Kontracept 0,02 mg + 0,075 mg - charakterystyka produktu leczniczego

1. nazwa produktu leczniczego

Kontracept, 0,02 mg + 0,075 mg, tabletki drażowane

2. skład jakościowy i ilościowy

Substancje czynne:

Każda tabletka drażowana zawiera0,02 mg etynyloestradiolu (Ethinylestra­diolum ) oraz 0,075 mg gestodenu (Gestodenum )

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:

Kontracept zawiera 38 mg laktozy jednowodnej i 20 mg sacharozy.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. postać farmaceutyczna

Tabletka drażowana.

Białe, okrągłe, dwuwypukłe pokryte otoczką cukrową tabletki, z obu stron bez wytłoczeń.

Decyzja o przepisaniu produktu leczniczego Kontracept powinna zostać podjęta na podstawie indywidualnej oceny czynników ryzyka u kobiety, zwłaszcza ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej związanego ze stosowaniem produktu leczniczego Kontracept, w odniesieniu do innych złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych (patrz punkty 4.3 oraz 4.4).

4. szczegółowe dane kliniczne

4.1. wskazania do stosowania

Doustna antykoncepcja.

4.2. dawkowanie i sposób podawania

Jak stosować preparat Kontracept

Tabletki należy przyjmować zgodnie z kolejnością pokazaną na opakowaniu blistrowym, codziennie, o tej samej porze dnia. Przez 21 dni należy przyjmować jedną tabletkę na dobę. Każde kolejne opakowanie blistrowe należy rozpocząć po 7-dniowej przerwie w przyjmowaniu tabletek, podczas której pojawi się krwawienie z odstawienia. Krwawienie to pojawia się przeważnie w drugiej lub trzeciej dobie po przyjęciu ostatniej tabletki i może trwać aż do rozpoczęcia kolejnego opakowania.

Jak rozpocząć przyjmowanie preparatu Kontracept

Jeśli w ciągu ostatniego miesiąca nie stosowano doustnych leków antykoncepcyjnych

Przyjmowanie tabletek należy rozpocząć 1 dnia naturalnego cyklu miesiączkowego kobiety (tj. pierwszego dnia krwawienia miesiączkowego). Można także rozpocząć przyjmowanie tabletek między 2. a 5. dniem cyklu, lecz w takim przypadku zaleca się stosowanie dodatkowo mechanicznych metod antykoncepcyjnych przez pierwsze 7 dni przyjmowania tabletek podczas pierwszego cyklu.

Zmiana z wcześniej stosowanego złożonego doustnego preparatu antykoncepcyjnego na preparat Kontracept

Przyjmowanie preparatu Kontracept należy rozpocząć następnego dnia po przyjęciu ostatniej tabletki zawierającej substancje czynne z poprzedniego opakowania tabletek antykoncepcyjnych – ale nie później niż w dzień po zakończeniu przerwy lub okresu przyjmowania tabletek placebo poprzedniego środka antykoncepcyjnego.

Zmiana z wcześniej stosowanego preparatu zawierającego tylko progestagen (tabletki zawierające wyłącznie progestagen, zastrzyki, implanty, system terapeutyczny domaciczny uwalniający progestagen -IUS)

Zmiany z tabletek zawierających wyłącznie progestagen można dokonać każdego dnia. Pierwszą tabletkę należy przyjąć następnego dnia po zażyciu którejkolwiek tabletki progestagenowej z opakowania. Przy zmianie z implantu lub IUS, przyjmowanie preparatu Kontracept należy rozpocząć w dniu usunięcia implantu. Przy zmianie z zastrzyków, preparat Kontracept należy przyjąć w dniu, w którym miała być wykonana następna iniekcja. We wszystkich tych przypadkach zaleca się stosowanie dodatkowo mechanicznych metod antykoncepcyjnych przez pierwsze 7 dni przyjmowania tabletek.

Po poronieniu w pierwszym trymestrze ciąży

Przyjmowanie tabletek można rozpocząć natychmiast. W takim przypadku nie ma konieczności stosowania żadnych innych środków antykoncepcyjnych.

Po porodzie lub poronieniu w drugim trymestrze

W przypadku kobiet karmiących piersią – patrz punkt 4.6.

Przyjmowanie tabletek należy rozpocząć w ciągu 21.-28. dni po porodzie, w przypadku kobiet niekarmiących piersią lub po poronieniu w drugim trymestrze. Jeśli preparat będzie wprowadzony później zaleca się stosowanie dodatkowo mechanicznych metod antykoncepcyjnych przez pierwsze 7 dni przyjmowania tabletek. Jeśli pacjentka odbyła stosunek przed rozpoczęciem przyjmowania tabletek należy zbadać czy pacjentka nie jest w ciąży lub poczekać do wystąpienia pierwszego krwawienia miesiączkowego.

W przypadku pominięcia tabletki

Jeśli od pominięcia tabletki upłynęło mniej niż 12 godzin, skuteczność antykoncepcyjna jest zachowana. Pominiętą tabletkę należy przyjąć tak szybko jak to możliwe i kontynuować przyjmowanie pozostałych tabletek tak jak zwykle.

W przypadku gdy od pominięcia tabletki upłynęło ponad 12 godzin, skuteczność antykoncepcyjna może być zmniejszona. Należy wówczas postępować według dwóch zasad:

1. Przerwa w przyjmowaniu tabletek nie może być większa niż 7 dni.

2. Tabletki należy przyjmować bez przerwy przez 7 dni, w celu odpowiedniego zahamowania osi podwzgórzowo-przysadkowo-jajnikowej.

Zalecenia, zgodnie z którymi należy postępować w przypadku:

Pominięcia tabletki w 1. tygodniu

Pominiętą tabletkę należy przyjąć tak szybko jak to możliwe nawet, jeśli oznacza to przyjęcie dwóch tabletek jednocześnie. Od tego momentu należy przyjmować pozostałe tabletki o zwykłej porze. Równocześnie, przez 7 kolejnych dni należy stosować mechaniczne metody antykoncepcyjne, np. prezerwatywę. Jeśli w ciągu minionych 7 dni miał miejsce stosunek płciowy, należy wziąć pod uwagę możliwość zajścia w ciążę. Im więcej tabletek zostało pominiętych oraz im bliżej okresu przerwy (7-dnowej) w przyjmowaniu tabletek miało to miejsce, tym większe jest ryzyko zajścia w ciążę.

Pominięcia tabletki w 2. tygodniu

Pominiętą tabletkę należy przyjąć tak szybko jak to możliwe nawet, jeśli oznacza to przyjęcie dwóch tabletek jednocześnie. Od tego momentu należy przyjmować pozostałe tabletki o zwykłej porze. Jeśli przed okres 7 dni poprzedzających pominięcie tabletki przyjmowane były zgodnie z zaleceniami, nie ma konieczności stosowania dodatkowych metod antykoncepcyjnych. W przeciwnym wypadku lub, jeśli więcej niż 1 tabletka została pominięta, należy zalecić stosowanie przez 7 dni metod barierowych antykoncepcji np. prezerwatywa.

Pominięcie tabletki w 3. tygodniu

Ryzyko zmniejszenia skuteczności działania antykoncepcyjnego zwiększa się, z powodu zbliżającej się przerwy w przyjmowaniu tabletek. Zmniejszeniu skuteczności antykoncepcyjnej można jednak zapobiec poprzez odpowiednie dawkowanie tabletek. Jeżeli wybierze się jedno z niżej opisanych zaleceń nie ma potrzeby stosowania żadnych dodatkowych metod antykoncepcyjnych, pod warunkiem, że przez 7 dni poprzedzających pominięcie tabletki, preparat był przyjmowany prawidłowo. Jeśli natomiast w ciągu 7 dni przed pominięciem tabletki preparat nie był przyjmowany prawidłowo należy zastosować się do zalecenia nr 1 oraz stosować przez okres 7 dni metody barierowe antykoncepcji np. prezerwatywa.

1. Pominiętą tabletkę należy przyjąć tak szybko jak to możliwe nawet, jeśli oznacza to przyjęcie dwóch tabletek jednocześnie. Od tego momentu należy przyjmować pozostałe tabletki o zwykłej porze. Po przyjęciu ostatniej tabletki z bieżącego opakowania należy rozpocząć natychmiast kolejne opakowanie, nie robiąc przerwy w przyjmowaniu tabletek. Najprawdopodobniej nie wystąpi krwawienie z odstawienia aż do czasu ukończenia kolejnego opakowania. Może natomiast wystąpić plamienie lub krwawienie z odstawienia w trakcie przyjmowania tabletek.

2. Można także przerwać przyjmowanie tabletek z obecnego opakowania. W takim przypadku, należy zrobić przerwę na okres 7 dni (włącznie z dniami pominięcia tabletek), a następnie rozpocząć przyjmowanie tabletek z nowego opakowania.

Jeśli po pominięciu tabletki, w pierwszym prawidłowym okresie przerwy w przyjmowaniu tabletek, nie wystąpi krwawienie z odstawienia, należy wziąć pod uwagę możliwość ciąży.

Co należy zrobić w przypadku wymiotów i (lub) biegunki

Jeśli w ciągu 3–4 godzin od przyjęcia tabletki wystąpią wymioty, tabletka może nie zostać całkowicie wchłonięta. W takim przypadku należy zastosować zalecenia takie same jak w przypadku pominięcia tabletek, opisane powyżej. Jeśli biegunka nie jest wyjątkowo ciężka, nie wpływa na wchłanianie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych i nie ma konieczności stosowania dodatkowej antykoncepcji. Jeżeli ciężka biegunka utrzymuje się przez 2 lub więcej dni należy zastosować zalecenia takie jak w przypadku pominięcia tabletek. Jeśli kobieta nie chce zmieniać normalnego rytmu przyjmowania tabletek, powinna przyjąć dodatkową tabletkę (tabletki) z innego opakowania.

W jaki sposób przyspieszyć lub opóźnić krwawienie z odstawienia

W celu opóźnienia wystąpienia krwawienia z odstawienia, należy rozpocząć kolejne opakowanie preparatu Kontracept bez okresu przerwy w przyjmowaniu tabletek. Można opóźnić wystąpienie krwawienia z odstawienia tak długo jak to konieczne, aż do końca drugiego opakowania, jednak nie dłużej. Podczas opóźniania wystąpienia krwawienia z odstawienia może wystąpić plamienie lub krwawienie z odstawienia. Regularne przyjmowanie preparatu Kontracept należy rozpocząć ponownie po zachowaniu prawidłowego 7-dniowego okresu przerwy w przyjmowaniu tabletek.

W celu przesunięcia krwawienia z odstawienia na inny dzień tygodnia, niż występuje ono zwykle stosując dotychczasowy schemat przyjmowania tabletek, można zalecić skrócenie kolejnego okresu przerwy w przyjmowaniu tabletek o tyle dni o ile ma być przesunięte krwawienia z odstawienia. Im krótsza przerwa tym wyższe ryzyko, że krwawienie z odstawienia nie wystąpi, a pojawi się krwawienie w środku cyklu lub plamienie podczas przyjmowania tabletek z kolejnego opakowania (tak jak w przypadku opóźnienia wystąpienia krwawienia z odstawienia).

4.3. przeciwwskazania

Złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych nie należy stosować w następujących przypadkach. Jeśli w trakcie przyjmowania złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych pojawi się po raz pierwszy którekolwiek z niżej wymienionych zaburzeń należy natychmiast przerwać stosowanie produktu.

– Występowanie lub ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ang. venous thromboembolis­m, _VTE)

– Występowanie lub ryzyko tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych (ang. arterial thromboembolis­m, ATE)

– cukrzyca z powikłaniami naczyniowymi

– ciężkie nadciśnienie tętnicze

– ciężka dyslipoproteinemia

– Stwierdzone lub domniemane hormonozależne nowotwory złośliwe (np. narządów płciowych, piersi)

– Obecnie lub w przeszłości ciężkie zaburzenia czynności wątroby, aż do czasu normalizacji parametrów czynności wątroby

– Łagodne lub złośliwe nowotwory wątroby obecnie lub w przeszłości

– Krwawienie z dróg rodnych o nieznanej przyczynie

– Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1

Lek Kontracept jest przeciwwskazany do jednoczesnego stosowania z lekami zawierającymi ombitasvir/pa­ritaprevir/ri­tonavi lub dasabuvir (patrz punkt 4.4 i punkt 4.5)

4.4.     specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Jeśli występuje którykolwiek z poniższych stanów lub czynników ryzyka, należy omówić z pacjentką zasadność stosowania produktu leczniczego Kontracept.

W razie pogorszenia lub wystąpienia po raz pierwszy któregokolwiek z wymienionych stanów lub czynników ryzyka kobieta powinna zgłosić się do lekarza prowadzącego, który zadecyduje, czy konieczne jest przerwanie stosowania produktu leczniczego Kontracept.

1. Zaburzenia krążenia

Ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

Stosowanie jakichkolwiek złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych wiąże się ze zwiększonym ryzykiem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej w porównaniu do sytuacji, gdy terapia nie jest stosowana. Stosowanie produktów zawierających lewonorgestrel, norgestimat lub noretisteron jest związane z najmniejszym ryzykiem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Stosowanie innych produktów, takich jak produkt leczniczy Kontracept może być związane z dwukrotnie większym ryzykiem. Decyzja o zastosowaniu produktu spoza grupy najmniejszego ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej powinna zostać podjęta wyłącznie po rozmowie z pacjentką, w celu zapewnienia, że rozumie ona ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej związane z produktem leczniczym Kontracept, jak obecne czynniki ryzyka wpływają na to ryzyko oraz, że ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej jest największe w pierwszym roku stosowania. Istnieją pewne dowody, świadczące, że ryzyko zwiększa się, gdy złożone hormonalne środki antykoncepcyjne są przyjmowane ponownie po przerwie w stosowaniu wynoszącej 4 tygodnie lub więcej.

U około 2 na 10 000 kobiet, które nie stosują żłożonych środków antykoncepcyjnych i nie są w ciąży, w okresie roku rozwinie się żylna choroba zakrzepowo-zatorowa. Jakkolwiek ryzyko to może być znacznie większe, w zależności od czynników ryzyka występujących u danej pacjentki (patrz poniżej).

Szacuje się1, że spośród 10 000 kobiet, które stosują złożone hormonalne środki antykoncepcyjne zawierające gestoden, u około 9 do 12 kobiet w okresie roku rozwinie się żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, w porównaniu do około 6 kobiet2 stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne zawierające lewonorgestrel.

W obydwu sytuacjach, liczba przypadków żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej przypadających na okres roku jest mniejsza niż oczekiwana liczba przypadków u kobiet w ciąży lub w okresie poporodowym.

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa może być śmiertelna w 1–2% przypadków.

Liczba przypadków żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej przypadających na 10 000 kobiet w okresie roku

Liczba

przypadków

Złożone hormonalne środki

Złożone hormonalne środki antykoncepcyjne

antykoncepcyjne zawierające lewonogestrel zawierające <Gestoden>

(5–7 przypadków)

(9–12 przypadków)

Pacjentki niestosujące złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych (2 przypadki)

U pacjentek stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne niezwykle rzadko zgłaszano przypadki zakrzepicy w innych naczyniach krwionośnych, np. wątrobowych, krezkowych, nerkowych lub w żyłach i tętnicach siatkówki.

1

Częstość została oszacowana na podstawie wszystkich dostępnych danych epidemiologicznych, z wykorzystaniem relatywnego ryzyka dla różnych produktów leczniczych w porównaniu do złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych zawierających lewonorgestrel.

2 Punkt środkowy z zakresu od 5 do 7 na 10 000 kobiet w okresie roku, w oparciu o relatywne ryzyko wynoszące około 2,3 do 3,6 dla złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych zawierających lewonorgestrel w porównaniu do sytuacji, gdy terapia nie jest stosowana.

Czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

Ryzyko żylnych powikłań zakrzepowo-zatorowych u pacjentek stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne może znacząco wzrosnąć w przypadku występowania dodatkowych czynników ryzyka, szczególnie, jeśli występuje kilka czynników ryzyka jednocześnie (patrz tabela).

Stosowanie produktu leczniczego Kontracept jest przeciwwskazane, jeśli u pacjentki występuje jednocześnie kilka czynników ryzyka, zwiększających ryzyko zakrzepicy żylnej (patrz punkt 4.3). Jeśli u kobiety wstępuje więcej niż jeden czynnik ryzyka, możliwe jest, że zwiększenie ryzyka jest większe niż suma pojedynczych czynników – w tym przypadku należy ocenić całkowite ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Jeśli ocena stosunku korzyści do ryzyka jest negatywna, nie należy przepisywać złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych (patrz punkt 4.3).

Tabela: Czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

Nie osiągnięto konsensusu, co do możliwej roli żylaków oraz zakrzepowego zapalenia żył powierzchniowych na wystąpienie lub progresję żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.

Należy uwzględnić zwiększone ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej w ciąży oraz w szczególności w 6-tygodniowym okresie poporodowym („Ciąża i laktacja” patrz punkt 4.6).

Należy poinformować pacjentkę, że w razie wystąpienia następujących objawów należy natychmiast zgłosić się do lekarza i powiedzieć personelowi medycznemu, że stosuje się złożone hormonalne środki antykoncepcyjne.

Objawy zakrzepicy żył głębokich (ang. deep vein thrombosis, DVT) mogą obejmować:

– obrzęk nogi i/lub stopy lub obrzęk wzdłuż żyły w nodze;

– ból lub tkliwość w nodze, które mogą być odczuwane wyłącznie w czasie stania lub chodzenia;

– zwiększona temperatura w zmienionej chorobowo nodze; czerwona lub przebarwiona skóra nogi.

Objawy zatorowości płucnej (ang. pulmonary embolism, PE) mogą obejmować:

– nagły napad niewyjaśnionego spłycenia oddechu lub przyspieszenia oddechu;

– nagły napad kaszlu, który może być połączony z krwiopluciem;

– ostry ból w klatce piersiowej;

– ciężkie zamroczenie lub zawroty głowy;

– przyspieszone lub nieregularne bicie serca.

Niektóre z tych objawów (np. „spłycenie oddechu”, „kaszel”) są niespecyficzne i mogą być niepoprawnie zinterpretowane jako występujące częściej lub mniej poważne stany (np. zakażenia układu oddechowego).

Inne objawy zamknięcia naczyń mogą obejmować: nagły ból, obrzęk oraz lekko niebieskie przebarwienie kończyn.

Jeżeli zamkniecie naczynia wystąpi w oku, objawy mogą obejmować bezbolesne zaburzenia widzenia, które mogą przekształcić się w utratę widzenia. W niektórych przypadkach utrata widzenia może nastąpić niemal natychmiast.

Badania epidemiologiczne wykazały związek pomiędzy stosowaniem hormonalnych środków antykoncepcyjnych a zwiększonym ryzykiem tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych (zawału mięśnia sercowego) lub incydentów naczyniowo-mózgowych (np. przemijającego napadu niedokrwiennego, udaru). Przypadki tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych mogą być śmiertelne.

Ryzyko wystąpienia tętniczych powikłań zakrzepowo-zatorowych lub napadów naczyniowo-mózgowych u pacjentek stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne jest zwiększone u kobiet, u których występują czynniki ryzyka (patrz tabela). Stosowanie produktu leczniczego [nazwa produktu] jest przeciwwskazane, jeżeli u pacjentki występuje jeden poważny lub jednocześnie kilka czynników ryzyka tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych, które stawiają pacjentkę w grupie wysokiego ryzyka zakrzepicy tętniczej (patrz punkt 4.3). Jeśli u kobiety wstępuje więcej niż jeden czynnik ryzyka, możliwe jest, że zwiększenie ryzyka jest większe niż suma pojedynczych czynników – w tym przypadku należy ocenić całkowite ryzyko. Jeśli ocena stosunku korzyści do ryzyka jest negatywna, nie należy przepisywać złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych (patrz punkt 4.3).

Tabela: Czynniki ryzyka tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych

Należy poinformować pacjentkę, że w razie wystąpienia następujących objawów należy natychmiast zgłosić się do lekarza i powiedzieć personelowi medycznemu, że stosuje się złożone hormonalne środki antykoncepcyjne.

Objawy napadu naczyniowo-mózgowego mogą obejmować:

– nagłe zdrętwienie lub osłabienie twarzy, rąk lub nóg, szczególnie po jednej stronie ciała;

– nagłe trudności z chodzeniem, zawroty głowy, utratę równowagi lub koordynacji;

– nagłe splątanie, trudności z mówieniem lub rozumieniem;

– nagłe zaburzenia widzenia w jednym oku lub obydwu oczach;

– nagłe, ciężkie lub długotrwałe bóle głowy bez przyczyny;

– utratę przytomności lub omdlenie z drgawkami lub bez drgawek.

Przejściowe objawy sugerujące, że zdarzenie jest przemijającym napadem niedokrwiennym (ang. transient ischaemic attack, TIA).

Objawy zawalu serca (ang. myocardial infarction, MI) mogą obejmować:

– ból, uczucie dyskomfortu, ociężałość, uczucie ściskania lub pełności w klatce piersiowej, ramieniu lub poniżej mostka;

– uczucie dyskomfortu promieniujące do pleców, szczęki, gardła, ramienia, żołądka;

– uczucie pełności, niestrawności lub zadławienia;

– pocenie się, mdłości, wymioty lub zawroty głowy;

– skrajne osłabienie, niepokój lub spłycenie oddechu;

– przyspieszone lub nieregularne bicie serca.

2. Nowotwory:

Rak szyjki macicy

Niektóre badania epidemiologiczne wykazały zwiększenie ryzyka raka szyjki macicy u kobiet długotrwale stosujących złożone doustne leki antykoncepcyjne, jednakże nadal nie wiadomo, w jakim stopniu wzrost tego ryzyka może wynikać z zachowań seksualnych oraz innych czynników, takich jak wirus brodawczaka ludzkiego (HPV).

Rak piersi

Metaanaliza 54 badań epidemiologicznych wykazała niewielki wzrost względnego ryzyka (RR=1,24) rozpoznania raka piersi u kobiet stosujących złożone doustne leki antykoncepcyjne. To zwiększone ryzyko stopniowo zanika w ciągu 10 lat po zakończeniu stosowania złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych. Ponieważ u kobiet w wieku poniżej 40 lat rak piersi występuje rzadko, zwiększenie częstości diagnozowania raka piersi u kobiet stosujących złożone doustne leki antykoncepcyjne aktualnie oraz w przeszłości jest niewielkie w porównaniu z ogólnym ryzykiem zachorowania na raka piersi w ciągu całego życia.

Wyniki tych badań nie dowodzą związku przyczynowo-skutkowego. Obserwowany wzrost ryzyka może wynikać z wcześniejszego rozpoznawania raka piersi u pacjentek przyjmujących złożone doustne leki antykoncepcyjne, z biologicznego efektu działania złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych lub z obydwu tych powodów jednocześnie. U kobiet stosujących doustne leki antykoncepcyjne nowotwór piersi wykrywany jest w mniej zaawansowanym stadium, niż u kobiet, które nigdy ich nie stosowały.

Nowotwory wątroby

U pacjentek przyjmujących złożone doustne leki antykoncepcyjne obserwowano łagodne i złośliwe nowotwory wątroby. W pojedynczych przypadkach nowotwory te mogły być przyczyną zagrażających życiu krwawień do jamy brzusznej. W przypadku wystąpienia u kobiety przyjmującej złożone doustne leki antykoncepcyjne ciężkich dolegliwości w nadbrzuszu, powiększenia wątroby lub objawów krwawień w obrębie jamy brzusznej należy w diagnostyce różnicowej wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia nowotworu wątroby.

3. Inne zaburzenia

U kobiet z hipertrójgli­cerydemią lub dodatnim wywiadem rodzinnym przyjmujących złożone doustne leki antykoncepcyjne może wzrastać ryzyko zapalenia trzustki.

W przypadku ostrej lub przewlekłej niewydolności wątroby należy zaprzestać stosowania preparatu Kontracept, do czasu normalizacji czynności wątroby. U pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby może dojść do upośledzenia metabolizmu hormonów steroidowych.

Chociaż u wielu kobiet przyjmujących złożone doustne leki antykoncepcyjne obserwowano niewielkie podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi, rzadko dochodzi do klinicznie istotnego jego wzrostu. Jeśli w trakcie stosowania złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych rozwinie się uporczywe, klinicznie istotne nadciśnienie należy przerwać podawanie preparatu i włączyć leczenie przeciwnadciśni­eniowe. Złożone doustne leki antykoncepcyjne mogą być ponownie włączone, jeśli jest to wskazane, gdy na skutek zastosowanego leczenia przeciwnadciśni­eniowego wartości ciśnienia tętniczego krwi będą w granicach normy.

W czasie ciąży i podczas stosowania złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych mogą wystąpić lub nasilić się następujące choroby (jednakże nie stwierdzono jednoznacznego związku między ich występowaniem, a stosowaniem doustnych leków antykoncepcyjnych): żółtaczka i (lub) świąd w połączeniu z cholestazą; rozwój kamieni żółciowych, porfiria, toczeń rumieniowaty układowy, zespół hemolityczno-mocznicowy, pląsawica Sydenhama, opryszczka ciężarnych; utrata słuchu z powodu otosklerozy.

Złożone doustne leki antykoncepcyjne mogą wpływać na oporność na insulinę oraz na tolerancję glukozy. Z tego powodu kobiety chore na cukrzycę przyjmujące złożone doustne leki antykoncepcyjne powinny być pod szczególną kontrolą.

Preparat Kontracept zawiera laktozę i sacharozę. Pacjentki z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy lub z rzadką dziedziczną nietolerancją fruktozy, nie powinny przyjmować tego preparatu.

Zaobserwowano pogorszenie endogennej depresji, padaczki (patrz punkt 4.5 Interakcje), choroby Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego w czasie stosowania złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych.

Obniżony nastrój i depresja to dobrze znane działania niepożądane stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych (patrz punkt 4.8). Depresja może mieć ciężki przebieg i jest dobrze znanym czynnikiem ryzyka zachowań samobójczych i samobójstw. Jeśli u pacjentki wystąpią zmiany nastroju lub objawy depresji, również krótko po rozpoczęciu leczenia, zaleca się, aby skonsultowała się z lekarzem.

W trakcie stosowania doustnych leków antykoncepcyjnych może pojawić się ostuda, szczególnie u kobiet, u których wystąpiła ona w okresie ciąży. Kobiety mające tego rodzaju predyspozycje powinny podczas stosowania złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych unikać ekspozycji na światło słoneczne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Podczas stosowania preparatu Kontracept nie należy przyjmować preparatów ziołowych zawierających ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum ), z powodu ryzyka zmniejszenia stężenia leku w osoczu krwi, a tym samym zmniejszenia skuteczności działania preparatu Kontracept (patrz punkt 4.5).

Zwiększenie aktywności ALT

Badania kliniczne z udziałem pacjentów leczonych z powodu zakażeń zapalenia wątroby typu C (HCV) z produktami leczniczymi zawierającymi ombitazvir / paritaprevir / ritonawir i dasabuvir z rybawiryną lub bez niej, wykazały zwiększenie aktywności aminotransferazy (ALT) powyżej 5 razy wyższe niż górna granica normy (ULN) Częściej u kobiet stosujących leki zawierające etynyloestradiol, takie jak połączone hormonalne środki antykoncepcyjne (CHC) (patrz punkty 4.3 i 4.5).

Zmniejszenie skuteczności

Skuteczność doustnych leków antykoncepcyjnych może być obniżona w przypadku pominięcia tabletek, ciężkiej biegunki lub wymiotów (patrz punkt 4.2), lub podczas równoczesnego przyjmowania innych preparatów (patrz punkt 4.5).

Podczas stosowania wszystkich złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych może pojawić się nieregularne krwawienie (plamienie lub krwawienie międzymiesiączko­we), szczególnie w trakcie pierwszych miesięcy. W związku z tym, dopiero po okresie adaptacyjnym obejmującym około 3 cykle można rozważyć konieczność diagnostyki nieregularnych krwawień.

W przypadku utrzymywania się nieregularnych krwawień, należy rozważyć konieczność zastosowania złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych zawierających większe dawki hormonów. Jeśli nieregularne krwawienie pojawi się po wcześniejszych regularnych cyklach, należy rozważyć poza hormonalne przyczyny oraz przeprowadzić odpowiednie badania diagnostyczne w celu wykluczenia procesu nowotworowego lub ciąży.

Sporadycznie może nie dojść do wystąpienia krwawienia z odstawienia, podczas okresu przerwy w przyjmowaniu tabletek. Jeśli tabletki były stosowane zgodnie ze wskazówkami opisanymi w punkcie 4.2, prawdopodobieństwo ciąży jest małe. Jednakże, jeśli przed pierwszym brakującym krwawieniem tabletki nie były stosowane zgodnie ze wskazówkami lub nie wystąpiły dwa pierwsze krwawienia z odstawienia należy zbadać czy pacjentka nie jest w ciąży przed dalszym stosowaniem złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych.

Przed rozpoczęciem lub wznowieniem stosowania produktu leczniczego Kontracept należy zebrać kompletny wywiad lekarski (w tym wywiad rodzinny) i sprawdzić, czy pacjentka nie jest w ciąży. Należy dokonać pomiaru ciśnienia tętniczego krwi oraz przeprowadzić badanie fizykalne, biorąc pod uwagę przeciwwskazania (patrz punkt 4.3) oraz ostrzeżenia (patrz punkt 4.4). Ważne jest zwrócenie uwagi kobiety na informacje dotyczące zakrzepicy żył i tętnic, w tym na ryzyko stosowania produktu leczniczego Kontracept w porównaniu z innymi złożonymi hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi, objawy żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz zaburzeń zakrzepowo-zatorowych tętnic, znane czynniki ryzyka oraz co należy robić w przypadku podejrzenia zakrzepicy.

Należy również polecić kobietom dokładne przeczytanie ulotki i stosowanie się do znajdujących się w niej zaleceń. Częstość i rodzaj badań powinny zostać dobrane na podstawie przyjętych zaleceń praktyki i dostosowane do każdej pacjentki.

Należy poinformować kobiety, że hormonalne środki antykoncepcyjne nie chronią przed zarażeniem wirusem HIV (AIDS) oraz innym chorobami przenoszonymi drogą płciową.

4.5. interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Przyczyną krwawienia w środku cyklu oraz zmniejszenia skuteczności działania antykoncepcyjnego mogą być interakcje między lekami prowadzące do zwiększonego klirensu hormonów płciowych. Działanie takie potwierdzono w stosunku do: pochodnych hydantoiny, barbituranów, prymidonu, karbamazepiny oraz ryfampicyny; oraz prawdopodobnie: okskarbamazepiny, topiramatu, gryzeofulwiny, felbamatu oraz rytonawiru. Mechanizm tej interakcji może wynikać z indukowania enzymów wątrobowych przez wymienione leki. Maksymalna aktywacja enzymów wątrobowych jest najczęściej widoczna dopiero po 2–3 tygodniach stosowania wymienionych leków, ale może ona utrzymywać się, przez co najmniej 4 tygodnie po zakończeniu leczenia.

Kobiety stosujące krótkotrwale wyżej wymienione leki lub należące do wyżej wymienionych grup leków, powinny przez pewien okres czasu stosować mechaniczne metody antykoncepcyjne, równolegle z przyjmowaniem tabletek; tzn. przez cały okres czasu, kiedy przyjmowane są leki wymienione powyżej równocześnie z tabletkami antykoncepcyjnymi, jak również przez 7 dni po zakończeniu leczenia. Kobiety leczone ryfampicyną powinny stosować mechaniczne metody antykoncepcyjne przez cały okres leczenia, równolegle z przyjmowaniem tabletek antykoncepcyjnych, jak również przez 28 dni po odstawieniu ryfampicyny. Jeśli podczas stosowania któregokolwiek z wyżej wymienionych leków, skończą się tabletki antykoncepcyjne zawarte w danym opakowaniu, należy kontynuować przyjmowanie tabletek z nowego opakowania, opuszczając zalecany okres przerwy w przyjmowaniu tabletek.

Pacjentkom przewlekle stosującym leki indukujące enzymy wątrobowe, należy doradzić stosowanie innych metod antykoncepcyjnych.

Kobiety stosujące preparat Kontracept nie powinny równocześnie przyjmować produktów / leków zawierających ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum ), ponieważ może spowodować to utratę działania antykoncepcyjnego. Donoszono o występowaniu krwawienia z odstawienia oraz niechcianej ciąży.

Ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum ) zwiększa, poprzez indukcję enzymatyczną, liczbę enzymów metabolizujących leki. Efekt indukcji enzymatycznej może utrzymywać się, przez co najmniej 1–2 tygodni po odstawieniu preparatów zawierających ziele dziurawca.

Działanie złożonych leków antykoncepcyjnych na inne leki: doustne leki antykoncepcyjne mogą wpływać na metabolizm innych leków. Stężenia tych leków w osoczu oraz w tkankach może zwiększać się (np. cyklosporyna) lub zmniejszać (np. lamotrygina).

Badania laboratoryjne

Stosowanie steroidowych leków antykoncepcyjnych może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych, włącznie z parametrami biochemicznymi czynności wątroby, tarczycy, nadnerczy oraz nerek; osoczowymi stężeniami białek (transportowych) takich, jak: globuliny wiążącej kortykosteroidy oraz frakcji lipidowych i (lub) lipoproteinowych; parametrami metabolizmu węglowodanów oraz parametrami krzepnięcia krwi i fibrynolizy. Pomimo zmiany, wartości te pozostają przeważnie w granicach norm laboratoryjnych.

Interakcje farmakodynamiczne

Jednoczesne stosowanie z produktami leczniczymi zawierającymi ombitazvir / paritaprevir / ritonawir i dasabuvir, z rybawiryną lub bez rybawiryny może zwiększać ryzyko występowania podwyższonych poziomów ALT (patrz punkty 4.3 i 4.4). Dlatego pacjentki stosujące Kontracept muszą przejść na alternatywną metodę antykoncepcji (np. antykoncepcja progestagenowa lub niehormonalne) przed rozpoczęciem terapii skojarzonek. Podawanie leku Kontracept mogą zostać wznowione po upływie 2 tygodni po zakończeniu leczenia lekami przeciwwirusowymi.

4.6. Ciąża i laktacja

Nie zaleca się stosowania preparatu Kontracept w okresie ciąży. Jeśli w trakcie przyjmowania preparatu Kontracept wystąpi ciąża należy natychmiast odstawić ten preparat.

Rozległe badania epidemiologiczne nie wykazały zwiększenia ryzyka wad wrodzonych u dzieci urodzonych przez matki stosujące złożone doustne leki antykoncepcyjne przed zajściem w ciążę, ani nie wykazały działania teratogennego złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych, przyjmowanych nieumyślnie w ciąży.

Hormonalne leki antykoncepcyjne mogą wpływać na karmienie piersią, ponieważ mogą zmniejszać ilość oraz zmieniać skład mleka kobiecego. Niewielkie ilości hormonów antykoncepcyjnych i (lub) ich metabolitów mogą być wydzielane do mleka kobiecego. W związku z tym, nie zaleca się stosowania hormonalnych leków antykoncepcyjnych przez matki karmiące, aż do czasu odstawienia dziecka od piersi.

Podejmując decyzję o ponownym rozpoczęciu stosowania produktu Kontracept należy wziąć pod uwagę, zwiększone ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u kobiet w okresie poporodowym (patrz punkty 4.2 i 4.4).

4.7. wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Preparat Kontracept nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8. działania niepożądane

Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych należą nieregularne krwawienia, nudności, zwiększenie masy ciała, tkliwość piersi oraz bóle głowy. Występują one przeważnie na początku leczenia i są przemijające.

Opis wybranych działań niepożądanych

U kobiet stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne odnotowano zwiększone ryzyko zakrzepicy żył i tętnic oraz zdarzeń zakrzepowo-zatorowych, w tym zawału serca, udaru, przemijającego napadu niedokrwiennego, zakrzepicy żylnej oraz zatorowości płucnej, zostały one szerzej omówione w punkcie 4.4.

U kobiet stosujących złożone doustne leki antykoncepcyjne odnotowano niżej wymienione ciężkie działania niepożądane, patrz punkt 4.3 oraz 4.4.

miednicy oraz zatorowość płucna.

U kobiet przyjmujących złożone doustne leki antykoncepcyjne wzrasta nieznacznie częstość rozpoznawania raka piersi. Ponieważ rak piersi występuje rzadko u kobiet w wieku poniżej 40 lat, zwiększenie liczby zachorowań jest niewielkie w porównaniu z ogólnym ryzykiem wystąpienia raka piersi. Związek przyczynowo-skutkowy obserwowanych zjawisk nie został poznany. W celu uzyskania szczegółowych informacji patrz punkt 4.3 oraz 4.4.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02–222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail:.

4.9. przedawkowanie

Nie odnotowano żadnych poważnych objawów po przedawkowaniu. W przypadku przedawkowania mogą pojawić się: nudności, wymioty oraz krwawienie z dróg rodnych. Nie ma specyficznego antidotum i należy zastosować leczenie objawowe.

5. właściwości farmakologiczne

5.1. właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterape­utyczna: hormonalne środki antykoncepcyjne do stosowania ogólnego Kod ATC: G03 AA10

Działanie antykoncepcyjne tabletek antykoncepcyjnych wynika z współdziałania wielu czynników, spośród których najważniejsze są zahamowanie owulacji oraz zmiany w endometrium. Oprócz ochrony przed ciążą tabletki antykoncepcyjne posiadają szereg korzystnych właściwości, które oprócz negatywnych skutków (patrz punkt 4.8 Ostrzeżenia, Działania niepożądane), mogą być użyteczne do podjęcia decyzji o metodzie zapobieganiu ciąży. Cykl miesiączkowy jest bardziej regularny, miesiączka jest przeważnie mniej bolesna, a krwawienie mniej intensywne, czego wynikiem może być zmniejszenie częstości występowania niedoboru żelaza.

5.2. właściwości farmakokinetyczne

Gestoden

Wchłanianie

Gestoden, przyjmowany doustnie, jest szybko i całkowicie wchłaniany. Po podaniu pojedynczej dawki osiąga w surowicy maksymalne stężenie, wynoszące 4 ng/ml, w ciągu jednej godziny. Dostępność biologiczna wynosi około 99%.

Dystrybucja

Gestoden jest wiązany we krwi przez albuminy oraz przez globulinę wiążącą hormony płciowe (ang. SHBG). Tylko 1–2% całkowitej ilości gestodenu znajduje się w surowicy krwi w postaci wolnej, podczas gdy 50–70% jest specyficznie związane z SHBG. Pod wpływem etynyloestradiolu zmienia się rozkład białek krwi, gdyż zwiększeniu ulega stężenie SHBG. Prowadzi to do zwiększenia frakcji związanej z SHBG i zmniejszania frakcji związanej z albuminami. Objętość dystrybucji gestodenu wynosi 0,7 l/kg.

Metabolizm

Gestoden jest całkowicie metabolizowany na drodze znanych ścieżek metabolizmu steroidów. Klirens jego wynosi 0,8 ml/min/kg. Jednoczesne przyjmowanie gestodenu i etynyloestradiolu nie powoduje żadnych interakcji.

Eliminacja

Zmniejszenie stężenia gestodenu w surowicy krwi przebiega dwufazowo. Okres półtrwania w fazie eliminacji końcowej wynosi 12 do 15 godzin. Gestoden nie jest wydalany w postaci nie zmienionej. Jego metabolity wydalane są z moczem oraz z żółcią w proporcji 6:4.

Okres półtrwania metabolitów wynosi około 1 doby.

Stan równowagi

Wpływ na farmakokinetykę gestodenu ma stężenie SHBG we krwi. Stężenie SHBG wzrasta 3-krotnie pod wpływem działania etynyloestradiolu. Podczas przyjmowania gestodenu codziennie, jego stężenie wzrasta, aż osiągnie wartość około czterokrotnej dawki jednorazowej i w drugiej połowie cyklu osiąga stan równowagi.

Etynyloestradiol

Wchłanianie

Etynyloestradiol, przyjmowany doustnie, jest szybko i całkowicie wchłaniany. Maksymalne stężenie w surowicy, wynoszące około 80 pg/ml, osiąga w ciągu 1–2 godzin. Całkowita dostępność biologiczna, wynikająca z koniugacji przedsystemowej oraz efektu pierwszego przejścia, wynosi około 60%.

Dystrybucja

W okresie laktacji 0,02% dawki dobowej przyjmowanej prze matkę przenika do mleka kobiecego. Etynyloestradiol jest wiązany głównie w sposób niespecyficzny przez albuminy (około 98,5) i powoduje wzrost stężenia SHBG w surowicy krwi. Objętość dystrybucji wynosi około 5 l/kg.

Metabolizm

Etynyloestradiol poddawany jest koniugacji przedsystemowej w błonie śluzowej jelita cienkiego oraz w wątrobie. Etynyloestradiol jest w pierwszym rzędzie metabolizowany poprzez hydroksylację aromatyczną, ale powstaje wiele różnych hydroksylowanych oraz metylowanych metabolitów, które mogą występować w postaci wolnej lub w połączeniu z resztą glukuronianową lub siarczanową.

Szybkość klirensu metabolicznego wynosi około 5 ml/min/kg.

Eliminacja

Zmniejszanie stężenia etynyloestradiolu we krwi przebiega dwufazowo. Okres półtrwania leku w końcowej fazie eliminacji wynosi 24 godziny. Etynyloestradiol w postaci niezmienionej nie jest wydalany, ale jego metabolity wydalane są z moczem oraz z żółcią w proporcji 4:6. Okres półtrwania metabolitów wynosi około 1 doby.

Stan równowagi

Stan równowagi osiągany jest po 3–4 dniach, a stężenie etynyloestradiolu w surowicy jest wyższe o 30–40% od stężenia po podaniu dawki jednorazowej.

5.3. przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Etynyloestradiol i gestoden nie są genotoksyczne. Badania nad rakotwórczym działaniem etynyloestradiolu samego lub w skojarzeniu z różnymi progestagenami nie wykazały szczególnego zagrożenia dla kobiet, które używały ich w celu antykoncepcji. Jednakże, należy podkreślić, że hormony płciowe mogą stymulować rozwój pewnych hormonozależnych tkanek oraz nowotworów. Badania nad toksycznym wpływem na płodność, rozwój płodu lub zdolność rozmnażania etynyloestradiolu samego lub w skojarzeniu z progestagenami nie ujawniły występowania działań niepożądanych u ludzi, jeśli preparat był stosowany zgodnie z zaleceniami.

6 dane farmaceutyczne

6.1. wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń tabletki:

Magnezu stearynian

Powidon K-25

Skrobia kukurydziana

Laktoza jednowodna

Otoczka tabletki:

Powidon K-90

Makrogol 6000

Talk

Wapnia węglan

Sacharoza

Wosk montanoglikolowy

6.2. niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy

6.3. okres ważności

3 lata

6.4. Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.

6.5. Rodzaj i zawartość pojemnika

Blistry: PVC/Aluminium

Wielkość opakowania: 1 × 21 tabletek; 3 × 21 tabletek, 6 × 21 tabletek Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6. specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Brak szczególnych wymagań.

7. podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Adamed Pharma S.A.

Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A 05–152 Czosnów

8. NUMER(-) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU.

14172

9. data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu/data przedłużenia pozwolenia.

29.10.2007

Więcej informacji o leku Kontracept 0,02 mg + 0,075 mg

Sposób podawania Kontracept 0,02 mg + 0,075 mg : tabletka drażowana
Opakowanie: 126 tabl.\n21 tabl.\n63 tabl.
Numer GTIN: 05909990077632\n05909990077595\n05909990077601
Numer pozwolenia: 14172
Data ważności pozwolenia: Bezterminowe
Wytwórca:
Adamed Pharma S.A.