Equest Pramox 19,5 mg/g + 121,7 mg/g żel doustny (19,5 mg + 121,7 mg) /g - charakterystyka produktu leczniczego

1. nazwa produktu leczniczego weterynaryjnego

Equest Pramox 19,5 mg/g + 121,7 mg/g żel doustny

2. skład jakościowy i ilościowy

Każdy g zawiera:

Moksydektyna 19,5 mg

Prazikwantel 121,7 mg

Alkohol benzylowy (E1519) 220,0 mg

Butylohydroksy­toluen (E321) 0,8 mg

Wykaz wszystkich substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. postać farmaceutyczna

Żel doustny

Żel doustny o bladożółtej do pomarańczowo-różowej barwie

4. szczegółowe dane kliniczne

4.1 docelowe gatunki zwierząt

Konie.

4.2 Wskazania lecznicze dla poszczególnych docelowych gatunków zwierząt

U koni:

Leczenie mieszanych inwazji tasiemców i nicieni lub stawonogów, wywołanych przez wrażliwe na moksydektynę i prazikwantel gatunki następujących pasożytów:

Duże słupkowce:

Małe słupkowce (postacie dojrzałe i postacie larwalne bytujące w świetle jelit):

Glisty:

Pozostałe gatunki:

Tasiemce (postacie dojrzałe):

Wydalanie jaj małych słupkowców zostaje zahamowane na okres 90 dni.

Produkt jest skuteczny wobec postaci larwalnych (form inwazyjnych L4) małych słupkowców bytujących w błonie śluzowej jelit. W 8 tygodniu po podaniu produktu zostają wyeliminowane larwy drzemiące L3 małych słupkowców.

4.3 przeciwwskazania

Nie podawać źrebiętom poniżej 6,5 miesiąca życia

Nie stosować w przypadkach nadwrażliwości na substancję czynną lub na dowolną substancję pomocniczą.

Produkt jest przeznaczony do stosowania wyłącznie u koni. W przypadku, gdy dojdzie do spożycia resztek produktu przez psa lub kota, u zwierząt tych mogą wystąpić reakcje niepożądane wywołane zbyt dużym stężeniem moksydektyny.

4.4 Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt

Należy zwrócić uwagę aby unikać następującego postępowania, które zwiększa ryzyko rozwoju oporności i mogłoby prowadzić do nieskutecznego leczenia:

– Zbyt częste i powtarzające się stosowanie leków przeciwpasożyt­niczych należących do tej samej klasy, przez przedłużony okres czasu.

– Stosowanie zaniżonej dawki np. z powodu nieprawidłowej oceny masy ciała, błędnego podania produktu, braku skalibrowanego urządzenia do dawkowania.

– Podejrzane kliniczne przypadki oporności na leki przeciwpasożytnicze powinny być dalej badane z zastosowaniem właściwych testów (np. badanie redukcji liczby jaj w kale). Gdy wyniki testu(ów) wyraźnie sugerują oporność na dany lek przeciwpasożyt­niczy, powinno się zastosować lek przeciwpasożytniczy należący do innej klasy farmakologicznej i posiadający odmienny sposób działania.

Aby najskuteczniej zabezpieczyć zwierzęta przed inwazją larw gzów, produkt powinien być podawany w okresie jesiennym, po zakończeniu okresu bytowania owadów dorosłych, a także przed okresem wiosennym, gdyż larwy mogą rozpocząć przepoczwarzanie i będą mniej wrażliwe na działanie leku.

W przypadku częstego, powtarzającego się stosowania leków przeciwpasożyt­niczych należących do danej grupy, u pasożytów może rozwinąć się oporność na tą grupę leków przeciwpasożyt­niczych.

Aby uzyskać odpowiedni poziom zabezpieczenia zwierząt przed inwazjami tasiemców i nicieni, należy zasięgnąć porady lekarza weterynarii w zakresie opracowania właściwego programu stosowania produktu w stadzie.

4.5 Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania

Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt

Aby uniknąć przedawkowania, szczególnie u źrebiąt o niewielkiej masie ciała a także u młodych kuców, należy dokładnie obliczać dawkę produktu.

Nie stosować tej samej tubostrzykawki do leczenia więcej niż jednego zwierzęcia, poza przypadkami, gdy konie mają ze sobą stały kontakt w tym samym środowisku.

Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkt leczniczy weterynaryjny zwierzętom

Produkt może być przyczyną podrażnienia oczu, podrażnienia skóry lub skórnej reakcji nadwrażliwości.

Unikać kontaktu produktu ze skórą i oczami.

Używać rękawic ochronnych.

Po zastosowaniu produktu umyć ręce oraz inne miejsca narażone na kontakt z produktem.

Nie palić, nie pić i nie jeść podczas kontaktu z produktem.

W razie przedostania się produktu do oka przemyć je obficie czystą wodą i zwrócić się o pomoc lekarską.

W razie przypadkowego spożycia produktu należy zwrócić się o pomoc lekarską i przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną.

Inne środki ostrożności

W celu ograniczenia oddziaływania moksydektyny na organizmy bytujące w glebie, oraz ze względu na brak wystarczających danych dotyczących wpływu prazikwantelu na środowisko, konie nie powinny być wyprowadzane na pastwiska wcześniej, niż po upływie 3 dni od podania produktu.

Inne środki ostrożności dotyczące wpływu na środowisko

Moksydektyna spełnia kryteria dla substancji (bardzo) trwałej, ulegającej bioakumulacji i toksycznej (PBT); należy zatem w miarę możliwości ograniczyć narażenie środowiskowe na moksydektynę. Leczenie należy stosować jedynie w razie konieczności. Powinno ono opierać się na badaniu liczby jaj w kale lub ocenie ryzyka zarażenia na poziomie zwierzęcia i/lub stada. W celu zmniejszenia emisji moksydektyny do wód powierzchniowych i na podstawie profilu wydalania moksydektyny w przypadku podawania w postaci preparatu doustnego koniom leczone zwierzęta nie powinny mieć dostępu do cieków wodnych w ciągu pierwszego tygodnia po leczeniu.

Podobnie jak inne laktony makrocykliczne, moksydektyna może mieć niekorzystny wpływ na organizmy inne niż docelowe:

zmniejszać liczebność organizmów kałożernych. Po leczeniu koni produktem, moksydektyna w ilościach potencjalnie toksycznych dla kałożernych żuków i muchy oborowej może być wydalana przez okres dłuższy niż 1 tydzień i może powodować zmniejszenie liczebności fauny kałożernej.

należy stosować wyłącznie według instrukcji podanych na etykiecie.

4.6 działania niepożądane (częstotliwość i stopień nasilenia)

W rzadkich przypadkach, u młodych zwierząt można zaobserwować takie objawy jak: opadnięcie dolnej wargi, ataksja lub obrzęk pyska. Bardzo rzadko były zgłaszane przypadki braku apetytu i letargu. Objawy te są przejściowe i ustępują samoistnie.

W przypadku silnego zarobaczenia, u leczonych zwierząt na skutek masowej śmierci pasożytów można zaobserwować przejściowe objawy łagodnej kolki oraz oddawanie luźnego kału.

Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą: – bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych zwierząt wykazujących działanie(a) niepożądane) – często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 100 leczonych zwierząt)

– niezbyt często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 1000 leczonych zwierząt)

– rzadko (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 10000 leczonych zwierząt)

– bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10000 leczonych zwierząt, włączając pojedyncze raporty).

4.7 Stosowanie w ciąży, laktacji lub w okresie nieśności

Potwierdzono bezpieczeństwo stosowania produktu u klaczy hodowlanych, w ciąży i laktacji. Podawanie tego produktu nie wpływa negatywnie na płodność klaczy.

4.8 interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Moksydektyna nasila działanie GABA agonistów.

4.9 Dawkowanie i droga(i) podawania

Podawać jednorazowo, doustnie, w dawce 400 ^g moksydektyny/kg m.c. i 2,5 mg prazikwantelu/kg m.c. Jedna podziałka na tłoku tubostrzykawki odpowiada ilości produktu przeznaczonej na 25 kg m.c. zwierzęcia.

Aby zapewnić odpowiednie dawkowanie, zaleca się określenie masy ciała zwierzęcia tak dokładnie jak to jest możliwe, należy sprawdzić dokładność dawkowania.

Zaleca się stosowanie wagi lub taśmy wagowej w celu zapewnienia dokładnego dawkowania.

Przed podaniem pierwszej dawki, tubostrzykawkę należy skierować zamkniętym końcem w lewo tak, aby wskazania wagowe i podziałki na tłoku (drobne czarne linie) były dobrze widoczne. Ustawić tubostrzykawkę na zero poprzez przesunięcie wykręcanego pierścienia tak, aby jego lewa strona była ustawiona na pierwszym czarnym oznaczeniu i wcisnąć tłok tubostrzykawki usuwając pastę, która została wyrzucona.

W celu dawkowania produktu, należy przytrzymać strzykawkę tak jak zostało to opisane poprzednio. Każda podziałka odpowiada 25 kg masy ciała oraz 10 mg moksydektyny/62,5 mg prazikwantelu. Pierścień umieszczony na tłoku należy przekręcać aż do momentu, gdy jego lewa krawędź znajdzie się na linii odpowiadającej masie ciała zwierzęcia.

Jedna tubostrzykawka wystarcza do odrobaczenia konia o masie 700 kg.

Zastosowana w produkcie dawka prazikwantelu odpowiada górnej granicy dawki leku stosowanej w leczeniu tasiemczycy.

Aby uzyskać odpowiedni poziom zabezpieczenia zwierząt przed inwazjami tasiemców i nicieni, należy zasięgnąć porady lekarza weterynarii w zakresie opracowania właściwego programu stosowania produktu w stadzie.

4.10 przedawkowanie (objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy, odtrutki), jeśli konieczne

U źrebiąt mogą wystąpić przemijające działania niepożądane przy stosowaniu zalecanych dawek leku.

U zwierząt dorosłych przemijające działania niepożądane mogą wystąpić po podaniu dawki 3-krotnie przekraczającej dawkę zalecaną. Objawy te mogą wystąpić w ciągu 8 do 24 godzin od podania leku i są to: posmutnienie, spadek apetytu, ataksja oraz opadnięcie dolnej wargi. Leczenie objawowe nie jest zazwyczaj konieczne, a wyzdrowienie następuje w czasie 24 do 72 godzin. Brak swoistej odtrutki.

4.11 Okres (-y) karencji

Tkanki jadalne: 64 dni

Mleko: Nie stosować u klaczy w laktacji produkujących mleko przeznaczone do spożycia przez ludzi.

5. właściwości farmakologiczne

Grupa farmakoterape­utyczna: produkt przeciwpasożyt­niczy, endektocyd

Kod ATCvet: QP54AB02, połączenia moksydektyny

5.1 właściwości farmakodynamiczne

Moksydektyna jest lekiem przeciwrobaczym o szerokim spektrum działania wobec pasożytów wewnętrznych i zewnętrznych. Należy do drugiej generacji makrocyklicznych laktonów z rodziny milbemycyny. Moksydektyna oddziałuje na kanały chlorkowe komórek poprzez wpływ na receptory GABA. Wskutek jej działania dochodzi do otwarcia kanałów chlorkowych w błonie postsynaptycznej, napływu do wnętrza komórki jonów chlorkowych i powstania nieodwracalnego stanu hiperpolaryzacji. Proces ten prowadzi do porażenia wiotkiego, a ostatecznie do śmierci pasożytów poddanych działaniu leku.

Prazikwantel jest lekiem przeciwrobaczym powszechnie stosowanym u wielu gatunków zwierząt. Prazikwantel szybko wchłania się do wnętrza ciała pasożyta i jest rozprowadzany w jego organizmie. W badaniach przeprowadzonych w warunkach in vitro oraz in vivo zaobserwowano, że prazikwantel doprowadza do poważnych uszkodzeń tegumentu, co skutkuje skurczem i porażeniem pasożyta. Prazikwantel zmienia przepuszczalność powłoki ciała dla jonów wapniowych, w efekcie zaburzając metabolizm pasożyta.

Produkt jest skuteczny wobec małych słupkowców opornych na działanie benzimidazoli.

5.2 właściwości farmakokinetyczne

Moksydektyna wchłania się po podaniu doustnym, a maksymalne stężenie we krwi osiąga po 6 do 8 godzinach od podania.

Substancja przenika do wszystkich tkanek ciała, jednak ze względu na jej lipofilny charakter najwyższe stężenia stwierdza się w tkance tłuszczowej.

Czas półtrwania w fazie eliminacji wynosi 11 dni.

Moksydektyna poddawana jest w organizmie częściowej biotransformacji na drodze hydroksylacji. Wydalana jest głównie z kałem.

Prazikwantel jest szybko i niemal całkowicie wchłaniany w organizmie, szybko dystrybuowany w narządach, a czas jego półtrwania w fazie eliminacji wynosi u koni mniej niż 1 godzinę. Prazikwantel jest szybko metabolizowany w wątrobie. Jego głównym metabolitem jest pochodna 4-hydroksycyklo­heksylowa.

5.3 Wpływ na środowisko

Moksydektyna spełnia kryteria dla substancji (bardzo) trwałej, ulegającej bioakumulacji i toksycznej (PBT). Szczególnie w badaniach toksyczności ostrej i przewlekłej na glonach, skorupiakach i rybach moksydektyna wykazała toksyczność dla tych organizmów, uzyskując następujące punkty końcowe:

EC : stężenie powodujące niekorzystny wpływ na 50% osobników z gatunków badanych, tzn. zarówno śmiertelność, jak i efekty subletalne.

NOEC: stężenie w badaniu, przy którym nie obserwuje się żadnych skutków.

Sugeruje to, że w przypadku dopuszczenia do przedostania się moksydektyny do zbiorników wodnych może ona mieć silny i trwały wpływ na organizmy wodne. W celu ograniczenia tego ryzyka należy przestrzegać wszelkich środków ostrożności dotyczących stosowania i usuwania.

6. dane farmaceutyczne:

6.1 wykaz substancji pomocniczych

Alkohol benzylowy (E1519)

Butylohydroksy­toluen (E321)

Krzemionka koloidalna bezwodna

Etanol bezwodny

Polisorbat 80

Etyloceluloza

Dikaprylan glikolu polipropylenowego

6.2 główne niezgodności farmaceutyczne

Nieznane.

6.3 okres ważności

Okres ważności produktu leczniczego weterynaryjnego zapakowanego do sprzedaży: 2 lata.

Okres ważności po pierwszym otwarciu opakowania bezpośredniego: 6 miesięcy.

6.4 specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25 °C.

6.5 Rodzaj i skład opakowania bezpośredniego

Tubostrzykawka HDPE z polipropylenowym tłokiem z podziałką i zatyczką z LDPE, zawierająca 14,4 g żelu. Sposób pakowania:

Niektóre wielkości opakowań mogą nie być dostępne w obrocie.

6.6 specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania niezużytego produktu leczniczego weterynaryjnego lub pochodzących z niego odpadów

Produkt jest szkodliwy dla ryb i organizmów wodnych.

Niewykorzystany produkt leczniczy weterynaryjny lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami. Nie zanieczyszczać produktem dróg wodnych.

7. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Zoetis Polska Sp. z o.o.

ul. Postępu 17B

02–676 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

1693/06

Więcej informacji o leku Equest Pramox 19,5 mg/g + 121,7 mg/g żel doustny (19,5 mg + 121,7 mg) /g

Sposób podawania Equest Pramox 19,5 mg/g + 121,7 mg/g żel doustny (19,5 mg + 121,7 mg) /g: żel doustny
Opakowanie: 1 tubostrzykawka 14,4 g\n10 tubostrzykawek 14,4 g\n20 tubostrzykawek 14,4 g
Numer GTIN: 5909991092696\n5909991092702\n5909991092740
Numer pozwolenia: 1693
Data ważności pozwolenia: Bezterminowe
Wytwórca:
Zoetis Polska Sp. z o.o.