Desogeffik 0,15 mg + 0,02 mg - charakterystyka produktu leczniczego

1. nazwa produktu leczniczego

Desogeffik, 0,150 mg + 0,020 mg, tabletki

2. skład jakościowy i ilościowy

Każda tabletka zawiera:

Dezogestrel..­.............­.............­.............­.............­.............­.............­.............­......150 mikro­gramów

Etynyloestradi­ol...........­.............­.............­.............­.............­.............­.............­...20 mikrogra­mów

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:

Każda tabletka zawiera 30 mg laktozy (w postaci laktozy jednowodnej).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. postać farmaceutyczna

Tabletka.

Białe lub prawie białe okrągłe tabletki dwustronnie wypukłe z wytłoczonym oznaczeniem „20” po jednej stronie.

4. szczegółowe dane kliniczne

4.1. wskazanie do stosowania

Antykoncepcja doustna.

Podejmując decyzję o przepisaniu produktu Desogeffik należy wziąć pod uwagę czynniki ryzyka występujące obecnie u danej pacjentki, w szczególności związane z żylną chorobą zakrzepowo-zatorową. Należy również rozważyć, jak przedstawia się ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej wynikające ze stosowaniem produktu Desogeffik w porównaniu do innych złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych (patrz punkt 4.3 i 4.4).

4.2. dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Należy przyjmować jedną tabletkę na dobę przez 21 kolejnych dni.

Dzieci i młodzież

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności dezogestrelu u młodzieży w wieku do 18 lat. Nie ma dostępnych danych.

Sposób podawania

Jak stosować produkt Desogeffik

Tabletki należy przyjmować zgodnie z kolejnością oznaczoną na opakowaniu, codziennie o tej samej porze dnia. Każde kolejne opakowanie rozpoczyna się po 7-dniowej przerwie od przyjmowania tabletek. W czasie przerwy w stosowaniu tabletek występuje krwawienie z odstawienia podobne do miesiączkowego.

Krwawienie to rozpoczyna się zwykle w 2. lub 3. dniu od przyjęcia ostatniej tabletki i może nie ustąpić przed rozpoczęciem kolejnego opakowania tabletek.

Jak rozpocząć stosowanie produktu Desogeffik

Jeśli w poprzednim miesiącu nie stosowano żadnych hormonalnych środków antykoncepcyjnych Przyjmowanie tabletek należy rozpocząć 1. dnia normalnego cyklu miesiączkowego (to znaczy pierwszego dnia krwawienia miesiączkowego pacjentki). Przyjmowanie tabletek można rozpocząć także w dniu 2–5, jednak w przypadku pierwszego cyklu zaleca się stosowanie dodatkowej metody barierowej przez pierwsze 7 dni przyjmowania tabletek.

Zmiana z innego złożonego hormonalnego środka antykoncepcyjnego (złożone doustne środki antykoncepcyjne (COC), złożone pierścienie dopochwowe lub plastry antykoncepcyjne) Przyjmowanie produktu Desogeffik najlepiej rozpocząć następnego dnia po przyjęciu ostatniej czynnej tabletki (ostatnia tabletka zawierająca substancję czynną) wcześniej stosowanych złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych (COC), ale nie później niż następnego dnia po zakończeniu zwykłej przerwy w przyjmowaniu tabletek lub po przyjęciu ostatniej tabletki placebo wcześniej przyjmowanych złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych.

W przypadku stosowania pierścienia dopochwowego lub plastrów przezskórnych pacjentka powinna rozpocząć stosowanie produktu Desogeffik najlepiej w dniu ich usunięcia, jednak nie później niż w dniu, w którym należy podać kolejną dawkę poprzednio stosowanego środka.

Zmiana z tabletek antykoncepcyjnych zawierających wyłącznie progestagen (pigułki zawierające wyłącznie progestagen, środki antykoncepcyjne w postaci wstrzyknięć, implanty) lub wewnątrzmacicznych wkładek antykoncepcyjnych IUS uwalniających progestagen)

Zmiany stosowania tabletek zawierających wyłącznie progestagen można dokonać w dowolnym dniu (w przypadku implantów lub wewnątrzmacicznych wkładek antykoncepcyjnych IUS w dniu usunięcia, a w przypadku środków w postaci wstrzyknięć w dniu, w którym powinno być podane kolejne wstrzyknięcie). We wszystkich opisanych przypadkach należy jednak pamiętać, aby w ciągu pierwszych 7 dni przyjmowania tabletek stosować dodatkową metodę barierową antykoncepcji.

Po przerwaniu ciąży w pierwszym trymestrze

Przyjmowanie tabletek należy rozpocząć od razu. W takim przypadku nie ma konieczności stosowania dodatkowych środków antykoncepcyjnych.

Po porodzie lub przerwaniu ciąży w drugim trymestrze

W przypadku pacjentek karmiących piersią należy zapoznać się z treścią punktu 4.6.

Pacjentka powinna rozpocząć przyjmowanie pigułek w dniu 21.-28. po porodzie lub przerwaniu ciąży w 2-gim trymestrze. Należy poinformować pacjentkę o konieczności jednoczesnego stosowania metody barierowej przez pierwsze 7 dni przyjmowania tabletek w przypadku późniejszego rozpoczęcia stosowania pigułek. Jeśli już doszło do współżycia płciowego, przed rozpoczęciem przyjmowania tabletek należy wykluczyć ciążę lub zaczekać do wystąpienia pierwszego krwawienia miesiączkowego.

Pominięcie zastosowania tabletek

Jeśli przyjęcie tabletki jest opóźnione o mniej niż 12 godzin, ochrona antykoncepcyjna nie jest obniżona. Pacjentka powinna przyjąć zapomnianą tabletkę tak szybko, jak to możliwe. Pozostałe tabletki należy przyjmować tak jak zwykle.

Jeśli przyjęcie tabletki jest opóźnione o więcej niż 12 godzin, ochrona antykoncepcyjna może być obniżona. W przypadku pominięcia tabletek należy uwzględnić dwie podstawowe zasady:

1. Ciągłość przyjmowania tabletek nie może być przerwana na okres dłuższy niż 7 dni.

2. 7 dni nieprzerwanego przyjmowania tabletek jest konieczne dla osiągnięcia wystarczającego

poziomu zahamowania osi podwzgórze-przysadka-jajnik.

W praktyce można udzielić następujących porad:

Tydzień 1

Pacjentka powinna przyjąć ostatnią pominiętą tabletkę tak szybko, jak tylko jest to możliwe, nawet jeśli oznacza to konieczność przyjęcia 2 tabletek w tym samym czasie. Następnie pacjentka powinna kontynuować przyjmowanie tabletek o zwykłej porze dnia. Przed kolejne 7 dni pacjentka powinna stosować jednocześnie barierowe środki antykoncepcyjne, np. prezerwatywę. Jeśli w okresie poprzedzających 7 dni doszło do stosunku płciowego, należy wziąć pod uwagę ryzyko ciąży. Im więcej tabletek zostanie pominiętych i czym bliżej okresu przerwy w przyjmowaniu tabletek nastąpi pominięcie, tym większe będzie ryzyko zajścia w ciążę.

Tydzień 2

Pacjentka powinna przyjąć ostatnią pominiętą tabletkę tak szybko, jak tylko jest to możliwe, nawet jeśli oznacza to konieczność przyjęcia 2 tabletek w tym samym czasie. Następnie pacjentka powinna kontynuować przyjmowanie tabletek o zwykłej porze dnia. Pod warunkiem, że w ciągu 7 dni poprzedzających pominięcie tabletki były przyjmowane w prawidłowy sposób, nie ma konieczności stosowania dodatkowych środków antykoncepcyjnych. Jeśli jednak było inaczej lub pominiętych zostało więcej niż 1 tabletka, należy zalecić pacjentce stosowanie dodatkowej metody antykoncepcyjnej przez 7 dni.

Tydzień 3

Istnieje ryzyko obniżenia ochrony antykoncepcyjnej ze względu na zbliżający się kolejny okres przerwy w przyjmowaniu tabletek. Ryzyku można jednak zapobiec przez dostosowanie sposobu przyjmowania tabletek. Jeśli zastosowana zostanie jedna z dwóch niżej opisanych metod i pod warunkiem, że w ciągu 7 dni poprzedzających pominięcie tabletki były przyjmowane w prawidłowy sposób, nie ma konieczności stosowania dodatkowych środków antykoncepcyjnych. W przeciwnym razie należy zalecić pacjentce postępowanie zgodnie z pierwszą z dwóch możliwych metod i jednoczesne stosowanie dodatkowego środka antykoncepcyjnego przez kolejne 7 dni.

1 Pacjentka powinna przyjąć ostatnią pominiętą tabletkę tak szybko, jak tylko jest to możliwe, nawet jeśli oznacza to konieczność przyjęcia 2 tabletek w tym samym czasie. Następnie pacjentka powinna kontynuować przyjmowanie tabletek o zwykłej porze dnia. Kolejne opakowanie tabletek należy rozpocząć od razu po przyjęciu ostatniej tabletki z używanego opakowania, co oznacza brak przerwy pomiędzy opakowaniami. Wystąpienie krwawienia miesiączkowego u pacjentki przed zakończeniem drugiego opakowania jest mało prawdopodobne, jednak w dniach, w których tabletki będą przyjmowane, może wystąpić plamienie lub krwawienie śródcykliczne.

2. Pacjentce można także zalecić przerwanie przyjmowania tabletek z aktualnie stosowanego

opakowania. W takim wypadku pacjentka powinna zachować maksymalnie 7-dniową przerwę w przyjmowaniu tabletek, wliczając w to dni pominięcia tabletek, a następnie kontynuować przyjmowanie tabletek z kolejnego opakowania.

Jeśli pacjentka pominęła przyjęcie tabletek, a następnie nie wystąpiło krwawienie miesiączkowe podczas pierwszej przerwy w przyjmowaniu tabletek, należy uwzględnić możliwość ciąży

Środki ostrożności w przypadku wymiotów lub ciężkiej biegunki

W razie wystąpienia wymiotów lub ciężkiej biegunki w ciągu 3–4 godzin po przyjęciu tabletki istnieje ryzyko, że tabletka nie zostanie całkowicie wchłonięta przez organizm. Obowiązują wówczas środki ostrożności dotyczące pominięcia tabletek, które opisano w punkcie 4.2. Jeśli pacjentka nie chce zmieniać normalnego schematu przyjmowania tabletek, powinna przyjąć potrzebną(-e) dodatkową(-e) tabletkę (tabletki) z innego opakowania.

Jak opóźnić krwawienie z odstawienia

W celu opóźnienia miesiączki pacjentka powinna kontynuować przyjmowanie kolejnego blistra produktu Desogeffik bez stosowania przerwy w przyjmowaniu tabletek. Okres wydłużenia można kontynuować przez dowolnie długi okres czasu, aż do zakończenia kolejnego opakowania. Podczas okresu wydłużenia u pacjentki może wystąpić krwawienie śródcykliczne lub plamienie. Regularne przyjmowanie produktu Desogeffik należy następnie rozpocząć ponownie po zakończeniu zwykłej, 7-dniowej przerwy w przyjmowaniu tabletek.

W celu przesunięcia schematu występowania miesiączki, do którego pacjentka jest przyzwyczajona na inny dzień tygodnia można zalecić pacjentce skrócenie najbliższej przerwy w przyjmowaniu tabletek o dowolną ilość dni. Czym krótsza przerwa, tym większe jest ryzyko, że u pacjentki nie wystąpi krwawienie z odstawienia, a podczas stosowania kolejnego opakowania pojawi się krwawienie śródcykliczne i plamienie (tak jak przy opóźnianiu miesiączki).

4.3. przeciwwskazania

Złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych nie należy stosować w przypadkach wymienionych poniżej.

– Występowanie lub ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.

– Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa występująca obecnie (leczona lekami przeciwzakrze­powymi) lub w przeszłości (np. zakrzepica żył głębokich lub zatorowość płucna)

– Występowanie ryzyka tętniczej choroby zakrzepowo-zatorowej

– Choroba naczyń mózgowych – stwierdzony obecnie lub w przeszłości udar naczyniowy mózgu lub objaw zwiastujący (np. przemijający atak niedokrwienny – TIA)

– Migreny z ogniskowymi objawami neurologicznymi w wywiadzie.

– Wysokie ryzyko wystąpienia tętniczej choroby zakrzepowo-zatorowej z uwagi na występowanie wielu czynników ryzyka (patrz punkt 4.4) lub obecność jednego z poważnych czynników ryzyka, na przykład:

– Występujące obecnie lub w przeszłości zapalenie trzustki łączone z ciężką hipertriglice­rydemią.

– Występująca obecnie lub w przeszłości ciężka niewydolność wątroby do czasu powrotu parametrów

czynności wątroby do normy.

– Stwierdzone obecnie lub w wywiadzie nowotwory wątroby (łagodne lub złośliwe).

– Rozpoznane lub podejrzewane stany nowotworowe zależne od hormonów płciowych (np. narządów rodnych lub piersi).

– Przerost endometrium.

– Krwawienie z dróg rodnych o nieznanej przyczynie.

– Nadwrażliwość na substancje czynne lub jakiekolwiek substancje pomocnicze tabletek Desogeffik.

4.4. specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowaniaw przypadku występowania któregokolwiek z niżej opisanych zaburzeń lub czynników ryzyka należy omówić z pacjentką zasadność stosowania produktu desogeffik w jej przypadku.

W przypadku pogorszenia się stanu zdrowia lub pojawienia się któregokolwiek z wymienionych czynników ryzyka, pacjentce należy zalecić skontaktowanie się z lekarzem w celu ustalenia, czy należy przerwać stosowanie produktu Desogeffik.

Ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

Stosowanie jakichkolwiek złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych zwiększa ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej w porównaniu z pacjentkami niestosującymi takich środków. Stosowanie produktów zawierających lewonorgestrel, norgestymat lub noretysteron wiąże się z najniższym ryzykiem wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Inne produkty, takie jak Desogeffik mogą wiązać się z dwukrotnie wyższym ryzykiem. Decyzję o zastosowaniu jakiegokolwiek produktu, który nie charakteryzuje się najniższym poziomem ryzyka wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej należy podjąć dopiero po rozmowie z pacjentką. Pacjentka musi być świadoma ryzyka wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej związanego ze stosowaniem produktu Desogeffik oraz jaki wpływ mają na to występujące u niej czynniki ryzyka. Pacjentka powinna również wiedzieć, że ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej jest najwyższe w czasie pierwszego roku stosowania. Istnieją pewne dowody, że ryzyko to zwiększa się, gdy stosowanie złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych wznawia się po przerwie w stosowaniu trwającej 4 tygodnie lub dłużej.

Spośród kobiet, które nie stosują złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych i które nie są w ciąży, u dwóch kobiet na 10 tysięcy, żylna choroba zakrzepowo-zatorowa wystąpi w ciągu jednego roku. Jednakże, ryzyko to może być znacznie większe w indywidualnych przypadkach, w zależności od występujących czynników ryzyka (patrz poniżej).

Szacuje się, że w grupie 10 tysięcy kobiet stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne zawierające dezogestrel u 9 do 12 kobiet wystąpi żylna choroba zakrzepowo-zatorowa w ciągu jednego roku, w porównaniu do 6 w przypadku kobiet stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne zawierające lewonorgestrel.

W obu sytuacjach, liczba przypadków żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej w ciągu jednego roku jest mniejsza niż liczba spodziewanych przypadków w czasie ciąży lub połogu.

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa może być śmiertelna w 1–2% przypadków.

1 Częstość występowania oszacowano na podstawie łącznych danych z badań epidemiologicznych, z zastosowaniem względnego ryzyka dla różnych produktów w porównaniu ze środkami CHC zawierającymi lewonorgestrel.

2 Punkt środkowy zakresu 5–7 na 10000 osobolat, w oparciu o ryzyko względne dla CHC zawierających lewonorgestrel w porównaniu do niestosowania, gdzie ryzyko to wynosiło 2,3 do 3,6.

Liczba przypadków żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej na 10 tysięcy kobiet w ciągu jednego roku Liczba przypadków żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

Niestosowanie złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych (2 przypadki)

Stosowanie złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych zawierających lewonorgestrel (5–7 przypadków)

Stosowanie złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych zawierających <Gestoden> <Dezogestrel> <Drospirenon> (9–12 przypadków)

W niezwykle rzadkich przypadkach wśród pacjentek stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne odnotowywano występowanie zakrzepicy w innych naczyniach krwionośnych, np. wątrobowych, krezkowych, nerkowych lub w żyłach i tętnicach siatkówki oka.

Należy poinformować pacjentki stosujące złożone doustne środki antykoncepcyjne (COC) o konieczności skontaktowania się z lekarzem w razie wystąpienia możliwych objawów zakrzepicy. W przypadku podejrzenia zakrzepicy należy zaprzestać stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych.

Czynniki ryzyka wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

Ryzyko wystąpienia żylnych powikłań zakrzepowo-zatorowych u osób stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne może znacznie się zwiększać u kobiet z dodatkowymi czynnikami ryzyka, szczególnie w przypadku występowania wielu czynników ryzyka (patrz tabela).

Produkt Desogeffik jest przeciwwskazany do stosowania u kobiet z wieloma czynnikami ryzyka, które wiążą się z wysokim ryzykiem wystąpienia zakrzepicy żylnej (patrz punkt 4.3). Jeżeli u danej pacjentki występuje więcej niż jeden czynnik ryzyka, możliwe jest, że wzrost ryzyka będzie większy niż suma poszczególnych czynników – w takim przypadku należy wziąć pod uwagę całkowite ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentki. Jeżeli stosunek korzyści do ryzyka jest niekorzystny, nie należy przepisywać złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych (patrz punkt 4.3).

Tabela: Czynniki ryzyka wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

Potencjalny wpływ żylaków i zakrzepowego zapalenia żył powierzchniowych na rozwijanie się lub postęp zakrzepicy żylnej nie jest znany.

Należy uwzględnić podwyższone ryzyko wystąpienia zakrzepicy zatorowej w czasie ciąży oraz szczególnie w okresie do 6 tygodni po porodzie (informacje na temat „Ciąży i karmienia piersią”, patrz punkt 4.6).

Objawy żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej)

W przypadku wystąpienia objawów pacjentce należy zalecić, aby zwróciła się bezzwłocznie o pomoc lekarską oraz poinformowała lekarza, że przyjmuje złożone hormonalne środki antykoncepcyjne.

Objawy zakrzepicy żył głębokich mogą obejmować:

– jednostronny obrzęk nogi i/lub stopy lub wzdłuż żyły kończyny dolnej;

– ból lub tkliwość w kończynie dolnej, który może być odczuwany tylko podczas stania lub chodzenia;

– uczucie gorąca w zajętej kończynie; zaczerwieniona lub przebarwiona skóra nogi.

Objawy zatorowości płucnej (PE) mogą obejmować:

– nagłe wystąpienie niewyjaśnionej zadyszki lub przyspieszonego oddechu,

– nagły kaszel, który może wiązać się z krwiopluciem,

– ostry ból w klatce piersiowej,

– uczucie silnego oszołomienia lub zawroty głowy,

– szybki lub nieregularny rytm serca.

Niektóre z wymienionych objawów (np. „zadyszka” lub „kaszel”) są objawami nieswoistymi i mogą być błędnie interpretowane, jako częściej występujące lub mniej poważne zdarzenia (np. zakażenia dróg oddechowych).

Inne oznaki okluzji naczynia krwionośnego mogą obejmować: nagły ból, obrzęk i sine zabarwienie kończyny.

Jeżeli okluzja wystąpi w naczyniach ocznych, objawy mogą obejmować bezbolesne zamglenie widzenia, które może prowadzić do utraty widzenia. Niekiedy utrata widzenia może pojawić się nieomalże natychmiast.

Ryzyko wystąpienia tętniczej choroby zakrzepowo-zatorowej

W badaniach epidemiologicznych stosowanie złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych wiązało się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia tętniczej choroby zakrzepowo-zatorowej (zawał mięśnia sercowego) lub incydentem mózgowo-naczyniowym (np. przemijający atak niedokrwienny, udar). Tętnicze zdarzenia zakrzepowo-zatorowe mogą być śmiertelne w skutkach.

Czynniki ryzyka wystąpienia tętniczej choroby zakrzepowo-zatorowej

Ryzyko wystąpienia tętniczych powikłań zakrzepowo-zatorowych lub incydentu mózgowo-naczyniowego u osób stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne może być znacznie większe u kobiet z czynnikami ryzyka (patrz tabela).

Desogeffik jest przeciwwskazany do stosowania u kobiet z pojedynczym poważnym czynnikiem ryzyka lub kilkoma czynnikami ryzyka tętniczej choroby zakrzepowo-zatorowej, które wiążą się z wysokim ryzykiem wystąpienia tętniczej choroby zakrzepowo-zatorowej (patrz punkt 4.3). Jeżeli u danej pacjentki występuje więcej niż jeden czynnik ryzyka, możliwe jest, że wzrost ryzyka będzie większy niż suma poszczególnych czynników – w takim przypadku należy wziąć pod uwagę całkowite ryzyko wystąpienia tętniczej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentki. Jeżeli stosunek korzyści do ryzyka jest niekorzystny, wówczas nie należy przepisywać złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych (patrz punkt 4.3).

Tabela: Czynniki ryzyka ATE

Objawy ATE

W przypadku wystąpienia objawów pacjentce należy zalecić, aby zwróciła się bezzwłocznie o pomoc lekarską oraz poinformowała lekarza, że przyjmuje złożone hormonalne środki antykoncepcyjne.

Objawy incydentu mózgowo-naczyniowego mogą obejmować:

– nagłe drętwienie lub niedowład twarzy lub kończyny górnej lub dolnej, zwykle po jednej stronie ciała;

– nagłe trudności z chodzeniem, zawroty głowy, utrata równowagi lub koordynacji ruchów;

– nagłe splątanie, trudności z mową lub rozumieniem;

– nagłe zaburzenia widzenia w jednym lub obu oczach;

– nagły, silny lub długotrwały ból głowy bez znanej przyczyny;

– utrata przytomności lub omdlenie z towarzyszącym napadem drgawkowym lub bez.

Objawy przejściowe sugerują wystąpienie przejściowego ataku niedokrwiennego.

Objawy zawału mięśnia sercowego mogą obejmować:

– ból, dyskomfort, ucisk, uczucie ciężkości, uczucie ściskania lub pełności w klatce piersiowej, górnej kończynie lub pod mostkiem;

– uczucie dyskomfortu promieniujące do pleców, szczęki, gardła, kończyny górnej, żołądka;

– uczucie pełności, niestrawności lub dławienia;

– poty, mdłości, wymioty lub zawroty głowy;

– bardzo silne osłabienie, lęk lub zadyszka;

– szybka lub nieregularna czynność serca.

Nowotwory

Wyniki niektórych badań epidemiologicznych wykazały podwyższone ryzyko wystąpienia nowotworu szyjki macicy u pacjentek długotrwale stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne, jednak nie wyjaśniono całkowicie, w jakim zakresie na to ustalenie wpływają zachowania seksualne oraz inne czynniki, takie jak wirus brodawczaka ludzkiego (HPV).

Metaanaliza 54 badań epidemiologicznych wykazała, że pacjentek stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne dotyczy nieznacznie podwyższone ryzyko względne (RR = 1,24) rozpoznania raka piersi. Podwyższone ryzyko stopniowo spada w ciągu 10 lat od zaprzestania przyjmowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych. Biorąc pod uwagę fakt, że rak piersi występuje rzadko u kobiet w wieku poniżej 40 roku życia, wzrost liczby przypadków rozpoznania raka piersi u pacjentek stosujących lub stosujących w przeszłości złożone doustne środki antykoncepcyjne jest niski w porównaniu do ryzyka zachorowania na raka piersi w ciągu całego życia pacjentek. Wyniki opisywanych badań nie niosą ze sobą dowodów na zależność przyczynową tych ustaleń. Odnotowany schemat zwiększonego ryzyka może być spowodowany wcześniejszym rozpoznaniem raka piersi wśród pacjentek stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne, działaniem biologicznym złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych lub połączeniem obu czynników. Przypadki rozpoznanego raka piersi u pacjentek stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne są zwykle mniej zaawansowane pod względem klinicznym w porównaniu do przypadków rozpoznanego raka piersi u pacjentek, które nigdy nie stosowały tych środków.

W rzadkich przypadkach wśród osób przyjmujących złożone doustne środki antykoncepcyjne zgłaszano występowanie łagodnych nowotworów wątroby, a jeszcze rzadziej przypadki złośliwego nowotworu wątroby. Nowotwory te w kilku przypadkach spowodowały zagrażający życiu wylew brzuszny. W rozpoznaniu różnicowym w przypadku wystąpienia silnego bólu w nadbrzuszu, hepatomegalii lub objawów wylewu brzusznego u pacjentek przyjmujących złożone doustne środki antykoncepcyjne należy uwzględnić możliwość nowotworu wątroby.

Po podaniu złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych (COC) rozmiar mięśniaków macicy może ulec zmianie.

Inne schorzenia

Pacjentek przyjmujących złożone doustne środki antykoncepcyjne z hipertrigli­cerydemią lub dziedzicznymi predyspozycjami do tej choroby może dotyczyć podwyższone ryzyko wystąpienia zapalenia trzustki.

W przypadku pacjentek z wrodzonym obrzękiem naczynioruchowym estrogeny egzogenne mogą wywoływać objawy obrzęku naczynioruchowego lub powodować ich zaostrzenie.

Choć u wielu pacjentek przyjmujących złożone doustne środki antykoncepcyjne obserwowano wzrost ciśnienia krwi, przypadki klinicznie istotnego wzrostu ciśnienia są rzadkie. Wyłącznie w takich przypadkach natychmiastowe przerwanie stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych jest uzasadnione. Systematyczna zależność pomiędzy stosowaniem złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych a nadciśnieniem klinicznym nie została określona. W przypadku przyjmowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych w przypadku wcześniej występującego nadciśnienia, stale podwyższonych wartości ciśnienia krwi lub znacznego wzrostu ciśnienia krwi, które nie podlegają właściwemu wpływowi leczenia przeciwnadciśni­eniowego, konieczne jest przerwanie stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych. W razie konieczności stosowanie pigułek antykoncepcyjnych można wznowić, gdy możliwe będzie uzyskanie wartości normotensyjnych za pomocą leczenia przeciwnadciśni­eniowego.

Odnotowano, że następujące schorzenia mogą być spowodowane lub ulegać nasileniu w okresie ciąży i w czasie stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych, jednak zależność ze stosowaniem złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych nie jest jednoznaczna: Żółtaczka i/lub świąd w połączeniu z cholestazą; tworzenie się kamieni żółciowych; porfiria; toczeń rumieniowaty układowy; zespół hemolityczno-mocznicowy; pląsawica Sydenhama; opryszczka ciążowa; utrata słuchu wywołana otosklerozą.

Ostre lub przewlekłe zaburzenia czynności wątroby mogą wymagać zaprzestania stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych do momentu przywrócenia prawidłowych parametrów czynności wątroby. Pojawienie się nawracającej żółtaczki cholestatycznej i/lub wysypki związanej z cholestazą, które występowały wcześniej podczas ciąży lub przyjmowania hormonów płciowych wymaga zaprzestania stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych.

Choć złożone doustne środki antykoncepcyjne mogą wpływać na obwodową insulinooporność i tolerancję glukozy, brak jest wskazań związanych z koniecznością dokonania zmian w leczeniu terapeutycznym u cukrzyków stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne. Pacjentki chore na cukrzycę powinny być jednak objęte ścisłą kontrolą podczas stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych.

Podczas stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych zgłaszano nasilenie objawów depresji endogennej, padaczki, choroby Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.

Sporadycznie może wystąpić ostuda, w szczególności u kobiet z ostudą ciążową w wywiadzie. Pacjentki z tendencją do występowania ostudy powinny unikać bezpośredniego działania promieni słonecznych lub promieniowania ultrafioletowego podczas przyjmowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych.

Produkt Desogeffik zawiera < 65 mg laktozy. Pacjentki z rzadkimi schorzeniami dziedzicznymi związanymi z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zaburzeniami wchłaniania glukozy i galaktozy, stosujące dietę bezlaktozową powinny wziąć pod uwagę podaną zawartość laktozy. Doradzając pacjentce wybór metody antykoncepcyjnej, należy mieć na względzie wszystkie powyższe informacje.

Badanie / konsultacje lekarskie

Przed rozpoczęciem lub ponownym rozpoczęciem przyjmowania produktu Desogeffik należy przeprowadzić pełny wywiad chorobowy (włączając w to historię choroby krewnych) i wykluczyć ciążę. Należy wykonać pomiar ciśnienia krwi i badanie fizykalne pod kątem przeciwwskazań (patrz punkt 4.3) i ostrzeżeń (patrz punkt 4.4). Ważne jest, aby pacjentka wzięła pod uwagę informacje dotyczące zakrzepicy żylnej i tętniczej, obejmujące ryzyko towarzyszące stosowaniu produktu Desogeffik w porównaniu z innymi złożonymi hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi, objawy żylnej i tętniczej choroby zakrzepowo-zatorowej, znane czynniki ryzyka oraz postępowanie w przypadku podejrzenia zakrzepicy.

Pacjentce należy także zalecić dokładne zapoznanie się z ulotką dołączoną do opakowania i stosowanie się do wskazanych zaleceń. Częstość i sposób wykonywania badań powinny opierać się na przyjętych wytycznych postępowania i być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjentki.

Pacjentkę należy uprzedzić, że hormonalne środki antykoncepcyjne nie zapewniają ochrony przed wirusem HIV (AIDS) ani innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową.

Obniżenie skuteczności działania

Skuteczność złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych może zostać obniżona w przypadku pominięcia tabletek (punkt 4.2.), wymiotów lub ostrej biegunki (punkt 4.2.) lub też jednoczesnego przyjęcia innego leku (punkt 4.5.).

Nie należy przyjmować preparatów ziołowych zawierających dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum ) podczas stosowania produktu Desogeffik z uwagi na ryzyko obniżenia stężenia produktu Desogeffik w osoczu i zmniejszenia efektu klinicznego (patrz punkt 4.5 Interakcje).

Obniżenie kontroli cyklu miesiączkowego

W związku z przyjmowaniem złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych może wystąpić nieregularne krwawienie (plamienie lub krwawienie śródcykliczne), szczególnie podczas pierwszych miesięcy stosowania tych środków. Ocena występowania nieregularnego krwawienia jest właściwa po zakończeniu okresu adaptacji organizmu do leku, który trwa około 3 cykle miesiączkowe.

Jeśli nieregularne krwawienia utrzymują się lub pojawiają się po wcześniej regularnie występujących cyklach miesiączkowych, należy rozważyć przyczyny niehormonalne i zastosować odpowiednie środki diagnostyczne w celu wykluczenia zmian nowotworowych lub ciąży. Może to obejmować łyżeczkowanie.

U niektórych pacjentek nie występuje krwawienie miesiączkowe podczas przerwy w przyjmowaniu tabletek. Jeśli złożone doustne środki antykoncepcyjne były przyjmowane zgodnie z instrukcją opisaną w punkcie 4.2, ciąża pacjentki jest mało prawdopodobna. W przypadku nieprzyjmowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych zgodnie z instrukcją przed pierwszym brakiem krwawienia miesiączkowego lub w przypadku braku dwóch kolejnych krwawień miesiączkowych przed kontynuowaniem przyjmowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych należy wykluczyć ciążę.

4.5. interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcjiinterakcje z innymi lekami powodujące wzrost klirensu hormonów płciowych mogą wywoływać krwawienie śródcykliczne i zaburzenia działania środków antykoncepcyjnych. działanie takie zostało określone w przypadku hydantoin, barbituranów, prymidonu, bosentanu, karbamazepiny, ryfampicyny i ryfabutyny; podejrzewa się podobne działanie okskarbazepiny, modafinilu, topiramatu, felbamatu, gryzeofulwiny, nelfinawiru, efawirenzu i newirapiny. mechanizm opisywanej interakcji wydaje się opierać na właściwościach indukujących enzymy wątrobowe opisywanych leków. maksymalną indukcję enzymów obserwuje się zwykle dopiero po upływie 2-3 tygodni od rozpoczęcia leczenia, jednak może się ona wówczas utrzymywać przez co najmniej 4 tygodnie od momentu zaprzestania leczenia.

Zaburzenia działania środków antykoncepcyjnych były obserwowane także w przypadku stosowania antybiotyków takich jak ampicylina i tetracykliny. Ten mechanizm działanie nie został wyjaśniony.

Pacjentki stosujące krótkoterminowe leczenie (do jednego tygodnia) za pomocą niektórych z wyżej wymienionych grup leków lub konkretnymi lekami powinny okresowo stosować metodę barierową jednocześnie z przyjmowaniem złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych, czyli w okresie jednoczesnego przyjmowania innego leku i przez okres 7 dni od zaprzestania stosowania tego leku. Pacjentki przyjmujące ryfampicynę powinny stosować dodatkową metodę barierową jednocześnie ze stosowaniem złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych w okresie leczenia ryfampicyną i przez okres 28 dni od zakończenia stosowania ryfampicyny. Jeśli okres jednoczesnego przyjmowania innego leku przekroczy ilość tabletek w opakowaniu złożonego doustnego środka antykoncepcyjnego, pacjentka powinna rozpocząć kolejne opakowanie pigułek bez zachowania zwykłej przerwy w przyjmowaniu tabletek.

W przypadku pacjentek stosujących długoterminowe leczenie substancjami czynnymi powodującymi indukcję enzymów wątrobowych zaleca się stosowanie dodatkowej, niezawodnej, niehormonalnej metody antykoncepcyjnej.

Wraz z opisywanym lekiem nie należy jednocześnie przyjmować ziołowych preparatów dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum ), ponieważ mogłoby to doprowadzić do utraty działania antykoncepcyjnego leku. Zgłaszano przypadki występowania krwawień śródcyklicznych i nieplanowanej ciąży. Działanie takie jest spowodowane indukcją enzymów metabolicznych przez ziele dziurawca.

Działanie indukujące może utrzymywać się przez co najmniej 2 tygodnie od zaprzestania leczenia zielem dziurawca.

Jednoczesne podawanie rytonawiru przy dawkach ustalonych złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych powodowało obniżenie średniej wartości AUC estradiolu o 41%. Należy zatem rozważyć zwiększenie dawek złożonego doustnego środka antykoncepcyjnego zawierającego etynyloestradiol lub stosowanie dodatkowych metod antykoncepcyjnych.

Wpływ produktu Desogeffik na działanie innych leków

Doustne środki antykoncepcyjne mogą wpływać na metabolizm niektórych innych substancji czynnych. Stężenia leku w osoczu i tkankach mogą odpowiednio zwiększać się (np. cyklosporyna) lub spadać (np. lamotrygina).

Badania laboratoryjne

Stosowanie steroidowych hormonów antykoncepcyjnych może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych, włączając w to biochemiczne parametry czynności wątroby, tarczycy, nadnerczy i nerek; poziom stężenia białek (transportujących), np. globuliny wiążącej glikokortykos­teroidy i frakcje lipidowe / lipoproteinowe; parametry dotyczące metabolizmu węglowodanów oraz parametry dotyczące koagulacji i fibrynolizy. Zmiany te zwykle pozostają w granicach prawidłowych wartości norm laboratoryjnych.

4.6. wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Produktu Desogeffik nie należy stosować w ciąży.

W przypadku zajścia w ciążę należy niezwłocznie przerwać leczenie za pomocą produktu Desogeffik. Rozległe badania epidemiologiczne nie wykazały jednak zwiększonego ryzyka występowania wad wrodzonych u dzieci urodzonych u kobiet przyjmujących złożone doustne środki antykoncepcyjne przed zajściem w ciążę ani też teratogennego działania przypadkowego przyjmowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych we wczesnym okresie ciąży.

Rozpoczynając ponownie stosowanie produktu Desogeffik w okresie po porodzie, należy wziąć pod uwagę zwiększone ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (patrz punkt 4.2 i 4.4).

Karmienie piersią

Stosowanie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych może wpływać na laktację, ponieważ mogą one zmniejszać ilość oraz skład wydzielanego mleka matki. Dlatego też generalnie nie zaleca się stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych przez matki karmiące aż do momentu całkowitego odstawienia dziecka od piersi. Podczas stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych niewielkie ilości steroidowych hormonów antykoncepcyjnych i/lub ich metabolity mogą być wydzielane wraz z mlekiem matki, ale nie ma dowodów wskazujących na niepożądany wpływ na zdrowie dziecka.

4.7. wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Produkt Desogeffik nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8. działania niepożądane

Informacje na temat poważnych działań niepożądanych u pacjentek stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne można znaleźć w punkcie 4.4.

Opis wybranych działań niepożądanych

Zwiększone ryzyko wystąpienia tętniczych i żylnych zdarzeń zakrzepowych i zakrzepowo-zatorowych, w tym zawału mięśnia sercowego, udaru, przejściowego ataku niedokrwiennego, zakrzepicy żylnej i zatorowości płucnej obserwowano u kobiet stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne, omówione szczegółowo w punkcie 4.4.

Podobnie jak w przypadku wszystkich złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych mogą wystąpić zmiany w krwawieniu z dróg rodnych, szczególnie podczas pierwszych miesięcy stosowania. Zmiany te mogą dotyczyć częstości (brak krwawienia, rzadziej lub częściej występujące krwawienie lub ciągłe krwawienie), intensywności (mniej lub bardziej obfite krwawienia) lub czasu trwania.

Potencjalnie powiązane działania niepożądane zgłaszane przez osoby stosujące dezogestrel lub inne złożone hormonalne środki antykoncepcyjne wymienione są w tabeli poniżej. Wszystkie niepożądane reakcje na lek wymienione są według klasyfikacji układów i narządów oraz częstości występowania, zgodnie z poniższą regułą:

dostępnych danych

U kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne zgłaszano występowanie następujących poważnych działań niepożądanych:

– Żylne zmiany zakrzepowo-zatorowe;

– Tętnicze zmiany zakrzepowo-zatorowe;

– Nadciśnienie;

– Nowotwory wątroby;

– Rak szyjki macicy;

– Rak piersi;

– Występowanie lub nasilenie zmian, których powiązanie ze stosowaniem złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych nie zostało określone: Choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, padaczka, migreny, endometrioza, mięśniaki macicy, porfiria, toczeń rumieniowaty układowy, opryszczka ciążowa, pląsawica Sydenhama, zespół hemolityczno-mocznicowy, żółtaczka cholestatyczna;

– Ostuda;

– W przypadku pacjentek z wrodzonym obrzękiem naczynioruchowym estrogeny egzogenne mogą wywoływać objawy obrzęku naczynioruchowego lub powodować ich zaostrzenie.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego.

Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C

02–222 Warszawa

Tel: + 48 22 49 21 301

Fax: + 48 22 49 21 309

e-mail:

4.9. przedawkowanie

Nie zgłaszano żadnych przypadków poważnego i szkodliwego dla zdrowia działania po przedawkowaniu leku. Objawy, które mogą wystąpić w związku z przedawkowaniem leku obejmują: nudności, wymioty w przypadku młodych dziewcząt nieznaczne krwawienie z dróg rodnych. Brak jest antidotum i dalsze leczenie powinno mieć charakter objawowy.

5. właściwości farmakologiczne

5.1. właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterape­utyczna: Progestageny i estrogeny w ustalonych dawkach Kod ATC: G 03 AA 09

Działanie antykoncepcyjne złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych jest oparte na różnych czynnikach, z których najważniejszy stanowi hamowanie owulacji oraz powodowanie zmian w wydzielaniu śluzu w szyjce macicy. Poza zapobieganiem ciąży złożone doustne środki antykoncepcyjne cechuje także kilka pozytywnych właściwości, które obok cech negatywnych (patrz punkt Ostrzeżenia, Działania niepożądane), mogą okazać się pomocne przy podejmowaniu decyzji dotyczącej metody kontroli urodzeń. Cykl miesiączkowy jest bardziej regularny, a krwawienie miesiączkowe jest często mniej bolesne i mniej obfite. Ostatnia wymieniona cecha może powodować obniżenie częstości występowania niedoboru żelaza. Według najbardziej rozległego badania (n=23 258 cykli) nieskorygowany wskaźnik Pearla szacuje się na 0,1 (95% przedziału ufności 0,0–0,3). Ponadto 4,5% pacjentek zgłaszało brak krwawienia z odstawienia, a 9,2% zgłaszało występowanie nieregularnych krwawień po zakończeniu 6 cykli leczenia.

Produkt Desogeffik jest złożonym doustnym środkiem antykoncepcyjnym, zawierającym etynyloestradiol i progestagen, dezogestrel.

Etynyloestradiol to dobrze znany estrogen syntetyczny.

Dezogestrel to progestagen syntetyczny. Po podaniu doustnym charakteryzuje się silnym działaniem hamującym owulację.

W przypadku stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych w wysokich dawkach (50 pg etynyloestradiolu) ryzyko wystąpienia nowotworu endometrium i nowotworu jajników jest obniżone.

Zastosowanie tego ustalenia w przypadku złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych w niskich dawkach pozostaje niepotwierdzone.

Dzieci i młodzież

Nie ma dostępnych danych klinicznych na temat bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności dezogestrelu u młodzieży w wieku do 18 lat.

5.2. właściwości farmakokinetyczne

Dezogestrel

Wchłanianie

Po doustnym podaniu produktu Desogeffik dezogestrel jest szybko wchłaniany i konwertowany do 3-keto-dezogestrelu. Szczytowy poziom stężenia w osoczu jest osiągany po upływie 1,5 godziny. Całkowita biodostępność 3-keto-dezogestrelu wynosi 62–81%.

Dystrybucja

3-keto-dezogestrel w 95,5–99% wiąże się z białkami osocza, głównie z albuminą i SHBG. Wzrost SHBG wywołany przez etynyloestradiol wpływa zarówno na ilość wiązań, jak i na dystrybucję 3-keto-dezogestrelu w białkach osocza. W konsekwencji stężenie 3-keto-dezogestrelu powoli wzrasta w trakcie leczenia, aż do uzyskania stanu równowagi stężeń w ciągu 3–13 dni.

Metabolizm

Metabolizm fazy I dezogestrelu obejmuje hydroksylizację katalizowaną przez cytochrom P-450 i następującą po niej dehydrogenację przy atomie węgla C3. Aktywny metabolit 3-keto-dezogestrelu ulega następnie redukcji, a produkty degradacji ulegają koniugacji do siarczanu i glukuronidów. Badania na zwierzętach wykazały, że krążenie wątrobowo-jelitowe nie ma znaczenia dla gestagenowej aktywności dezogestrelu.

Eliminacja

3-keto-dezogestrel jest wydalany przy średnim okresie półtrwania wynoszącym około 31 godzin (24–38 godzin). Klirens osocza waha się w przedziale 5,0–9,5 l/godzinę. Dezogestrel i jego metabolity są wydalane wraz z moczem i kałem w postaci wolnych steroidów lub ich koniugatów. Wskaźnik wydalania leku z moczem lub kałem wynosi 1,5:1.

Stany równowagi stężeń

W stanach równowagi stężeń poziom stężenia 3-keto-dezogestrelu w surowicy jest podniesiony dwu do trzykrotnie.

Etynyloestradiol

Wchłanianie

Etynyloestradiol jest szybko wchłaniany, a jego szczytowy poziom stężenia w osoczu jest osiągany po upływie 1,5 godziny. Jako konsekwencja koniugacji przedukładowej i metabolizmowi pierwszego przejścia całkowita biodostępność leku wynosi 60%. Pole pod krzywą oraz wartość Cmax mogą z czasem nieznacznie wzrastać.

Dystrybucja

Etynyloestradiol w 98,8% wiąże się z białkami osocza, niemal wyłącznie z albuminą.

Metabolizm

Etynyloestradiol podlega koniugacji przedukładowej zarówno w błonie śluzowej jelita cienkiego, jak i w wątrobie. Hydroliza bezpośrednich koniugatów etynyloestradiolu z pomocą flory bakteryjnej jelita cienkiego powoduje powstanie etynyloestradiolu, który może zostać wchłonięty ponownie i może podlegać krążeniu wątrobowo-jelitowemu. Podstawową ścieżką metaboliczną etynyloestradiolu jest hydroksylizacja z udziałem cytochromu P-450, w której podstawowymi metabolitami są 2-OH-etynyloestradiol i 2-metoksy-etynyloestradiol. 2-OH-etynyloestradiol ulega dalszemu metabolizmowi do chemicznie reaktywnych metabolitów.

Eliminacja

Etynyloestradiol jest usuwany z osocza przy średnim okresie półtrwania wynoszącym około 29 godzin (2633 godzin). Klirens osocza waha się w przedziale 10–30 l/godzinę. Koniugaty etynyloestradiolu i jego metabolitów są wydalane wraz z moczem i kałem (wskaźnik 1:1).

Stany równowagi stężeń

Stany równowagi stężeń uzyskuje się po upływie od 3 do 4 dni, kiedy poziom stężenia leku w surowicy jest około od 30 do 40% wyższy niż po podaniu dawki jednorazowej.

5.3. przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Badania toksykologiczne nie wykazały innego działania leku poza podlegającym wyjaśnieniu w oparciu o profil hormonalny produktu Desogeffik.

6. dane farmaceutyczne

6.1. wykaz substancji pomocniczych

Skrobia żelowana kukurydziana

Laktoza jednowodna

Celuloza mikrokrystaliczna

a-koncentrat octanu a-tokoferylu (w postaci proszku, zawierającego żelatynę hydrolizowaną i dwutlenek krzemu)

Krzemionka koloidalna bezwodna

Stearynian magnezu

Kwas stearynowy

Powidon K30

6.2. niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy

6.3. okres ważności

2 lata

6.4. specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.

6.5. rodzaj i zawartość opakowania

Białe, nieprzezroczyste blistry PCV/Aluminium, zawierające 21 tabletek w każdym blistrze kalendarzowym, w opakowaniach zawierających 1 × 21, 3 × 21 tabletek.

6.6. specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu

Laboratoires EFFIK S.A.

Bâtiment Le Newton

9/11, rue Jeanne Braconnier

92366 Meudon-la-Forêt – France

8. NUMER(Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Więcej informacji o leku Desogeffik 0,15 mg + 0,02 mg

Sposób podawania Desogeffik 0,15 mg + 0,02 mg: tabletki
Opakowanie: 21 tabl.\n63 tabl.
Numer GTIN: 05909991198084\n05909991198091
Numer pozwolenia: 22171
Data ważności pozwolenia: 2019-11-02
Wytwórca:
Effik France