Charakterystyka produktu leczniczego - Loperamid APTEO MED 2 mg
1.
Loperamid APTEO MED, 2 mg, kapsułki twarde
2.
Każda żelatynowa kapsułka twarda zawiera 2 mg loperamidu chlorowodorku (Loperamidi hydrochloridum ). Substancje pomocnicze o znanym działaniu: laktoza (119,1 mg).
Pełny wykaz substancji pomocniczych – patrz punkt 6.1.
3.
Kapsułka, twarda.
Żelatynowa kapsułka twarda, koloru szarozielonego, rozmiar „4”, z nadrukiem „24” na korpusie i „C” na wieczku kapsułki, wypełniona białym lub prawie białym proszkiem.
4. szczegółowe dane kliniczne
4.1
Produkt leczniczy Loperamid apteo med jest wskazany:
– w objawowym leczeniu ostrej biegunki u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i powyżej,
– w objawowym leczeniu ostrych epizodów biegunki związanych z zespołem jelita drażliwego u
osób dorosłych, w wieku 18 lat i powyżej, po wstępnej diagnozie postawionej przez lekarza.
4.2
Dawkowanie:
Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat:
Początkowo 2 kapsułki (4 mg), a następnie 1 kapsułka (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu.
Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 6 kapsułek (12 mg).
Dorośli, osoby w wieku 18 lat i powyżej
Początkowo 2 kapsułki (4 mg), a następnie 1 kapsułka (2 mg) po każdym luźnym stolcu lub zgodnie z zaleceniami lekarza.
Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 6 kapsułek (12 mg).
Dzieci
Produktu leczniczego Loperamid apteo med nie stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat (patrz punkt 4.3), ani nie stosować u pacjentów z zespołem jelita drażliwego poniżej 18 lat.
Osoby w podeszłym wieku
U osób w podeszłym wieku nie jest konieczna modyfikacja dawkowania.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczna modyfikacja dawkowania.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Pomimo braku danych dotyczących farmakokinetyki leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, w tej grupie pacjentów produkt leczniczy Loperamid APTEO MED należy stosować ostrożnie z powodu zmniejszenia metabolizmu związanego z efektem pierwszego przejścia przez wątrobę (patrz punkt 4.4).
Biegunka może ustąpić po jednej dawce. Wówczas nie należy dłużej stosować leku.
Sposób podawania
Podanie doustne. Kapsułki należy popić płynem.
4.3
Produkt leczniczy Loperamid apteo med jest przeciwwskazany:
– u pacjentów z nadwrażliwością na loperamidu chlorowodorek lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1;
– u dzieci w wieku poniżej 12 lat;
– u pacjentów z ostrą czerwonką, która charakteryzuje się obecnością krwi w kale i wysoką gorączką;
– u pacjentów z ostrym rzutem wrzodziejącego zapalenia okrężnicy;
– u pacjentów z bakteryjnym zapaleniem jelita cienkiego i okrężnicy wywołanym przez chorobotwórcze bakterie z rodzaju Salmonella, Shigella i Campylobacter ;
– u pacjentów z rzekomobłoniastym zapaleniem jelit związanym z podawaniem antybiotyków o szerokim spektrum działania.
Produktu leczniczego Loperamid apteo med nie należy stosować w przypadkach, w których powinno się unikać zwolnienia perystaltyki jelit z powodu możliwego ryzyka wystąpienia ciężkich powikłań, w tym niedrożności jelita, rozszerzenia okrężnicy (megacolon ) i toksycznego rozszerzenia okrężnicy (megacolon toxicum ). Leczenie produktem leczniczym Loperamid apteo med należy natychmiast przerwać w razie wystąpienia zaparcia, rozdęcia brzucha lub niedrożności jelit.
4.4
Leczenie biegunki lekiem Loperamid apteo med jest leczeniem wyłącznie objawowym.
W każdym przypadku, w którym możliwe jest ustalenie etiologii, gdy jest to uzasadnione (lub wskazane), należy zastosować leczenie przyczynowe.
Najważniejsze przy ostrej biegunce jest zapobieganie lub przywrócenie utraconych płynów i elektrolitów. Jest to szczególnie ważne w przypadku dzieci, pacjentów osłabionych oraz osób w podeszłym wieku z ostrą biegunką. Podczas stosowania tego produktu zaleca się podawanie odpowiednich ilości płynów i elektrolitów.
Ponieważ długotrwała biegunka może być objawem poważniejszych chorób, nie należy stosować loperamidu długotrwale, dopóki przyczyna biegunki nie zostanie ustalona.
Jeżeli w leczeniu ostrej biegunki w ciągu 48 godzin nie obserwuje się poprawy stanu klinicznego pacjenta, podawanie produktu Loperamid apteo med należy przerwać i pacjent powinien skonsultować się z lekarzem.
U pacjentów z AIDS leczonych lekiem Loperamid apteo med z powodu biegunki należy przerwać leczenie w razie pojawienia się najwcześniejszych objawów rozdęcia brzucha. Istnieją pojedyncze doniesienia o przypadkach zaparć ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia toksycznego rozszerzenia okrężnicy podczas stosowania loperamidu chlorowodorku u pacjentów z AIDS z wirusowym lub bakteryjnym zapaleniem jelita grubego wywołanym zarówno przez bakterie jak i wirusy.
Pomimo braku danych dotyczących farmakokinetyki produktu leczniczego u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, w tej grupie pacjentów produkt leczniczy Loperamid APTEO MED należy stosować z ostrożnością z powodu zmniejszenia metabolizmu związanego z efektem pierwszego przejścia przez wątrobę. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby może dojść do względnego przedawkowania leku, prowadzącego do toksycznego działania na ośrodkowy układ nerwowy.
Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, ponieważ zawiera on laktozę.
Jeśli pacjent stosuje ten produkt w celu kontroli epizodów biegunki związanej ze zdiagnozowanym zespołem jelita drażliwego i w ciągu 48 godzin nie występuje poprawa kliniczna, produkt należy odstawić i skonsultować się z lekarzem. Pacjenci powinni również skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy ulegną zmianie lub jeśli nawracające epizody biegunki trwają dłużej niż dwa tygodnie.
W związku z przedawkowaniem zgłaszano zaburzenia pracy serca, w tym wydłużenie odstępu QT i torsades de pointes. Niektóre przypadki zakończyły się zgonem. (patrz punkt 4.9).
Przedawkowanie może prowadzić do ujawnienia istniejącego zespołu Brugadów.
Nie należy przekraczać zalecanej dawki i (lub) zalecanego czasu trwania leczenia.
4.5
Dane niekliniczne wskazały na to, że loperamid jest substratem glikoproteiny P. Jednoczesne podawanie loperamidu (16 mg w pojedynczej dawce) z chinidyną lub rytonawirem, które są inhibitorami glikoproteiny P, powodowało 2–3-krotne zwiększenie stężenia loperamidu w osoczu. Kliniczne znaczenie tych farmakokinetycznych interakcji inhibitorów glikoproteiny P z loperamidem podawanym w zalecanych dawkach (od 2 mg do maksymalnie 16 mg na dobę) nie jest znane.
Jednoczesne podanie loperamidu (dawka pojedyncza 4 mg) oraz itrakonazolu, inhibitora cytochromu CYP3A4 i glikoproteiny P, powodowało 3– do 4-krotny wzrost stężenia loperamidu w osoczu krwi. W tym samym badaniu inhibitor cytochromu CYP2C8, gemfibrozyl, zwiększał stężenie loperamidu około dwukrotnie. Skojarzenie itrakonazolu i gemfibrozylu powodowało 4-krotny wzrost maksymalnego stężenia loperamidu w osoczu i 13-krotny wzrost całkowitej ekspozycji osocza. Wzrostom podanych wartości nie towarzyszyły objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego (OUN), co sprawdzono z zastosowaniem testów psychomotorycznych (takich jak subiektywna ocena senności oraz test zastępowania cyfr symbolami).
Jednoczesne podanie loperamidu (pojedyncza dawka 16 mg) oraz ketakonazolu, inhibitora cytochromu CYP3A4 i glikoproteiny P, powodowało 5-krotny wzrost stężenia loperamidu w osoczu krwi. Wzrostowi nie towarzyszyło nasilone działanie farmakodynamiczne, co sprawdzono, stosując pupilometrię.
Leczenie skojarzone z desmopresyną podawaną doustnie, powodowało 3-krotny wzrost stężenia desmopresyny w osoczu, prawdopodobnie w związku z mniejszą ruchliwością w przewodzie pokarmowym.
Oczekuje się, że leki o podobnych właściwościach farmakologicznych mogą wzmagać działanie loperamidu oraz że leki przyspieszające przejście przez przewód pokarmowy mogą hamować jego działanie.
4.6
Ciąża
Bezpieczeństwo stosowania u kobiet w ciąży nie zostało ustalone, aczkolwiek dane z badań przeprowadzonych na zwierzętach nie wskazują, aby loperamid HCL wykazywał działanie teratogenne lub embriotoksyczne. Jednak podobnie jak w przypadku innych produktów leczniczych, nie zaleca się podawania loperamidu kobietom w ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze.
Karmienie piersią
Małe ilości loperamidu mogą przenikać do mleka kobiecego, dlatego nie zaleca się stosowania produktu w okresie karmienia piersią.
Pacjentki w ciąży lub karmiące piersią powinny skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia właściwego leczenia.
Płodność
Nie oceniano wpływu produktu na płodność.
4.7
W zespole objawów w przebiegu biegunki leczonej produktem Loperamid apteo med mogą pojawić się ograniczona świadomość, zmęczenie, zawroty głowy lub senność. Dlatego też wskazane jest zachowanie ostrożności podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Patrz punkt 4.8
4.8
Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i starsze
Bezpieczeństwo loperamidu chlorowodorku oceniono u 2755 pacjentów w wieku 12 lat i starszych, którzy uczestniczyli w 26 kontrolowanych i niekontrolowanych badaniach klinicznych z zastosowaniem loperamidu w leczeniu ostrej biegunki.
Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi (tj. > 1% zdarzeń) w badaniach klinicznych z zastosowaniem chlorowodorku loperamidu w leczeniu ostrej biegunki były: zaparcia (2,7%), wzdęcia z oddawaniem wiatrów (1,7%), bóle głowy (1,2%) oraz nudności (1,1%).
Niepożądane reakcje na lek zgłaszane u pacjentów leczonych loperamidu chlorowodorkiem w badaniach klinicznych (leczenie ostrej biegunki) oraz po wprowadzeniu leku do obrotu przedstawiono w tabeli 1.
Częstość występowania niepożądanych działań loperamidu chlorowodorku przedstawiono zgodnie z następującym schematem:
Często (>1/100 do <1/10)
Niezbyt często (>1/1000 do <1/100)
Rzadko (>1/10 000 do <1/1 000)
Tabela 1: Działania niepożądane
Grupa układów i narządów | Częstość występowania niepożądanyc | h działań leku | |
Często | Niezbyt często | Rzadko | |
Zaburzenia układu immunologicznego | Reakcja nadwrażliwości3, reakcja anafilaktyczna (w tym wstrząs anafilaktyczny)a , reakcja anafilaktoidalnaa |
Zaburzenia układu nerwowego | Bóle głowy | Zawroty głowy Sennośća | Utrata świadomościa, osłupieniea, obniżony poziom świadomościa, hipertoniaa, zaburzenia koordynacji ruchoweja |
Zaburzenia oka | Zwężenie źrenicya | ||
Zaburzenia żołądka i jelit | Zaparcia, nudności, wzdęcia z oddawaniem wiatrów | Bóle brzucha, dyskomfort w jamie brzusznej, suchość w jamie ustnej, ból w nadbrzuszu, wymioty, niestrawnośća | Niedrożność jelitaa (w tym porażenna niedrożność jelita), rozszerzenie okrężnicya (w tym toksyczne rozszerzenie okrężnicyb), rozdęcie brzucha |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Wysypka | Wysypka pęcherzowaa [w tym pęcherzowy rumień wielopostaciowy (zespół Stevensa-Johnsona), toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella) oraz rumień wielopostaciowy], obrzęk naczynioruchowya, świąda, pokrzywkaa | |
Zaburzenia nerek i dróg moczowych | Zatrzymanie moczua | ||
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | Zmęczeniea | ||
a: Dane uzyskane po wprowadzeniu loperamidu c ustalania działań niepożądanych występujących p< obrotu nie rozróżniano pacjentów z biegunką prze częstość oszacowano na podstawie wszystkich bac chlorowodorku (biegunka ostra i przewlekła), w ty 3683). b: Patrz punkt 4.4. | hlorowodorku do obrotu. wprowadzeniu loperami wlekłą i ostrą oraz dorosł ań klinicznych z użyciem m badań na dzieciach w | Podczas procesu du chlorowodorku do. ch i dzieci, dlatego loperamidu wieku < 12 lat (N = |
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02–222 Warszawa
Tel.: +48 22 49 21 301
Faks: +48 22 49 21 309
Strona internetowa:
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9
Objawy
W przypadku przedawkowania (w tym przedawkowania względnego z powodu zaburzeń czynności wątroby) może wystąpić zahamowanie czynności ośrodkowego układu nerwowego (osłupienie, zaburzenia koordynacji ruchowej, senność, zwężenie źrenic, nadmierne napięcie mięśniowe i depresja oddechowa), zaparcia, zatrzymanie moczu i niedrożność jelit. Przedawkowanie może prowadzić do ujawnienia istniejącego zespołu Brugadów. Dzieci i pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby mogą być bardziej wrażliwi na toksyczne działanie leku na ośrodkowy układ nerwowy.
U osób, które przedawkowały loperamidu chlorowodorek obserwowano zaburzenia pracy serca, takie jak wydłużenie odstępu QT, torsades de pointes , inne poważne arytmie komorowe, zatrzymanie akcji serca i omdlenie (patrz punkt 4.4). Zgłaszano również przypadki zgonów.
Leczenie
W przypadku przedawkowania należy przeprowadzić badanie EKG w celu sprawdzenia prawidłowości wydłużonego odstępu QT.
Jeśli wystąpią objawy przedawkowania związane z ośrodkowym układem nerwowym, jako antidotum można podać nalokson. Ponieważ czas działania produktu Loperamid APTEO MED jest dłuższy niż naloksonu (1 do 3 godzin), może być wskazane powtórne podanie naloksonu. Dlatego też pacjent powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarską przynajmniej przez 48 godzin w celu wykrycia ewentualnych objawów zahamowania czynności ośrodkowego układu nerwowego.
5. właściwości farmakologiczne
5.1
Grupa farmakoterapeutyczna: leki hamujące perystaltykę jelit, kod ATC: A07DA03.
Loperamid wiąże się z receptorami opioidowymi w ścianie jelita, zmniejszając perystaltykę, wydłużając czas pasażu treści pokarmowej w jelitach, zwiększając resorpcję wody i elektrolitów. Loperamid zwiększa spoczynkowe napięcie zwieracza odbytu, jednocześnie zmniejszając natychmiastową potrzebę wypróżnienia (parcie na stolec).
W podwójnie zaślepionym, randomizowanym badaniu klinicznym w grupie 56 pacjentów z ostrą biegunką podawano loperamid. Działanie przeciwbiegunkowe loperamidu zaobserwowano w ciągu jednej godziny po podaniu pojedynczej dawki 4 mg (2 tabletki). Porównanie kliniczne z innymi lekami przeciwbiegunkowymi potwierdziły ten wyjątkowo szybki początek działania loperamidu.
5.2
Wchłanianie
Większość przyjętego loperamidu wchłania się z jelit, jednak w wyniku znacznego metabolizmu pierwszego przejścia przez wątrobę, jego biodostępność wynosi tylko około 0,3%.
Dystrybucja
Badania nad dystrybucją u szczurów wykazują duże powinowactwo loperamidu do ściany jelita z preferencyjnym wiązaniem się z receptorami warstwy mięśni podłużnych. Loperamid wiąże się z białkami osocza w 95%, głównie z albuminami. Dane niekliniczne wskazują, że loperamid jest substratem glikoproteiny P.
Metabolizm
Loperamid jest niemal całkowicie wychwytywany przez wątrobę, gdzie jest głównie metabolizowany, sprzęgany i wydalany z żółcią. Oksydacyjna N-demetylacja, głównie za pośrednictwem CYP3A4 i CYP2C8, jest głównym szlakiem metabolicznym loperamidu. Ze względu na efekt pierwszego przejścia przez wątrobę, stężenie niezmienionego leku w osoczu jest bardzo małe.
Eliminacja
Okres półtrwania loperamidu u człowieka wynosi około 11 godzin (zakres od 9 do 14 godzin). Loperamid w postaci niezmienionej i jego metabolity wydalane są głównie z kałem.
5.3
Badania w zakresie toksyczności ostrej i przewlekłej loperamidu nie wykazały szczególnego działania toksycznego. Wyniki przeprowadzonych badań in vivo i in vitro wykazały, że loperamid nie jest genotoksyczny. W badaniach wpływu na reprodukcję przeprowadzonych na szczurach, bardzo duże dawki loperamidu (40 mg/kg mc./dobę-20 razy większe niż maksymalna dawka stosowana u człowieka (MHUL)), w oparciu o porównanie dawki do powierzchni ciała (mg/m2), zaburzały płodność i zmniejszały przeżycie płodu w związku z działaniem toksycznym na organizm matki. Mniejsze dawki (> 10 mg/kg/dzień – 5 razy MHUL) nie miały wpływu na zdrowie matki i płodu oraz nie zaburzały rozwoju około- i pourodzeniowego.
Wyniki badań nieklinicznych dotyczących loperamidu, prowadzonych w warunkach in vitro oraz in vivo , wskazują, że w zakresie stężeń terapeutycznych oraz po znaczącym przekroczeniu (nawet 47-krotnym) tego zakresu nie ma istotnych skutków elektrofizjologicznych dotyczących czynności mięśnia sercowego. Jednak podczas stosowania skrajnie wysokich stężeń związanych z przedawkowaniem (patrz punkt 4.4) loperamid ma wpływ na elektrofizjologię mięśnia sercowego, polegający na hamowaniu przepływu jonów potasowych (hERG) i sodowych oraz powodowaniu arytmii.
6. dane farmaceutyczne
6.1
Skrobia kukurydziana (suszona)
Laktoza (DCL 21) Polisorbat 80
Talk
Krzemionka koloidalna bezwodna
Magnezu stearynian
Otoczka kapsułki :
Korpus:
Żelatyna
Woda oczyszczona
Sodu laurylosiarczan
Erytrozyna (E 127)
Żelaza tlenek czarny (E 172)
Tytanu dwutlenek (E 171)
Wieczko:
Żelatyna
Woda oczyszczona
Sodu laurylosiarczan
Żelaza tlenek żółty (E 172)
Indygotyna (E 132)
Tytanu dwutlenek (E 171)
Tusz :
Szelak
Żelaza tlenek czarny (E 172)
Potasu wodorotlenek
6.2 niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 okres ważności
3 lata
6.4 specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
6.5 rodzaj i zawartość opakowania
Blistry z folii PVC/Aluminium w tekturowym pudełku.
Opakowanie zawiera 8, 10 lub 20 kapsułek.
6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania
Brak szczególnych wymagań.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu
Synoptis Pharma Sp. z o.o.
ul. Krakowiaków 65
02–255 Warszawa
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr 26184
9. data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i data przedłużenia pozwolenia
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 31.12.2020
Więcej informacji o leku Loperamid APTEO MED 2 mg
Sposób podawania Loperamid APTEO MED 2 mg
: kapsułki twarde
Opakowanie: 8 kaps.\n10 kaps.\n20 kaps.
Numer
GTIN: 05909991444907\n05909991444914\n05909991453596
Numer
pozwolenia: 26184
Data ważności pozwolenia: 2025-12-31
Wytwórca:
Synoptis Pharma Sp. z o.o.