Boflox 100 mg/ml - charakterystyka produktu leczniczego

1. nazwa produktu leczniczego weterynaryjnego

Boflox 100 mg/ml roztwór do wstrzykiwań dla bydła i świń

2. skład jakościowy i ilościowy

Każdy ml zawiera:

Marbofloksacyna 100 mg

Disodu edetynian 0,10 mg

Monotioglicerol 1 mg

Metakrezol 2 mg

Wykaz wszystkich substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. postać farmaceutyczna

Roztwór do wstrzykiwań.

Klarowny roztwór o barwie żółto-zielonkawej do żółto-brązowawej.

4. szczegółowe dane kliniczne

4.1 docelowe gatunki zwierząt

Bydło i świnie (lochy).

4.2 Wskazania lecznicze dla poszczególnych docelowych gatunków zwierząt

U bydła:

– leczenie zakażeń dróg oddechowych spowodowanych przez szczepy bakterii Histophilus

somni, Mannheimia haemolytica, Mycoplasma bovis, Pasteurella multocida wrażliwe na marbofloksacynę,

– leczenie ostrego zapalenia wymienia w okresie laktacji spowodowanego przez szczepy bakterii Escherichia coli wrażliwe na marbofloksacynę.

U świń:

– leczenie zespołu poporodowych zaburzeń laktacji (Postpartum Dysgalactia Syndrome,

PDS) – zespołu zapalenia gruczołu mlekowego, zapalenia macicy i bezmleczności (Metritis Mastitis Agalactia, MMA) spowodowanego szczepami bakterii wrażliwymi na marbofloksacynę.

4.3 przeciwwskazania

Nie stosować w przypadkach oporności na inne fluorochinolony (oporność krzyżowa).

Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną, na jakikolwiek inny chinolon lub na dowolną substancję pomocniczą.

4.4 Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt

Dane dotyczące skuteczności wykazały, że skuteczność produktu jest niewystarczająca do leczenia ostrych postaci zapalenia wymienia spowodowanych przez bakterie Gram-dodatnie.

4.5 Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania

Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt

Produkt powinien być stosowany zgodnie z urzędowymi i lokalnymi przepisami dotyczącymi stosowania antybiotyków.

Fluorochinolony powinny być zarezerwowane do leczenia stanów klinicznych, które reagowały słabo lub uważa się, że zareagują słabo na inne klasy antybiotyków.

Jeśli jest to możliwe, fluorochinolony powinny być stosowane na podstawie badań wrażliwości drobnoustrojów.

Stosowanie produktu niezgodnie z ChPLW może zwiększyć występowanie bakterii opornych na fluorochinolony i zmniejszyć skuteczność leczenia innymi chinolonami z powodu możliwości wystąpienia oporności krzyżowej.

Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkt leczniczy weterynaryjny zwierzętom

Osoby o znanej nadwrażliwości na (fluoro)chinolony powinny unikać kontaktu z produktem leczniczym weterynaryjnym. Należy zachować ostrożność, aby uniknąć przypadkowej samoiniekcji, ponieważ może to wywołać nieznaczne podrażnienie.

Po przypadkowej samoiniekcji należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską oraz przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną lub opakowanie.

W razie kontaktu ze skórą lub oczami przemyć obficie wodą.

Po użyciu należy umyć ręce.

4.6 działania niepożądane (częstotliwość i stopień nasilenia)

W bardzo rzadkich przypadkach mogą wystąpić przejściowe zmiany zapalne w miejscu wstrzyknięcia bez wpływu klinicznego po podaniu domięśniowym lub podskórnym.

W bardzo rzadkich przypadkach podawanie drogą domięśniową może powodować przemijające reakcje miejscowe, takie jak ból i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia oraz zmiany zapalne, które mogą utrzymywać się przez co najmniej 12 dni po wstrzyknięciu.

Wykazano jednak, że w przypadku bydła tolerancja miejscowa podania podskórnego jest lepsza niż podania domięśniowego. Dlatego w przypadku bydła o dużej masie ciała zaleca się podanie podskórne.

Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą: – bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych zwierząt wykazujących działanie(a) niepożądane) – często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 100 leczonych zwierząt)

– niezbyt często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 1000 leczonych zwierząt)

– rzadko (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 10000 leczonych zwierząt)

– bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10000 leczonych zwierząt, włączając pojedyncze raporty).

4.7 Stosowanie w ciąży, laktacji lub w okresie nieśności

Badania laboratoryjne na szczurach i królikach nie wykazały działania teratogennego, toksycznego dla płodu czy szkodliwego dla samicy.

Ustalono bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego weterynaryjnego w dawce 2 mg/kg masy ciała u ciężarnych krów oraz ssących cieląt i prosiąt leczonych krów i loch. Produkt można stosować w okresie ciąży i laktacji.

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego weterynaryjnego w dawce 8 mg/kg masy ciała u ciężarnych krów oraz ssących cieląt leczonych krów. Dlatego też ten schemat dawkowania należy stosować wyłącznie w oparciu o ocenę bilansu korzyści/ryzyka wynikających ze stosowania produktu dokonaną przez lekarza weterynarii.

4.8 interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nieznane.

4.9 Dawkowanie i droga(i) podawania

Droga(i) podawania:

Bydło: Podanie domięśniowe (im.), podskórne (sc.) lub dożylne (iv.)

Świnie (lochy): Podanie domięśniowe (im.)

Zalecane dawkowanie to 8 mg marbofloksacyny/kg masy ciała (2 ml produktu leczniczego weterynaryjnego/25 kg masy ciała) w pojedynczym wstrzyknięciu domięśniowym. Jeżeli wstrzykiwana objętość leku przekracza 20 ml, dawka powinna być podana w dwa lub więcej miejsc.

W przypadku zakażeń dróg oddechowych wywołanych przez Mycoplasma bovis zalecana dawka wynosi 2 mg marbofloksacyny/kg masy ciała (1 ml produktu leczniczego weterynaryjnego/50 kg masy ciała) w pojedynczym wstrzyknięciu domięśniowym lub podskórnym na dobę przez 3 do 5 kolejnych dni. Pierwsze wstrzyknięcie można podać dożylnie.

Podanie domięśniowe lub podskórne :

Zalecane dawkowanie to 2 mg marbofloksacyny/kg masy ciała (1 ml produktu leczniczego weterynaryjnego/50 kg masy ciała) w pojedynczym wstrzyknięciu na dobę przez 3 kolejne dni. Pierwsze wstrzyknięcie można również podać dożylnie.

Podanie domięśniowe:

Zalecane dawkowanie to 2 mg marbofloksacyny/kg masy ciała (1 ml produktu leczniczego weterynaryjnego/50 kg masy ciała) w pojedynczym wstrzyknięciu na dobę przez 3 kolejne dni.

W celu zapewnienia podania prawidłowej dawki i uniknięcia przedawkowania należy możliwie najdokładniej określić masę ciała.

W przypadku bydła i świń preferowanym miejscem wstrzyknięcia jest okolica szyi.

Korek fiolki można bezpiecznie przekłuwać do 30 razy. Użytkownik powinien wybrać najbardziej odpowiednią wielkość fiolki w zależności od docelowego gatunku zwierząt, który ma być leczony.

4.10 przedawkowanie (objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy, odtrutki), jeżeli konieczne

Po podaniu dawki 3-krotnie wyższej niż dawka zalecana nie zaobserwowano objawów przedawkowania.

Przy przedawkowaniu mogą wystąpić objawy takie jak ostre zaburzenia neurologiczne. Należy je leczyć objawowo. Nie należy przekraczać zalecanej dawki.

4.11 Okres(-y) karencji

Bydło:

Tkanki jadalne: 4 dni

5. właściwości farmakologiczne

Grupa farmakoterape­utyczna: Leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnoustrojowego, Fluorochinolony

Kod ATCvet: QJ01MA93

5.1 właściwości farmakodynamiczne

Marbofloksacyna jest syntetyczną substancją bakteriobójczą należącą do grupy fluorochinolonów. Jej działanie opiera się na hamowaniu aktywności DNA-gyrazy i topoizomerazy IV. Ma szerokie spektrum działania in vitro przeciwko bakteriom Gram-ujemnym (E. coli, Histophilus somni, Mannheimia haemolytica i Pasteurella multocida ) oraz przeciwko rodzajowi Mycoplasma (Mycoplasma bovis ). Należy pamiętać, że niektóre szczepy Streptococci , Pseudomonas i Mycoplasma mogą nie być wrażliwe na marbofloksacynę.

Program monitorowania prowadzony przez S. Kroemera, i wsp. w 2012 r. w Europie ustalił wrażliwość szczepów bakteryjnych wyizolowanych od chorego bydła przed rozpoczęciem antybiotykoterapii w latach od 2002 r. do 2008 r. Zgromadzono 1509 szczepów bakteryjnych pochodzących z przypadków choroby układu oddechowego u bydła (bovine respiratory disease, BRD) i 2342 szczepów bakteryjnych pochodzących z próbek mleka od zwierząt z zapaleniem wymienia. Te 3851 izolatów pobrano w ośmiu krajach europejskich objętych badaniem: 2161 pochodziło z Francji, 413 z Wielkiej Brytanii, 16 z Irlandii, 68 z Belgii, 92 z Holandii, 815 z Niemiec, 183 z Włoch i 103 z Hiszpanii.

W tabeli poniżej przedstawiono wartości MIC marbofloksacyny (jig/ml) obliczone dla szczepów bakteryjnych wyizolowanych w latach 2002–2008 i odsetek wrażliwych izolatów:

*Nie ma potwierdzonych klinicznych wartości granicznych do obliczenia procentowej wartości wrażliwych izolatów.

Inny program monitorowania był prowadzony przez El Garcha i wsp. w 2017 r. w celu oceny wrażliwości świńskich izolatów bakterii w Europie (Francja, Holandia, Belgia, Wielka Brytania, Irlandia, Niemcy, Włochy i Hiszpania), wyizolowanych z pięciu chorób, w tym zapalenie macicy. W przypadku szczepów E. coli powodujących zapalenie macicy (369 izolatów), 92,7% łącznie pobranych szczepów E. coli wykazywało wrażliwość w latach 2005 – 2013 z wartością MIC wynoszącą od 0,008 do 1 ^ig/ml, 0,3% izolatów wykazywało średnią wrażliwość z wartością MIC wynoszącą 2 i 7% izolatów wykazywało oporność z wartością MIC wynoszącą >4. Wartość MIC50 określono jako 0,03 ^g/ml, a wartość MIC90 określono jako 0,5 ^g/ml.

Powyższe paneuropejskie badania prowadzone przez S. Kroemera i wsp. w 2012 r. i F. El Garcha i wsp. w 2017 r. ustaliły kliniczne wartości graniczne dla marbofloksacyny stosowanej w leczeniu choroby układu oddechowego u bydła związanej z P. multocida i M. haemolytica i zapaleniu wymienia u bydła i zapaleniu macicy u świń związanych z E. coli. Ustalono, że w przypadku szczepów opornych wartość MIC wynosi >4 ^g/ml, w przypadku średnio wrażliwych szczepów MIC=2 ^g/ml, a w przypadku wrażliwych szczepów MIC <1 ^g/ml. Nie ustalono klinicznych wartości granicznych dla gatunku Mycoplasma.

Oporność na fluorochinolony następuje przez mutację chromosomową za pomocą następujących mechanizmów: zmniejszenie przepuszczalności ścian bakterii, zmianę ekspresji genów kodujących pompy wyrzutu leków lub mutacje genów kodujących enzymy odpowiedzialne za wiązania cząsteczkowe. Oporność na fluorochinolony za pośrednictwem plazmidu, powoduje jedynie zmniejszoną wrażliwość bakterii, jednak może ułatwiać rozwój mutacji w genach docelowych enzymów i może być przenoszona horyzontalnie (w poziomie). W zależności od zasadniczego typu mechanizmu oporności może wystąpić oporność krzyżowa na inne (fluoro) chinolony i współoporność na inne klasy leków przeciwbakteryj­nych.

5.2 właściwości farmakokinetyczne

Po podaniu podskórnym lub domięśniowym bydłu i podaniu domięśniowym świniom w zalecanej dawce wynoszącej 2 mg/kg masy ciała, marbofloksacyna jest dobrze wchłaniana i osiąga maksymalne stężenia w osoczu 1,5 ^g/ml w ciągu niespełna jednej godziny. Jej dostępność biologiczna jest bliska 100%.

Marbofloksacyna słabo wiąże się z białkami osocza (mniej niż 10% u świń i 30% u bydła), jest ekstensywnie dystrybuowana i w większości tkanek (wątroba, nerki, skóra, płuca, pęcherz moczowy, macica, przewód pokarmowy) osiąga stężenie wyższe niż w osoczu.

Eliminacja leku jest powolna u cieląt z nierozwiniętą funkcją przedżołądków (t'/zß = 5–9 godz.), ale szybsza u dorosłego bydła (t'/zß = 4–7 godz.), głównie w postaci czynnej w moczu (w 3/4 u cieląt z nierozwiniętą funkcją przedżołądków, 1/2 u doroslego bydła) i kale (1/4 u cieląt z nierozwiniętą fynkcją przedżoładków, 1/2 u dorosłego bydła).

Po pojedynczym wstrzyknięciu domięśniowym u bydła w zalecanej dawce 8 mg/kg masy ciała maksymalne stężenie marbofloksacyny w osoczu (Cmaks) wynosi 7,3 ^g/ml i jest osiągane w ciągu 0,78 godziny (Tmaks). Marbofloksacyna jest wydalana powoli (końcowy T 1/2 = 15,60 godz.).

Po podaniu domięśniowym u krów w okresie laktacji, maksymalne stężenie marbofloksacyny w mleku wynoszące 1,02 ^g/ml jest osiągane (Cmaks po pierwszym podaniu) po 2,5 godz. (Tmaks po pierwszym podaniu).

U świń marbofloksacyna jest wydalana powoli (t'/zß = 8–10 godz.), głównie w postaci czynnej w moczu (2/3) i kale (1/3).

6. dane farmaceutyczne

6.1 wykaz substancji pomocniczych

Glukonolakton

Disodu edetynian

Metakrezol

Monotioglicerol

Woda do wstrzykiwań

6.2 główne niezgodności farmaceutyczne

Ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności, tego produktu leczniczego weterynaryjnego nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi weterynaryjnymi.

6.3 okres ważności

Okres ważności produktu leczniczego weterynaryjnego zapakowanego do sprzedaży: 3 lata.

Okres ważności po pierwszym otwarciu opakowania bezpośredniego: 28 dni.

6.4 specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

6.5 Rodzaj i skład opakowania bezpośredniego

Filoka z oranżowego szkła typu II z korkiem z gumy bromobutylowej z aluminiowym kapslem typu tear-off lub aluminiowym/plas­tikowym kapslem typu flip-off.

Wielkości opakowań:

Pudełko tekturowe zawierające 1 fiolkę o pojemności 100 ml

Pudełko tekturowe zawierające 1 fiolkę o pojemności 250 ml

Pudełko tekturowe zawierające 6 fiolek o pojemności 100 ml

Pudełko tekturowe zawierające 6 fiolek o pojemności 250 ml

Pudełko tekturowe zawierające 10 fiolek o pojemności 100 ml

Pudełko tekturowe zawierające 10 fiolek o pojemności 250 ml

Pudełko tekturowe zawierające 12 fiolek o pojemności 100 ml

Pudełko tekturowe zawierające 12 fiolek o pojemności 250 ml

Niektóre wielkości opakowań mogą nie być dostępne w obrocie.

6.6 specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania niezużytego produktu leczniczegoniewykorzystany produkt leczniczy weterynaryjny lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami.

7. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Industrial Veterinaria, S.A.

Esmeralda, 19

E-08950 Esplugues de Llobregat (Barcelona)

Hiszpania

8. NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

2323/13

Więcej informacji o leku Boflox 100 mg/ml

Sposób podawania Boflox 100 mg/ml : roztwór do wstrzykiwań
Opakowanie: 1 fiol. 100 ml\n1 fiol. 250 ml
Numer GTIN: 5909991103200\n5909991103217
Numer pozwolenia: 2323
Data ważności pozwolenia: Bezterminowe
Wytwórca:
Industrial Veterinaria, S.A.