Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do diagnostyki 10-37 MBq/ml - charakterystyka produktu leczniczego

1. nazwa produktu leczniczego

Metajodobenzy­loguanidyna-131I (MIBG-131I) do diagnostyki, roztwór do wstrzykiwań

2. skład jakościowy i ilościowy substancji czynnych

Jobenguan (131I): 10 – 37 MBq/ml

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:

Alkohol benzylowy – 10 mg/ml

Sodu chlorek – 0,45 – 9 mg /ml

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. postać farmaceutyczna

Roztwór do wstrzykiwań.

Przezroczysty, bezbarwny lub jasnożółty roztwór.

4. szczegółowe dane kliniczne

4.1 wskazania do stosowania

Produkt leczniczy wyłącznie do diagnostyki.

Wskazania stanowią:

– Diagnostyka izotopowa (wykrywanie, lokalizacja, ocena stopnia zaawansowania, kontrola po leczeniu) guzów neuroendokrynnych. Są nimi w szczególności: guz chromochłonny, nerwiak zarodkowy, rakowiak, rak rdzeniasty tarczycy.

– Badanie wychwytu i retencji jobenguanu (131I) w celu ustalenia wskazań i zaplanowania leczenia wysokimi aktywnościami jobenguanu (131I)

– Ocena odpowiedzi na leczenie poprzez badanie wychwytu i liczby ognisk gromadzących jobenguan (131I).

– Potwierdzenie charakteru neuroendokrynnego guzów o niejasnym pochodzeniu.

4.2 dawkowanie i sposób podawania

Aktywność podawana osobom dorosłym wynosi: 40–80 MBq (1,2 – 2,2 mCi);

Aktywność do podania u dzieci można obliczyć modyfikując aktywność dla dorosłego w oparciu o masę lub powierzchnię ciała dziecka. Według zaleceń Grupy Pediatrycznej Europejskiego Towarzystwa Medycyny Nuklearnej (Paediatric Task Group of EANM) ilość preparatu podawana dziecku stanowi część dawki dla osoby dorosłej i jest obliczana na podstawie masy ciała dziecka według przedstawionej poniżej tabeli:

Ze wzgledu na konieczność uzyskania dobrej jakości scyntygramów najmniejsza zalecana aktywność dla dzieci wynosi 35 MBq.

Nie jest zalecana zmiana dawkowania u osób w wieku podeszłym.

Produkt podawany jest powoli dożylnie. Czas wstrzyknięcia powinien wynosić od 30 do 300 sekund.

W świetle Dyrektywy Europejskiej 97/43/Euratom i aktualnej praktyki w Europie, powyższe aktywności należy traktować jedynie jako ogólną wskazówkę. Należy zwrócić uwagę, że w każdym kraju lekarz specjalista w dziedzinie medycyny nuklearnej powinien uwzględniać diagnostyczne poziomy referencyjne (DRL) oraz zasady określone przez lokalne przepisy. Wstrzyknięcie aktywności większej niż lokalne DRL powinno być uzasadnione.

4.3 przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 Stwierdzona, podejrzewana lub niewykluczona ciąża (patrz punkt 4.6). Produktu nie wolno podawać wcześniakom ani noworodkom ponieważ zawiera alkohol benzylowy: 10 mg/ml.

4.4 specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Produkt zawiera alkohol benzylowy. U dzieci do 3 roku życia alkohol benzylowy może powodować reakcje rzekomoanafilak­tyczne i toksyczne.

Należy odstawić leki mogące wchodzić w interakcje z wychwytem i retencją [131I] jobenguanu (patrz rozdział 4.5). (proponuję “ Należy dążyć do odstawienia leków mogących”)

Gromadzenie jobenguanu w ziarnistościach chromafinowych może wiązać się (rzadko) z szybkim uwalnianiem noradrenaliny, co z kolei może powodować przełom nadciśnieniowy, choć ryzyko tego rodzaju działania niepożądanego jest oceniane jako niezwykle małe. Stwarza to jednak konieczność stałego obserwowania pacjenta podczas podawania leku. U niektórych pacjentów wskazane może być stałe monitorowanie zarówno ekg jak i ciśnienia tętniczego.

Przed podaniem preparatu należy zapewnić sobie dostęp do leków pozwalających na obniżenie ciśnienia tętniczego w trybie pilnym.

Kiedy planowana jest diagnostyka guza chromochłonnego, należy zwrócić uwagę na możliwe interakcje między przyjmowanymi przez pacjenta lekami przeciwnadciśni­eniowymi i wychwytem [131I] jobenguanu (patrz rozdział 4.5). Niezgodne leki należy odstawić na co najmniej 2 tygodnie przed planowana dawka terapeutyczna. Jeźeli to konieczne moźna w ich miejsce podać propranolol.

Należy dbać o właściwe nawodnienie pacjenta.

Na 1 dzień przed podaniem [131I] iobenguanu należy rozpocząć blokadę tarczycy za pomocą preparatów stabilnego jodu i kontynuować ją przez 2–3 dni (zgodnie z zaleceniem Eur. Tow. Med. Nukl. 2008 r.). Blokadę można prowadzić podając jodek potasu, jodan potasu lub płyn Lugola w dawce odpowiadającej 100 mg jodu na dobę. Można również podawać nadchloran potasu w dawce 400 mg/dobę. U dzieci zalecane jest podawanie jodku potasu na dzień przed badaniem do jednego dnia po badaniu w następujących dawkach:

– u dzieci w wieku od jednego miesiąca do 3 lat – 32 mg jodku potasu na dobę,

– u dzieci w wieku od 3 do 13 lat – 65 mg na dobę ,

– u dzieci powyżej 13 r.ż. – 130 mg na dobę.

Noworodkom można podać 16 mg jodku potasu w jednorazowej dawce jedynie w dniu poprzedzającym badanie.

Narażenie na promieniowanie jonizujące w przypadku każdego pacjenta musi być uzasadnione wynikającymi z niego korzyściami. Podana radioaktywność powinna być tak dobrana, aby dawka promieniowania otrzymana przez pacjenta była możliwie niska, przy uzyskaniu pożądanego efektu diagnostycznego lub terapeutycznego.

Substancje pomocnicze: Produkt zawiera:

4.5 interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Następujące leki powodują lub oczekuje się, że powodują wydłużenie retencji lub obniżenie wychwytu jobenguanu w guzach pochodzących z grzebienia nerwowego.Również inne leki mogą wchodzić w interakcje ale brak na nie jak dotąd formalnych dowodów:

Obniżenie wychwytu zostało zaobserwowane podczas stosowania dawek terapeutycznych następujących l­eków:

(diltiazem, nifedypina, werapamil).

Jak się uważa wymienione poniżej leki hamują gromadzenie jobenguanu, nie zostało to jednak, jak dotąd, formalnie udokumentowane:

Przyjmowanie tych leków należy przerwać przed podjęciem leczenia (zwykle na czas odpowiadający czterem biologicznym okresom półtrwania).

Leki przeciwwymiotne:

Należy zwrócić uwagę na wybór leków przeciwwymiotnych, które są często podawane w celu zahamowania nudności, które zwykle towarzyszą podaniom jobenguanu w dawkach terapeutycznych. Leki przeciwwymiotne będące antagonistami receptora dopaminowego/se­rotoninowego nie wpływają na wychwyt jobenguanu w dawkach stosowanych w praktyce klinicznej.

Szeroką listę leków, które wchodzą lub mogą wchodzić w interakcje z jobenguanem przedstawiono w tabeli poniżej.

Tabela. Interakcje lekowe 131I-jobenguanu oraz sugerowany okres odstawienia leku przed podaniem aktywności diagnostycznej 131I-jobenguanu (na podstawie EANM procedure guidelines for 131I-meta-iodobenzylguanidine (131I-MIBG) therapy)

Leki stosowane w chorobach układu sercowo-naczyniowego i leki sympatykomime­tyczne

Amiodaron Odstawienie jest trudne

Leki α- i β-adrenolityczne

Leki blokujące neurony adrenergiczne

Leki α-adrenolityczne

Fenoksybenzamina (i.v.) 15 dni

Antagoniści kanałów wapniowych

Leki sympatykomimetyczne działające inotropowo dodatnio

Dopekamina 24 h

Leki sympatykomimetyczne powodujące skurcz naczyń

Leki pobudzające receptor α2 (leki sympatykomime­tyczne)

Leki udrożniające nos o działaniu ogólnym i miejscowym oraz stosowane w kaszlu i

Sympatykomimetyki stosowane w jaskrze

Leki stosowane w neurologii

Leki przeciwpsychotyczne (neuroleptyki)

Zotepina 5 dni

Leki przeciwhistaminowe o działaniu sedatywnym

Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne

Pochodne trójcyklicznych leków przeciwdepresyj­nych

Amfetaminy np. deksamfetamina 48 h

4.6 wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Podanie jobenguanu (131I) jest przeciwwskazane w przypadku potwierdzonej lub podejrzewanej ciąży lub gdy nie można jej wykluczyć (patrz punkt 4.3).

Jeżeli zachodzi konieczność podania preparatu kobiecie w wieku rozrodczym, konieczne jest ustalenie, czy nie jest ona w ciąży. Jeśli u kobiety nie wystąpiła miesiączka w przewidywanym terminie, należy uznać, że jest ona w ciąży do chwili, gdy ciąża nie zostanie ona wykluczona. Należy zawsze brać pod uwagę inne metody, niewykorzystujące promieniowania jonizującego.

Po podaniu diagnostycznej aktywności jobenguanu (131I) zaleca się unikanie ciąży przez okres co najmniej 2 miesięcy.

Karmienie piersią

Przed podaniem radiofarmaceutyku kobiecie karmiącej piersią należy rozważyć możliwość odroczenia podania izotopu promieniotwórczego do chwili zakończenia przez matkę karmienia piersią i wybrać najkorzystniejszy sposób postępowania.

Należy zakończyć karmienie piersią po podaniu produktu.

4.7 wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie został opisany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwani­a maszyn

4.8 działania niepożądane

Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się następująco:

bardzo często (>1/100) często (>/100 do <1/10), niezbyt często (>1/1 000 do <1/100), rzadko (>1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Częstość występowania działań niepożądanych po podaniu jobenguanu (131I) przedstawiono w tabeli poniżej.

Ekspozycja na promieniowanie jonizujące może prowadzić do zwiększonej zachorowalności na nowotwory, bądź też prowadzić do powstania wad dziedzicznych. W przypadku badań diagnostycznych w medycynie nuklearnej dostępne obecnie dane sugerują, że te niekorzystne efekty występują z małą częstotliwością ze względu na niskie dawki promieniowania.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem:

Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych

Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C

02–222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309

e-mail:

4.9 przedawkowanie

Objawy przedawkowania iobenguanu są wynikiem uwalniania adrenaliny. Objawy te są krótkotrwał i wymagają środków mających na celu obniżenie ciśnienia krwi. Uzyskuje się to przez szybkie wstrzyknięcie szybko działającego leku blokującego receptory alfa-adrenergiczne (fentolamina) a następnie beta-blokera (propranolol). Ze względu na nerkową drogę eliminacji niezbędne jest utrzymywanie odpowiedniej diurezy w celu zmniejszenia napromieniowania pacjenta.

5. właściwości farmakologiczne

5.1 właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterape­utyczna: Inne środki radiofarmaceutyczne stosowane w diagnostyce nowotworów

kod ATC: V10X A02

Wśród różnych aromatycznych pochodnych guanidyny, rekomenduje się jobenguan (131I) ze względu na jej niski wychwyt wątrobowy oraz wysoką stabilność w warukach in vivo. Transport jobenguanu przez błony komórkowe komórek wywodzących się z grzebienia nerwowego jest procesem aktywnym dla niskich stężeń preparatu (jak przy dawkach diagnostycznych). Mechanizm wychwytu może być zahamowany przez inhibitory jak np.: kokaina czy dezipramina. Przy podawaniu preparatu w wyższych stężeniach (jak w dawkach terapeutycznych) również proces dyfuzji biernej staje się istotnym mechanizmem transportu substancji. Nie jest jasne czy fakt ten ma jakiekolwiek znaczenie w dozymetrii.

W wyniku późniejszego transportu aktywnego przynajmniej część jobenguanu zgromadzonego w przestrzeni wewnątrzkomórkowej, substancji przekazywana jest do ziarnistości magazynujących w komórce

5.2 właściwości farmakokinetyczne

Jobenguan w dużym stopniu wydalany jest w postaci niezmienionej przez nerki. W ciągu 4 dni wydalane jest 70 – 90% podanej dawki. W moczu wykryto również następujące produkty katabolizmu: 131I-jodki, kwas 131I-metajodohipuranowy, 131I-hydroksy-jodobenzylogu­anidyna i kwas 131I-metajodobenzoesowy. Substancje te stanowią około 5 do 15% podanej dawki.

Jobenguan szybko gromadzony jest przez wątrobę (33% podanej dawki) i znacznie mniej w płucach (3 %), mięśniu sercowym (0,8%), śledzionie (0,6%) i śliniankach (0,4%).

Prawidłowe nadnercza wychwytują jobenguan na tyle słabo, że nie uwidaczniają się na scyntygramach wykonanych po podaniu 131I- jobenguanu, wysoki jest natomiast wychwyt tego radiofarmaceutyku w przypadku przerostu nadnerczy.

5.3 przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Wartość LD50 nieaktywnego jobenguanu przy podaniu dożylnym wynosi

30 mg/kg masy ciała myszy, a LD50 dla szczurów wynosi 47,7 mg/kg masy ciała.

Powtarzane dawki dożylne mogą powodować objawy kliniczne w postaci zaczerwienienia twarzy, wymiotów, pokrzywki, zimnych dreszczy. Przy zbyt szybkim podaniu może wystąpić przyspieszone bicie serca, duszność, nadciśnienie i skurcze żołądka.

Margines bezpieczeństwa między podaną dawką jobenguanu (szczególnie w przypadku dawek terapeutycznych), a stężeniem przy którym mogą wystąpić działania niepożądane nie jest szeroki, dlatego też należy pacjentów ściśle monitorować podczas, i, przynajmniej przez kilka godzin po, wlewie lub wstrzyknieciu leku.

W układach doświadczalnych nie wykazano wpływu mutagennego. Nie publikowano badań dotyczących działania karcynogennego jobenguanu.

6. dane farmaceutyczne

6.1 wykaz substancji pomocniczych

– siarczan meta-jodobenzylogu­anidyny

– sodu pirosiarczyn

– miedzi (II) siarczan pięciowodny

– sodu octan trójwodny

– kwas octowy

– alkohol benzylowy

– sodu chlorek

– woda do wstrzykiwań

6.2 niezgodności farmaceutyczne

Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, ponieważ nie wykonywano odpowiednich badań dotyczących zgodności.

6.3 Okres trwałości

9 dni od daty produkcji (termin ważności podany na opakowaniu).

6.4 Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu

Przechowywać w temperaturze poniżej [- 15 °C] w osłonie zapewniającej bezpieczeństwo radiacyjne zgodnie z przepisami Prawa atomowego.

Chronić przed światłem.

Po rozmrożeniu przechowywać 4 godziny w temperaturze poniżej 25°C.

Transport powinien odbywać się w suchym lodzie.

6.5 rodzaj i zawartość opakowania

Produkt jest dostarczany w szklanych fiolkach 10 ml z możliwością wielokrotnego sterylnego pobierania. Fiolka zamknięta jest korkiem gumowym i kapslem aluminiowym oraz umieszczona w ołowianym pojemniku osłonowym. Zewnętrznym opakowaniem transportowym jest puszka metalowa z wypełnieniem.

6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania

Produkty radiofarmaceutyczne mogą być odbierane, stosowane i podawane wyłącznie przez osoby do tego upoważnione w odpowiednich warunkach klinicznych, a ich odbiór, przechowywanie, stosowanie, przekazywanie i usuwanie podlegają regulacjom przepisów prawnych i / lub odpowiednim licencjom wydanym przez właściwe lokalne instytucje. Radiofarmaceutyki powinny być przygotowane przez użytkownika w sposób zapewniający odpowiednie warunki bezpieczeństwa radiologicznego i jakości farmaceutycznej.

Podawanie radioaktywnych produktów leczniczych stwarza w stosunku do innych osób ryzyko ekspozycji na zewnętrzne promieniowanie jonizujące lub skażenie spowodowane plamami moczu, wymiocin itp. W kontakcie z promieniowaniem jonizującym należy przedsięwziąć wszelkie środki ostrożności zgodne z obowiązującymi przepisami.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub odpady materiałowe należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Narodowe Centrum Badań Jądrowych

ul. Andrzeja Sołtana 7

05–400 Otwock

Tel: 22 7180700

Fax: 22 7180350

e-mail:

8. NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

19000

9. data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu / data przedłużenia pozwolenia

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 30.03.2001

Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 31.07.2013

Więcej informacji o leku Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do diagnostyki 10-37 MBq/ml

Sposób podawania Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do diagnostyki 10-37 MBq/ml : roztwór do wstrzykiwań
Opakowanie: 1 fiol.
Numer GTIN: 05909990665242
Numer pozwolenia: 19000
Data ważności pozwolenia: Bezterminowe
Wytwórca:
Narodowe Centrum Badań Jądrowych