Byfonen 400 mg

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta

Ibuprofen w postaci ibuprofenu lizynianu

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

Lek ten należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty.

• – Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.

• – Jeśli potrzebna jest rada lub dodatkowa informacja, należy zwrócić się do farmaceuty.

• – Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

• – Jeśli po upływie 3 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, pacjent musi skontaktować się z lekarzem (dotyczy młodzieży).

• – Jeśli po upływie 3 dni w przypadku gorączki i (lub) migreny i 5 dni w przypadku leczenia bólu nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, pacjent musi skontaktować się z lekarzem (dotyczy dorosłych).

Spis treści ulotki

• 1. Co to jest lek Byfonen i w jakim celu się go stosuje

• 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Byfonen

• 3. Jak przyjmować lek Byfonen

• 4. Możliwe działania niepożądane

• 5. Jak przechowywać lek Byfonen

• 6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. co to jest lek byfonen i w jakim celu się go stosuje

Substancją czynną jest ibuprofen. Należy on do grupy leków zwanych niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ). Działanie NLPZ polega na zmianie sposobu reagowania organizmu na ból, obrzęk i wysoką temperaturę.

Byfonen jest stosowany w krótkotrwałym leczeniu objawowym:

• bólu o małym lub umiarkowanym nasileniu, np. bólu głowy, migreny, bólu zęba, bólów miesiączkowych, bólu mięśni, bólu pleców, bólu reumatycznego,
• gorączki,
• stanu podgorączkowego oraz objawów przeziębienia i grypy.

Byfonen jest wskazany do stosowania u dorosłych oraz młodzieży w wieku powyżej 12 lat i masie ciała od 40 kg.

2. informacje ważne przed zastosowaniem leku byfonen

Kiedy nie przyjmować leku Byfonen:

• Jeśli pacjent ma uczulenie na ibuprofen, aspirynę (kwas acetylosalicylowy) lub inne leki przeciwbólowe, lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6),
• Jeśli u pacjenta w przeszłości wystąpiła duszność, astma, katar, obrzęk lub pokrzywka po przyjęciu kwasu acetylosalicylowego lub podobnych leków przeciwbólowych (z grupy NLPZ),

Jeśli u pacjenta występuje obecnie (lub wystąpiło więcej niż dwukrotnie w przeszłości) owrzodzenie żołądka i (lub) dwunastnicy bądź krwawienie z żołądka i (lub) dwunastnicy, Jeśli u pacjenta w przeszłości wystąpiło krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja przewodu pokarmowego w związku z zastosowani­em NLPZ,

Jeśli u pacjenta stwierdzono ciężką niewydolność serca, wątroby lub nerek,

Jeśli u pacjenta występują zaburzenia krwiotworzenia o niewyjaśnionym podłożu,

Jeśli pacjent jest bardzo odwodniony (wskutek wymiotów, biegunki lub niedostatecznej podaży płynów),

Jeśli pacjentka jest w 3 końcowych miesiącach ciąży,

U młodzieży o masie ciała poniżej 40 kg lub w wieku poniżej 12 lat.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

• u pacjenta występuje lub kiedykolwiek występowała astma lub inna choroba alergiczna, ponieważ może wystąpić duszność,
• pacjent ma katar sienny, polipy nosa lub przewlekłe choroby układu oddechowego typu obturacyjnego, gdyż u tych pacjentów występuje zwiększone ryzyko reakcji alergicznych. Reakcje te mogą mieć postać napadów astmy (tzw. astma analgetyczna), obrzęku naczynioruchowego (Quinckego) lub pokrzywki,
• pacjent ma choroby nerek, serca, wątroby lub jelit,
• u pacjenta występowały choroby przewodu pokarmowego (w tym wrzodziejące zapalenie jelita grubego lub choroba Leśniowskiego-Crohna),
• u pacjenta występuje pewne wrodzone zaburzenie krwiotworzenia (np. ostra porfiria przerywana),
• u pacjenta występuje toczeń rumieniowaty układowy lub mieszana choroba tkanki łącznej (są to choroby układu odpornościowego, które objawiają się bólami stawów, zmianami skórnymi i zaburzeniami innych narządów),
• pacjent ma ospę wietrzną – nie zaleca się przyjmowania leku Byfonen, ponieważ objawy choroby mogą się nasilić,
• u pacjenta występuje zakażenie — patrz poniżej punkt „Zakażenia”,
• pacjent przechodził ostatnio duży zabieg operacyjny,
• pacjent jest odwodniony,
• pacjent przyjmuje inne leki z grupy NLPZ. Należy unikać stosowania tego leku łącznie z innymi NLPZ, w tym z wybiórczymi inhibitorami cyklooksygenazy-2,
• pacjentka jest w pierwszych sześciu miesiącach ciąży.

Pozostałe ostrzeżenia

• Przyjmowanie leków przeciwzapalnych lub przeciwbólowych, takich jak ibuprofen, może wiązać się z niewielkim zwiększeniem ryzyka zawału serca lub udaru, w szczególności, gdy są one stosowane w dużych dawkach. Nie należy przekraczać zalecanej dawki i czasu trwania leczenia.
• Przed zastosowaniem leku Byfonen pacjent powinien omówić leczenie z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:

• – u pacjenta występują choroby serca, takie jak niewydolność serca, dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej), pacjent miał atak serca, operację pomostowania, występuje u pacjenta choroba tętnic obwodowych (słabe krążenie krwi w nogach lub stopach z powodu zwężenia lub zablokowania tętnic) lub jeśli pacjent przeszedł jakikolwiek udar (w tym mini-udar lub przemijający atak niedokrwienny – TIA),

• – pacjent choruje na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, występuje u niego zwiększone stężenie cholesterolu, w rodzinie pacjenta występowała choroba serca lub udar, lub jeśli pacjent pali tytoń.

Reakcje skórne

Notowano występowanie ciężkich reakcji skórnych związanych ze stosowaniem leku Byfonen. Jeśli pojawią się: jakakolwiek wysypka na skórze, zmiany na błonach śluzowych, pęcherze lub inne objawy uczulenia, należy przerwać przyjmowanie leku Byfonen i niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną, ponieważ mogą to być pierwsze objawy bardzo ciężkiej reakcji skórnej. Patrz punkt 4.

Działania niepożądane można zmniejszyć poprzez stosowanie najmniejszej skutecznej dawki przez możliwie najkrótszy czas. Osoby w podeszłym wieku są bardziej narażone na występowanie działań niepożądanych.

Ibuprofen może tymczasowo zahamować czynność płytek krwi (agregację płytek krwi). Pacjenci z zaburzeniami krzepnięcia krwi powinni być zatem uważnie monitorowani.

Należy skonsultować się z lekarzem lub lekarzem dentystą w przypadku stosowania leku Byfonen przed zabiegami chirurgicznymi.

Nawykowe stosowanie kilku różnych rodzajów leków przeciwbólowych może prowadzić do trwałego uszkodzenia nerek i zwiększać ryzyko niewydolności nerek. Ryzyko to może być nasilane przez wysiłek fizyczny związany z utratą elektrolitów i odwodnieniem. Należy zatem unikać nawykowego stosowania leków przeciwbólowych.

Długotrwałe stosowanie dowolnych leków przeciwbólowych z powodu bólu głowy może paradoksalnie zwiększyć jego nasilenie. Jeśli podejrzewa się lub posiada pewność, że taka właśnie sytuacja ma miejsce, należy zasięgnąć porady lekarskiej, a leczenie przerwać. Ból głowy spowodowany nadużywaniem leków (polekowy ból głowy) należy podejrzewać u pacjentów, u których często lub codziennie pojawiają się bóle głowy, pomimo (lub z powodu) regularnego stosowania leków na ból głowy.

W przypadku długotrwałego stosowania leku Byfonen konieczne jest regularne kontrolowanie parametrów czynnościowych wątroby i nerek oraz morfologii krwi.

NLPZ mogą maskować objawy zakażenia i gorączkę.

Zakażenia

Byfonen może ukryć objawy przedmiotowe zakażenia, takie jak gorączka i ból. W związku z tym, Byfonen może opóźnić zastosowanie odpowiedniego leczenia zakażenia, a w konsekwencji prowadzić do zwiększonego ryzyka powikłań. Zaobserwowano to w przebiegu wywołanego przez bakterie zapalenia płuc i bakteryjnych zakażeń skóry związanych z ospą wietrzną. Jeśli pacjent przyjmuje ten lek podczas występującego zakażenia, a objawy zakażenia utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Dzieci i młodzież

Nie stosować u młodzieży o masie ciała poniżej 40 kg ani u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

U odwodnionych nastolatków istnieje ryzyko zaburzenia czynności nerek.

Byfonen a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

• – leki o działaniu przeciwzakrzepowym (tj. rozrzedzające krew lub zapobiegające powstawaniu zakrzepów, takie jak kwas acetylosalicylowy, warfaryna, tyklopidyna),

• – leki zmniejszające ciśnienie tętnicze krwi (inhibitory ACE, takie jak kaptopryl, leki beta-adrenolityczne, takie jak leki zawierające atenolol, antagoniści receptora angiotensyny II, takie jak losartan),

• – kwas acetylosalicylowy lub inne leki z grupy NLPZ, gdyż mogą one zwiększać ryzyko owrzodzeń przewodu pokarmowego lub krwawienia z przewodu pokarmowego,

• – digoksyna (stosowana w niewydolności serca), gdyż może dojść do nasilenia działania digoksyny,

• – glikokortykos­teroidy (leki zawierające kortyzon lub substancje podobne do kortyzonu), gdyż mogą one zwiększać ryzyko owrzodzeń przewodu pokarmowego lub krwawienia z przewodu pokarmowego,

• – leki przeciwpłytkowe, gdyż mogą one zwiększać ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego,

• – fenytoina (stosowana w padaczce), gdyż może dojść do nasilenia działania fenytoiny,

• – wybiórcze inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (leki na depresję), gdyż mogą one zwiększać ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego,

• – sole litu (leki stosowane w chorobie maniakalno-depresyjnej i depresji), gdyż może dojść do

nasilenia działania soli litu,

• – probenecyd i pochodne sulfinpirazonu (stosowane w dnie), gdyż mogą one spowalniać wydalanie ibuprofenu,

• – leki moczopędne oszczędzające potas, gdyż może dojść do zwiększenia stężenia potasu we krwi,

• – metotreksat (lek stosowany w leczeniu nowotworów złośliwych i chorób reumatycznych), gdyż może dojść do nasilenia działania metotreksatu,

• – takrolimus i cyklosporynę (leki immunosupresyjne), gdyż może dojść do uszkodzenia nerek,

• – mifepryston (środek do wywoływania aborcji), gdyż może dojść do zmniejszenia działania mifeprystonu,

• – zydowudyna (lek stosowany w leczeniu zakażenia HIV i AIDS), gdyż stosowanie ibuprofenu może prowadzić do zwiększenia ryzyka krwawienia do stawu lub krwawienia prowadzącego do obrzęku u zakażonych wirusem HIV chorych na hemofilię,

• – pochodne sulfonylomocznika (grupa leków przeciwcukrzy­cowych), gdyż możliwe jest wystąpienie interakcji,

• – chinolony (grupa leków na zakażenia), gdyż może dojść do zwiększenia ryzyka drgawek,

• – leków hamujących enzym CYP2C9, takich jak należące do leków przeciwgrzybiczych worykonazol czy flukonazol, gdyż może dojść do zwiększenia narażenia na ibuprofen,

• – lek ziołowy o nazwie miłorząb dwuklapowy (czyli miłorząb dwulistny), gdyż istnieje ryzyko większej skłonności do krwawień w przypadku jednoczesnego stosowania ibuprofenu i miłorząbu dwuklapowego.

• – nie wolno przyjmować leku Byfonen podczas stosowania kwasu acetylosalicylowego (aspiryna) w dawkach powyżej 75 mg na dobę. Podczas leczenia małymi dawkami kwasu acetylosalicylowego (do 75 mg na dobę) należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przez zastosowaniem leku Byfonen.

Niektóre inne leki mogą także wpływać na działanie leku Byfonen lub ich działanie może ulec zmianie pod wpływem tego leku. Dlatego też przed zastosowaniem leku Byfonen z innymi lekami zawsze należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Byfonen z alkoholem

Niektóre działania niepożądane, np. działania niepożądane dotyczące układu pokarmowego lub ośrodkowego układu nerwowego, występują z większym prawdopodobieństwem, kiedy łącznie z lekiem Byfonen spożywany jest alkohol.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Omawianego leku nie przyjmować w ostatnich 3 miesiącach ciąży. Należy unikać przyjmowania tego leku w pierwszych 6 miesiącach ciąży, chyba że lekarz zaleci inaczej.

Jedynie niewielka ilość ibuprofenu i produktów jego rozpadu przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Lek ten może być przyjmowany w okresie karmienia piersią, jeśli jest stosowany w zalecanej dawce przez możliwie najkrótszy czas.

Byfonen należy do grupy leków, które mogą upośledzać płodność kobiet. Działanie to przemija po odstawieniu leku.

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

• 3. Jak przyjmować lek Byfonen

Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek ten przeznaczony jest wyłącznie do krótkotrwałego stosowania.

Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Jeśli w przebiegu zakażenia jego objawy (takie jak gorączka i ból) utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem (patrz punkt 2).

Stosowanie u dorosłych i młodzieży o masie ciała od 40 kg (w wieku od 12 lat):

• Należy przyjmować 1 tabletkę, popijając wodą, maksymalnie trzy razy na dobę, w zależności od potrzeb.
• Należy zachować odstęp co najmniej sześciu godzin pomiędzy kolejnymi dawkami.
• Nie przyjmować więcej niż trzy tabletki (1200 mg ibuprofenu) w ciągu 24 godzin.

Stosowanie u dzieci i młodzieży:

Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat oraz młodzieży o masie ciała poniżej 40 kg.

Tabletki powlekane Byfonen mają na jednej stronie linię podziału. Linia podziału na tabletce tylko ułatwia jej rozkruszenie w celu łatwiejszego połknięcia.

Czas leczenia

W przypadku konieczności stosowania tego leku u dzieci i młodzieży w wieku od 12 do 18 lat dłużej niż 3 dni lub w przypadku nasilenia objawów należy skonsultować się z lekarzem.

Dorośli pacjenci powinni skonsultować się z lekarzem w przypadku utrzymywania się lub nasilenia objawów lub w przypadku konieczności stosowania tego leku dłużej niż 5 dni w leczeniu bólu lub dłużej niż 3 dni w leczeniu migreny lub gorączki.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Byfonen

Jeśli pacjent zastosował większą niż zalecana dawkę leku Byfonen lub jeśli dziecko przypadkowo przyjęło lek, należy zawsze zwrócić się do lekarza lub zgłosić do najbliższego szpitala, aby uzyskać opinię o możliwym zagrożeniu dla zdrowia i poradę na temat działań, jakie należy podjąć w takim przypadku.

Objawy mogą obejmować nudności, bóle brzucha, biegunkę, szumy uszne, ból głowy, wymioty (mogą występować ślady krwi), krew w stolcu, dezorientację i oczopląs. Po przyjęciu dużej dawki zgłaszano występowanie senności, pobudzenie, dezorientację, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca, spadek ciśnienia tętniczego, niewydolność nerek, uszkodzenie wątroby, niebieskie przebarwienie skóry i błon śluzowych (sinica), utratę przytomności, śpiączkę, drgawki (głównie u dzieci), zwiększoną skłonność do krwawień, osłabienie i zawroty głowy, krew w moczu, uczucie zimna i problemy z oddychaniem. U osób chorujących na astmę możliwe jest zaostrzenie astmy.

Pominięcie przyjęcia leku Byfonen

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Niektóre działania niepożądane można zminimalizować poprzez stosowanie najmniejszej skutecznej dawki przez możliwie najkrótszy czas konieczny do złagodzenia objawów. U osób w podeszłym wieku, stosujących ten lek, istnieje zwiększone ryzyko występowania działań niepożądanych.

Stosowanie takich leków, jak Byfonen, może się wiązać z nieznacznie zwiększonym ryzykiem zawału serca (zawału mięśnia sercowego) lub udaru mózgu (patrz punkt 2, „Pozostałe ostrzeżenia”).

Przerwać przyjmowanie leku i natychmiast udać się po pomoc lekarską, jeśli u pacjenta wystąpią:

• - objawy niezbyt często występującego (nie częściej niż u 1 na 100 osób) krwawienia z jelit, takie jak: bóle brzucha, świeża krew w stolcu, czarne lub smoliste stolce, wymioty krwią lub ciemnymi cząstkami przypominającymi fusy od kawy.

• - objawy bardzo rzadko występującej (nie częściej niż u 1 na 10 000 osób), lecz poważnej

reakcji alergicznej , takie jak obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności w oddychaniu, szybkie bicie serca, spadek ciśnienia tętniczego prowadzący do wstrząsu. Objawy te mogą wystąpić już pierwszym zastosowaniu tego leku.

• - objawy niezbyt często występującej (nie częściej niż u 1 na 100 osób), lecz poważnej reakcji

alergicznej , takie jak napady astmy (mogące przebiegać ze spadkiem ciśnienia tętniczego), nasilenie objawów astmy, świszczący oddech lub duszność z niewyjaśnionych przyczyn.

• - ciężkie, bardzo rzadko występujące reakcje skórne (nie częściej niż u 1 na 10 000 osób),

takie jak wysypka skórna na całym ciele, łuszczenie się skóry, powstawanie pęcherzy lub drobnopłatowe łuszczenie się skóry (np. zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka).

• - ciężkie reakcje skórne, znane jako zespół DRESS (częstość występowania nie może być określona na podstawie dostępnych danych). Do objawów zespołu DRESS należą: wysypka skórna, gorączka, obrzęk węzłów chłonnych oraz zwiększenie liczby eozynofilów (rodzaj białych krwinek).

• – czerwona, łuskowata, uogólniona wysypka z guzkami pod skórą i pęcherzami, umiejscowiona

przeważnie w fałdach skórnych, na tułowiu i kończynach górnych, z gorączką występującą na początku leczenia (ostra uogólniona osutka krostkowa ). Jeśli takie objawy wystąpią, należy przerwać przyjmowanie leku Byfonen i niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną. Patrz także punkt 2.

Częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych.

• - zapalenie trzustki objawiające się silnym bólem w nadbrzuszu, często nudnościami

i wymiotami, które występuje bardzo rzadko (nie częściej niż u 1 na 10 000 osób).

• - zaburzenia wytwarzania komórek krwi (pierwszymi objawami są gorączka, zapalenie gardła, powierzchowne owrzodzenia jamy ustnej, objawy grypopodobne, nasilone uczucie wyczerpania, krwawienia z nosa i wylewy podskórne), które występują bardzo rzadko (nie częściej niż u 1 na 10 000 osób).

• - objawy bardzo rzadko występującego (nie częściej niż u 1 na 10 000 osób) aseptycznego

zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (zapalenie błon otaczających mózg, objawiające się sztywnością karku, bólem głowy, nudnościami, wymiotami, gorączką lub zaburzeniami świadomości). Szczególnie predysponowani mogą być pacjenci z chorobami autoimmunologic­znymi (toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej).

Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób):

• – objawy ze strony układu pokarmowego, takie jak zgaga, ból brzucha, nudności, wymioty, wzdęcia, biegunka, zaparcia oraz nieznaczna utrata krwi z przewodu pokarmowego, mogąca prowadzić do niedokrwistości w wyjątkowych przypadkach.

Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób):

• – owrzodzenia żołądka lub jelit, w przebiegu których może dojść do krwawienia i perforacji.

• – zapalenie błony śluzowej jamy ustnej z owrzodzeniami, zapalenie błony śluzowej żołądka,

nasilenie zapalenia jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna.

• – zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego, np. ból głowy, zawroty głowy, bezsenność,

pobudzenie psychoruchowe, drażliwość lub zmęczenie.

• – zaburzenia widzenia.

• – reakcje alergiczne, np. wysypki skórne i świąd.

• – różnorodne zmiany skórne.

Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 osób):

• – szumy uszne.

• – uszkodzenie nerek (martwica brodawek nerkowych) i zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):

• – zapalenie przełyku, zwężenie jelit.

• – ciężkie zakażenia skóry i powikłania związane z tkanką podskórną u pacjentów chorujących na ospę wietrzną.

• – gromadzenie się płynu w tkankach, zwłaszcza u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub

chorobami nerek, obrzęki i pieniący się mocz (zespół nerczycowy), śródmiąższowe zapalenie nerek, mogące prowadzić do ostrej niewydolności ne­rek.

• – reakcje psychotyczne, depresja.

• – w związku ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) opisywano

przypadki zaostrzenia stanu zapalnego, spowodowanego zakażeniami (np. rozwój martwiczego zapalenia powięzi). Jeśli w trakcie stosowania ibuprofenu wystąpią lub nasilą się objawy zakażenia, pacjent powinien niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Należy wówczas ustalić, czy istnieją wskazania do leczenia zakażenia lub do antybiotykoterapii.

• – nadciśnienie tętnicze, zapalenie naczyń, kołatanie serca, niewydolność serca, zawał serca.

• – zaburzenie czynności wątroby, uszkodzenie wątroby (szczególnie przy długotrwałym stosowaniu),

niewydolność wątroby, ostre zapalenie wątroby.

• – wypadanie włosów.

Częstość nieznana

• – skóra staje się wrażliwa na światło

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C

PL-02 222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309

Strona internetowa:

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. jak przechowywać lek byfonen

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po: Termin ważności (EXP). Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Byfonen

• – Substancją czynną leku jest ibuprofen. Każda tabletka powlekana zawiera 400 mg ibuprofenu (w postaci 684 mg ibuprofenu lizynianu).

• – Pozostałe składniki to:

Więcej informacji o leku Byfonen 400 mg

Sposób podawania Byfonen 400 mg: tabletki powlekane
Opakowanie: 24 tabl.\n10 tabl.\n20 tabl.\n12 tabl.
Numer GTIN: 05909991377922\n05909991377892\n05909991377915\n05909991377908
Numer pozwolenia: 24825
Data ważności pozwolenia: 2023-07-06
Wytwórca:
Alkaloid - INT d.o.o.