Med Ulotka Otwórz menu główne

Dalacin T 10 mg/ml - charakterystyka produktu leczniczego

Siła leku
10 mg/ml

Zawiera substancję czynną :

Dostupné balení:

Charakterystyka produktu leczniczego - Dalacin T 10 mg/ml

1. nazwa produktu leczniczego

DALACIN T, 10 mg/ml, emulsja na skórę

2. skład jakościowy i ilościowy

1 ml emulsji na skórę zawiera 10 mg klindamycyny (Clindamycinum), w postaci klindamycyny fosforanu.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: alkohol cetostearylowy.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. postać farmaceutyczna

Emulsja na skórę

4. szczegółowe dane kliniczne

4.1 wskazania do stosowania

Leczenie miejscowe trądziku pospolitego.

4.2 dawkowanie i sposób podawania

Do stosowania miejscowego na skórę.

Wstrząsnąć przed użyciem.

Dorośli i młodzież :

Nanosić cienką warstwą na zmienione chorobowo miejsca na skórze dwa razy na dobę.

Dzieci:

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

4.3 przeciwwskazania

Nadwrażliwość na klindamycynę, linkomycynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Klindamycyna do stosowania miejscowego jest przeciwwskazana u pacjentów, u których w trakcie stosowania antybiotyków występowało zapalenie okrężnicy.

4.4 specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Produkt leczniczy Dalacin T w postaci emulsji jest przeznaczony wyłącznie do stosowania na skórę.

Należy unikać kontaktu produktu z oczami, błonami śluzowymi i zranioną skórą. Dalacin T w postaci emulsji zawiera alkohol, dlatego może wywoływać zaczerwienienie lub podrażnienie oczu, błon śluzowych lub zranionej skóry. W razie przypadkowego kontaktu z produktem, należy przemyć je chłodną wodą.

Doustne i pozajelitowe podawanie klindamycyny, podobnie jak w przypadku innych antybiotyków, wiąże się z ryzykiem wystąpienia ciężkiej biegunki, zapalenia okrężnicy i rzekomobłoni­astego zapalenia jelit, nawet po upływie kilku tygodni od zakończenia leczenia (patrz punkt 4.8).

Mimo że powyższe objawy niepożądane zgłaszane były rzadko, po zastosowaniu klindamycyny w emulsji istnieje ryzyko ich wystąpienia. Dlatego też lekarz powinien wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia chorób związanych z terapią antybiotykami.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów z chorobą Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelit w wywiadzie.

Jeżeli w trakcie leczenia lub w ciągu kilku tygodni po zakończeniu leczenia pojawi się biegunka, zwłaszcza ciężka i uporczywa, skurczowe bóle brzucha, należy podejrzewać rzekomobłoniaste zapalenie jelit (w większości przypadków wywołane przez Clostridium difficile ). Ta choroba, będąca powikłaniem antybiotykoterapii, może mieć przebieg zagrażający życiu. Natychmiast po rozpoznaniu rzekomobłoniastego zapalenia jelit, należy zaprzestać stosowania produktu Dalacin T i wdrożyć odpowiednie leczenie (zwykle podaje się wankomycynę). Nie należy podawać środków hamujących perystaltykę jelit ani innych działających zapierająco.

Rozpoznanie rzekomobłoniastego zapalenia jelit opiera się przede wszystkim na objawach klinicznych. Można je potwierdzić endoskopowo, bakteriologicznym badaniem kału na obecność bakterii Clostridium difficile oraz wykryciem enterotoksyn. U osób w podeszłym wieku lub osłabionych rzekomobłoniaste zapalenie jelit może mieć ciężki przebieg. Możliwe są nawroty pomimo zastosowania właściwego leczenia.

Po podaniu miejscowym klindamycyna ulega wchłanianiu przez powierzchnię skóry (patrz punkt 5.2).

Produkt Dalacin T ma nieprzyjemny smak, dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu w okolicy ust.

Dalacin T powinien być stosowany ostrożnie u pacjentów ze skłonnością do alergii.

Produkt zawiera metylu parahydroksyben­zoesan, który może powodować reakcje alergiczne, w tym reakcje typu późnego.

Produkt zawiera alkohol cetostearylowy, który może powodować miejscowe reakcje skórne, w tym kontaktowe zapalenie skóry.

Przedłużające się stosowanie produktu Dalacin T powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza.

4.5 interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Klindamycyny nie należy stosować jednocześnie z erytromycyną, gdyż in vitro zaobserwowano antagonistyczne oddziaływanie tych produktów na bakterie.

Drobnoustroje oporne na linkomycynę wykazują również oporność na klindamycynę (tzw. oporność krzyżowa).

Ze względu na właściwości hamowania przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego klindamycyna może wzmacniać działanie środków zwiotczających (np. eteru, tubokuraryny, halogenków pankuronium). Może to prowadzić do nieoczekiwanych, zagrażających życiu powikłań śródoperacyjnych. Należy zachować ostrożność w trakcie stosowania u pacjentów otrzymujących leki zwiotczające mięśnie.

4.6 wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Badania dotyczące szkodliwego wpływu na reprodukcję przeprowadzone na szczurach i królikach otrzymujących klindamycynę per os i podskórnie nie wykazały zaburzeń płodności ani uszkodzenia płodu w wyniku stosowania klindamycyny, z wyjątkiem dawek powodujących toksyczny wpływ na organizm matki. Na podstawie badań nad wpływem na reprodukcję u zwierząt nie zawsze można przewidzieć reakcję u ludzi.

W badaniach klinicznych u ciężarnych kobiet układowe podawanie klindamycyny w drugim i trzecim trymestrze ciąży nie wiązało się ze zwiększoną częstością występowania wad wrodzonych.

Brak odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań kobiet w pierwszym trymestrze ciąży. Produkt może być stosowany w okresie ciąży jedynie w zdecydowanej konieczności.

Karmienie piersią

Nie przeprowadzono badań dotyczących przenikania klindamycyny do mleka ludzkiego podczas stosowania na skórę klindamycyny fosforanu. Klindamycyna po zastosowaniu ogólnoustrojowym występuje się w mleku ludzkim w stężeniu w zakresie od < 0,5 do 3,8 |ig/ml.

Klindamycyna może mieć szkodliwy wpływ na mikroflorę przewodu pokarmowego niemowlęcia karmionego piersią, czego wynikiem może być biegunka lub obecność krwi w stolcu lub może wywoływać wysypkę. Przy podejmowaniu decyzji należy wziąć pod uwagę korzyści rozwojowe i zdrowotne wynikające z karmienia piersią oraz kliniczne zapotrzebowanie matki na klindamycynę, jak również wszelkie potencjalne działania niepożądane klindamycyny, jakie mogą wystąpić u karmionego piersią dziecka, oraz szkodliwy wpływ na dziecko wynikający z choroby matki.

Płodność

Badania dotyczące płodności u szczurów, którym podawano klindamycynę w postaci doustnej, nie wykazały wpływu na płodność oraz zdolność rozrodczą.

4.7 wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu Dalacin T na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 działania niepożądane

Działania niepożądane zostały uporządkowane w poniższej tabeli wg klasyfikacji układów i narządów i częstości. Częstość występowania pogrupowano według następującej klasyfikacji: bardzo często (>1/10), często (> 1/100 do <1/10), niezbyt często (>1/1 000 do <1/100), rzadko (>1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000) i częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Klasyfikacja układów i narządów (wg. MedDRA)

Bardzo często > 1/10

Często > 1/100 do < 1/10

Niezbyt często > 1/1 000 do <1/100

Rzadko > 1/10 000 do <1/1 000

Bardzo rzadko < 1/ 10 000

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Klasyfikacja układów i narządów (wg. MedDRA)

Bardzo często > 1/10

Często > 1/100 do < 1/10

Niezbyt często > 1/1 000 do <1/100

Rzadko > 1/10 000 do <1/1 000

Bardzo rzadko < 1/ 10 000

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

zapalenie mieszków włosowych wywołane przez bakterie Gram-ujemne

Zaburzenia oka

ból oka

Zaburzenia żołądka i jelit

ból brzucha, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, rzekomobłoniaste zapalenie jelit (patrz punkt 4.4)

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

podrażnienie skóry, pokrzywka, nadmierne wysuszenie skóry

przetłuszczenie skóry

kontaktowe zapalenie skóry

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C, 02–222 Warszawa

tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309

e-mail:

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego.

4.9 przedawkowanie

Klindamycyny fosforan stosowany miejscowo może wchłaniać się w ilościach powodujących ogólne działania niepożądane klindamycyny (patrz punkty 4.4 i 4.8).

W przypadku przedawkowania, należy zastosować leczenie objawowe.

5.

WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterape­utyczna: leki przeciwdrobnou­strojowe stosowane w leczeniu trądziku, kod ATC: D10 AF 01

Mechanizm działania

Klindamycyna jest antybiotykiem z grupy linkozamidów, który hamuje biosyntezę białek bakteryjnych. Klindamycyna wiąże się z podjednostką 50S rybosomu i wpływa zarówno na proces składania rybosomu, jak i na przebieg translacji. Mimo, że w warunkach in vitro klindamycyny fosforan nie jest aktywny, to w wyniku szybkiej hydrolizy klindamycyny fosforanu in vivo powstaje klindamycyna wykazująca działanie przeciwbakteryjne.

Klindamycyna in vitro działa przeciwbakteryjnie na izolaty następujących drobnoustrojów:

beztlenowych Gram-dodatnich pałeczek nieprzetrwalni­kujących, w tym:

Propionibacterium acnes.

Działanie farmakodynamiczne

Skuteczność klindamycyny zależy od czasu utrzymywania się stężenia klindamycyny powyżej minimalnego stężenia hamującego (MIC, ang. minimum inhibitory concentration ) wzrost danego drobnoustroju (T/MIC, %).

Oporność

Oporność na klindamycynę u bakterii Propionibacterium acnes może być spowodowana mutacjami w miejscu wiązania cząsteczki antybiotyku z cząsteczką rRNA lub metylacją określonych nukleotydów w RNA 23S, wchodzącym w skład podjednostki 50S rybosomu. Zmiany te mogą powodować oporność krzyżową na makrolidy i streptograminy B (fenotyp MLSB). Izolaty wykazujące oporność na makrolidy należy badać pod kątem indukowalnej oporności na klindamycynę metodą dwóch krążków (ang. D-zone test ). Wykazano oporność krzyżową pomiędzy klindamycyną a linkomycyną.

Rozpowszechnienie oporności nabytej u wybranych gatunków może zależeć od lokalizacji geograficznej i zmieniać się z czasem, dlatego pożądane jest kierowanie się opracowywanymi lokalnie informacjami na temat oporności, szczególnie w przypadku leczenia ciężkich zakażeń. W razie konieczności, jeśli z danych na temat lokalnego rozpowszechnienia oporności wynika, że przydatność danego antybiotyku w niektórych przynajmniej rodzajach zakażeń jest wątpliwa, należy zasięgnąć porady specjalisty.

Przeprowadzenie diagnostyki mikrobiologicznej połączonej z weryfikacją drobnoustroju i określeniem jego wrażliwości na klindamycynę, zaleca się szczególnie w przypadku ciężkich zakażeń oraz gdy dotychczasowe leczenie nie jest skuteczne.

Oporność jest zazwyczaj określana na podstawie o kryteriów interpretacji wyników badań wrażliwości (wartości graniczne MIC) ustalane przez urzędy rejestracji, Instytut Norm Klinicznych i Laboratoryjnych (CLSI, ang. Clinical and Laboratory Standards Institute) lub Europejski Komitet ds. Oznaczania Lekowrażliwości Drobnoustrojów (EUCAST, ang. European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing). W przypadku klindamycyny podawanej miejscowo wspomniane wartości graniczne mogą jednak mieć mniejsze znaczenie. Chociaż nie odnosi się to konkretnie do klindamycyny, EUCAST zaleca, by przy stosowaniu miejscowych środków przeciwdrobnou­strojowych stopień oporności określać za pomocą epidemiologicznych wartości odcięcia (ECOFFS, ang. epidemiological cut-off values ), a nie klinicznych wartości granicznych określonych dla podania ogólnego. EUCAST nie opublikował jednak ani rozkładu wartości MIC, ani ECOFFS dla P. acnes. Biorąc pod uwagę korelację między wynikami klinicznymi u pacjentów z trądzikiem a wartościami MIC klindamycyny stosowanej w celu uzyskanych od nich izolatów bakterii P. acnes , sądzi się, że wrażliwość na klindamycynę podawaną miejscowo występuje dopiero przy dość dużym stężeniu, wynoszącym około 256 mg/l.

CLSI opublikował zakresy wartości MIC dla ograniczonej liczby (58) niepowtarzalnych izolatów klinicznych P. acnes zebranych w latach 2010–2012 w szpitalach na terenie Stanów Zjednoczonych; 91% tych izolatów wykazywało wrażliwość na klindamycynę (MIC < 8 mg/l). W belgijskim badaniu obserwacyjnym (2011– 2012) dotyczącym bakterii beztlenowych testowano 22 izolaty P. acnes i 95,5% z nich było wrażliwych na klindamycynę. We wcześniejszym ogólnoeuropejskim badaniu obserwacyjnym, w którym testowano 304 izolaty P. acnes , odsetek oporności na klindamycynę wyniósł 15%. W badaniu tym zastosowano jednak wartość graniczną wynoszącą 0,12 mg/l; stosując obecnie obowiązującą wartość graniczną wynoszącą 4 mg/l, nie stwierdzono izolatów z opornością.

Wartości graniczne MIC

Wartości graniczne MIC ustalone przez CLSI oraz EUCAST dla Gram-dodatnich bakterii beztlenowych przedstawiono poniżej. Mimo, że każda z tych instytucji przedstawia wartości te w inny sposób, to wartość graniczna dla oporności jest taka sama, ponieważ CLSI uwzględnił kategorię wrażliwości pośredniej (4 mg/l). Poniższe wartości graniczne określono na podstawie stosowania leku w zakażeniach ogólnoustrojowych.

Wartości graniczne MIC ustalone przez EUCAST dla klindamycyny podawanej ogólnie

Drobnoustrój chorobotwórczy

Wrażliwy

Oporny

Gram-dodatnie bakterie beztlenowe (z wyjątkiem Clostridium difficile )

< 4 mg/l

> 4 mg/l

Wartości graniczne MIC ustalone przez CLSI dla klindamycyny podawanej ogólnie

Drobnoustrój chorobotwórczy

Wrażliwy

Oporny

Bakterie beztlenowe

< 2 mg/l

> 8 mg/l

5.2 właściwości farmakokinetyczne

Po wielokrotnym podaniu klindamycyny fosforanu na skórę w stężeniu odpowiadającym 10 mg/ml klindamycyny w alkoholu izopropylowym i roztworze wodnym, obserwowano bardzo małą zawartość klindamycyny w osoczu (0–3 mg/ml) i mniej niż 0,2% dawki klindamycyny wykryto w moczu.

Badania potwierdziły obecność klindamycyny w treści zaskórników, uzyskanej od pacjentów z trądzikiem. Średnie stężenie klindamycyny w tym materiale po 4-tygodniowym podawaniu (10 mg/ml) w roztworach alkoholu izopropylowego i wody wynosiło średnio 597 p.g/g materiału biologicznego (od 0 do 1490 p.g/g). Klindamycyna in vitro działa na wszystkie izolowane kolonie bakterii Propionibacterium acnes (w minimalnym stężeniu hamującym MIC = 0,4 pg/ml). Po podaniu klindamycyny stężenie wolnych kwasów tłuszczowych na powierzchni skóry zmniejsza się średnio z 14% do 2%.

Nie ma wystarczających badań z klindamycyny fosforanem u pacjentów w wieku 65 lat i powyżej określających przyczynę innej odpowiedzi na produkt u tych pacjentów w porównaniu do odpowiedzi u pacjentów w młodszym wieku.

5.3 przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Rakotwórczość:

Nie przeprowadzono badań klinicznych na zwierzętach dotyczących rakotwórczego działania produktu.

Mutagenność:

Badania genotoksyczności obejmowały test mikrojądrowy u szczurów oraz test rewersji mutacji Amesa. Obydwa testy były negatywne.

Rozrodczość:

Badania dotyczące zdolności do rozrodu przeprowadzone na szczurach, którym podawano dawkę do 300 mg/kg na dobę (około 1,1 największej dawki podawanej dorosłym pacjentom w przeliczeniu na mg/m2) nie wykazały wpływu na zdolność do rozrodu lub kopulacji.

Badania dotyczące rozwoju zarodka i płodu przeprowadzone na szczurach otrzymujących klindamycynę per os oraz na szczurach i królikach otrzymujących klindamycynę podskórnie nie wykazały szkodliwego wpływu klindamycyny na rozwój z wyjątkiem dawek powodujących toksyczny wpływ na organizm matki.

6. dane farmaceutyczne

6.1 wykaz substancji pomocniczych

Laurylosarkozyny sól sodowa

Glicerol

Lexemul T

Kwas stearynowy

Alkohol cetostearylowy

Alkohol izostearylowy

Metylu parahydroksyben­zoesan

Woda oczyszczona

6.2 niezgodności farmaceutyczne

Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, ponieważ nie wykonano badań dotyczących zgodności.

6.3 okres ważności

2 lata.

6.4 specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

6.5 rodzaj i zawartość opakowania

Polietylenowa butelka z polipropylenową zakrętką typu flip top zawierająca odpowiednio 30 ml lub 60 ml płynu, umieszczona w tekturowym pudełku.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez specjalnych wymagań.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu

Pfizer Europe MA EEIG

Boulevard de la Plaine 17

1050 Bruxelles

Belgia

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

R/2910

9. data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i data przedłużenia pozwolenia

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 16.05.1994

Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 12.03.2014

Więcej informacji o leku Dalacin T 10 mg/ml

Sposób podawania Dalacin T 10 mg/ml : emulsja na skórę
Opakowanie: 1 op. 60 ml\n1 op. 30 ml
Numer GTIN: 05909990291021\n05909990291014
Numer pozwolenia: 02910
Data ważności pozwolenia: Bezterminowe
Wytwórca:
Pfizer Europe MA EEIG