić z większym prawdopodobieństwem u pacjentów z grup wymienionych powyżej. Jeśli w trakcie leczenia wystąpią drgawki, należy przerwać stosowanie leku Oribion. Nie należy go więcej przyjmować i trzeba skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

Jeśli pacjent miał jakiekolwiek zaburzenia psychiczne

U niektórych pacjentów, przyjmujących Oribion, wystąpiły omamy lub urojenia (widzenie, słyszenie lub wiara w rzeczy, które nie istnieją), zaburzenia myślenia lub skrajne wahania nastroju. Wystąpienie takich objawów jest bardziej prawdopodobne u pacjentów, u których już kiedyś występowały zaburzenia psychiczne. Jeśli powyższe dotyczy pacjenta, powinien on ponownie skontaktować się z lekarzem prowadzącym przed rozpoczęciem przyjmowania leku Oribion. Lekarz może stwierdzić konieczność prowadzenia terapii pod ścisłą kontrolą lub zalecić inne leczenie.

Wysokie ciśnienie krwi

U niektórych pacjentów przyjmujących lek Oribion wystąpił wzrost ciśnienia krwi, który wymagał leczenia. Jeśli pacjent wcześniej miał wysokie ciśnienie krwi, to może ono ulec dalszemu zwiększeniu. Jest to jeszcze bardziej prawdopodobne, jeśli pacjent stosuje także plastry nikotynowe wspomagające odzwyczajenie się od palenia tytoniu.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Oribion oraz w trakcie leczenia pacjent będzie miał mierzone ciśnienie krwi, zwłaszcza jeśli wcześniej miał wysokie ciśnienie.

Myśli o samobójstwie oraz nasilenie objawów depresji

U pacjentów z depresją mogą wystąpić czasami myśli o samouszkodzeniu lub samobójstwie. Takie zachowania mogą się nasilić po rozpoczęciu po raz pierwszy przyjmowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ może upłynąć pewien czas, zanim te leki zaczną działać. Zwykle jest to około dwóch tygodni, jednak niekiedy dłużej.

Takie myśli mogą występować częściej:

– jeśli pacjent miał wcześniej myśli samobójcze lub myśli o samouszkodzeniu
– jeśli pacjent jest młodym dorosłym. Badania kliniczne wykazały zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u dorosłych w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.

W razie wystąpienia kiedykolwiek myśli o samouszkodzeniu lub samobójstwie, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub udać się do szpitala.

Pomocne może okazać się poinformowanie przez pacjenta kogoś z rodziny lub przyjaciół o tym, że ma depresję i poproszenie o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może prosić o poinformowanie go w przypadku, gdy taka osoba uzna, że depresja nasila się lub zmiany w zachowaniu stają się niepokojące.

Choroby wątroby lub nerek

U pacjentów z chorobą wątroby lub nerek działania niepożądane są bardziej prawdopodobne. Należy omówić to z lekarzem prowadzącym przed rozpoczęciem przyjmowania leku Oribion. Lekarz może stwierdzić konieczność prowadzenia terapii pod ścisłą kontrolą lub zalecić inne leczenie.

Dzieci i młodzież

Nie należy stosować leku Oribion u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

U pacjentów w wieku poniżej 18 lat leczonych lekami przeciwdepresyjnymi ryzyko myśli i zachowań samobójczych jest większe.

Oribion a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym o preparatach ziołowych, witaminowych i lekach wydawanych bez recepty. Lekarz może zmienić dawkę leku Oribion lub zalecić zmianę dawkowania innego leku, przyjmowanego przez pacjenta.

Jeżeli pacjent przyjmuje obecnie lub przyjmował w ciągu ostatnich czternastu dni inne leki przeciwdepresyjne, zwane inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO), powinien skontaktować się z lekarzem prowadzącym bez przyjmowania leku Oribion (patrz również: „Kiedy nie stosować leku Oribion”, w punkcie 2).

Niektórych leków nie można przyjmować jednocześnie z lekiem Oribion. Niektóre z nich mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia drgawek. Inne leki mogą zwiększyć ryzyko innych działań niepożądanych. Niektóre przykłady wymieniono poniżej, ale nie jest to pełny wykaz.

Drgawki mogą wystąpić częściej niż zwykle:

– jeżeli pacjent przyjmuje inne leki przeciwdepresyjne lub leki stosowane w leczeniu innych chorób psychicznych
– jeżeli pacjent przyjmuje teofilinę stosowaną w astmie lub chorobach płuc
– jeżeli pacjent przyjmuje tramadol, silny lek przeciwbólowy
– jeżeli pacjent przyjmował dotychczas leki uspokajające lub jeśli zamierza zaprzestać ich przyjmowania podczas stosowania leku Oribion (patrz również „Kiedy nie stosować leku Oribion”, w punkcie 2)
– jeżeli pacjent przyjmuje leki przeciwmalaryczne (takie jak meflochina lub chlorochina);
– jeżeli pacjent przyjmuje leki pobudzające lub inne leki ograniczające masę ciała lub apetyt
– jeżeli pacjent przyjmuje steroidy (doustnie lub we wstrzyknięciach)
– jeżeli pacjent przyjmuje antybiotyki zwane chinolonami
– jeżeli pacjent przyjmuje pewne leki przeciwhistaminowe, stosowane głównie w leczeniu alergii, które mogą powodować senność
– jeżeli pacjent przyjmuje leki przeciwcukrzycowe.

Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, powinien on natychmiast omówić to z lekarzem prowadzącym przed rozpoczęciem przyjmowania leku Oribion.

Inne działania niepożądane mogą wystąpić częściej niż zwykle:

– jeżeli pacjent przyjmuje inne leki przeciwdepresyjne (takie jak amitryptylina, fluoksetyna, paroksetyna, cytalopram, escytalopram, wenlafaksyna, dosulepina, dezypramina lub imipramina) lub leki stosowane w innych chorobach psychicznych (takie jak klozapina, rysperydon, tiorydazyna lub olanzapina). Lek Oribion może oddziaływać wzajemnie z niektórymi lekami stosowanymi w leczeniu depresji i u pacjenta mogą wystąpić zmiany stanu psychicznego (np. pobudzenie, omamy, śpiączka) i inne działania, takie jak temperatura ciała powyżej 38°C, zwiększenie częstości akcji serca, niestabilne ciśnienie krwi i wzmożenie odruchów, sztywność mięśni, brak koordynacji i (lub) objawy żołądkowo-jelitowe (np. nudności, wymioty, biegunka).
– jeżeli pacjent przyjmuje leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona (lewodopa, amantadyna lub orfenadryna)
– jeżeli pacjent przyjmuje leki, które wpływają na metabolizm leku Oribion w organizmie (karbamazepina, fenytoina, kwas walproinowy)
– jeżeli pacjent przyjmuje niektóre leki stosowane w leczeniu raka (takie jak cyklofosfamid, ifosfamid)
– jeżeli pacjent przyjmuje tyklopidynę lub klopidogrel, stosowane głównie w chorobach serca lub w zapobieganiu udarowi
– jeżeli pacjent przyjmuje leki beta-adrenolityczne (takie jak metoprolol), stosowane głównie w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi
– jeżeli pacjent przyjmuje niektóre leki do leczenia nieregularnego rytmu serca (propafenon lub flekainid)
– jeżeli pacjent stosuje plastry nikotynowe jako środek wspomagający odzwyczajanie się od palenia tytoniu.

Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, powinien on natychmiast omówić to z lekarzem prowadzącym przed rozpoczęciem przyjmowania leku Oribion. Lekarz oszacuje ryzyko i korzyści z zastosowania leku Oribion.

Oribion może wykazywać mniejszą skuteczność:

– jeżeli pacjent przyjmuje rytonawir lub efawirenz, leki stosowane w leczeniu zakażeń HIV.

Jeśli ta sytuacja dotyczy pacjenta, należy poinformować lekarza prowadzącego. Lekarz prowadzący oceni skuteczność leku Oribion u pacjenta. Może zaistnieć konieczność zwiększenia dawki lub dokonania zmiany sposobu leczenia depresji. Nie należy zwiększać dawki leku Oribion bez zalecenia lekarza prowadzącego, ponieważ może to zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, w tym drgawek.

Oribion może powodować zmniejszenie skuteczności niektórych leków: – jeżeli pacjent przyjmuje tamoksyfen, stosowany w leczeniu raka piersi.

Jeśli ta sytuacja dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Może zaistnieć konieczność dokonania zmiany sposobu leczenia depresji.

– jeśli pacjent przyjmuje digoksynę, stosowaną w chorobach serca.

Jeśli ta sytuacja dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Może zaistnieć konieczność dokonania zmiany dawki digoksyny.

Oribion z alkoholem

Alkohol może wpływać na działanie leku Oribion, a jednoczesne przyjęcie może, choć rzadko, powodować nerwowość lub zmieniać stan psychiczny. Niektórzy pacjenci mogą zauważyć, że są bardziej wrażliwi na alkohol podczas przyjmowania leku Oribion. Lekarz może zalecić niepicie alkoholu (piwa, wina, wódek) podczas przyjmowania leku Oribion, albo znaczne ograniczenie picia. Jeżeli pacjent pije obecnie znaczne ilości alkoholu, nie należy nagle zaprzestawać picia, gdyż może to wywołać drgawki. Należy porozmawiać z lekarzem o piciu alkoholu przed rozpoczęciem przyjmowania leku Oribion.

Wpływ na badania moczu

Oribion może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych wykrywających obecność innych leków. Jeśli pacjent ma wykonywane takie badania, powinien poinformować lekarza lub personel szpitala, że przyjmuje lek Oribion.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, nie powinna przyjmować tego leku, chyba że lekarz zadecyduje inaczej. Przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty. Wyniki niektórych badań, chociaż nie wszystkich, wskazują na zwiększenie ryzyka wystąpienia wad urodzeniowych, zwłaszcza wad serca u dzieci, których matki przyjmowały bupropion. Nie wiadomo, czy było to spowodowane stosowaniem leku Oribion.

Składniki leku Oribion mogą przenikać do mleka kobiecego. Przed zastosowaniem leku Oribion podczas karmienia piersią należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Jeżeli Oribion powoduje zawroty głowy lub wrażenie pustki w głowie, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Substancje pomocnicze

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak przyjmować Oribion

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. Lekarz prowadzący zaleca dawkę indywidualnie dla pacjenta. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Poprawa samopoczucia pacjenta może nastąpić dopiero po pewnym czasie. Pełne działanie leku może nastąpić po upływie kilku tygodni lub miesięcy. Nawet gdy pacjent zacznie czuć się lepiej, lekarz prowadzący może zalecić dalsze stosowanie leku Oribion, aby zapobiec nawrotowi depresji.

Jakie dawki leku należy stosować

Zazwyczaj zalecana dawka dla dorosłych to jedna tabletka 150 mg raz na dobę. Lekarz prowadzący może zalecić zwiększenie dawki do 300 mg raz na dobę, jeżeli po kilku tygodniach leczenia u pacjenta nie następuje poprawa.

Dla niektórych pacjentów dawka 150 mg raz na dobę jest wystarczająca przez cały okres leczenia. Lekarz prowadzący może zalecić takie dawkowanie w przypadku chorób wątroby lub nerek.

Jak długo stosować leczenie

Tylko lekarz, wspólnie z pacjentem, może zadecydować, jak długo stosować leczenie z użyciem leku Oribion. Mogą upłynąć tygodnie lub miesiące, zanim zaobserwuje się jakąkolwiek poprawę. Pacjent powinien regularnie omawiać z lekarzem prowadzącym objawy swojej depresji, aby można było zadecydować, jak długo powinien być leczony. Jeżeli pacjent poczuje się lepiej, lekarz prowadzący może zalecić dalsze stosowanie leku Oribion, aby zapobiec nawrotowi depresji.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Nie należy stosować leku Oribion u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Sposób podawania

Dawkę leku Oribion należy przyjmować rano. Nie należy przyjmować leku Oribion częściej niż raz na dobę.

Tabletka pokryta jest otoczką, która powoli uwalnia lek do przewodu pokarmowego. Pacjent może zauważyć w stolcu coś, co wygląda jak tabletka. Jest to pusta otoczka, która została wydalona z organizmu.

Tabletki leku należy połykać w całości. Nie należy ich żuć, rozkruszać ani dzielić – jeśli tak się zrobi, istnieje niebezpieczeństwo przedawkowania, ze względu na zbyt szybkie uwalnianie substancji czynnej leku w organizmie. Może to zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, w tym drgawek.

Tabletki można przyjmować z jedzeniem lub niezależnie od posiłków.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Oribion

Zażycie zbyt wielu tabletek może wywołać drgawki lub inne działania niepożądane. Nie wolno zwlekać i należy natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub z najbliższym szpitalnym oddziałem ratunkowym.

Pominięcie przyjęcia leku Oribion

W przypadku pominięcia dawki, należy odczekać i przyjąć ją o zwykłej porze. Nie stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie przyjmowania leku Oribion

Nie należy przerywać leczenia lekiem Oribion ani zmniejszać dawki bez uprzedniego uzgodnienia tego z lekarzem prowadzącym.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Drgawki lub napady drgawkowe

U około 1 na 1000 pacjentów przyjmujących lek Oribion mogą wystąpić drgawki (napady drgawkowe lub drgawki).

Prawdopodobieństwo, że to nastąpi, jest większe u pacjentów, którzy przyjmują większe dawki niż zalecane, przyjmują pewne inne leki lub są w grupie zwiększonego ryzyka wystąpienia drgawek.

W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym (patrz punkt 2).

W razie wystąpienia drgawek należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Nie wolno więcej przyjmować leku.

Reakcje alergiczne

U niektórych pacjentów mogą wystąpić reakcje alergiczne na lek Oribion. Obejmują one:

– zaczerwienienie skóry lub wysypkę (jak pokrzywka), pęcherzyki lub swędzące guzki (pokrzywka) na skórze; niektóre wysypki mogą wymagać hospitalizacji, szczególnie, jeśli występują również ból w jamie ustnej lub ból oczu.
– nietypowe świsty lub trudności z oddychaniem
– obrzęk powiek, ust lub języka
– bóle mięśni lub stawów
– zapaść lub krótkotrwałą utratę przytomności.

W razie wystąpienia jakichkolwiek objawów reakcji alergicznej należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Nie wolno więcej przyjmować leku.

Reakcje alergiczne mogą trwać długo. Jeżeli lekarz przepisał leki łagodzące objawy alergiczne, należy przeprowadzić całą zaleconą kurację.

Toczniowa wysypka na skórze lub pogorszenie objawów tocznia

Częstość nieznana – częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych dotyczących osób przyjmujących lek Oribion.

Toczeń to zaburzenie układu odpornościowego, wpływające na skórę i inne narządy. Jeśli u pacjenta wystąpi zaostrzenia objawów tocznia, wysypka skórna lub zmiany skórne (szczególnie na obszarach narażonych na działanie słońca) podczas przyjmowania leku Oribion, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, ponieważ może być konieczne przerwanie leczenia.

Inne działania niepożądane

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób}.

– trudności w zasypianiu; należy pamiętać, by przyjmować Oribion rano
– ból głowy
– suchość w jamie ustnej
– uczucie nudności, wymioty.

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób}.

– gorączka, zawroty głowy, świąd, potliwość i wysypka skórna (czasami z powodu reakcji alergicznej)
– dreszcze, drżenia, osłabienie, zmęczenie, bóle w klatce piersiowej
– uczucie niepokoju lub pobudzenia
– bóle brzucha lub inne dolegliwości (zatwardzenie), zmiana odczuwania smaku pożywienia, utrata apetytu (anoreksja)
– zwiększenie ciśnienia krwi, czasami znaczne, zaczerwienienie twarzy
– dzwonienie w uszach, zaburzenia widzenia.

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób ):

– uczucie depresji (patrz również punkt 2: „Ostrzeżenia i środki ostrożności” pod „Myśli o samobójstwie oraz nasilenie objawów depresji”)
– uczucie dezorientacji
– trudności z koncentracją
– zwiększenie częstości akcji serca
– utrata masy ciała.

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1 000 osób ):

– napady drgawek.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 osób ):

– kołatanie serca, omdlenia
– drgania mięśni, sztywność mięśni, niekontrolowane ruchy, trudności z chodzeniem lub koordynacją
– uczucie niepokoju, poirytowanie, wrogość, agresywność, dziwne sny, mrowienia lub drętwienia, utrata pamięci
– zażółcenie skóry lub białkówki oka (żółtaczka), które może być spowodowane przez zwiększoną aktywność enzymów wątroby, zapalenie wątroby
– ciężkie reakcje alergiczne, wysypka z towarzyszącymi bólami mięśni i stawów
– zmiany stężenia cukru we krwi
– oddawanie moczu częściej lub rzadziej niż zazwyczaj
– nietrzymanie moczu (mimowolne oddawanie moczu, niekontrolowany wypływ moczu)
– ciężkie wysypki skórne, które mogą obejmować usta lub inne części ciała i które mogą zagrażać życiu
– zaostrzenie łuszczycy (czerwone zgrubienia na skórze)
– poczucie nierzeczywistości lub inności (depersonalizacja), widzenie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją (omamy), odczuwanie lub wiara w rzeczy nierzeczywiste (urojenia), wyolbrzymiona podejrzliwość (paranoja).

Nieznana ( częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych ):

U niewielkiej liczby pacjentów wystąpiły inne działania niepożądane, których dokładna częstość jest nieznana:

– myśli o samouszkodzeniu lub samobójstwie w trakcie leczenia lekiem Oribion lub wkrótce po jego zakończeniu (patrz punkt 2 „Informacje ważne przed przyjęciem leku Oribion”). Jeśli pacjent ma takie myśli, należy skontaktować się z lekarzem lub natychmiast udać się do szpitala;
– utrata kontaktu z rzeczywistością i zdolności myślenia lub oceny sytuacji (psychoza); inne objawy mogą obejmować omamy i (lub) urojenia
– zmniejszenie liczby czerwonych krwinek (niedokrwistość), zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenia) i zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość)
– zmniejszenie stężenia sodu we krwi (hiponatremia)
– zmiany stanu psychicznego (np. pobudzenie, omamy, śpiączka) i inne działania, takie jak temperatura ciała powyżej 38°C, zwiększenie częstości akcji serca, niestabilne ciśnienie krwi i wzmożenie odruchów, sztywność mięśni, brak koordynacji i (lub) objawy żołądkowo-jelitowe (np. nudności, wymioty, biegunka) w przypadku stosowania leku Oribion z lekami stosowanymi w leczeniu depresji (takimi, jak paroksetyna, cytalopram, escytalopram, fluoksetyna i wenlafaksyna).

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,

Al. Jerozolimskie 181 C, 02–222 Warszawa,

Tel.: +48 22 49 21 301,

Faks: + 48 22 49 21 309,

Strona internetowa:

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. jak przechowywać oribion

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera Oribion

– Substancją czynną leku jest bupropionu chlorowodorek. Każda tabletka zawiera 150 mg lub 300 mg bupropionu chlorowodorku.
– Pozostałe składniki:

Więcej informacji o leku Oribion 150 mg

Sposób podawania Oribion 150 mg: tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu
Opakowanie: 90 tabl.\n30 tabl.
Numer GTIN: 05909991247843\n05909991247836
Numer pozwolenia: 22786
Data ważności pozwolenia: Bezterminowe
Wytwórca:
Orion Corporation