Elda 3 mg + 0,02 mg - charakterystyka produktu leczniczego

1. nazwa produktu leczniczego

Elda, 0,02 mg + 3 mg, tabletki

2. skład jakościowy i ilościowy

Każda tabletka zawiera 0,02 mg etynyloestradiolu i 3 mg drospirenonu.

Substancje pomocnicze: Każda tabletka zawiera 72 mg laktozy jednowodnej, 0,03 mg tartrazyny (E102) lak oraz 0,008 mg żółcieni pomarańczowej (E110) lak.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. postać farmaceutyczna

Tabletka

Okrągłe, żółte, dwuwypukłe tabletki o średnicy 6.00 mm, z wytłoczonym na jednej stronie tabletki oznakowaniem ‘144’ i gładką powierzchnią na drugiej stronie tabletki.

4. szczegółowe dane kliniczne

4.1 wskazania do stosowania

Antykoncepcja doustna.

Przy podejmowaniu decyzji o przepisaniu produktu Elda powinno się uwzględnić indywidualne bieżące czynniki ryzyka dla danej kobiety, szczególnie w odniesieniu do żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ) oraz tego, w jaki sposób ryzyko ŻChZZ przy stosowaniu produktu Elda jest porównywalne z innymi złożonymi hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi (patrz punkt 4.3 i 4.4).

4.2 dawkowanie i sposób podawaniapodanie doustne.

Tabletki trzeba przyjmować codziennie o tej samej porze, w razie konieczności popijając płynem, w kolejności pokazanej na opakowaniu blistrowym. Przyjmuje się jedną tabletkę na dzień przez 21 kolejnych dni. Każde kolejne opakowanie rozpoczyna się po 7-dniowej przerwie, w trakcie której zazwyczaj występuje krwawienie z odstawienia. Zazwyczaj krwawienie rozpoczyna się drugiego lub trzeciego dnia tygodniowej przerwy i może nie ustać przed rozpoczęciem kolejnego opakowania.

Przyjmowanie produktu Elda można rozpocząć w pierwszym dniu cyklu (to znaczy w pierwszym dniu menstruacji).

Można rozpocząć stosowanie leku Elda następnego dnia po przyjęciu ostatniej czynnej tabletki (tabletki zawierającej substancje czynne) z poprzedniego opakowania, ale nie później niż następnego dnia po zakończeniu okresu bez tabletek poprzedniego produktu antykoncepcyjnego lub po ostatniej tabletce placebo poprzedniego produktu antykoncepcyjnego. W przypadku zmiany ze złożonego antykoncepcyjnego krążka dopochwowego lub plastra, najlepiej rozpocząć stosowanie produktu leczniczego Elda w dniu ich usunięcia, ale nie później niż w dniu, w którym wypada termin ich zastosowania.

Zmianę ze stosowania metody wyłącznie progestagenowej można przeprowadzić w dowolnym dniu cyklu (w przypadku stosowania implantu lub wewnątrzmacicznego systemu hormonalnego, przyjmowanie produktu Elda można rozpocząć w dniu jego usunięcia, a w przypadku iniekcji, przyjmowanie produktu należy rozpocząć w dniu następnego zaplanowanego wstrzyknięcia), ale we wszystkich tych przypadkach przez pierwsze 7 dni przyjmowania tabletek należy dodatkowo stosować antykoncepcję mechaniczną.

Pacjentka może rozpocząć stosowanie natychmiast. Stosowanie dodatkowych środków antykoncepcyjnych nie jest w tym przypadku konieczne.

Należy poinformować pacjentkę, że przyjmowanie tabletek należy rozpocząć od 21 do 28 dni po porodzie lub poronieniu w drugim trymestrze ciąży. W przypadku gdyby pacjentka zaczęła stosować produkt w okresie późniejszym, należy zalecić jej, przez pierwsze 7 dni przyjmowania tabletek dodatkowe stosowanie mechanicznej metody antykoncepcji. Gdyby jednak przed rozpoczęciem stosowania COC doszło do stosunku płciowego, należy wykluczyć ciążę albo pacjentka powinna poczekać do pierwszego krwawienia miesiączkowego.

Kobiety karmiące piersią, patrz punkt „Wpływ na płodność, ciążę i laktację”.

Jeżeli minęło mniej niż 12 godzin od pominięcia tabletki, ochrona przed ciążą nie jest zmniejszona. Tabletkę należy przyjąć tak szybko jak to możliwe, a następnie przyjmować kolejne tabletki o zwykłej porze.

Jeżeli minęło więcej niż 12 godzin od pominięcia tabletki, ochrona przed ciążą może być zmniejszona. W postępowaniu w przypadku pominięcia dawki należy przestrzegać dwóch

podstawowych zasad:

1. Przyjmowania tabletek nigdy nie wolno przerywać na dłużej niż 7 dni

2. Odpowiednie hamowanie osi podwzgórzowo-przysadkowo-jajnikowej uzyskuje się po 7 dniach ciągłego przyjmowania tabletek

W związku z powyższym, w codziennej praktyce można udzielić następujących wskazówek:

Kobieta powinna przyjąć ostatnią pominiętą tabletkę, jak tylko sobie o tym przypomni, nawet jeżeli oznacza to jednoczesne przyjęcie dwóch tabletek. Następnie powinna kontynuować przyjmowanie tabletek o zwykłej porze. Ponadto powinna stosować mechaniczną metodę antykoncepcji, np. prezerwatywę, przez następne 7 dni. Jeżeli w ciągu poprzednich 7 dni doszło do stosunku, należy uwzględnić możliwość zajścia w ciążę. Im więcej pominięto tabletek i im krótszy odstęp czasu między ich pominięciem a regularnym okresem przerwy w przyjmowaniu tabletek, tym większe ryzyko zajścia w ciążę.

Kobieta powinna przyjąć ostatnią pominiętą tabletkę, jak tylko sobie o tym przypomni, nawet jeżeli oznacza to jednoczesne przyjęcie dwóch tabletek. Następnie powinna kontynuować przyjmowanie tabletek o zwykłej porze. Jeżeli w ciągu 7 dni poprzedzających pominięcie pierwszej tabletki kobieta przyjmowała tabletki prawidłowo, nie jest konieczne stosowanie dodatkowych środków antykoncepcyjnych. Jeżeli jednak pacjentka zapomniała o przyjęciu więcej niż 1 tabletki, należy jej doradzić, aby stosowała dodatkową metodę antykoncepcji przez 7 dni.

Istnieje duże ryzyko zmniejszenia skuteczności antykoncepcji ze względu na zbliżający się 7-dniowy okres przerwy w przyjmowaniu tabletek. Jednak odpowiednio dostosowując schemat przyjmowania tabletek, można zapobiec zmniejszeniu skuteczności antykoncepcyjnej. Stosowanie jednej z poniższych dwóch opcji powoduje, że nie ma konieczności używania dodatkowych metod antykoncepcji, pod warunkiem, że wszystkie tabletki były przyjmowane prawidłowo przez 7 dni poprzedzających pominięcie pierwszej tabletki.

W przeciwnym wypadku pacjentce należy doradzić, aby zastosowała pierwszą z wymienionych dwóch opcji oraz, że przez następne 7 dni powinna stosować dodatkową metodę antykoncepcji.

1. Kobieta powinna przyjąć ostatnią pominiętą tabletkę, jak tylko sobie o tym przypomni, nawet jeżeli oznacza to jednoczesne przyjęcie dwóch tabletek. Następnie powinna kontynuować przyjmowanie tabletek o zwykłej porze. Należy od razu rozpocząć przyjmowanie tabletek z kolejnego opakowania blistrowego bez robienia przerwy między opakowaniami. Do czasu zakończenia stosowania tabletek z drugiego opakowania nie powinno wystąpić krwawienie z odstawienia, jednak podczas dni, kiedy kobieta przyjmuje tabletki, może wystąpić plamienie lub krwawienie międzymiesiączkowe.

2. Można również zalecić kobiecie zaprzestanie przyjmowania tabletek z bieżącego opakowania. Powinna przerwać przyjmowanie tabletek na 7 dni, wliczając dni, w których pominęła tabletki, a następnie kontynuować przyjmowanie tabletek z kolejnego opakowania.

Jeżeli pacjentka pominęła kilka tabletek i następnie nie wystąpi u niej krwawienie z odstawienia podczas pierwszej normalnej przerwy w stosowaniu tabletek, należy uwzględnić możliwość ciąży.

W przypadku wystąpienia ciężkich zaburzeń żołądkowo-jelitowych (np. wymioty i biegunka), wchłanianie produktu może nie być całkowite i należy stosować dodatkowe metody antykoncepcyjne.

W razie wystąpienia wymiotów w ciągu 3–4 godzin po przyjęciu tabletki, należy natychmiast przyjąć nową (dodatkową) tabletkę. Jeżeli jest to możliwe, nową tabletkę należy przyjąć przed upływem 12 godzin od zwykłej pory przyjęcia tabletki. Jeżeli upłynie więcej niż 12 godzin, należy zastosować zalecenia dotyczące pominięcia tabletki, patrz punkt 4.2 „Postępowanie w przypadku pominięcia tabletki”. Jeżeli kobieta nie chce zmieniać dotychczasowego schematu stosowania tabletek, powinna przyjąć dodatkową(-e) tabletkę(-i) z innego opakowania.

Aby opóźnić wystąpienie miesiączki, kobieta powinna rozpocząć stosowanie tabletek z następnego opakowania produktu leczniczego Elda, bez przerwy w przyjmowaniu tabletek. Stosowanie tabletek można kontynuować tak długo, jak długo jest to potrzebne, aż do zakończenia drugiego opakowania. W czasie wydłużonego cyklu może wystąpić krwawienie międzymiesiączkowe lub plamienie. Do regularnego przyjmowania produktu leczniczego Elda należy powrócić po zwykłej 7-dniowej przerwie bez tabletek.

Jeżeli kobieta chce zmienić dzień wystąpienia krwawienia na inny dzień tygodnia niż w stosowanym obecnie schemacie, można jej zalecić, aby skróciła następną przerwę bez tabletek o dowolną liczbę dni. Im krótsza przerwa, tym większe ryzyko, że nie wystąpi krwawienie z odstawienia i będzie występowało krwawienie międzymiesiączkowe lub plamienie w trakcie stosowania tabletek z następnego opakowania (podobnie jak w przypadku opóźniania miesiączki).

4.3 przeciwwskazania

Złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych (CHC) nie należy stosować w razie występowania któregokolwiek z wymienionych poniżej stanów.

o Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (ŻChZZ) (leczenie antykoagulantami) lub w wywiadzie (np. zakrzepica żył głębokich lub zatorowość płucna).

o Wrodzone lub nabyte predyspozycje do zakrzepicy żylnej lub tętniczej, takie jak odporność na aktywowane białko C (w tym obecność czynnika V Leiden), niedobór antytrombiny III, niedobór białka C, niedobór białka S

o Jeśli pacjentka wymaga zabiegu chirurgicznego i nie będzie chodziła przez długi czas (patrz punkt 4.4).

o Wysokie ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej z uwagi na obecność wielu czynników ryzyka (patrz punkt 4.4).

o Tętnicza choroba zakrzepowo-zatorowa – obecna lub w wywiadzie (np. zawał mięśnia sercowego) lub objaw go zwiastujący (np. dusznica bolesna)

o Schorzenie naczyniowo-mózgowe – udar mózgu obecnie lub w wywiadzie lub stan go zwiastujący (np. przemijający napad niedokrwienia mózgu, TIA)

o Rozpoznana u pacjentki dziedziczna lub nabyta predyspozycja do zakrzepicy żylnej, np. hiperhomocyste­inemia i przeciwciała przeciwfosfoli­pidowe (przeciwciała przeciwkardio­lipinowe, antykoagulant toczniowy).

o Migrena z ogniskowymi objawami neurologicznymi w wywiadzie.

o Wysokie ryzyko tętniczej choroby zakrzepowo-zatorowej z uwagi na obecność wielu czynników ryzyka (patrz punkt 4.4), na przykład:

4.4 specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowaniajeżeli występuje którykolwiek z poniższych stanów i (lub) czynników ryzyka, należy porozmawiać z pacjentką, zanim podejmie ona decyzję o stosowaniu produktu leczniczego elda.

W przypadku pogorszenia, nasilenia lub pojawienia się któregokolwiek z wymienionych czynników ryzyka, kobieta powinna skontaktować się ze swoim lekarzem w celu ustalenia, czy należy przerwać stosowanie produktu leczniczego Elda.

Ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ)

Stosowanie jakichkolwiek złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych niesie ze sobą zwiększone ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ) w porównaniu do sytuacji, gdy się ich nie stosuje. Produkty zawierające lewonorgestrel, norgestymat lub noretysteron są powiązane z niższym ryzykiem wystąpienia ŻChZZ. W przypadku innych produktów, takich jak Elda, poziom tego ryzyka może zwiększać się do dwóch razy. Decyzję o stosowaniu jakiegokolwiek produktu innego niż taki, z którym wiąże się najniższe ryzyko ŻChZZ powinno się podejmować wyłącznie po omówieniu jej z pacjentką w celu upewnienia się, że rozumie ona ryzyko ŻChZZ związane z produktem leczniczym Elda, omówienia tego, w jaki sposób jej obecne czynniki ryzyka wpływają na to ryzyko oraz poinformowania jej, że ryzyko zachorowania na ŻChZZ jest najwyższe w pierwszym roku stosowania. Istnieją też pewne dowody na to, że ryzyko zwiększa się przy ponownym rozpoczęciu przyjmowania CHC po przerwie w stosowaniu wynoszącej ponad 4 tygodnie.

U kobiet, które nie stosują CHC i nie są w ciąży, u około 2 na 10 000 wystąpi ŻChZZ w okresie jednego roku. Jednak w poszczególnych przypadkach ryzyko to może być o wiele wyższe, w zależności od czynników ryzyka danej pacjentki (patrz poniżej).

Szacuje się1, że na 10 000 kobiet stosujących CHC zawierające [progestagen] u 9–12 kobiet wystąpi ŻChZZ w ciągu jednego roku; natomiast w przypadku kobiet stosujących CHC zawierające lewonorgestrel liczba ta wynosi 62.

W obu przypadkach liczba zachorowań na ŻChZZ w roku jest niższa niż liczba szacowanych przypadków w okresie ciąży lub okresie poporodowym.

ŻChZZ może być śmiertelna w 1–2% przypadków.

1 Dane te oszacowano na podstawie ogółu danych z badań epidemiologicznych przy użyciu względnego ryzyka dla poszczególnych produktów w porównaniu z CHC zawierającymi lewonorgestrel.

2 Środkowy punkt rozkładu (środkowy punkt rozkładu) 5–7 na 10 000 kobiet lat, w oparciu o względne ryzyko dla CHC zawierających lewonorgestrel kontra niestosowanie ok. 2.3 do 3.6

Liczba zdarzeń ŻChZZ na 10 000 kobiet w jednym roku

Niezwykle rzadko odnotowano występowanie zakrzepicy u pacjentek stosujących CHC w innych naczyniach krwionośnych, np. w węzłach chłonnych wątroby, naczyniach tętniczych, naczyniach żylnych nerek lub siatkówki.

Ryzyko powikłań zakrzepicy żylnej u stosujących CHC może znacząco wzrosnąć u pacjentek z dodatkowymi czynnikami ryzyka, szczególnie w przypadku wielu czynników ryzyka (patrz tabela).

Stosowanie produktu Elda jest przeciwwskazane u kobiet z jednym poważnym lub licznymi czynnikami ryzyka ŻChZZ, które wiążą się z dużym ryzykiem zakrzepicy tętniczej (patrz punkt 4.3). Jeśli u kobiety stwierdza się więcej niż jeden czynnik ryzyka, zagrożenie może być większe w porównaniu z tym, które wynikałoby z sumy ryzyka poszczególnych czynników – w takim przypadku należy wziąć pod uwagę ryzyko całkowite. Jeżeli stosunek korzyści do ryzyka uznany zostanie za niepomyślny, nie należy przepisywać COC (patrz punkt 4.3).

Tabela: Czynniki ryzyka rozwoju ŻChZZ

Nie ma konsensusu co do potencjalnej roli żylaków i zakrzepicy powierzchniowej w zapadaniu lub postępach zakrzepicy żylnej.

Zwiększone ryzyko zakrzepicy żylnej w okresie ciąży, a w szczególności w okresie 6 tygodni połogu, musi zostać uwzględnione (więcej informacji na temat „Ciąży i laktacji” w punkcie 4.6; patrz też schemat ilustrujący ryzyko zachorowania na ŻChZZ).

Należy zalecić pacjentce, aby w przypadku wystąpienia objawów natychmiast zgłosiła się do lekarza i poinformowała fachowy personel medyczny o przyjmowaniu COC.

Objawy zakrzepicy żył głębokich (DVT) mogą obejmować:

– obrzęk po jednej stronie kończyny dolnej i/lub stopy lub wzdłuż przebiegu żyły,

– ból lub tkliwość kończyny dolnej, które mogą być odczuwane wyłącznie w pozycji stojącej

lub podczas chodzenia,

– zwiększenie temperatury chorej kończyny; zaczerwienienie lub zblednięcie skóry na

kończynie.

Objawy zatorowości płucnej (PE) to:

– nagła duszność lub zwiększenie częstości oddechów o niewyjaśnionej przyczynie;

– nagłe pojawienie się kaszlu, któremu może towarzyszyć odpluwanie krwi;

– ostry ból w klatce piersiowej;

– silne zamroczenie lub zawroty głowy;

– nagłe lub nieregularne bicie serca.

Niektóre z tych objawów (np. „duszność”, „kaszel”) nie są typowe dla zatorowości płucnej i można je pomylić z bardziej powszechnymi lub mniej poważnymi zdarzeniami (np. zakażeniem dróg oddechowych).

Inne oznaki okluzji naczyń krwionośnych mogą obejmować: nagły ból, obrzęk i lekkie zasinienie skóry kończyny.

Jeżeli niedrożność występuje w naczyniach ocznych, objawy mogą obejmować osłabienie ostrości widzenia bez dolegliwości bólowych, które z czasem może się nasilić prowadząc do utraty wzroku. Czasem utrata wzroku może wystąpić niemal natychmiast.

Badania epidemiologiczne powiązały stosowanie środków COC ze zwiększeniem ryzyka tętniczej choroby zakrzepowo-zatorowej (zawał mięśnia sercowego) lub incydentu naczyniowo-mózgowego (np. przemijający napad niedokrwienia, udar mózgu). Tętniczy incydent zakrzepowo-zatorowy może zakończyć się śmiercią.

Ryzyko wystąpienia powikłań w postaci tętniczych incydentów zakrzepowo-zatorowych lub incydentu naczyniowo-mózgowego u kobiet stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne jest zwiększone w przypadku obecności czynników ryzyka (patrz tabela). Stosowanie produktu Elda jest przeciwwskazane u kobiet z jednym poważnym lub licznymi czynnikami ryzyka TChZZ, które wiążą się z dużym ryzykiem zakrzepicy tętniczej (patrz punkt 4.3). Jeśli u kobiety stwierdza się więcej niż jeden czynnik ryzyka, zagrożenie może być większe w porównaniu z tym, które wynikałoby z sumy ryzyka poszczególnych czynników – w takim przypadku należy wziąć pod uwagę ryzyko całkowite. Jeżeli stosunek korzyści do ryzyka uznany zostanie za niepomyślny, nie należy przepisywać COC (patrz punkt 4.3).

Tabela: Czynniki ryzyka rozwoju TChZZ

Objawy TChZZ

Należy zalecić pacjentce, aby w przypadku wystąpienia objawów natychmiast zgłosiła się do lekarza i poinformowała fachowy personel medyczny o przyjmowaniu COC.

Do objawów incydentu naczyniowo-mózgowego można zaliczyć:

– nagłe osłabienie lub zdrętwienie mięśni twarzy, ramienia albo kończyny dolnej, zwłaszcza po

jednej stronie ciała;

– nagłe wystąpienie problemów z chodzeniem, zawrotów głowy, utrata równowagi lub

koordynacji;

– nagłe pojawienie się dezorientacji, problemów z mówieniem lub rozumieniem mowy;

– nagłe pojawienie się zaburzeń widzenia w jednym lub obydwu oczach;

– nagły, silny lub długotrwały ból głowy o nieznanej przyczynie;

– utrata przytomności lub omdlenie bez drgawek lub z towarzyszącymi drgawkami.

Przejściowe objawy wskazujące na przemijający napad niedokrwienia mózgu (TIA).

Do objawów zawału można zaliczyć:

– ból w klatce piersiowej, uczucie dyskomfortu, ściskania lub pełności w klatce piersiowej, kończynie górnej lub poniżej mostka;

– dyskomfort promieniujący do pleców, żuchwy, gardła, ramienia i żołądka;

– uczucie pełności w jamie brzusznej, uczucie dławienia lub niestrawność;

– poty, nudności, wymioty lub zawroty głowy;

– skrajne osłabienie, niepokój i duszność;

– nagłe lub nieregularne bicie serca.

W niektórych badaniach epidemiologicznych wykazano zwiększone ryzyko wystąpienia raka szyjki macicy u osób długotrwale stosujących COC (>5 lat), jednak wiele kontrowersji nadal wywołuje kwestia, do jakiego stopnia wpływ na wielkość tego ryzyka wywierają np. zachowania seksualne lub inne czynniki, takie jak wirus brodawczaka ludzkiego (HPV).

Z metaanalizy 54 badań epidemiologicznych wynika, że u kobiet stosujących COC istnieje nieznacznie zwiększone ryzyko względne (RR= 1,24) raka piersi. Ryzyko to stopniowo zmniejsza się w czasie 10 lat po zaprzestaniu stosowania COC. Ponieważ u kobiet w wieku poniżej 40 lat rak piersi występuje rzadko, zwiększona liczba rozpoznań raka piersi u kobiet obecnie lub w przeszłości stosujących COC jest stosunkowo niewielka w porównaniu z ogólnym ryzykiem wystąpienia raka piersi. Badania te nie dostarczają dowodów na przyczynowość. Obserwowane zwiększone ryzyko może być spowodowane wcześniejszym rozpoznawaniem raka piersi u kobiet stosujących COC, działaniem biologicznym tej metody antykoncepcji lub obu tych czynników łącznie. Przypadki raka piersi rozpoznane u kobiet, które kiedykolwiek stosowały antykoncepcję hormonalną, są na ogół mniej zaawansowane klinicznie niż przypadki rozpoznane u kobiet nigdy niestosujących antykoncepcji.

W rzadkich przypadkach, u kobiet które przyjmowały COC, donoszono o występowaniu łagodnych (niezłośliwych) nowotworów wątroby, a w jeszcze rzadszych przypadkach o złośliwych nowotworach wątroby. W pojedynczych przypadkach nowotwory te prowadziły do krwotoków wewnętrznych zagrażających życiu. Z tego względu u kobiet stosujących COC, u których występuje ostry ból brzucha, powiększenie wątroby lub objawy krwotoku wewnętrznego, należy w rozpoznaniu różnicowym wziąć pod uwagę ryzyko nowotworu wątroby.

Podczas stosowania COC o większej zawartości hormonów (50 gg etynyloestradiolu) występuje zmniejszenie ryzyka raka endometrium i raka jajnika. Nie potwierdzono jeszcze, czy dotyczy to również niskodawkowych COC.

Progestagenny składnik produktu Elda jest antagonistą aldosteronu o właściwościach oszczędzających potas. W większości przypadków nie należy oczekiwać zwiększenia poziomu potasu. Niemniej w badaniu klinicznym u niektórych pacjentek z niewielkim lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek, zażywających równolegle leki oszczędzające potas, podczas zażywania drospirenonu stężenie potasu w surowicy rosło w małym, choć nieistotnym stopniu. Dlatego też zaleca się kontrolowanie stężenia potasu w surowicy krwi w pierwszym cyklu leczenia u pacjentek z objawami niewydolności nerek, u których stężenie potasu przed leczeniem znajdowało się w górnym zakresie normy, w szczególności podczas równoległego stosowania produktów leczniczych oszczędzających potas. Patrz punkt 4.5 „Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji”.

U kobiet z hipertrigli­cerydemią lub dodatnim wywiadem rodzinnym w tym kierunku, podczas stosowania COC może być zwiększone ryzyko zapalenia trzustki.

Wprawdzie u wielu kobiet stosujących COC donoszono o niewielkich zwiększeniach ciśnienia tętniczego krwi, jednak zwiększenia istotne klinicznie należą do rzadkości. Jedynie w tych rzadko występujących przypadkach uzasadnione jest natychmiastowe odstawienie COC. Jeżeli w czasie stosowania COC u kobiet, które chorowały wcześniej na nadciśnienie tętnicze, występuje stale podwyższone ciśnienie krwi lub istotne zwiększenie ciśnienia krwi niepoddające się leczeniu hipotensyjnemu, COC muszą być odstawione. Jeśli leczenie hipotensyjne doprowadzi do normalizacji ciśnienia tętniczego krwi, stosowanie COC można wznowić, o ile będzie to uznane za stosowne.

Istnieją doniesienia o występowaniu lub nasilaniu się poniższych stanów zarówno w czasie ciąży, jak i podczas stosowania COC, niemniej dowody przemawiające za związkiem ze stosowaniem COC są nierozstrzygające: żółtaczka i (lub) świąd w związku z cholestazą; kamica żółciowa; porfiria; toczeń rumieniowaty układowy; zespół hemolityczno-mocznicowy; pląsawica Sydenhama; opryszczka ciężarnych; niedosłuch związany z otosklerozą.

U kobiet z dziedzicznym obrzękiem naczynioruchowym egzogenne estrogeny mogą prowokować lub zaostrzać objawy obrzęku naczynioruchowego.

Ostre lub przewlekłe zaburzenia czynności wątroby mogą wymagać odstawienia COC do czasu normalizacji wskaźników czynności wątroby. Nawrót żółtaczki cholestatycznej i (lub) świądu cholestatycznego, które poprzednio wystąpiły w czasie ciąży lub uprzedniego stosowania steroidów płciowych, powoduje konieczność odstawienia COC.

Chociaż COC mogą mieć wpływ na oporność tkanek obwodowych na insulinę i tolerancję glukozy, nic nie wskazuje na konieczność zmiany schematu leczenia u kobiet chorych na cukrzycę otrzymujących niewielkie dawki COC (o zawartości < 0,05 mg etynyloestradiolu). Kobiety chore na cukrzycę wymagają jednak obserwacji, zwłaszcza na początku stosowania COC.

Donoszono o nasileniu depresji endogennej, choroby Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego podczas stosowania COC.

Sporadycznie występuje ostuda, zwłaszcza u kobiet z ostudą ciężarnych w wywiadzie. Kobiety skłonne do występowania ostudy powinny w czasie stosowania COC unikać ekspozycji na słońce lub promieniowanie ultrafioletowe.

Niniejszy produkt leczniczy zawiera 72 mg laktozy w każdej tabletce. Pacjentki z rzadko występującymi dziedzicznymi problemami nietolerancji galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy powinny wziąć pod uwagę powyższą ilość laktozy.

Przed wdrożeniem lub ponownym zastosowaniem produktu Elda należy zebrać pełen wywiad lekarski (w tym wywiad rodzinny) i wykluczyć ciążę. Należy zmierzyć ciśnienie tętnicze krwi i przeprowadzić badanie fizykalne, kierując się przeciwwskazaniami (patrz punkt 4.3) i ostrzeżeniami (patrz punkt 4.4). Należy także skierować uwagę pacjentki na informacje dotyczące żylnej i tętniczej choroby zakrzepowo-zatorowej, w tym ryzyka związanego ze stosowaniem Elda w porównaniu z innymi złożonymi hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi, objawów ŻChZZ i TChZZ, znanych czynników ryzyka oraz postępowania w przypadku podejrzenia zakrzepicy.

Należy także polecić pacjentce uważne przeczytanie ulotki i stosowanie się do przedstawionych zaleceń. Częstość i rodzaj badań należy uzależnić od przyjętych wytycznych postępowania i dostosować do sytuacji danej pacjentki.

Należy informować pacjentki, że doustne środki antykoncepcyjne nie chronią przez zakażeniem wirusem HIV (AIDS) i innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową.

Skuteczność COC może się zmniejszyć w przypadku np. pominięcia tabletek (patrz punkt 4.2), zaburzeń żołądkowo-jelitowych: wymiotów i ciężkiej biegunki (patrz punkt 4.2) lub stosowania leków towarzyszących (patrz punkt 4.5).

Podczas zażywania wszelkich COC może wystąpić nieregularne krwawienie (plamienie lub krwawienie międzymiesiączko­we), zwłaszcza w pierwszych miesiącach stosowania. Ocena wszelkich nieregularnych krwawień ma zatem sens wyłącznie po okresie adaptacyjnym wynoszącym około trzech cykli.

Jeżeli nieregularności krwawienia będą się utrzymywać lub występować po uprzednim występowaniu cykli regularnych, należy wziąć pod uwagę przyczyny niehormonalne; wskazane jest wówczas podjęcie stosownych środków diagnostycznych w celu wykluczenia nowotworu złośliwego lub ciąży. Może do nich należeć łyżeczkowanie jamy macicy.

U niektórych kobiet w czasie przerwy w przyjmowaniu tabletek krwawienie z odstawienia może nie wystąpić. Jeżeli stosowano COC zgodnie ze wskazówkami przedstawionymi w punkcie 4.2, jest mało prawdopodobne, by pacjentka była w ciąży. Jeśli jednak nie zażywano COC zgodnie z tymi wskazówkami, przed pierwszym brakującym krwawieniem z odstawienia lub jeśli brakuje dwóch krwawień z odstawienia, przed dalszym stosowaniem COC należy wykluczyć ciążę.

4.5 interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Uwaga: W celu zidentyfikowania potencjalnych interakcji należy zapoznać się z informacjami dotyczącymi przepisywania leków stosowanych równolegle.

Interakcje pomiędzy doustnymi środkami antykoncepcyjnymi a innymi produktami leczniczymi mogą doprowadzić do krwawienia przełomowego i (lub) nieskuteczności antykoncepcji. W piśmiennictwie opisano następujące interakcje.

Istnieje możliwość wystąpienia interakcji z lekami indukującymi enzymy wątrobowe, co może prowadzić do podwyższenia klirensu hormonów płciowych (np. fenytoina, barbiturany, prymidon, karbamazepina, ryfampicyna, bozentan i inhibitory proteazy HIV (np. rytonawir, newirapina); prawdopodobne są również interakcje z oksykarbazepiną, topiramatem, felbamatem, gryzeofulwiną i preparatami zawierającymi ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum )). Maksymalna indukcja enzymatyczna na ogół występuje w ciągu 10 dni, jednak może utrzymywać się przez co najmniej 4 tygodnie po zakończeniu leczenia.

Opisywano również utratę działania antykoncepcyjnego u kobiet leczonych antybiotykami, takimi jak penicyliny i tetracykliny. Mechanizm tego zjawiska nie został wyjaśniony.

4.6 wpływ na płodność, ciążę i laktację

Produkt Elda nie jest wskazany do stosowania w okresie ciąży.

Przed wznowieniem przyjmowania produktu Elda należy wziąć pod uwagę zwiększone ryzyko wystąpienia ŻChZZ w okresie poporodowym (patrz punkt 4.2 i 4.4).

Jeżeli kobieta zajdzie w ciążę podczas stosowania produktu Elda, należy natychmiast przerwać jego przyjmowanie. W szeroko zakrojonych badaniach epidemiologicznych nie wykazano zwiększenia ryzyka wad wrodzonych u dzieci, których matki przed zajściem w ciążę stosowały COC ani działania teratogennego, jeżeli COC nieumyślnie przyjmowano we wczesnym okresie ciąży.

Badania na zwierzętach wykazały działania niepożądane w okresie ciąży i laktacji (patrz punkt 5.3). Opierając się na danych uzyskanych w badaniach na zwierzętach, nie można wykluczyć działań niepożądanych związanych z hormonalnym działaniem substancji czynnych. Jednak ogólne doświadczenie w stosowaniu COC w okresie ciąży nie dostarczyło dowodów występowania rzeczywistych działań niepożądanych u ludzi.

Dostępne dane odnoszące się do stosowania produkt Elda podczas ciąży są zbyt ograniczone, by pozwolić na wyciągnięcie wniosków co do negatywnego wpływu produktu Elda na przebieg ciąży, stan zdrowia płodu lub noworodka. Do chwili obecnej brak istotnych danych epidemiologicznych.

Stosowanie COC może mieć wpływ na karmienie piersią, ponieważ środki te mogą zmniejszać ilość pokarmu oraz zmieniać skład mleka kobiecego. Dlatego też, nie zaleca się stosowania COC do czasu całkowitego zakończenia karmienia piersią. Podczas stosowania COC niewielkie ilości steroidowych substancji antykoncepcyjnych i (lub) ich metabolitów mogą być wydzielane z mlekiem matki. Takie ilości mogą mieć wpływ na dziecko.

4.7 wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzano badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Nie zaobserwowano jednak żadnego wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn przez kobiety stosujące COC.

4.8 działania niepożądane

Poważne działania niepożądane u stosujących COC przedstawiono w punkcie „

Poniższe działania niepożądane zostały zgłoszone podczas stosowania produktu Elda:

Przedstawione w tabeli działania niepożądane zostały wymienione zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA (MedDRA SOCs). Częstość ich występowania opiera się na badaniach klinicznych.

Opis wybranych działań niepożądanych

U kobiet przyjmujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne odnotowano zwiększenie ryzyka wystąpienia tętniczych i żylnych zdarzeń zakrzepowych i zakrzepowo-zatorowych, w tym zawału mięśnia sercowego, udaru mózgu, przemijających napadów niedokrwienia mózgu, zakrzepicy żylnej, zatorowości płucnej. Zagadnienie to omówiono dokładniej w punkcie 4.4.

Poniższe poważne działania niepożądane zostały zgłoszone przez kobiety stosujące COC omówione w punkcie 4.4. „Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania”:

– żylne zaburzenia zakrzepowo-zatorowe;

– tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe;

– nadciśnienie;

– nowotwory wątroby;

– występowanie lub progresja zaburzeń, w przypadku których powiązanie ich ze stosowaniem COC nie jest rozstrzygające: choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, padaczka, mięśniak macicy, porfiria, toczeń rumieniowaty układowy, opryszczka ciężarnych, pląsawica Sydenhama, zespół hemolityczno-mocznicowy, kamica żółciowa;

– ostuda;

– ostre lub przewlekłe zaburzenia czynności wątroby mogą wymagać odstawienia COC do czasu normalizacji wskaźników czynności wątroby;

– u kobiet z dziedzicznym obrzękiem naczynioruchowym egzogenne estrogeny mogą prowokować lub zaostrzać objawy obrzęku naczynioruchowego.

Częstotliwość rozpoznań raka piersi wśród pacjentek stosujących COC jest nieznacznie wyższa. Ponieważ u kobiet w wieku poniżej 40 lat rak piersi występuje rzadko, zwiększona liczba rozpoznań raka piersi u kobiet obecnie lub w przeszłości stosujących COC jest stosunkowo niewielka w porównaniu z ogólnym ryzykiem wystąpienia raka piersi. Przyczynowość związana ze stosowaniem COC nie jest znana. W celu uzyskania dalszych informacji, patrz punkt 4.3 i 4.4.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Aleje Jerozolimskie 181C, 02–222 Warszawa, Tel: +48 22 49 21 301, Fax: +48 22 49 21 309, e-mail:

4.9 przedawkowanie

Dotychczas brak doświadczeń związanych z przedawkowaniem produktu Elda. Na podstawie ogólnego doświadczenia w stosowaniu złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych mogą wystąpić następujące objawy: nudności, wymioty oraz niewielkie krwawienie z pochwy u młodych dziewcząt. Nie ma antidotum, w razie konieczności należy stosować leczenie objawowe.

5. właściwości farmakologiczne

5.1 właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterape­utyczna: progestageny i estrogeny, produkty złożone kod ATC: G03AA 12

Indeks Pearla dla niepowodzenia metody: 0,11 (górny dwustronny przedział ufności 95%: 0,60). Ogólny Indeks Pearla (niepowodzenie metody + błąd pacjentki): 0,31 (górny dwustronny przedział ufności 95%: 0,91).

Działanie antykoncepcyjne produktu leczniczego Elda jest wynikiem interakcji różnych czynników, z których najważniejsze jest zahamowanie owulacji i zmiany w endometrium.

Elda to złożony doustny środek antykoncepcyjny, zawierający etynyloestradiol oraz progestagen drospirenon. W dawkach terapeutycznych drospirenon wykazuje również działanie przeciwandrogenne oraz niewielkie przeciwminera­lokortykostero­idowe. Nie wykazuje właściwości estrogennych, glikokortykos­teroidowych oraz przeciwglikokor­tykosteroidowych. To sprawia, że profil farmakologiczny drospirenonu jest podobny do naturalnego hormonu progesteronu.

Wyniki badań klinicznych wskazują na to, że ze względu na słabe właściwości przeciwminera­lokortykostero­idowe, produkt leczniczy Elda ma słabe działanie przeciwminera­lokortykostero­idowe.

5.2 właściwości farmakokinetycznewchłanianie

Po podaniu doustnym drospirenon ulega szybkiej i niemal całkowitej absorpcji. Po podaniu pojedynczej dawki maksymalne stężenie w surowicy, wynoszące około 38 ng/ml osiągane jest po upływie około 1–2 godzin od przyjęcia. Biodostępność całkowita waha się od 76 do 85%.

Równoczesne przyjmowanie pokarmów nie ma wpływu na biodostępność drospirenonu.

Dystrybucja

Po podaniu doustnym stężenie drospirenonu w surowicy zmniejsza się w dwóch fazach, które charakteryzuje średni końcowy okres półtrwania wynoszący około 31 godzin. Drospirenon wiąże się z albuminami i nie wiąże się z globuliną wiążącą hormony płciowe (SHBG) ani z globuliną wiążącą kortykoidy (CBG). Jedynie 3–5% całkowitego stężenia drospirenonu w surowicy występuje w postaci wolnego steroidu. Wzrost SHBG wywołany etynyloestradiolem nie ma wpływu na wiązanie białek drospirenonu. Średnia pozorna objętość dystrybucji drospirenonu wynosi 3,7 ±1,2 l/kg.

Metabolizm

Drospirenon po podaniu doustnym jest w znacznym stopniu metabolizowany. Główne metabolity w osoczu to: kwasowa postać drospirenonu powstająca na skutek otwarcia pierścienia laktonowego oraz 3-siarczan 4,5-dihydrodrospi­renonu; oba powstają bez udziału układu cytochromu P-450.

Drospirenon jest w niewielkim stopniu metabolizowany przez układ cytochromu P-450 3A4; w warunkach in vitro wykazano zdolność drospirenonu do hamowania cytochromalnych układów enzymatycznych P-450 1 Al, P-450 2C9 i P-450 2C19.

Eliminacja

Klirens metaboliczny drospirenonu w surowicy wynosi 1,5 ± 0,2 ml/min/kg. Jedynie śladowe ilości drospirenonu są wydalane w postaci niezmienionej. Metabolity drospirenonu są wydalane z kałem i moczem w stosunku około 1,2–1,4. Okres półtrwania wydalania metabolitów z moczem oraz kałem wynosi około 40 godzin.

Warunki stanu stacjonarnego

Podczas cyklu stosowania produktu maksymalne stężenie drospirenonu w surowicy w stanie stacjonarnym wynoszące około 70 ng/ml osiągano po około 8 dniach od rozpoczęcia stosowania. Stężenie drospirenonu w surowicy charakteryzuje się kumulacją przy współczynniku równym w przybliżeniu 3 jako skutek proporcji końcowego okresu półtrwania i przerwy w stosowaniu kolejnych dawek.

Szczególne grupy pacjentów

Wpływ zaburzeń czynności nerek

Stężenia drospirenonu w surowicy w stanie stacjonarnym u kobiet z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny CLcr = 50–80 ml/min) były porównywalne do stężeń u kobiet z prawidłową czynnością nerek. Stężenie drospirenonu w surowicy u kobiet z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (CLcr = 30–50 ml/min) było średnio o 37% wyższe w porównaniu do stężeń u kobiet z prawidłową czynnością nerek. Drospirenon był również dobrze tolerowany u kobiet z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Stosowanie drospirenonu nie wywierało żadnego klinicznie istotnego wpływu na stężenie potasu w surowicy.

Wpływ zaburzeń czynności wątroby

W badaniu z zastosowaniem pojedynczych dawek, u ochotników z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby stwierdzono zmniejszenie klirensu po podaniu doustnym (CL/f) o około 50% w porównaniu do osób z prawidłową czynnością wątroby. Obserwowane zmniejszenie klirensu drospirenonu u ochotniczek z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby w porównaniu do osób z prawidłową czynnością wątroby nie przekłada się na żadne zależności stężeń potasu we krwi między tymi dwoma grupami. Nawet w przypadku współistniejącej cukrzycy oraz leczenia skojarzonego ze spironolaktonem (dwa czynniki zwiększające ryzyko hiperkaliemii) nie obserwowano zwiększenia stężenia potasu w surowicy ponad górną granicę normy. Można wnioskować, że drospirenon jest dobrze tolerowany przez pacjentki z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (stopień B w skali Childa-Pugha).

Grupy etniczne

Nie obserwowano istotnych klinicznie różnic we właściwościach farmakokinetycznych drospirenonu oraz etynyloestradiolu pomiędzy japońskimi i kaukaskimi kobietami.

Wchłanianie

Po podaniu doustnym następuje szybkie i całkowite wchłanianie etynyloestradiolu. Maksymalne stężenie w osoczu wynoszące około 33 pg/ml występuje w ciągu 1 do 2 godzin od doustnego podania pojedynczej dawki. Bezwzględna dostępność biologiczna wynosi około 60% z uwagi na efekt pierwszego przejścia oraz zjawisko koniugacji przed przejściem substancji do krążenia. U około 25% badanych osób następowało zmniejszenie dostępności biologicznej etynyloestradiolu po spożyciu pokarmu, podczas gdy w pozostałych przypadkach nie wykazano tego efektu.

Dystrybucja

Stężenie etynyloestradiolu w surowicy ulega zmniejszeniu w dwóch fazach: w fazie eliminacji okres półtrwania wynosi około 24 godziny. Etynyloestradiol jest silnie ale nieswoiście wiązany przez albuminę (około 98,5% etynyloestradiolu) i indukuje zwiększenie stężenia SHBG i CBG (glikokortykos­teroidy). Pozorna objętość dystrybucji wynosi około 5 l/kg.

Metabolizm

Przed wniknięciem do krążenia ustrojowego etynyloestradiol ulega koniugacji w błonie śluzowej jelita cienkiego i w wątrobie. Etynyloestradiol jest głównie metabolizowany na drodze hydroksylacji pierścienia aromatycznego, jednak powstaje również wiele metabolitów hydroksylowanych i metylowanych. Występują one w postaci wolnej oraz związanej z kwasem glukuronowym i siarkowym. Klirens etynyloestradiolu w osoczu wynosi około 5 ml/min/kg.

Eliminacja

Etynyloestradiol nie jest w istotnym stopniu wydalany w postaci niezmienionej. Metabolity etynyloestradiolu są wydalane z moczem i żółcią w stosunku 4:6. Okres półtrwania w fazie eliminacji dla metabolitów wynosi około 1 dzień.

Warunki stanu stacjonarnego

Stan równowagi dynamicznej ustala się w drugiej połowie cyklu stosowania produktu; kumulacja etynyloestradiolu w surowicy charakteryzuje się współczynnikiem równym w przybliżeniu od 2,0 do 2,3.

5.3 przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

W badaniach na zwierzętach laboratoryjnych stwierdzono, że działanie drospirenonu oraz etynyloestradiolu nie wykraczało poza znane efekty farmakologiczne. Szczególnie w badaniu toksyczności w procesie reprodukcji stwierdzono działanie toksyczne wobec zarodków i płodów u zwierząt; uznaje się, że działanie to jest specyficzne dla każdego gatunku. U szczurów otrzymujących produkt leczniczy Elda 0.02 mg / 3 mg, tabletki odnotowano różnicowanie płciowe płodów szczurów; tego efektu nie obserwowano u małp.

6 dane farmaceutyczne

6.1 wykaz substancji pomocniczych

laktoza jednowodna

skrobia kukurydziana

powidon K25

krospowidon

stearynian magnezu

mieszanina laku żółcieni LB 520001 (skład: tartrazyna (E102) lak, żółcień pomarańczowa (E110) lak i indygotyna (E132) lak)

6.2 niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy

6.3 okres ważności

2 lata

6.4 specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 rodzaj i zawartość opakowania

Tabletki pakowane są w blistry PVC/PVDC/Aluminium.

Prezentacja:

Wielkości opakowań:

21 tabletek

21 tabletek (1 blister zawierający 21 tabletek)

63 tabletki (3 blistry po 21 tabletek)

126 tabletki (6 blistry po 21 tabletek)

Każdy blister pakowany jest pojedynczo w potrójnie laminowaną saszetkę.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu

Mylan S.A.S.

117 Allée des Parcs

69800 Saint-Priest

Francja

8. NUMER(Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr: 22719

9. data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i data przedłużenia pozwolenia

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 2 październik 2015 r.

Więcej informacji o leku Elda 3 mg + 0,02 mg

Sposób podawania Elda 3 mg + 0,02 mg : tabletki
Opakowanie: 21 tabl.\n63 tabl.\n126 tabl.
Numer GTIN: 05909991240905\n05909991240912\n05909991240929
Numer pozwolenia: 22719
Data ważności pozwolenia: 2020-04-15
Wytwórca:
Mylan S.A.S.