Charakterystyka produktu leczniczego - FexoGen 120 mg
1. nazwa produktu leczniczego
Fexogen , 120 mg, tabletki powlekane
2. skład jakościowy i ilościowy
Każda tabletka zawiera 120 mg feksofenadyny chlorowodorku, co odpowiada 112 mg feksofenadyny.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. postać farmaceutyczna
Tabletka powlekana.
Podłużne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane barwy brzoskwiniowej; gładkie po obu stronach.
4. szczegółowe dane kliniczne
4.1 wskazania do stosowania
Łagodzenie objawów związanych z sezonowym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa.
4.2 dawkowanie i sposób podawania
Dorośli i dzieci w wieku 12 lat i starsze:
Zalecaną dawką feksofenadyny chlorowodorku u dorosłych i dzieci w wieku 12 lat i starszych jest 120 mg raz na dobę, przyjmowane przed posiłkiem.
Feksofenadyna jest aktywnym farmakologicznie metabolitem terfenadyny.
Dzieci w wieku poniżej 12 lat:
Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania feksofenadyny chlorowodorku w dawce 120 mg u dzieci w wieku poniżej 12 lat. U dzieci w wieku 6 do 11 lat, tabletki 30 mg feksofenadyny chlorowodorku, są najbardziej odpowiednią formą podawania i dawkowania leku.
Fexogen nie jest dostępny w sprzedaży w dawce 30 mg. Należy odnieść się do innych, dostępnych produktów leczniczych o tej samej dawce.
Grupy szczególnego ryzyka:
Badania z udziałem pacjentów należących do szczególnych grup ryzyka (osoby w podeszłym wieku, pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby) wykazują, że nie ma konieczności dostosowania dawki feksofenadyny chlorowodorku w tych grupach pacjentów.
4.3 przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
4.4 specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Tak jak w przypadku większości nowych leków, dane dotyczące stosowania produktu u osób w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby są ograniczone. Należy zachować ostrożność stosując feksofenadynę w tych grupach pacjentów.
Pacjentów z przebytą lub występującą obecnie chorobą układu sercowo-naczyniowego należy ostrzec, że leki przeciwhistaminowe, jako grupa leków, są związane z występowaniem działań niepożądanych, tachykardii i kołatania serca (patrz punkt 4.8).
4.5 interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Feksofenadyny chlorowodorek nie ulega biotransformacji w wątrobie i dlatego nie wchodzi w interakcje z lekami metabolizowanymi w wątrobie.
Stwierdzono, że podawanie feksofenadyny chlorowodorku jednocześnie z erytromycyną lub ketokonazolem powoduje 2–3 krotne zwiększenie stężenia feksofenadyny w osoczu. Zmianom tym nie towarzyszyły żadne efekty mające wpływu na odstęp QT i nie miały wpływu na zwiększenie występowania działań niepożądanych w porównaniu z sytuacją, gdy każdy z tych leków podawany jest oddzielnie.
Badania na zwierzętach wykazały, że zwiększenie stężenia feksofenadyny w osoczu obserwowane po jednoczesnym podaniu tego leku z erytromycyną lub ketokonazolem spowodowane jest prawdopodobnie zwiększonym wchłanianiem w przewodzie pokarmowym oraz, odpowiednio, albo zmniejszonym wydalaniem z żółcią, albo zmniejszonym wydzielaniem w przewodzie pokarmowym.
Nie stwierdzono interakcji między feksofenadyny chlorowodorkiem i omeprazolem. Jednak podanie leku zobojętniającego sok żołądkowy, zawierającego wodorotlenek glinu i magnezu na 15 minut przed zażyciem feksofenadyny chlorowodorku powodowało zmniej szenie biodostępności feksofenadyny, najprawdopodobniej w wyniku wiązania w przewodzie pokarmowym. Zaleca się zachowanie 2-godzinnej przerwy między podaniem feksofenadyny chlorowodorku i podaniem leków zobojętniających sok żołądkowy, zawierających wodorotlenek glinu i magnezu.
Testy alergiczne: Należy przerwać stosowanie feksofenadyny chlorowodorku na trzy dni przed wykonaniem testów alergicznych (punktowy test skórny).
4.6 Wpływ na płodność ciążę i laktację
Ciąża
Nie ma odpowiednich danych dotyczących stosowania feksofenadyny chlorowodorku u kobiet w ciąży. Ograniczone badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i (lub) płodu, przebieg porodu i rozwój pourodzeniowy (patrz punkt 5.3). Nie należy stosować feksofenadyny chlorowodorku w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne.
Karmienie piersią
Nie ma danych na temat zawartości feksofenadyny chlorowodorku w mleku kobiecym po podaniu leku. Jednak kiedy podawano terfenadynę matkom karmiącym piersią, stwierdzano przenikanie feksofenadyny do mleka matki. W związku z tym nie zaleca się stosowania feksofenadyny chlorowodorku u kobiet karmiących piersią.
4.7 wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Biorąc pod uwagę profil farmakodynamiczny i opisywane działania niepożądane jest mało prawdopodobne, aby feksofenadyny chlorowodorek miał wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W obiektywnych testach wykazano, że feksofenadyny chlorowodorek nie ma istotnego wpływu na czynność ośrodkowego układu nerwowego. Oznacza to, że pacjenci mogą prowadzić pojazdy i wykonywać czynności wymagające koncentracji. Aby jednak zidentyfikować szczególnie wrażliwe osoby, u których może wystąpić nietypowa reakcja na lek, zaleca się sprawdzenie reakcji pacjenta na feksofenadynę przed prowadzeniem przez niego pojazdu lub wykonywaniem skomplikowanych czynności.
4.8 działania niepożądane
U dorosłych następujące działania niepożądane były zgłaszane w badaniach klinicznych, z częstością podobną do występującej w grupie placebo:
Zaburzenia układu nerwowego
Często (>1/100, <1/10): ból głowy, senność, zawroty głowy
Zaburzenia żołądka i jelit
Często (>1/100, <1/10): nudności
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Niezbyt często ((>1/1000, <1/100): zmęczenie
Następujące działania niepożądane u dorosłych były zgłaszane w ramach nadzoru nad bezpieczeństwem produktu leczniczego po jego wprowadzeniu do obrotu. Częstotliwość, z jaką występują nie jest znana (nie można oszacować na podstawie dostępnych danych):
Zaburzenia układu immunologicznego
reakcje nadwrażliwości z objawami, takimi jak obrzęk naczynioruchowy, ucisk w klatce piersiowej, duszność, zaczerwienienie i uogólniona anafilaksja
Zaburzenia psychiczne
bezsenność, zaburzenia snu, nerwowość, koszmary senne
Zaburzenia serca
Tachykardia, kołatanie serca
Zaburzenia żołądka i jelit biegunka
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej wysypka, pokrzywka, świąd
W kontrolowanych badaniach klinicznych, działania niepożądane częste występowały z podobną częstotliwością do obserwowanej w grupie placebo.
Działania niepożądane, które zgłaszano z częstością mniejszą niż 1% i podobną do częstości ich występowania podczas stosowania placebo, były również rzadko zgłaszane w okresie po wprowadzeniu leku do obrotu.
4.9 przedawkowanie
Po przedawkowaniu chlorowodorku feksofenadyny zgłaszano zawroty głowy, senność, zmęczenie i suchość w jamie ustnej. U dzieci którym podawano do 60 mg dwa razy dziennie przez dwa tygodnie i u zdrowych dorosłych, którym podawano dawki pojedyncze do 800 mg lub dawki do 690 mg dwa razy dziennie przez 1 miesiąc lub 240 mg raz dziennie przez okres 1 roku, nie obserwowano rozwoju klinicznie istotnych działań niepożądanych, w porównaniu z placebo. Nie ustalono maksymalnej tolerowanej dawki feksofenadyny chlorowodorku.
W celu usunięcia niewchłoniętego leku należy rozważyć zastosowanie standardowych metod. Zaleca się leczenie objawowe i podtrzymujące. Hemodializa nie usuwa skutecznie feksofenadyny chlorowodorku z krwi.
5. właściwości farmakologiczne
5.1 właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego, kod ATC: R06A X26
Feksofenadyna jest lekiem przeciwhistaminowym, działającym na receptory Hi, pozbawionym działania sedatywnego. Feksofenadyna jest farmakologicznie aktywnym metabolitem terfenadyny.
Testy prowokacyjne z histaminą przeprowadzane u ludzi, którym feksofenadynę podawano raz i dwa razy na dobę wykazały, że działanie przeciwhistaminowe leku rozpoczyna się w ciągu godziny po podaniu, osiąga maksimum w 6. godzinie i utrzymuje się co najmniej 24 godziny. Po 28 dniach leczenia nie stwierdzano rozwoju tolerancji na lek. Stwierdzano występowanie pozytywnej zależności dawka-odpowiedź w zakresie dawek doustnych od 10 mg do 130 mg. W tym modelu działania przeciwhistaminowego wykazano, że dla uzyskania stałego działania utrzymującego się przez 24 godziny konieczne było zastosowanie leku w dawkach co najmniej 130 mg. Maksymalne hamowanie indukowanej reakcji skórnej przekroczyło 80%. Badania kliniczne dotyczące leczenia sezonowego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa wykazały, że dawka 120 mg jest wystarczająca, aby zapewnić skuteczne działanie przez 24 godziny.
U pacjentów z sezonowym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa, których leczono chlorowodorkiem feksofenadyny w dawkach do 240 mg dwa razy na dobę przez 2 tygodnie, nie obserwowano zmian odstępu QTc w porównaniu z placebo. Nie stwierdzano również istotnych zmian odstępu QTc, w porównaniu z placebo, u zdrowych ochotników przyjmujących feksofenadynę w dawkach do 60 mg dwa razy na dobę przez 6 miesięcy, 400 mg dwa razy na dobę przez 6,5 dnia i 240 mg raz na dobę przez rok.
Feksofenadyna w stężeniach 32 razy większych od stężeń terapeutycznych u ludzi nie miała wpływu na wolne kanały potasowe sklonowane z komórek ludzkiego mięśnia sercowego.
Feksofenadyna (5–10 mg/kg mc., podanie doustne) hamowała indukowany antygenem skurcz oskrzeli u uczulonych świnek morskich, a w stężeniach większych niż terapeutyczne (10–100 p.M) hamowała uwalnianie histaminy z mastocytów otrzewnej.
5.2 właściwości farmakokinetyczne
Feksofenadyna szybko wchłania się po podaniu doustnym. Tmax osiągane jest po upływie około 1–3 godzin po podaniu. Podczas stosowania dawki 120 mg raz na dobę średnia wartość Cmax (stężenie maksymalne) wyniosło około 427 ng/ml.
Feksofenadyna wiąże się z białkami osocza w około 60–70%. Feksofenadyna nie podlega istotnemu metabolizmowi (wątrobowemu lub pozawątrobowemu) i jest jedyną główną substancją stwierdzaną w moczu i w kale zwierząt i ludzi. Po podaniu wielokrotnym profil stężenia feksofenadyny w osoczu wykazuje dwuwykładniczy spadek z okresem półtrwania eliminacji w fazie końcowej wynoszącym od 11 do 15 godzin. Farmakokinetyka feksofenadyny po podaniu jednorazowym i wielokrotnym jest liniowa dla dawek doustnych do 120 mg dwa razy na dobę. Dawka 240 mg dwa razy na dobę powodowała nieco większe (8,8%) niż wprost proporcjonalne zwiększenie pola pod krzywą zależności stężenia leku od czasu w stanie stacjonarnym. To wskazuje, że w zakresie dawek dobowych od 40 mg do 240 mg farmakokinetyka feksofenadyny jest praktycznie liniowa.
Przypuszcza się, że główną drogą eliminacji jest wydalanie z żółcią, natomiast do 10% podanej dawki wydalane jest w postaci niezmienionej z moczem.
5.3 przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Psy tolerowały dawkę 450 mg/kg podawaną dwa razy na dobę przez 6 miesięcy i nie miały żadnych innych objawów toksycznego działania leku, z wyjątkiem sporadycznie występujących wymiotów. Również w badaniu sekcyjnym nie stwierdzano ani u psów, ani u gryzoni istotnych zmian związanych z podawaniem leku.
W badaniach dystrybucji tkankowej znakowanego radioaktywnie chlorowodorku feksofenadyny u szczurów nie stwierdzono przenikania feksofenadyny przez barierę krew-mózg.
W różnych testach mutagenności in vitro i in vivo nie wykazano właściwości mutagennych chlorowodorku feksofenadyny.
Rakotwórcze właściwości feksofenadyny oceniano na podstawie badań z terfenadyną wykorzystując pomocniczo badania farmakokinetyczne określające ekspozycję na feksofenadynę (na podstawie wartości AUC w osoczu). U szczurów i myszy otrzymujących terfenadynę (w dawkach do 150 mg/kg na dobę) nie stwierdzano działania rakotwórczego.
W badaniach dotyczących toksycznego wpływu na reprodukcję, przeprowadzonym na myszach chlorowodorek feksofenadyny nie zaburzał płodności, nie był teratogenny ani nie zaburzał rozwoju przed- i pourodzeniowego.
6. dane farmaceutyczne
6.1 wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki
Celuloza mikrokrystaliczna
Kroskarmeloza sodowa
Skrobia kukurydziana
Powidon K30
Magnezu stearynian
Otoczka:
Opadry 03C52667:
Hypromeloza 6 cP
Tytanu dwutlenek (E 171)
Makrogol 400
Makrogol 4000
Żelaza tlenek żółty (E 172)
Żelaza tlenek czerwony (E 172)
6.2 niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 okres ważności
3 lata.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
6.5 rodzaj i zawartość opakowania
Blistry (PVC/PVDC/Aluminium) w tekturowym pudełku. Opakowanie zawiera 7, 10, 15, 20, 30, 50, 100, 200 i 250 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania
Brak szczególnych wymagań.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie namylan ireland limited
Unit 35/36 Grange Parade
Baldoyle Industrial Estate, Dublin 13
Irlandia
8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
14568
9. data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu / data przedłużenia pozwolenia
03.04.2008
Więcej informacji o leku FexoGen 120 mg
Sposób podawania FexoGen 120 mg: tabletki powlekane
Opakowanie: 20 tabl.
Numer GTIN: 05909990644520
Numer pozwolenia: 14568
Data ważności pozwolenia: 2020-01-16
Wytwórca:
Mylan Ireland Limited