Mizodin 250 mg - charakterystyka produktu leczniczego

1. nazwa produktu leczniczego

Mizodin, 250 mg, tabletki

2. skład jakościowy i ilościowy

Jedna tabletka zawiera 250 mg prymidonu (Primidonum).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. postać farmaceutyczna

Tabletka

4. szczegółowe dane kliniczne

4.1 wskazania do stosowania

Produkt leczniczy Mizodin jest wskazany w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwdrgawkowymi w napadach padaczkowych uogólnionych toniczno-klonicznych (grand mal), nocnych mioklonicznych, częściowych złożonych (psychomotoryc­znych) i częściowych prostych.

4.2 dawkowanie i sposób podawania

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 9 lat:

Dawka wynosi od 3 tabletek (750 mg) do 6 tabletek (1500 mg) na dobę. Lek powinien być stosowany wg poniższego schematu:

Dawka podtrzymująca może być modyfikowana w miarę potrzeb i tolerancji pacjenta. Nie należy przekraczać dawki 6 tabletek (1500 mg) na dobę.

Stężenie prymidonu w osoczu po podaniu doustnym może się znacznie różnić u poszczególnych pacjentów, dlatego skuteczną dawkę produktu leczniczego należy dobierać indywidualnie. Należy również pamiętać, że jeden z metabolitów prymidonu – fenobarbital, może wpływać na stężenie prymidonu we krwi, na działania niepożądane, interakcje oraz efekt terapeutyczny prymidonu. Zarówno rozpoczęcie leczenia, jak i zakończenie lub zamiana produktu leczniczego na inny powinny następować stopniowo. Nagłe odstawienie produktu leczniczego może sprowokować stan padaczkowy.

4.3 przeciwwskazania

Nadwrażliwość na prymidon, barbiturany lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Ostra przerywana porfiria (metabolit prymidonu – fenobarbital wpływa na enzym biorący udział w syntezie porfiryny).

4.4 specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Należy zachować szczególną ostrożność stosując produkt leczniczy Mizodin w stanach chorobowych, takich jak:

Produkt leczniczy Mizodin należy podawać ostrożnie dzieciom, osobom w podeszłym wieku i pacjentom osłabionym, ponieważ mogą wystąpić reakcje paradoksalne, np. paradoksalne pobudzenie. Prymidon silnie hamuje czynność ośrodkowego układu nerwowego i jest częściowo metabolizowany do fenobarbitalu. Po długotrwałym podawaniu prymidonu może rozwinąć się tolerancja, uzależnienie i wystąpić mogą objawy odstawienia po nagłym przerwaniu stosowania produktu leczniczego.

W trakcie stosowania prymidonu należy zachować ostrożność wykonując czynności wymagające czujności, ponieważ może wystąpić senność. Po szybkiej zmianie pozycji ciała z siedzącej lub leżącej na stojącą mogą wystąpić zawroty głowy.

Nie należy nagle przerywać podawania produktu leczniczego Mizodin. W razie zakończenia leczenia lub zamiany produktu leczniczego na inny, dawki należy zmniejszać stopniowo, w miarę potrzeby wprowadzając równocześnie produkt zamienny.

Podczas leczenia prymidonem może rozwinąć się niedokrwistość megaloblastyczna i z tego względu może być konieczne odstawienie produktu leczniczego Mizodin.

Prymidon wpływa na wyniki badań laboratoryjnych (patrz punkt 4.5). W trakcie długotrwałego stosowania prymidonu należy monitorować wskaźniki morfologii krwi, skład biochemiczny krwi (co 6 miesięcy), stężenie kwasu foliowego, stężenie fenobarbitalu i prymidonu.

Podczas stosowania produktu leczniczego Mizodin nie wolno spożywać napojów alkoholowych.

4.5 interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania prymidonu jednocześnie z innymi lekami hamującymi ośrodkowy układ nerwowy (np. lekami nasennymi, uspokajającymi, przeciwhistami­nowymi działającymi uspokajająco, opioidowymi lekami przeciwbólowymi), prymidon może nasilać ich działanie. Prymidon zwiększa aktywność wątrobowych enzymów mikrosomalnych, dlatego może osłabiać działanie między innymi kortykosteroidów, leków przeciwzakrze­powych, kortykotropiny (ACTH), cyklosporyny, dakarbazyny, doksycykliny, metronidazolu. Konieczne może być zwiększenie dawki tych leków. Prymidon zmniejsza skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających estrogeny (może być konieczna zmiana metody antykoncepcji). Inhibitory monoaminooksydazy, w tym furazolidon, prokarbazyna i selegilina, mogą przedłużać działanie prymidonu, hamując przemiany jego aktywnych metabolitów. Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą obniżać próg drgawkowy i zmniejszać działanie prymidonu. Produkt leczniczy Mizodin oddziałuje z innymi lekami przeciwpadaczko­wymi, które mogą zmieniać typ napadu padaczkowego, dlatego konieczne jest monitorowanie stężenia tych leków we krwi i ewentualne dostosowanie dawki prymidonu. Karbamazepina osłabia, a pochodne kwasu walproinowego nasilają działanie prymidonu. Prymidon jest częściowo metabolizowany do fenobarbitalu, jednoczesne stosowanie prymidonu i fenobarbitalu może zmieniać typ napadu padaczkowego, może nasilać się działanie sedatywne obu leków. Ziele dziurawca (Hypericum perforatum) może zmniejszać stężenie prymidonu w osoczu i przez to zmniejszać jego działanie. Inhibitory anhydrazy węglanowej, stosowane jednocześnie z prymidonem, zwiększają ryzyko wystąpienia zmian w strukturze kości. Stosowanie prymidonu przez dłuższy czas przed zastosowaniem środków znieczulających (halotan, enfluran i metoksyfluran) zwiększa ryzyko hepatotoksyczności i nefrotoksyc­zności. Podczas stosowania produktu leczniczego Mizodin może nastąpić zaburzenie metabolizmu witaminy D, co może powodować demineralizację kości. Podczas długotrwałej terapii z zastosowaniem prymidonu należy uzupełniać niedobory witaminy D. W czasie stosowania prymidonu występuje zwiększone zapotrzebowanie na kwas foliowy. Prymidon wpływa na wyniki badań laboratoryjnych: zmniejsza wchłanianie znakowanej cyjanokobalaminy 57Co; reakcja na metyrapon może się zmniejszyć na skutek zwiększonego metabolizmu metyraponu; może wystąpić fałszywie dodatnia reakcja na fentolaminę, przed badaniem należy odstawić produkt leczniczy na 24 do 72 godzin; stężenie bilirubiny w surowicy może się zmniejszyć w wyniku indukcji glukuronylotran­sferazy, enzymu sprzęgającego bilirubinę.

4.6 wpływ na płodność, ciążę i laktację

Brak dostatecznych danych o bezpieczeństwie stosowania prymidonu u kobiet w ciąży. Istnieją jednak dane o występowaniu zwiększonej liczby wrodzonych wad rozwojowych po stosowaniu innych leków przeciwdrgawkowych. Objawy podobne do objawów zespołu hydantoinowego u płodu (wady twarzoczaszki i serca, opóźniony wzrost, upośledzenie umysłowe oraz wady kończyn) obserwowano także po stosowaniu prymidonu.

Produktu leczniczego Mizodin nie wolno stosować w okresie ciąży, ponieważ prymidon przenika przez barierę łożyskową i może zaburzać rozwój płodu, zwiększając ryzyko wad rozwojowych. Prymidon stosowany w późnym okresie ciąży może wywołać uzależnienie i objawy odstawienia u noworodka.

Podczas długotrwałej terapii z zastosowaniem prymidonu następuje zmniejszenie stężenia kwasu foliowego w surowicy. W czasie ciąży zwiększa się zapotrzebowanie na kwas foliowy. U kobiet w ciąży należy uzupełniać niedobory kwasu foliowego i witaminy B12.

U noworodka mogą wystąpić krwawienia. Ryzyko krwawień można zmniejszyć podając matce witaminę K przez 1 miesiąc przed porodem i w trakcie porodu, oraz noworodkowi bezpośrednio po urodzeniu. Prymidon stosowany w czasie porodu może wywołać zaburzenia oddychania u noworodka.

Prymidon przenika do mleka kobiet karmiących piersią, dlatego nie należy stosować leku w okresie karmienia piersią (prymidon może powodować nasiloną senność u dziecka).

4.7 wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Prymidon może ograniczać sprawność psychofizyczną. W czasie jego stosowania nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn, ze względu na możliwość wystąpienia senności i wydłużenie czasu reakcji.

4.8 działania niepożądane

– bóle głowy, zawroty głowy;

– wymioty;

– reakcje alergiczne objawiające się występowaniem na skórze zmian grudkowo-plamkowych

(podobnych do wysypki występującej w odrze lub płonicy);

– reakcje paradoksalne np. pobudzenie paradoksalne, szczególnie u dzieci i osób w podeszłym wieku.

– zmiany osobowości z reakcjami psychotycznymi;

– niedokrwistość megaloblastyczna;

– zaburzenia morfologii krwi;

– zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, w tym gamma-glutamylotran­sferazy i fosfatazy

zasadowej;

– bóle stawów;

– demineralizacja kości;

– przykurcz Dupuytrena;

– ciężkie reakcje skórne jak: złuszczające zapalenie skóry;

– zespół Stevensa-Johnsona;

– martwica toksyczno-rozpływna naskórka (zespół Lyella);

– toczeń rumieniowaty.

Istnieją doniesienia o zmniejszeniu gęstości mineralnej kości, osteopenii, osteoporozie oraz o złamaniach u pacjentów stosujących prymidon w długoterminowej terapii. Mechanizm działania prymidonu wpływający na metabolizm kostny nie został ustalony.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C, 02–222 Warszawa

tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309

e-mail:

4.9 przedawkowanie

Przedawkowanie powoduje dezorientację, podwójne widzenie, oczopląs, trudności w oddychaniu, objawy jak w upojeniu alkoholowym, w najcięższych przypadkach śpiączkę i porażenie ośrodka oddechowego. Charakterystyczne dla zatrucia prymidonem jest wytrącanie się z moczu kryształów prymidonu i PEMA (amid kwasu fenyloetyloma­lonowego).

Leczenie

Stosuje się leczenie podtrzymujące czynności życiowe. Stosuje się płukanie żołądka i podaje się węgiel aktywowany w celu zmniejszenia wchłaniania prymidonu. Podaje się płyny dożylnie, wywołuje nasiloną diurezę alkaliczną. W sytuacji zagrażającej życiu należy zastosować hemodializę lub hemoperfuzję. Brak swoistego antidotum w przypadku przedawkowania prymidonu.

5. właściwości farmakologiczne

5.1 właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterape­utyczna: leki przeciwdrgawkowe. Barbiturany i ich pochodne, kod ATC: N 03 AA 03

Działanie przeciwdrgawkowe wykazuje zarówno prymidon, jak i jego aktywne metabolity -fenobarbital oraz amid kwasu fenyloetyloma­lonowego (PEMA). Działanie tych związków może być synergistyczne. Mechanizm działania produktu leczniczego Mizodin nie jest znany, jednak przypuszcza się, że tak jak w przypadku innych leków przeciwdrgawkowych, prymidon działa na transport jonów przez błonę komórkową komórek nerwowych.

5.2 właściwości farmakokinetyczne

Prymidon wchłania się szybko, na ogół całkowicie, chociaż indywidualne różnice mogą być znaczne. Biodostępność wynosi od 90 do 100%. Maksymalne stężenie we krwi występuje po około 3 godzinach od podania doustnego.

Prymidon przenika przez barierę krew-mózg, przenika przez barierę łożyskową i do mleka kobiet karmiących piersią.

Okres półtrwania związku macierzystego wynosi od 3 do 23 godzin, zaś metabolitów odpowiednio od 75 do 126 godzin (fenobarbital) i od 10 do 25 godzin (PEMA). Terapeutyczne stężenie prymidonu w surowicy wynosi od 5 do 12 iig/inl (od 23 do 55 mmol/l); niektórzy klinicyści przyjmują za optymalne stężenie 12 gg/ml, Prymidon i PEMA wiążą się z białkami osocza w małym stopniu. Około 50% ilości fenobarbitalu jest związane z białkami osocza. Około 40% prymidonu jest wydalane w postaci niezmienionej w moczu,

5.3 przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Toksyczne stężenie w mózgu u myszy TC50 wynosi 88,3 gg/g dla prymidonu, zaś dla aktywnych metabolitów odpowiednio 35,8 gg/g (fenobarbital) i 283,2 gg/g masy mózgu (PEMA),

6. dane farmaceutyczne

6.1 wykaz substancji pomocniczych

Magnezu stearynian

Żelatyna

Skrobia ryżowa

Skrobia ziemniaczana

Karboksymetylos­krobia sodowa

6.2 niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy

6.3 okres ważności

3 lata

6.4 specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

6.5 rodzaj i zawartość opakowania

60 tabletek (3 blistry z folii Al/PCW zawierające po 20 tabletek, pakowane w tekturowe pudełko).

6.6 specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

Bez specjalnych wymagań dotyczących usuwania.

7. podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu

Zakłady Farmaceutyczne „UNIA” Spółdzielnia Pracy

ul. Chłodna 56/60, 00–872 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr R/2744

9. data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i data przedłużenia pozwolenia

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 03.01.1986 r.

Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 07.05.2013 r.

Więcej informacji o leku Mizodin 250 mg

Sposób podawania Mizodin 250 mg: tabletki
Opakowanie: 60 tabl.
Numer GTIN: 05909990274413
Numer pozwolenia: 02744
Data ważności pozwolenia: Bezterminowe
Wytwórca:
Zakłady Farmaceutyczne "UNIA" Spółdzielnia Pracy