Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do terapii 370-740 MBq/ml - charakterystyka produktu leczniczego

Charakterystyka produktu leczniczego - Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do terapii 370-740 MBq/ml

1. nazwa produktu leczniczego

Metajodobenzyloguanidyna-131I (MIBG-131I) do terapii, roztwór do wstrzykiwań

2. skład jakościowy i ilościowy

Jobenguan (131I): 370 – 740 MBq/ml

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:

Alkohol benzylowy – 10 mg/ml

Sodu chlorek – 0,026 – 9 mg/ml

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. postać farmaceutyczna

Roztwór do wstrzykiwań.

Przezroczysty, bezbarwny lub jasnożółty roztwór.

4. szczegółowe dane kliniczne

4.1 wskazania do stosowania

Leczenie izotopowe guzów nowotworowych gromadzących jobenguan. Są nimi nowotwory wywodzące się embriologicznie z komórek grzebienia nerwowego: guz chromochłonny, nerwiak zarodkowy oraz inne nowotwory neuroendokrynne: rak rdzeniasty tarczycy, rakowiak.

4.2 dawkowanie i sposób podawania

Stosuje się dwa sposoby doboru aktywności terapeutycznej jobenguanu (131I). Można podać: indywidualnie dobraną na podstawie badań dozymetrycznych aktywność terapeutyczną.

Aktywność, jak również odstępy czasu pomiędzy możliwymi wielokrotnymi podaniami radiofarmaceutyku uzależnione są głównie od masy guza nowotworowego oraz stopnia upośledzenia czynności szpiku kostnego i nerek. Im szybsza progresja guza, tym krótszy powinien być odstęp czasu pomiędzy kolejnymi dawkami.

stałą aktywność terapeutyczną (wynosi ona zwykle 3,7 – 11,1 GBq). zalecane dawki terapeutyczne są identyczne dla dzieci (nie wolno podawać ich wcześniakom i noworodkom) i dorosłych. U osób starszych nie jest wymagane specjalne dawkowanie.

Dawka terapeutyczna podawana jest dożylnie, zwykle w powolnym wlewie dożylnym w ciągu 1,5 – 4 godz. Około 1 h przed podaniem należy rozmrozić fiolkę zawierającą -jobenguan (131) poprzez umieszczenie jej wraz z ołowianym pojemnikiem osłonowym w łaźni wodnej o temperaturze nieprzekraczającej 50°C. Po rozmrożeniu, bezpośrednio przed podaniem drogą wlewu dożylnego zalecane jest rozcieńczenie dawki za pomocą 50 ml jałowego roztworu soli fizjologicznej.

4.3 przeciwwskazania

Bezwzględne:

nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 stwierdzona, podejrzewana lub nie wykluczona ciąża (patrz punkt 4.6) karmienie piersią, krótki oczekiwany czas przeżycia pacjenta (poniżej 3 miesięcy), z wyjątkiem chorych z nowotworowym bólem kości nie poddającym się innemu leczeniu, niewydolność nerek wymagająca dializoterapii.

Względne :

szybko postępująca niewydolność nerek (GFR < 30ml/min.) postępujące uszkodzenie szpiku kostnego i/lub upośledzenie czynności nerek w wyniku wcześniejszego leczenia, supresja szpiku kostnego z:

– leukocytozą poniżej 3,0×109/1,

– trombocytozą poniżej 100×109/1

nieakceptowane ryzyko medyczne związane z koniecznością izo1acji chorego, ciężkie przypadki nietrzymania moczu.

Produkt zawiera a1koho1 benzy1owy: 10 mg/m1, dlatego też nie wo1no go podawać wcześniakom ani noworodkom.

4.4 specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Produkt zawiera a1koho1 benzy1owy. U dzieci do 3 roku życia alkohol benzylowy może powodować reakcje rzekomoanafi1aktyczne i toksyczne

Uszkodzeniu u1ec mogą prawidłowe tkanki sąsiadujące z napromieniowaną tkanką nowotworową (może to prowadzić np. do dysfunkcji gonad u pacjentów z przerzutami do miednicy). U pacjentów 1eczonych chemioterapeutykami może dojść do sumowania działania toksycznego (np. zwłóknienie płuc, hipogonadyzm hipergonadotropowy). U dzieci 1eczonych jobenguanem (131I) istnieje ryzyko rozwoju trwałej niedoczynności tarczycy, spowo1nienia wzrostu i hipogonadyzmu hipergonadotropowego. Podczas kontro1i po 1eczeniu dzieci należy zatem zwracać uwagę na ich stan hormona1ny. Blokadę tarczycy za pomocą preparatów stabilnego jodu należy rozpocząć na-48 – 24 godziny

przed podaniem jobenguanu (131I) i kontynuować przez 10–15 dni (za1ecenie Eur. Tow. Med. Nukl. 2008 r.) Blokada za pomocą jodku potasu, jodanu potasu lub płynu Lugola musi być prowadzona z zachowaniem dawki odpowiadającej 100 mg jodu na dzień. Blokadę za pomocą nadchloranu potasu można osiągnąć podając około 400 mg/dzień.

Należy dbać o właściwe nawodnienie pacjenta przez co najmniej 24 h po podaniu radiofarmaceutyku. W pierwszym tygodniu należy przeprowadzać kontrolne badania krwi co dwa dni, następnie raz w tygodniu przez okres jednego miesiąca po podaniu leku. Zaleca się, choć nie jest to konieczne, wykonywanie scyntygrafii całego ciała przez około 1

tydzień w celu badania biodystrybucji preparatu i ilościowej oceny jego wychwytu w zmianach nowotworowych.

Można rozważać powtarzanie leczenia w odstępach 6 – 8 miesięcy. Donoszono o podaniu łącznych aktywności do 29,6 GBq; czynnikiem ograniczającym jest toksyczny wpływ leku na szpik kostny. (Przed podaniem preparatu należy upewnić się, że łatwo dostępne są leki pozwalające na

obniżenie ciśnienia tętniczego w trybie pilnym.

Gromadzenie jobenguanu w ziarnistościach chromafinowych może wiązać się (rzadko) z szybkim uwalnianiem noradrenaliny, co z kolei może powodować przełom nadciśnieniowy, choć ryzyko tego rodzaju działania niepożądanego jest oceniane jako niezwykle małe. Stwarza to jednak konieczność stałej obserwacji pacjenta podczas podawania leku. U niektórych pacjentów wskazane może być stałe monitorowanie zarówno ekg jak i ciśnienia tętniczego. U pacjentów, u których podczas diagnostyki uwidoczniono gromadzenie 131I jobenguanu w szpiku kostnym, może dojść do supresji szpiku po podaniu dawki terapeutycznej. Podanie dużej dawki promieniotwórczego jodu może prowadzić do znacznego zagrożenia dla środowiska. Należy przedsięwziąć niezbędne środki ostrożności w celu uniknięcia skażeń aktywnością

wydaloną przez pacjenta.

Ze względów związanych z ochroną radiologiczną po podaniu dawek terapeutycznych, zaleca się unikać bliskiego kontaktu między matką a dzieckiem przez okres co najmniej jednego tygodnia. Podawanie dawek terapeutycznych produktu u pacjentów ze znaczną niewydolnością nerek

wymaga szczególnej ostrożności w odniesieniu do podawanej aktywności.

Dawki dla pacjentów, którzy przeszli wcześniejsze leczenie cytostatykami (m.in. cisplatyną), w wyniku którego mogło dojść do pogorszenia czynności nerek, muszą być odpowiednio zmienione. Zasadniczym działaniem niepożądanym u dzieci jest trombocytopenia (izolowana) lub supresja szpiku kostnego, tym większa im większe jest zajęcie szpiku kostnego przez zmiany nowotworowe. Napromieniowanie pacjenta po podaniu terapeutycznej aktywności preparatu może zwiększać ryzyko zachorowania na choroby nowotworowe i częstość mutacji. W każdym przypadku należy upewnić się, że ryzyko związane z promieniowaniem jest mniejsze niż ryzyko związane z chorobą jako taką.

Substancje pomocnicze: Produkt zawiera:

Alkohol benzylowy: 10 mg/ml. U dzieci do 3 roku życia alkohol benzylowy może powodować reakcje rzekomoanafilaktyczne i toksyczne. Sód: 3,54 mg/ml. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów, kontrolujących zawartość sodu w diecie.

4.5 interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Następujące leki powodują lub oczekuje się, że powodują wydłużenie retencji lub obniżenie wychwytu jobenguanu w guzach pochodzących z grzebienia nerwowego.Również inne leki mogą wchodzić w interakcje ale brak na nie jak dotąd formalnych dowodów:

Nifedypina (bloker kanałów wapniowych) powoduje wydłużenie retencji jobenguanu.

Obniżenie wychwytu zostało zaobserwowane podczas stosowania dawek terapeutycznych następujących leków:

leki przeciwnadciśnieniowe: rezerpina, labetalol, blokery kanałów wapniowych (diltiazem, nifedypina, werapamil) leki sympatykomimetyczne (obecne w lekach donosowych obkurczających błonę śluzową, takie

jak fenylefryna, efedryna lub fenylpropanolamina

kokaina trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, takie jak amitryptylina i pochodne, imipramina i pochodne, doksepina, amoksapine i loksapina.

Jak się uważa wymienione poniżej leki hamują gromadzenie jobenguanu, nie zostało to jednak, jak dotąd, formalnie udokumentowane:

leki przeciwnadciśnieniowe działające na drodze blokady neuronów adrenergicznych (betanidyna, debryzochina, bretylium and guanetydyna). leki przeciwdepresyjne, takie jak maprotylina i trazodon.

Przyjmowanie tych leków należy przerwać przed podjęciem leczenia (zwykle na czas odpowiadający czterem biologicznym okresom półtrwania).

Leki przeciwwymiotne:

Należy zwrócić uwagę na wybór leków przeciwwymiotnych, które są często podawane w celu zahamowania nudności, zwykle towarzyszących podaniom jobenguanu w dawkach terapeutycznych. Leki przeciwwymiotne będące antagonistami receptora dopaminowego/serotoninowego nie wpływają na wychwyt jobenguanu w dawkach stosowanych w praktyce klinicznej.

Szeroką listę leków, które wchodzą lub mogą wchodzić w interakcje z jobenguanem przedstawiono w tabeli poniżej.

Tabela. Interakcje lekowe jobenguanu (131I)oraz sugerowany okres odstawienia leku przed podaniem aktywności terapeutycznej jobenguanu (131I) (na podstawie EANM procedure guidelines for 131I-meta-iodobenzylguanidine (131I-MIBG) therapy)

Leki stosowane w chorobach układu sercowo-naczyniowego i leki sympatykomimetyczne

Leki przeciwarytmiczne stosowane w zaburzeniach rytmu pochodzenia komorowego
Amiodaron	Odstawienie jest trudne
Leki α- i β-adrenolityczne
Labetalol	72 h
Leki blokujące neurony adrenergiczne
Tosylan bretylium	48 h
Guanetydyna	48 h
Rezerpina	48 h
Leki α-adrenolityczne
Fenoksybenzamina (i.v.)	15 dni
Antagoniści kanałów wapniowych
Amlodypina	48 h
Diltiazem	24 h
Felodypina	48 h
Isradypina	48 h
Lacydypina	48 h
Lerkanidypina	48 h
Nikardypina	48 h
Nifedypina	24 h
Nimodypine	24 h
Nisoldypine	48 h
Verapamil	48 h
Leki sympatykomimetyczne działające inot	ropowo dodatnio
Dobutamina	24 h
Dopamina	24 h
Dopekamina	24 h

Leki sympatykomimetyczne powodujące skurcz naczyń
Efedryna	24 h
Metaraminol	24 h
Norepinefryna	24 h
Fenylefryna	24 h
Leki pobudzające receptor α2 (leki sympatykomimetyczne)
Salbutamol	24 h
Terbutalina	24 h
Eformoterol	24 h
Bambuterol	24 h
Fenoterol	24 h
Salmeterol	24 h
Inne leki adrenergiczne
Orcyprenalina	24 h
Leki udrożniające nos o działaniu ogólnym i miejscowym oraz stosowane w kaszlu i przeziębieniu
Pseudoefedryna	48 h
Fenylefryna	48 h
Efedryna	24 h
Ksylometazolina	24 h
Oksymetazolina	24 h
Sympatykomimetyki stosowane w jaskrze
Brimonydina	48 h
Dipiwefryna	48 h

Leki stosowane w neurologii

Leki przeciwpsychotyczne (neuroleptyki)
Chlorpromazyna	24 h
Benperidol	48 h
Flupentixol	48 h, lub 1 miesiąc dla formy depot
Flufenazyna	24 h, lub 1 miesiąc dla formy depot
Haloperidol	48 h, lub 1 miesiąc dla formy depot
Lewomepromazyna	72 h
Perycyjazyna	48 h
Perfenazyna	24 h
Pimozyd	72 h
Pipotiazyna	1 miesiąc dla formy depot
Prochlorperazyna	24 h
Promazyna	24 h
Sulpiryd	48 h
Tiorydazyna	24 h
Trifluoperazyna	48 h
Zuklopentiksol	48 h, lub 1 miesiąc dla formy depot
Amisulpryd	72 h
Klozapina	7 dni
Olanzapina	7 – 10 dni
Kwetiapina	48 h
Rysperydon	5 dni lub 1 miesiąc dla formy depot

Sertindol	15 dni
Zotepina	5 dni
Leki przeciwhistaminowe o działaniu sedatywnym
Prometazyna	24 h
Analgetyki opioidowe
Tramadol	24 h
Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne
Amitryptylina	48 h
Amoksapina	48 h
Klomipramina	24 h
Dosulepina	24 h
Doksepina	24 h
Imipramina	24 h
Lofepramina	48 h
Nortryptylina	24 h
Trimipramina	48 h
Pochodne trójcyklicznych leków przeciwde	presyjnych
Maprotylina	48 h
Mianseryna	48 h
Trazolon	48 h
Wenlafaksyna	48 h
Mirtazepina	8 dni
Reboksetyna	3 dni
Leki psychostymulujące
Amfetaminy np. deksamfetamina	48 h
Atomoksetyna	5 dni
Metylfenidat	48 h
Modafinil	72 h
Kokaina	24 h
Kofeina	24 h

4.6 wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Podanie jobenguanu (131I) jest przeciwwskazane w przypadku potwierdzonej lub podejrzewanej ciąży lub gdy nie można jej wykluczyć (patrz punkt 4.3).

Jeżeli zachodzi konieczność podania preparatu kobiecie w wieku rozrodczym, konieczne jest ustalenie, czy nie jest ona w ciąży. Jeśli u kobiety nie wystąpiła miesiączka w przewidywanym terminie, należy uznać, że jest ona w ciąży do chwili, gdy ciąża nie zostanie wykluczona.

Kobiety, u których zastosowano leczenie jodkiem sodu [131I] należy poinformować, żeby NIE zachodziły w ciążę przez co najmniej 4 miesiące od daty zastosowania terapii.

Karmienie piersią

Przed podaniem radiofarmaceutyku kobiecie karmiącej piersią należy rozważyć możliwość odroczenia podania izotopu promieniotwórczego do chwili zakończenia przez matkę karmienia piersią i wybrać najkorzystniejszy sposób postępowania. Przed podaniem Jobenguanu (131I) należy zakończyć karmienie piersią.

4.7 wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie został opisany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 działania niepożądane

Narażenie na promieniowanie jonizujące, w przypadku każdego pacjenta, musi być uzasadnione korzyścią wynikającą z przeprowadzonego leczenia. Podana aktywność powinna być taka, aby dawka promieniowania otrzymana przez pacjenta była możliwie niska, przy uzyskaniu pożądanego efektu terapeutycznego.

Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się następująco:

Bardzo często (>1/100) często (>/100 do <1/10), niezbyt często (>1/1 000 do <1/100), rzadko (>1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko ( <1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: wzrost podatności na zakażenia.	Nieznana (częstość nie może być określona na
	podstawie dostępnych danych)
Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy): Białaczki, wtórne nowotwory złośliwe	Nieznana (częstość nie może być określona na
	podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia krwi i układu chłonnego: zahamowanie czynności szpiku kostnego, niedokrwistość, trombocytopenia, neutropenia.	Nieznana (częstość nie może być określona na
	podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia endokrynologiczne: niedoczynność tarczycy, mogąca prowadzić do opóźnienia wzrostu u dzieci, nadczynność tarczycy.	Nieznana (częstość nie może być określona na
	podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty. (jest też tutaj „zaburzenia ślinianek” ale może pominąc w tym miejscu – jest w następnym polu poniżej	Nieznana (częstość nie może być określona na
	podstawie dostępnych danych)
Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach Uraz popromienny (w tym ból związany z promieniowaniem, śródmiąższowa choroba płuc, przemijające zapalenie ślinianek, hipogonadyzm, niewydolność jajników)	Nieznana (częstość nie może być określona na
	podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia naczyniowe Wzrost ciśnienia tętniczego, napadowe zaczerwienienie skóry	Nieznana częstość (nie można jej oszacować na podstawie dostepnych danych

Narażenie na promieniowanie jonizujące jest związane z ryzykiem wywołania chorób nowotworowych i wad wrodzonych.

Generalnie, niemożliwe jest odróżnienie wczesnych efektów popromiennych, objawów związanych z podaniem jobenguanu i objawów wynikających z podania dużej objętości płynów u pacjentów, którzy już wcześniej byli leczeni cytostatykami posiadającymi zbliżone działania niepożądane.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem:

Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych

Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C

02–222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309

e-mail:

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 przedawkowanie

Objawy przedawkowania iobenguanu są wynikiem uwalniania adrenaliny. Objawy te są krótkotrwałe i wymagają środków mających na celu obniżenie ciśnienia krwi. Uzyskuje się to przez szybkie wstrzyknięcie szybko działającego leku blokującego receptory alfa-adrenergiczne (fentolamina) a następnie beta-blokera (propranolol). Ze względu na nerkową drogę eliminacji niezbędne jest utrzymywanie odpowiedniej diurezy w celu zmniejszenia napromieniowania pacjenta.

5. właściwości farmakologiczne

5.1 właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Inne radiofarmaceutyki terapeutyczne, jobenguan (131I) kod ATC: V10X A02

Wśród różnych aromatycznych pochodnych guanidyny, rekomenduje się jobenguan (131I) ze względu na jej niski wychwyt wątrobowy oraz wysoką stabilność w warukach in vivo. Transport jobenguanu przez błony komórkowe komórek wywodzących się z grzebienia nerwowego jest procesem aktywnym dla niskich stężeń preparatu (jak przy dawkach diagnostycznych). Mechanizm wychwytu może być zahamowany przez inhibitory jak np.: kokaina czy dezipramina. Przy podawaniu preparatu w wyższych stężeniach (jak w dawkach terapeutycznych) również proces dyfuzji biernej staje się istotnym mechanizmem transportu substancji. Nie jest jasne czy fakt ten ma jakiekolwiek znaczenie w dozymetrii.

W wyniku późniejszego transportu aktywnego przynajmniej część jobenguanu zgromadzonego w przestrzeni wewnątrzkomórkowej, substancji przekazywana jest do ziarnistości magazynujących w komórce.

5.2 właściwości farmakokinetyczne

Jobenguan jest w dużym stopniu wydalany w postaci niezmienionej przez nerki. Wciągu 4 dni wydalane jest 70 – 90% podanej dawki. W moczu wykryto również następujące produkty jego katabolizmu: 131I-jodki, kwas 131I-metajodohipuranowy, 131I-hydroksy-jodobenzyloguanidyna i kwas 131I-metajodobenzoesowy. Substancje te stanowią około 5 do 15% podanej dawki.

Jobenguan jest szybko gromadzony przez wątrobę (33% podanej dawki) i znacznie mniej w płucach (3 %), mięśniu sercowym (0,8%), śledzionie (0,6%) i śliniankach (0,4%). Prawidłowe nadnercza wychwytują jobenguan na tyle słabo, że nie uwidaczniają się na scyntygramach wykonanych po podaniu jobenguanu (131I). Wychwyt radiofarmaceutyku w przerośniętych nadnerczach jest wysoki.

5.3 przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Wartość LD50 nieaktywnego jobenguanu przy podaniu dożylnym wynosi

30 mg/kg masy ciała myszy, a LD50 dla szczurów wynosi 47,7 mg/kg masy ciała.

Powtarzane dawki dożylne mogą powodować objawy kliniczne w postaci zaczerwienienia twarzy, wymiotów, pokrzywki, zimnych dreszczy. Przy zbyt szybkim podaniu może wystąpić przyspieszone bicie serca, duszność, nadciśnienie i skurcze żołądka.

Margines bezpieczeństwa między podaną dawką jobenguanu (szczególnie w przypadku dawek terapeutycznych) a stężeniem, przy którym mogą wystąpić działania niepożądane nie jest szeroki, dlatego też należy pacjentów ściśle monitorować podczas, i, przynajmniej przez kilka godzin po wlewie lub wstrzyknięciu leku.

W układach doświadczalnych nie wykazano wpływu mutagennego. Nie publikowano badań dotyczących działania karcinogennego jobenguanu.

6. dane farmaceutyczne

6.1 wykaz substancji pomocniczych

– sodu pirosiarczyn

– miedzi (II) siarczan pięciowodny

– sodu octan trójwodny

– kwas octowy

– alkohol benzylowy

– sodu chlorek

– woda do wstrzykiwań

6.2 niezgodności farmaceutyczne

Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, ponieważ nie wykonano badań dotyczących zgodności.

6.3 Okres trwałości

4 dni od daty produkcji (termin ważności podany na opakowaniu).

6.4 specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej [- 15 °C] w osłonie zapewniającej bezpieczeństwo radiacyjne zgodnie z przepisami Prawa atomowego.

Chronić przed światłem.

Po rozmrożeniu przechowywać 2 godziny w temperaturze poniżej 25°C.

Transport powinien odbywać się w suchym lodzie.

6.5 rodzaj i zawartość opakowania

Produkt jest dostarczany w szklanych fiolkach 10 ml z możliwością wielokrotnego sterylnego pobierania. Fiolka zamknięta jest korkiem gumowym i kapslem aluminiowym oraz umieszczona w ołowianym pojemniku osłonowym. Zewnętrznym opakowaniem transportowym jest puszka metalowa z wypełnieniem.

Do każdego produktu dołączany jest certyfikat aktywności.

6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania

Produkty radiofarmaceutyczne mogą być odbierane, stosowane i podawane wyłącznie przez osoby do tego upoważnione w odpowiednich warunkach klinicznych, a ich odbiór, przechowywanie, stosowanie, przekazywanie i usuwanie podlegają regulacjom przepisów prawnych i / lub odpowiednim licencjom wydanym przez właściwe lokalne instytucje. Radiofarmaceutyki powinny być przygotowane przez użytkownika w sposób zapewniający odpowiednie warunki bezpieczeństwa radiologicznego i jakości farmaceutycznej.

Podawanie radioaktywnych produktów leczniczych stwarza w stosunku do innych osób ryzyko ekspozycji na zewnętrzne promieniowanie jonizujące lub skażenie spowodowane plamami moczu, wymiocin itp. W kontakcie z promieniowaniem jonizującym należy przedsięwziąć wszelkie środki ostrożności zgodne z obowiązującymi przepisami.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu

Narodowe Centrum Badań Jądrowych

ul. Andrzeja Sołtana 7

05–400 Otwock

Tel: 22 7180700

Fax: 22 7180350